Blazen tot honderd door Geert van Beek

Maurits is een jongen met een aparte kijk op de wereld. Hij ziet de wereld als een avontuur dat je moet beleven. Dat doet hij ook. H1: Maurits loopt helemaal alleen weg van huis om naar zijn favoriete plek te gaan. De rivier. Hij wil één met de natuur worden en zich van de bewoonde wereld los maken. Hij wil zich als het ware bevrijden van het alledaagse leven. Dan komt hij Moniek tegen. Samen met Moniek loopt Maurits verder. Samen gaan ze naar de rivier. Onderweg lopen ze over de vuilnisbelt. Maurits zegt: ‘’Hier liggen schatten begraven’’ ‘’De mensen gooien de mooiste dingen weg. Hij liep naar de rand van de rivier waaraan de vuilnisbelt lag. ‘’ Daar is het afval het verst en onaangetast. Na even zoeken vind Maurits onder een stuk karton een klein rond schilderijtje met een gouden lijstje. Samen lopen ze door naar de rivier waar ze in het water gaan. Maurits ziet iets drijven… een hond. Maurits haalt de hond open en slaat de hond kapot. Moniek werd daar boos van, ze vroeg hem daarna waarom hij het gedaan had. Maurits zegt dan weer iets wat eigenlijk maar raar is. Hij zegt dat hij de dood uit het dier wilde slaan om daarmee de dood weg te jagen. Na het goed gemaakt te hebben gaan ze samen weer naar de bewoonde wereld. H2: In het 2e hoofdstuk dan is het geen zomer meer zoals in hoofdstuk 1 maar het is dan herfst geworden. Het is nood weer en overal is water. Maurits gaat weer langs Moniek. Samen gaan ze naar de polder die in tussen onderwater is gelopen. Daar gaan ze in een bootje zitten. Maurits wil de rivier op roeien maar Moniek durft het niet. Gelukkig voor Moniek kan Maurits niet tegen de stroom op roeien. Daarna komt plotseling de man van het ijscafeetje voorbij. Hij is erg boos en vraagt of ze het wel realiseren dat ze met hun leven spelen. De jongen en het meisje rennen daarna weer snel weg. H3: Het is winter. Alles is bevroren en Maurits trekt er weer opuit. Samen met Moniek gaat hij naar de schaats baan. Die schaatsbaan is afgezet met vlaggetjes. Maurits vind het zoals verwacht weer niet goed genoeg en hij wil buiten het gebied schaatsen. Hij probeert Moniek over te halen om ook mee te gaan, maar Moniek is te bang en blijft achter de vlaggetjes. Maurits gaat alleen. Steeds verder en verder het ijs op, eerst verder de polder in maar daarna de rivier op die vol gaten en wakken zit. Onderweg naar de overkant zag hij de meeuwen rond vliegen. Maurits krijgt een paniek aanval. Hij krijgt het idee dat de meeuwen hem eerst als roofvogels aan gaan vallen en dat ze daarna als aasgier op gaan schrokken. Maurits denkt slim te zijn door zijn brood weg te gooien naar de vogels. Die eten het brood als echte schrokkoppen het brood op voor dat het de grond raakt. In eens gaat Maurits met een lasso rond zwaaien en hij haalt daarmee een meeuw uit de lucht. De meeuw is dood. Maurits pakt de meeuw op en schaatst met de meeuw in zijn hand naar de overkant van de rivier. Daar legt hij de vogel in het riet. Nog even blijft hij aan de overkant maar als het begint te schemeren dan gaat hij weer terug. H4: Als hij terug komt is het doodstil en is de schaatsbaan verlaten. De man van het ijscafeetje ziet hem en spreekt hem aan. Hij vertelt Maurits dat er 3 mensen zijn verdronken. Ook moniek was verdronken. Later gaat Maurits terug naar het wak en daar stopt het verhaal.