1.a. Hoe heet het boek? Blauwe plekken 1.b. Vind je de titel goed gekozen? Ja, heel goed 1.c. Waarom, wel / niet? Ja, want ze wordt telkens bont en `blauw` geslagen door haar moeder 2.a. Is het een oorspronkelijk Nederlands boek? Ja 2.b. Zo nee, vanuit welke taal is het boek vertaald? n.v.t. 3.a. hoe heet de schrijfster? Anke de Vries 3.b. Wat weet je nog meer over haar? Niets 3.c. Noem twee andere boeken die door haar zijn geschreven? -
4. Welke personen spelen in het verhaal een belangrijke rol? Judith, Michiel en moeder 5. Op welke plaatsen speelt het verhaal zich voornamelijk af? Thuis bij Judith en op school 6. In welke tijd speelt het zich voornamelijk af? Rond deze tijd 7. speelt het verhaal zich gedurende langere of kortere tijd af? Ik denk zo een half jaar 8. Wat zijn de belangrijkste gebeurtenissen in het boek? Geef een samenvatting van tenminste een kantje groot formaat. Judith is een meisje die vaak door haar moeder geslagen wordt. Terwijl ze genoeg dingen doet voor d`r moeder. Ze brengt bijvoorbeeld haar broertje naar school en haalt hem weer op. Als ze zelf op school zit doet ze vaak niet mee met gym, omdat ze onder de blauwe plekken zit waar zij zich erg voor schaamt, deze komen door het slaan van haar moeder. Ook moet ze vaak om deze reden thuis blijven, want dan kan ze door de mishandeling van haar moeder niet eens meer lopen. Zo gaat het vaak thuis bij judith. Op een dag gaat het gezin verhuizen naar Den Haag, waar Judith bij Michiel op school komt. Ze vertelt aan hem dat ze de `blauwe` plekken heeft van jongens die haar slaan en altijd staan op te wachten. Als Judith op een dag opeens weer mishandeld wordt en mank loopt, merkt ook een leraar dit op. Hij vindt het vreemd dat ze mank loopt en vaak `blauwe` plekken heeft. Hij besluit om haar oude school op te bellen, maar die geven eigenlijk hetzelfde antwoord als dat Judith zelf altijd geeft; jongens die haar staan op te wachten, hoofdpijn e.d. Ook Michiel kan de leraar dus niet veel meer informatie geven dan de leraar zelf al wist. Na verloop van tijd krijgen Michiel en judith een goede band en worden goede vrienden van elkaar. Judith blijft ook elke dag tussen de middag bij Michiel eten. Op een dag komt de tante van judith (tante Lies0 langs, die haar verteld waarom haar moeder soms zo agressief doet. Het blijkt dat judith op een broer lijkt die d`r moeder ooit heeft gehad, Dicky. Die is vroeger ooit is door het ijs heen gezakt, maar d`r moeder heeft hem niet kunnen redden. Hier was d`r moeder erg teleurgesteld in. Ondanks alle problemen die Judith thuis had, vond ze het zo samen met d`r moeder en tante Lies erg gezellig. Zo ging het eigenlijk een hele tijd goed, maar niet lang. Toen de moeder van Judith, Judith weer eens erg had mishandeld en haar dus ziek had gemeld, besloot de meester van Judith om aan Michiel te vragen of hij een zak snoep langs wou brengen. Maar er was niemand thuis bij Judith. Omdat Michiel het niet vertouwde belde hij naar Judith op, ze nam wel op. Hij vroeg toen waarom ze niet opnam, en besloot om als nog om naar haar toe te gaan. Toen moest Judith de deur wel opendoen. Ze was helemaal bont en `blauw` geslagen en kon nog maar met moeite lopen. Weer vertelde Judith het oude verhaaltje aan Michiel over de jongens die haar hadden geslagen. Toen Michiel dit de volgende dag aan de meester vertelde begon er bij de meester opnieuw weer een lichtje te branden. Toen hij dit aan zijn vrouw vertelde, dacht die er ook zo over, mishandeling. Toen Judith er op een dag weer niet was, besloot Michiel weer eens naar judith toe te gaan. Eenmaal bij Judith in de straat aangekomen hoorde hij van een buurvrouw dat Judith en haar moeder waren verhuist, omdat haar moeder een andere baan had gekregen en Judith mishandeld werd. Michiel schrok hier erg van en heeft de meester toen opgebeld en het verhaal uitgelegd aan hem. Na een tijd zoeken hoorde Michiel op het kinderdagverblijf van het broertje van Judith dat ze hem ook niet hebben gezien vandaag, maar wisten wel dat ze naar Leiden waren verhuist. Toen de meester dit hoorde is hij gelijk op onderzoek uitgegaan. Toen hij het adres van Judith had gevonden besloot Michiel om er naar toe te gaan met een teddybeer. Judith schrok erg toen ze Michiel zag, maar ze was wel erg blij om hem te zien. Michiel legde uit waarom hij in Leiden was en vroeg waarom Judith niet eerder zei dat ze thuis geslagen werd. Judith zei dat ze het niet durfde te vertellen. Toen Michiel de teddybeer gaf, kreeg ze tranen in d`r ogen. Toen besloten ze om allebei weer naar huis te gaan. Toen judith te laat thuis kwam met de teddy, dacht moeder dat ze die teddybeer van het boodschappengeld had gekocht. Toen werd d`r moeder weer erg boos en smeet haar tegen het aanrecht en knipte de beer van Michiel kapot. Dit was voor Judith echt de druppel die de emmer deed overlopen, en had de hele nacht liggen huilen op haar bed. De volgende dag was ze het echt zat, en pakte al haar kleren, behalve een rode, omdat ze die van haar moeder had gehad en kocht een kaartje naar Den Haag Centraal station.