Samenvatting: De hoofdpersoon (Arnon) is Joods en Duitser van geboorte. Ondanks dat hij weinig actieve banden heeft met het Jodendom komen er terloops een serie van Joodse feestdagen en bijbehorende gebruiken naar voren, waartegen hij zich echter wel tegen keert. In de familie had het echter wel grote betekenis, vooral omdat tijdens de feestdagen de hele familie langs komt en samen is. Arnon heeft een goede band met zijn vader. Hij vertelt dat die zwaar ziek is en hij een tijd helpt voor hem zorgen. Na een tijd stikt hij in zijn eten, hij wordt begraven in Israël. Met zijn moeder heeft de hoofdpersoon niet zo'n nauwe band. Hij vindt haar zeurig, schreeuwerig, en ze gooit in driftbuien vaak het servies kapot. De hoofdpersoon ontloopt zijn moeder. Hij kan niet goed met haar opschieten. Arnon leert op 15-jarige leeftijd zijn eerste echte vriendin Rosie kennen. Zij is het meisje waarmee de hoofdpersoon eigenlijk zijn enige echte langere relatie mee heeft gehad. Hij beschrijft hun samenzijn, dat ze samen naar de bios gaan, het ijs eten, en het over straat lopen, 's avonds laat.Met haar gaat hij ook op reis naar Antwerpen. Arnon wordt uiteindelijk van de school “het Vossius” gestuurd en kan dus zijn gymnasium opleiding niet afmaken. Hij heeft er veel problemen. Hij trekt bijvoorbeeld de gordijnen van het plafond, zonder zelf echt te weten waarom hij dat doet. Dat de leraren zo moeilijk over alles doen kan hij maar niet begrijpen. En al hélemaal niet waarom ze zich zo’n zorgen over hem maken. In zijn ogen zijn alle mensen zeuren. Er zit niets anders op dan maar te gaan werken. Hij heeft in zijn jeugd veel verschillende baantjes gehad, maar het zijn allemaal blauwe maandagen (kort durende baantjes dus). Zo is hij bijvoorbeeld bezorger geweest van een apotheker, kranten verkoper van het Parool op het CS, uitgever van adresboeken. Het komt zelf zover dat hij, nadat hij is ontslagen bij het adresboekwezen, zelf als gigolo te gaan werken.. Waar ook veel tijd aan wordt besteed is zijn drankzucht, en vele café bezoekjes. Hij beschrijft haast harmonieus de sterke dranken die hij drinkt, of de wijnen die hij neemt. Beoordeling: Ik vond het een geen leuk boek om te lezen. De achterflap van het boek wekte grote verwachtingen. Het boek zou onthutsend, schitterend, hartverwarmend zijn. Nou daar heb ik niks van gezien. Ik heb me door het hele boek heen moeten worstelen, door alle dialogen en beschrijvingen toto in de kleinste stomme details. Alleen was het hier en daar wel een beetje grappig maar dat was dan ook alles wat ik leuk vond aan het boek. De meeste andere mensen zijn het hier blijkbaar niet mee eens: Blauwe maandagen is de onthutsende debuutroman van Arnon Grunberg (1971). Een zoektocht naar de liefde: ouderliefde versus betaalde liefde. Blauwe maandagen werd bekroond met de Anton Wachterprijs en het Gouden Ezelsoor. 'Een groteske groteske komedie, een zeldzaamheid in de Nederlandse literatuur.' NRC Handelsblad 'Wanneer Arnon Grunberg weer zal spreken, zal ik luisteren.' The Boston Globe 'Schitterend en hartverscheurend.' Ischa Meijer 'Een van die zeldzame, verrassende boeken waarvan je de tranen in je ogen krijgt van het lachen.' Il Manifesto 'Arnon grunbergs debuut is een goudmijn.' New York Times Book Review 'Een illusieloos relaas over seksuele avonturen, door een verteller die nauwelijks de tienerjaren achter zich heeft gelaten, blijkt bij iedere bladzijde verder uit te steken boven de puberaal-erotische standaardkost... brutaal en per saldo een winner.' Jeffrey Eugenides (bron:
http://www.boeknet.nl/servlet/book?isbn=9041350306) Thema: Het hele leven van de hoofdpersoon is als aan een geregen gebeurtenissen. Alles in zijn leven is kortstondig. Zij verblijf op het Vossius, zijn relatie met zijn vader, zijn relatie met Rosie is ook kort. De baantjes die hij heeft zijn kortstondig. Hij stopt er mee als hij het niet meer leuk vindt, of hij wordt ontslagen. Zijn latere relaties bestaan uit kortstondige hoerenbezoekjes, met telkens een andere meisjes. Vertelwijze: Het boek word verteld met veel zeer uitvoerige beschrijvingen (wat te uitvoerig vind ik). Er komen in het boek veel gesprekken voor die levensecht lijken. Het boek staat in de verledentijd. Bovendien zit het boek vol flashbacks. Titel,ondertitel en motto: De titel 'Blauwe Maandagen', komt van hetzelfde gezegde. Bijv:, Ik heb een blauwe maandag op pianoles gezeten'. Ik heb heel kort op pianoles gezeten. Het betekend dus vluchtig, kort.Alles wat de hoofdpersoon meemaakt is kort en vluchtig. Zijn baantjes, zijn schoolcarrière, zijn relaties. Opbouw: Het boek heeft 5 hoofdstukken, waarvan het tweede
is onderverdeeld in 10 kleine hoofdstukken en het derde in zes kleine hoofdstukken. Er zit niet echt een structuur in de hoofdstukken. De hoofdstukken staan gewoon in chronologische volgorde
Het eerste hoofdstuk laat heel snel Arnons hele jeugd zien. Het tweede hoofdstuk is Arnons middelbare schooltijd, het derde hoofdstuk rond Arnons negentiende, het vierde hoofdstuk een paar maanden later tot Arnons tweeëntwintigste en het vijfde hoofdstuk op Arnons tweeëntwintigste. 1) Ik heb nog twintig paarden in Berlijn

2) Rosie
Martinimartin
De oesterbar
Den Haag Mariahoeve
Apotheek
Apollohotel
Antwerpen
Onder de dennenboom
4320 minuten
Neuken
Even Shoah kijken
3) Walk like an Egyptian
4) De meisjes
Houtlijm
Tina
Een gebed voor Marcella
Natasja
Kom je voor anaal? Nee, voor Astrid
5) In dienst van Bleu Moon Personages: Vader
Het is niet duidelijk wat voor werk hij doet. De relatie met zijn zoon is goed. Hij laat zijn vrouw en zoon een onrendabele rijschool in Berlijn en een kluis vol postzegels na. Het huwelijk van de ouders van de 'ik' is wankel, gezien de vele serviezen die sneuvelen en de vele malen dat vader zich terugtrekt in de badkamer om daar te drinken
Moeder: Zij is veel te vroeg getrouwd met de vader van Arnon en heeft een

ellendig leven. Arnon kan ook niet goed met haar opschieten hij vind haar maar een zeur. Ik (Arnon): Hij heeft een leeftijd van rond de 25 jaar. Hij is puisterig, heeft een brilletje, dikke neus en heeft lang krullen, dik haar. Hij is vroegtijdig gestopt met school en is daarna gaan werken. Hij heeft verschillende baantjes, maar dit zijn allemaal blauwe maandagen. Later probeert hij iets in de uitgevers branche maar dit komt niet van de grond. Later verdient hij zijn geld door zelf hoer te zijn. Hij had een vriendin, Rosie. Als dit uit is heeft hij verder geen vaste relaties meer. Hij bezoekt veelvuldig de hoeren, met wie hij seks heeft. Hij is heel achterdochtig naar hun bedoeling. Met zijn vader heeft hij een nauwe band. Als kind ging hij met hem mee naar zijn werk in het buitenland, of hij ging met hem mee naar de bioscoop. Hij wordt in het hele boek aangeduid als 'ik', alleen tegen het einde van het boek stelt hij zich voor als Arnon Grunberg. Rosie: Zij is het vriendinnetje van Arnon op de middelbare school. Zij wordt door Arnon en zijn vader beschreven als een heel knap meisje. Ze is erg impulsief, wat blijkt uit haar doen en laten en ook uit haar woorden. Historische tijd De tijd dat het verhaal zich afspeelt is denk ik zo rond de jaren '75 tot uitgave van het boek. Zo vertelt de hoofdpersoon dat er in de knaken bioscoop de film 'Flodder in Amerika' nog draait. Zo is terug te zoeken dat deze film uit 1992 komt. 'Of u dit een goed nummer vind, Walk like an Egyptian?'. Dit nummer is van de Bangles, en komt uit 1987. En zo zijn er nog een paar aanwijzingen
Deze tijd is volgens mij vrij willekeurig gekozen. Plaats en ruimte Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Met name Amsterdam-Zuid, omgeving Beethovenstraat, Apollolaan en Van Woustraat. Veel gebeurtenissen vinden plaats in bordelen, cafés, het huis van zijn moeder, zijn eigen huis en de synagoge. Tijdsduur De vertelde tijd omvat een aantal jaren van het leven van Arnon Grunberg, waarbij de nadruk ligt op zijn zestiende, negentiende en tweeëntwintigste levensjaar. In die jaren vinden er dan ook veel vertragingen plaats, deze hebben als functie de belangrijkste perioden in zijn jaren te belichten en aandacht te geven Tijdsvolgorde: Het boek is grofweg toch chronologisch verteld, ondank dat het eigenlijk allerlei losse verhalen zijn uit het leven van de hoofdpersoon, die tot een verhaal zijn verweven. Maar het begint wel van voor af aan(school), Rosie, naar zijn baantjes, dan zijn vader en later diens overlijden, naar zijn hoeren bezoek en het zelf hoer worden. Er komen ook veel flashbacks in voor die terugwijzen naar nog voor de middelbareschool. Perspectief Het boek word door de ogen van de hoofdpersoon verteld (personaal) Hierdoor kan hij zijn belevingen heel persoonlijk aan jouw vertellen, alsof hij een gesprek met jouw aangaat en verteld wat hij allemaal heeft beleefd.
Idee: Ik denk niet dat dit boek met een bepaald idee is geschreven. Wel heeft het boek een sterk autobiografisch karakter. De Schrijver: Arnon Grunberg (Amsterdam 1971) werkte na zijn verwijdering van het Vossius Gymnasium onder meer als jongste bediende bij een apotheek, als bordenwasser en als uitgever. Hij schreef toneelstukken in opdracht van Toneelgroep Amsterdam. Op dit moment woont en werkt hij in New York. Op 23-jarige leeftijd debuteerde Grunberg bij uitgeverij Nijgh & Van Ditmar met Blauwe maandagen. Het boek werd een internationaal succes: in Nederland bekroond met de Anton Wachter-prijs voor het beste debuut en het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut en vertaald naar het Engels, Duits, Deens, Italiaans, Frans, Spaans, Zweeds en Japans. Met zijn tweede roman, Figuranten, bevestigde hij zijn talent. De Stichting CPNB nodigde Grunberg uit om het Boekenweekgeschenk 1998 te schrijven. Dit boek, De heilige Antonio, verscheen in maart 1998. Tegelijkertijd kwam Grunbergs essaybundel De troost van de slapstick uit. Dit boek werd bekroond met het Charlotte Kšhler-stipendium 1998. In het najaar van 1998 kwam de film Het veertiende kippetje uit, waarvan Grunberg het scenario heeft geschreven. En ook op dat moment werd het toneelstuk You are also very attractive when you are dead, geschreven door Grunberg, opgevoerd in DŸsseldorf, door een groep jonge Duitse en Israelische acteurs. In het voorjaar van 1999 verscheen Grunbergs dichtbundel Liefde is business. In april 2000 verscheen zijn derde roman, getiteld Fantoompijn. Met Fantoompijn won hij de AKO-Literatuurprijs 2000. Grunberg is columnist (Yasha) in de VPRO-gids en medewerker van NRC Handelsblad. (bron: http://www.grunberg.nl/auteur/grunberg/info/bio/main.html)