Senta zit in de auto maar is verdwaalt. Ze wilt het zelf niet geloven maar het heeft geen zin om nog langer rondjes te rijden. Ze rijd een stukje door en komt uit op een hobbelige weg. Dit zal ook wel niet goed zijn, maar ik moet toch ergens uitkomen dacht ze, dus ze reed door. Eindelijk op een verharde weg terecht gekomen komt ze weer bij een kruispunt. Ze rijd een stukje terug naar een groot vrijstaand huis waar ze langsreed om de weg te vragen. Ze drukt twee maal op de bel aar niemand doet open. Misschien zitten ze wel buiten in de thuis dacht ze. Ze loopt achterom, heel onbeleefd, maar ze zullen haar vast wel begrijpen. Ze ziet dat de was half is opgehangen en de knijpers op de rond liggen. Ze merkt dat het niet helemaal goed is hier. Ze loopt naar de achterdeur maar ziet niemand, dan gaat ze een stukje opzij naar het raam en ziet ze een vrouw met haar kind vreselijk bang op de bang, ze gebaard dat het haar spijt dat ze zo onbeleefd doet maar dat ze niet weet waar ze heen moet. De vrouw reageert niet en nu ziet Senta een man midden in de kamer staan met een groot mes in zijn handen. Ze begrijpt de situatie en deinst meteen terug en rent weg. Ze stapt zo snel mogelijk in haar auto en rijd hard weg met geen idee waar ze heen gaat. ze rijd veel harder dan ze eigenlijk mag, niks voor haar maar de is vreselijk bang. Ze pakt snel haar telefoon en toetst het alarmnummer in. Omdat ze zo van slag is en aan het trillen is laat ze haar telefoon vallen. Ze wilt iets langzamer rijden omdat ze hem dan kan pakken. Maar de telefoon ligt onder haar rem dus die kan ze niet indrukken. Ze bukt een beetje om het toch te proberen de telefoon te pakken maar ze verliest de controle over het stuur en rijd in het water. Haar gedachten slaan op hol en ze weet niet met zo goed wat ze moet doen. Ze wit de deur open doen maar dat gaat niet. Haar riem krijgt z wel los. Het raam gaat ook niet meer omlaag want het stoom doet het niet meer, dus de lichten zijn ook uitgevallen. Niemand kan haar meer zien. Zo probeert van alles maar niks lukt. De ramen gaan niet stuk en de deuren gaan ook niet meer open. Het water komt steeds meer omoog tot ze nog een klein stukje lucht heeft. Haar hoofd zit al tegen het plafond van de auto. Ze neemt de laatste hap lucht en doet alles wat ze kan. Ze krijgt de deur een stukje openmaar hij wilt niet verder door de druk van het water. De duwt nog een keer heel hard maar daardoor verliest ze in een keer heel veel lucht. Ze voelt dat de deur wat meer open gaat en voelt een hand die haar arm zoekt. Ze word omhoog getrokken maar het lijkt een eeuwigheid te duren ze raakt bewusteloos en verliest dus ook het laatste beetje lucht dat ze nog heeft. Als ze wakker word is het donker, zo donker dat ze helemaal niks meer ziet. Ze hoort wel stemmen, geen bekende stemmen. Ze komt er al heel snel achter dat ze in het ziekenhuis ligt, maar wel erg gek dat het zo donker is. Ze wilt wat zeggen maar er komt geen geluid uit. Ze wilt bewegen maar er zit geen beweging in. Na een tijdje hoort ze een vertrouwde stem, maar ze heeft geen idee wie het is. ze hoort van de stemmen dat ze in coma is, hoe kan dat nou wat is er gebeurd. Alle vragen spoken door haar hoofd maar niemand beantwoord ze. Gedurende de tijd herinnerd ze zich steeds meer van har oude leventje en gaat ze ook meer beseffen over haar fouten die ze ooit heeft gemaakt en over hoe erg ze van haar familie houd eigenlijk. De mensen in haar omgeving hebben het bijna opgegeven maar dan word ze onverwachts wakker. Iedereen is heel bij en ze mag al snel naar huis, ze moet rust houden maar daar vind ze niks aan. Ze wilt weer aan t werk. Ze heeft het nummer van redder gekregen dus ze zoekt maar even contact met hem op. Hij zegt dat ze wel lang kan komen op haar zijn verhaal te vertellen en naar plaats delict te gaan om even te kijken. Misschien dat ze haar herinneringen van dat uur voor het ongeluk nog terugkrijgen. Ze ziet wel elke keer een huis voor zich, een groot wit huis. Ze gaat opzoek naar het huis. Als ze het eindelijk gevonden heeft belt ze aan, maar er doet niemand open. Dan gaat ze achterom om even een kijkje te nemen. Ze ziet de was half opgehangen en de knijper bak is omgevallen, vreemd dacht ze. Ze kijkt naar het raam en ziet een man staan. De man lacht naar haar en doet de deur even open. Hij vraagt of hij wat voor haar kan doen en ze verteld haar verhaal. Ze mag even binnen komen en de man stelt zich voor als Menno. Als de man even koffie zet loopt Senta verder en kijkt even naar de foto’s op een kastje. Ze ziet een gelukkig gezin, maar deze man staat er niet bij. Ze is even in gesprek met de man en vind dat ze nu we alweer kan gaan. Eerst moet ze nog even naar de wc want het is best een lange tocht die ze nog moet. Als ze op de wc ziet ziet ze allemaal fotootjes met hetzelfde gezin al s op de kast, maar hier staan namen onder. De man die zich voorstelde is Menno niet, het is Mick Kreuger, die ze vanochtend p de tv zag verschijnen in het nieuws. Ze hoort dat hij aan komt lopen en raakt helemaal in paniek. Ze gooit een zeepje in de wc en daar achteraan nog een zeepje en ze merkt dat het helpt. Hij loopt weer weg. Ze trekt door en doet de deur open. Ze ziet Kreuger staan en raakt weer in paniek. Met spanning in haar stem zegt ze dat ze weer moet gaan waarop Kreuger antwoord; ‘Je denkt toch niet dat je hier levend vandaan komt’. Ze word bang en Kreuger legt een mes tegen haar keel. Ze pakt haar lifehamer  die ze in haar zak had gedaan voor ze weg ging en haalt uit, aan zijn reactie merkt ze dat het raak was en hij scheld haar even heel hard uit, hij komt weer dichterbij en ze haalt nog een keer uit. In zijn oog. Hij ligt op de grond en hij beweegt niet meer. Ineens komt er een vrouw tevoorschijn die ze al eerder heeft gezien, alleen weet ze niet meer waarneer. De herkent de vrouw wel van de foto’s. Senta heeft de politie al gebeld en Kreuger beweegt weer een beetje. De vrouw pakt een lampenpoot en slaat het daarmee. Net als ze merken dat hij echt dood is nu komt de politie al aan.

Thema.

Het thema in het boek is vooral angst, maar ook wel vertrouwen.

Angst: Blz 7; De angstige, onderdanige klank in haar stem bevat ha niet, maar de man laat haar arm los.

Vertrouwen: Blz 119; ‘ik zei toch dat ik zou meewerken’  ‘heel verstandig van je’

Personages.

De hoofdpersonen zijn Lisa, Senta, Anouk en Kreuger. Lisa is de moeder van Anouk en Kreuger is hun gijzelaar. Senta komt later in het verhaal in contact met hen. Lisa is een vrouw die veel van haar kind houd en haar ook niet graag alleen laat (Blz 102; Ze haast zich, want het zit haar niet lekker dat ze Anouk bij Kreuger heeft moeten achterlaten.) Senta is haar man niet echt trouw, ze heeft een verhouding met een andere man genaamd Alexander. Ze is weinig thuis omdat ze het fijner vind op haar werk. (Blz 184; een lange middag ligt voor haar. Vol uren die ze alleen met haar gedachten kan vullen, als het aan haar lang zou ze gewoon weer aan het werk gaan.) Anouk is een meisje van vijf jaar en ze is erg bang van mensen, vreemde mensen maar ook mensen die ze al een tijdje kent, alleen der ouders niet(Blz 9; Vanaf de bank kijkt Anouk met verschrikte ogen terug. Ze is geen kind dat her erg op vreemden heeft, maar ook tegenover bekenden die ze een tijdlang niet heeft gezien kan ze zich erg verlegen gedragen.) Kreuger is een erg agressieve man. Hij is tbs’er en heeft zijn vrouw, haar vriend en zijn eigen kinderen vermoord.(Blz 7; een agressief gezicht komt ineens heel dichtbij, maar als hij ziet dat Lis een doos eieren is haar hand heeft, ontspant de man.

In het verhaal lees je ook af en toe wat over Menno maar hij komt niet veel in het verhaal voor. Menno is de ex-man van Lisa. Menno heeft haar een tijdje bedrogen, want tijdens de relatie van Lisa en Menno had hij ook nog een andere relatie en 2 kinderen.(Blz 68; ‘hij ging vreemd,’ stelt Kreuger vast. ‘Dat niet alleen, hij had twee zoontjes bij die vrouw.’ Lisa’s stem klinkt dof.)

De wijze van vertellen.

Het verhaal word verteld vanuit de schrijver, de schrijver verteld wat hij ziet. Het is dus de hij/zij perspectief (Blz 64; Het lijkt Lisa sterk dat Kreuger hen gewoon in hun eigen bed zal laten kruipen, maar ze heeft die gedachte de hele middag succesvol verdrongen.) (Blz 110; Ze houd haar adem in en concentreert zich zo sterk op ontwaken dat ze er hoofdpijn van krijgt.) (Blz 154; Senta draait zich op haar zij en zucht. Er zit haar iets dwars, maar ze weet niet precies wat.)

Ik denk dat de schrijver voor dit perspectief heeft gekozen omdat er twee verhalen door elkaar verteld worden. Dan is dit het beste om het verhaal duidelijk te maken.

Tijd.

Er staat niet letterlijk in het boek in welke tijd het zich afspeelt maar ik denk dat het wel in deze tijd afspeelt. Ze hebben een auto en een televisie, en dat hadden ze niet vroeger. Het verhaal duurt niet heel lang. Ik denk dat het ongeveer een week duurt. Er staat niet bij welke dag het was dat Kreuger binnendrong. Maar er staat wel in het verhaal dat hij zondag avond weg gaat en dat ze nog maar 4 dagen met hem moeten overleven.

Het verhaal is wel chronologisch.

Probleem en afloop.

Het probleem in het verhaal is dat Lisa en Anouk worden gegijzeld in hun eigen huis. Kreuger blijft daar een paar dagen en zij moeten luisteren naar wat hij wilt en te zeggen heeft. Lisa wilt hem zo snel mogelijk weg hebben maar dat lukt niet.

Een ander probleem in het verhaal is dat Senta in het water reed met haar auto en dan in coma raakt. Als ze wakker word Weet ze niet zo veel meer, en dus ook het uur voor het ongeluk. Het uur voor het ongeluk van Senta is een belangrijk moment voor Lisa want zij hoopt dat Senta de politie waarschuwt, maar dat kan dus niet.

Het probleem word opgelost door dat als Senta thuis is en ze zich een huis herinnerd, dat ze erheen gaat om haar geheugen op te frissen.

Titel.

Wanneer Senta in haar auto te water raakt, komt ze geheel onder water. Wanneer ze in coma is, denkt ze aan “blauw water” (blz. 53) Ze denkt erbij dat het “blauwe water” hoop biedt. 

Algemeen.

Er staan geen illustraties in het boek, alleen de voorkant is een illustratie. Dat is een shirt aan een waslijn die je door het raam ziet. Dit heeft de afleiding van het begin van het boek dat Lisa de was ophangt en Kreuger onder de lakens vandaan komt. De illustratie is gemaakt door Merlijn Doomernik. De hoofdstukken hebben gewoon nummers, heet heeft 42 hoofdstukken. Om de paar hoofdstukken gaat het van Lisa naar Senta en andersom. Er is geen proloog en ook gen epiloog. Er staat ook geen motto of opdracht in het boek.