Persoonlijke Reactie
Ik vond het boek erg spannend, ook al is het wel een beetje voorspelbaar. Terwijl ik het boek aan het lezen was, had ik regelmatig kippenvel. Het is ontzettend goed geschreven. Eigenlijk gebeurt er niet zo heel veel in het boek, maar de schrijfster weet je toch de hele tijd te boeien. Je leest er zo doorheen, je kan het boek echt geen seconde loslaten.

Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn vader het toevallig op mijn e-book had gezet. Ik heb hem gelezen en vond het eigenlijk wel een heel goed boek. Toen ik hoorde dat we een leesverslag moesten maken, dacht ik meteen aan dit boek. Het is een erg mooi geschreven boek. Ik hoop dat je na het lezen van dit verslag zo benieuwd bent naar het boek, dat je het ook eens gaat lezen, want het is echt een aanrader.



Samenvatting
Lisa wordt met haar dochtertje Anouk in haar huis vastgehouden door een ontsnapte tbs-er; Mick . Senta is verdwaald, ze wil aanbellen bij een huis maar ziet dat een man (Mick) een vrouw (Lisa) met een mes bedreigt. Ze rijdt weg. Doordat zi in paniek is, rijdt ze de sloot in en raakt in coma. Ze weet niets meer over de bedreiging van Lisa. Ze gaat later terug naar de plek van het ongeluk. Senta herkent het huis van Lisa. Ze belt aan en een man doet open. Ze beseft dat ze die man iemand heeft zien bedreigen. Senta belt de politie.



Titel verklaring
Het boek heet Blauw water, omdat als Senta met haar auto onder water is gekomen, ze probeert naar het blauwe water te zwemmen en niet de donkere diepte in, naar het zwarte water. Blauw water geeft Senta hoop. Het geeft Lisa ook hoop. Als Mick haar en Anouk gevangen houdt, kijkt ze steeds naar een foto van haar en haar ex op vakantie. Ze denkt terug aan de fijne tijden, waarin ze smoorverliefd diepzee gingen duiken, in het “Blauwe water”.



Leeservaringen
Onderwerp
Het onderwerp van de verhaallijn van Lisa is Gijzeling. Het is wel een onderwerp dat me aanspreekt, omdat het iedereen kan overkomen. En ik vind het een spannend onderwerp, omdat je niet weet wat de gijzelaar met de gegijzelde persoon van plan is. Dit verhaal heeft me niet echt andere kanten van het onderwerp laten zien en heeft me ook niet anders over dit onderwerp laten denken. De schrijver wil met dit boek vooral de angst van de gegijzelde meegeven, waardoor je niet echt over dit onderwerp na gaat denken. Heel af en toe, als Mick vertelde over zijn leven, werd je wel aan het denken gezet over gijzeling, maar dit kwam niet vaak voor. Van te voren verwachtte ik dat Lisa heus wel weer bevrijd zou worden. Zeker toen Senta haar gezien had, was wel te verwachtten dat zij haar zou bevrijden. Het was dus wel voorspelbaar. Het onderwerp is zeer goed uitgeschreven en alle gevoelens van Lisa zijn goed op papier gebracht en dat maakt heel veel goed.

Ik ken geen enkel ander boek over gijzeling, het is dus moeilijk om te vergelijken.

Het onderwerp van Senta’s verhaallijn is coma. Dit spreekt me ook wel erg aan, omdat ik zelf nog nooit heb meegemaakt hoe het is om in coma te liggen. Ik wist er bijna niets over en het heeft me wel veel geleerd. Ik vind het heel knap hoe de schrijfster zich zo goed heeft kunnen verplaatsen in iemand die in coma ligt en hoe ze dit op papier weet te zetten. Dit onderwerp wordt redelijk goed uitgeschreven, maar lang niet zo goed als de gijzeling. Bovendien ligt Senta niet het hele boek in coma, maar je krijgt wel het hele boek door de gevolgen van coma te zien, zoals bijvoorbeeld het geheugenverlies. Ik heb al wel eerder iets gelezen over coma, maar nooit zo, dat ik echt het gevoel had dat ik het zelf meemaakte. Ik kon me er goed in verplaatsen en vind dat de schrijfster ook dit weer heel mooi heeft geschreven.

Gebeurtenissen
De gebeurtenissen in dit boek vallen me eigenlijk een beetje tegen. Er gebeurt eigenlijk het hele boek door niets en je kijkt ontzettend uit naar de slotscene: Senta krijgt haar geheugen terug en Lisa wordt gered. Het tempo van het verhaal is erg langzaam en dat vind ik nogal irritant. Het gaat vooral om de gevoelens van de personen en de gebeurtenissen komen op de 2e plaats. De gebeurtenissen zijn wel geloofwaardig, maar voor mij gelukkig niet herkenbaar.

Personages
De hoofdpersonen uit Blauw water zijn Lisa en Senta. Je komt veel over hun gedachtes en gevoelens te weten, waardoor ze echt gaan leven en je je goed in hen kan verplaatsen. Je komt te weten hoe Lisa piekert, over of ze zal vluchten of niet en al haar angst voor Mick. Lisa is een verstandige vrouw, die met veel mensenkennis probeert Mick te vriend te houden. Je leert haar eigenlijk maar op 1 manier kennen, omdat ze zich niet durft te uiten. Ze is dus eigenlijk meer een type dan een karakter. Senta leer je kennen, doordat haar familie naast haar aan het ziekenhuisbed staat en allerlei verhalen over thuis vertelt. Van Mick kom je ook redelijk veel te weten, alleen is dit niet rechtstreeks. Je komt te weten wat Lisa van hem weet, maar je weet niet zeker of dit wel klopt. Mick is het ene moment vreselijk gevoelig, dan heb je eigenlijk best medelijden met hem, maar dan ontploft hij en vind je hem niet zo’n lieverdje meer.


Bouw
De gebeurtenissen volgen elkaar logisch op, alles is gewoon chronologisch. Het verhaal is spannend opgebouwd, want op het spannendste moment wordt het hoofdstuk afgebroken en begint een nieuwe verhaallijn. De verhaallijnen komen pas op het eind samen. Dit maakt het gemakkelijk, omdat de tijd wanneer het precies gebeurt dan niet zo veel uitmaakt. Doordat er geen flashbacks inzitten, wordt het verhaal gemakkelijker om te lezen. Het slot is een fijn slot, alles komt namelijk weer goed en de laatste zin: “Ze spreken geen woord maar luisteren naar de politiesirene in de verte. Met z’n drieën wachten ze tot het gierende geluid uiteindelijk voor de deur tot zwijgen komt.”, sluit het mooi af.


Taalgebruik
Het verhaal bevat heel veel beschrijvingen, hierdoor is het verteltempo ook langzaam. Er zijn niet zo veel dialogen in “Blauw water” , dit vind ik niet zo erg. Zelf vind ik dialogen altijd irritant om te lezen. Het verhaal leest wel lastig. Dat komt misschien ook doordat het een boek voor volwassenen is. Moeilijke woorden bevat het boek niet echt veel, maar uiteraard wel een paar.

Verhaalaspect: Spanning
Blauw water is een ontzettend spannend boek. In het begin weet je namelijk nog helemaal niets van Mick. Eerst wordt hij “de man” genoemd. Langzamerhand leer je hem steeds beter kennen, je wilt verder lezen, zodat je meer over hem te weten komt. Later weet je niet zeker of wat hij zegt over zichzelf ook klopt.

De soort spanning in het boek is geen globale spanning, want de gijzeling is niet iets wat in het verleden gebeurd is dat in het boek ontrafeld wordt. Het is lokale spanning, je bent benieuwd wat er in de toekomst gaat gebeuren. Maar de lokale spanning duurt het hele boek voort en niet maar eventjes, zoals meestal het geval is bij lokale spanning, want Mick kan elk moment iets onverwachts doen.

Er zijn 2 verhaallijnen in dit boek, daar heeft de schrijfster goed gebruik van gemaakt. Elke keer op het spannendste moment is het hoofdstuk afgelopen en begint ze met de andere verhaallijn



Scene Beschrijven
Ik ga de scene beschrijven waarin Senta erachter komt dat ze Mick iemand heeft zien bedreigen en waarin ze actie onderneemt. Op mij e-book staat deze scene op pagina 257 , maar ik weet niet of dit bij het echte boek ook het geval is. Ik heb deze scene gekozen, omdat de rest van de scènes nogal langzaam geschreven zijn en dus moeilijk te beschrijven zijn, omdat er niet zo veel gebeurt. In deze scene gebeurt juist een hele hoop en het is leuker om daar iets over te vertellen. Bovendien is het de scene waar eigenlijk alles om draait, want Senta komt er eindelijk achter wat er is gebeurd voor het ongeluk. Daar is ze het hele boek al wel een beetje over aan het piekeren. En ook voor Lisa is dit een hele belangrijke scene, want hier kijkt ze de hele week al naar uit, dat ze gered wordt.

Senta is samen met Rob Wenteling, de man die haar na het ongeluk uit het water heeft gered, naar de plek van het ongeluk terug gegaan om te kijken of ze zich weer dingen kan gaan herinneren, Ze besluit om de weg te volgen om te kijken of er iets in haar opkomt, want ze begrijpt niet waarom ze zo hard reed die avond. Ineens ziet ze een huis dat ze herkent, maar nog steeds beseft ze niet wat er gebeurd is. Ze belt aan, een man vertelt dat hij Menno heet. Ze vraagt hem of hij haar herkent. Ze vertelt dat ze verdwaald was en ze vertelt over het ongeluk. De man vertelt dat hij niet thuis was die avond, maar zijn vrouw wel. En hij zegt dat hij van niets weet. Senta moet naar de wc. Ze ziet een foto staan met het onderschrift: Kreta, Menno, Anouk en Lisa. Maar de Menno op de foto is niet de man met wie ze net praatte, (Menno is de ex van Lisa, de vader van Anouk). Op dat moment herinnert ze zich waarom deze man haar zo bekend voorkomt. Ze heeft hem eerder gezien, in het opsporingsbericht op het journaal. Dan beseft ze ineens ook weer dat ze hem iemand heeft zien bedreigen: de vrouw op de foto, Lisa. Senta probeert zo normaal mogelijk te doen tegen Mick. Ze hoort stemmen in de kelder, ze bevrijdt Lisa en Anouk. Ze slaat Mick bijna bewusteloos met een life hammer, die ze net had gekocht voor het geval dat ze nogmaals met haar auto in het water zou komen. Ze belt de politie.



Informatie over de auteur
Blauw water is geschreven door Simone van der Vlugt. Ze is geboren op 15 december 1966 in Hoorn. Ze wist op 9-jarige leeftijd al dat ze schrijfster wilde worden. Op haar dertiende stuurde ze voor het eerst manuscripten naar een uitgever. Die wees het af, maar zei dat ze wel door moest gaan met schrijven. Later heeft ze Nederlands en Frans gestudeerd aan de lerarenopleiding in Amsterdam. Door haar studie Nederlands kwam ze in aanraking met jeugdliteratuur en schreef ze haar eerste boek; de amulet. Na de amulet heeft ze nog 26 boeken geschreven. Eerst vooral historische kinderboeken, maar tegenwoordig ook boeken voor volwassenen met veel spanning. Ze heeft 13 prijzen gewonnen.

Alle boeken van Simone:

Voor kinderen: De amulet, Bloedgeld, De guillotine, Noodlanding in het oerwoud, Mijn zusje wordt vermist, Potverdrie Sophie!, Zwarte sneeuw, Verdwaald onder de grond, Hester de witte heks, Bastiaan komt eraan, Jehanne, Schijndood, De slavenring, Victorie!, De bastaard van Brussel, Schuld, Vlinders, De Rode Wolf.

En voor volwassenen: De reünie, Schaduwzuster, Het bosgraf, Het laatste offer, Blauw water, Herfstlied, Jacoba, dochter van Holland, Op klaarlichte dag, In mijn dromen.


Bronnen;
http://www.simonevandervlugt.nl/informatie/biografie/

http://nl.wikipedia.org/wiki/Simone_van_der_Vlugt