zakelijke gegevens:
De naam van de schrijver is: F. Bordewijk (voluit: Ferdinand Johan Wilhelm Christiaan Karel Emiel Bordewijk).
De titel van het boek is: Bint.
De ondertitel van het boek is: Roman van een zender.
De eerste druk vond plaats in 1934.
Het boek bevat 76 bladzijden.
De voorkant van dit boek is te zien op de voorkant van dit verslag. Het is een stalen paal met een luisterende hand (vuist met vinger omhoog).
beschrijvingsopdracht:
Ik heb dit boek gekozen, omdat de titel mij aansprak ‘kort en krachtig’ ook toen ik de achterkant las, sprak mij dit zeer aan. Ik ging het toen lezen en vind het een goed boek. De achterkant wordt goed beschreven, in de stijl van het hele boek en wat er op de achterkant staat komt ook allemaal zo uit. Het is dus werkelijkheid en er staan geen verzinsels op.
Mijn eerste persoonlijke reactie is:
spannend, de spanning wordt niet echt opgevoerd, het blijft in een bepaalde mate, het is wel spannend als Bint en/ of De Bree ineens heel boos worden. Dit is dan meestal heel onverwacht. Door deze onverwachte dingen en gebeurtenissen is het een redelijk spannend boek.
indrukwekkend, ik vind het erg dat dit (vroeger) voorkwam en soms nog voorkomt. Ik heb af en toe ook medelijden met de leerlingen. Ik vind het echt zielig dat ze zo worden aangepakt. Ik vind het ook echt heel vreemd dat dit kan (zo’n schoolsysteem).
zet me wel aan het denken, ik ga toch er over na denken dat wij het tegenwoordig goed hebben. Tenminste zulk soort schoolsystemen komen (bijna) niet meer voor.
onherkenbaar, wij hebben op school niet zo’n schoolsysteem als deze. Wij hebben geen tucht en ijzeren regime. Daardoor is het niet herkenbaar.
overtuigend, je wordt helemaal in het verhaal mee gesleept waardoor het lijkt alsof je het zelf meemaakt. Het verhaal is heel overtuigend geschreven en verteld.
De samenvatting van het boek Bint is:
Als nieuwe leraar wordt De Bree aangenomen op een middelbare school. Aan het hoofd staat directeur Bint. Volgens Bint sluit het onderwijssysteem slecht aan op de eisen van de maatschappij. Voor een betere aansluiting is hij van mening dat het onderwijssysteem moet veranderen. Op deze school heerst dan ook een stalen tucht, die vijf jaar tevoren is ingevoerd. Een `product’ van deze tucht is klas 4D (`de hel’). Bint: “Die klas is uniek. Zo één heb ik er nog nooit kunnen vormen vóór deze.” De Bree denkt dat hij mentaal en fysiek sterker is dan de klas en verklaart hen de oorlog “zonder ophouden, het hele schooljaar door..”. De voorgaande leraar van `de hel’ is er weggepest. De Bree past zich, net als alle andere leraren, snel aan het systeem van Bint aan. Hij laat leerlingen op zaterdag terugkomen en kleineert hen.
Na ontvangst van een slecht kerstrapport pleegt de leerling Van Beek zelfmoord. Bint wist dit van tevoren, maar hij nam geen maatregelen. Er ontstaat een oproer onder de leerlingen, maar `de hel’ slaat deze neer, geïnstrueerd door Bint. Op een stoïcijnse manier zegt hij: “De school komt er beter uit te voorschijn. Aardbeving is meestal bergvorming, en ons ontzag gaat naar de bergen”. Tijdens een schoolreis worden twee leerlingen door een medeleerlinge zwaar afgestraft. omdat ze, tegen de instructies in, hun eigen gang gaan.
Aan het einde van het schooljaar besluit De Bree toch les te blijven geven. Na de vakantie hoort hij dat Bint ontslag heeft genomen. Hij heeft zich het incident met Van Beek toch meer aangetrokken. Hierdoor blijkt dat Bint niet opgewassen was tegen zijn eigen systeem. Alle leraren zijn verslagen en Donkers neemt zijn plaats in. De Bree wil Bint thuis nog opzoeken, maar treft hem niet thuis. Klas 4D is overgegaan naar de examenklas, maar De Bree wil nog steeds geen vrede met hen sluiten. Het blijft oorlog.
De Bree is, als leraar ‘van de hel’, een aanhanger van Bint’s ideeën over onderwijs en tucht. Deze klas is door Bint persoonlijk gevormd volgens deze stalentucht. Bint is bijzonder trots op dit perfecte voorbeeld van ‘maatschappelijke reuzen’.
De gebeurtenissen vinden grotendeels plaats op de middelbare school. Daarnaast is er een bezoek aan het museum en vindt er een schoolreisje via Zeeuws- Vlaanderen en België naar Frankrijk plaats.
Het verhaal is chronologisch opgebouwd en beslaat één schooljaar; vanaf de aanstelling van De Bree tot het ontslag van Bint aan het begin van het nieuwe schooljaar.
Het hoofdthema in Bint is de bestrijding van de chaos door middel van stalen tucht. De stalen tucht wordt tegenover de dreigende verwildering gesteld. Bordewijk schreef deze roman in een angstaanjagende en chaotische tijd. Er heerst een economische crisis, er dreigt een politieke chaos. Het gaat in de roman om de bestrijding van de chaos, van het monster in de mens door een harde tucht.
verdiepingsopdracht 1:
De hoofdpersonen van het boek zijn Bint en De Bree.
De beschrijving van Bint is: Bint is een autoritaire eerzuchtige schooldirecteur, die van weinig woorden houdt-. Een ijzeren discipline heeft en tucht en gehoorzaamheid van ieder-een verwacht. Goed of slecht lijkt voor hem niets te beteke-nen. Hij ontziet niemand om zijn doel te berei-ken.
De beschrijving van De Bree is: De Bree is een weinig eisende man met als eerzucht de wetenschap. Hij is bezig met een proefschrift over een vrouw Anna Maria van Sch-uur-man. De Bree bezit een macht van kracht, waarop hij ver-trouwt. Hij vereert Bint.
Bint wil dat zijn leerlingen maatschappelijke reuzen worden en dit wil hij bereiken door middel van tucht.
De Bree wil dat de hel slaagt onder andere door middel van tucht, hij neemt het strenge regime van Bint over.
Door de karakters van Bint en De Bree en de macht die ze hebben wordt tucht in het schoolsysteem doorgevoerd.
‘De hel’ wordt door dit schoolsysteem opgevoed tot maatschappelijke reuzen, volgens Bint is zo de aansluiting op de maatschappij beter mogelijk.
De belangrijkste beslissing in het verhaal is dat Van Beek geen voldoende krijgt.
De gevolgen van deze beslissing zijn dat Van Beek (aangekondigd) zelfmoord pleegt. Deze gebeurtenis zorgt dat Bint zelf ontslag neemt, hij kan zijn eigen systeem niet meer harden.
Ik zou beter naar Van Beek hebben geluisterd en hem misschien toch een voldoende geven. Ik had er in ieder geval veel werk van gemaakt en hem proberen te helpen. Bijvoorbeeld door middel van veel praten.
Bint verandert wel in de loop van het verhaal. In het begin is hij degene die zich het meest aan het schoolsysteem houdt. Later neemt hij zelf ontslag, omdat hij zelf niet meer tegen zijn schoolsysteem opgewassen is. Dit komt grotendeels door de zelfmoord van Van Beek.
Ik vind de hoofdpersonen niet echt sympathiek. Ik vind de manier van lesgeven en eigenlijk het hele schoolsysteem niet goed. Deze hoofdpersonen voeren dit toch in en uit.
Het verhaal werd zo beschreven dat je je wel kon verplaatsen in de hoofdpersonen, maar ik was het vaak niet met ze eens. Ik vind het schoolsysteem niet goed.
De klassen worden in het boek beschreven als ‘de hel’, ’de bloemen’, ‘de grauwen’ en ‘de bruinen’.
De hel: klas 4D is het voorbeeldproduct van Bint’s tuchtsysteem. Zij staan volledig achter het systeem en ontwikkelen zich tot een soort eliteklas.
De bloemen: deze klas is erg vredig en dus een tegenpool van 'de hel’.
De grauwen: de leerlingen uit deze klas zijn goedaardig. Ze werken hard, maar zijn kleurloos en slecht.
De bruinen: deze klas is alle andere klassen voor.
De klas 4D (de hel) heeft ook een grote rol in het verhaal. Het verhaal draait als het ware rond deze klas. De andere klassen zijn bijfiguren, zij komen dan ook weinig aanbod en met weinig betekenis.
Ik vind klas 4D wel redelijk normaal denken, maar snap niet dat zij achter het systeem staan. Ze gaan ondanks dit toch wel eens tegen de regels in terwijl ze weten welke gevolgen dit geeft. Toch kan ik me dit wel voorstellen, want het is allemaal zo streng en het lijkt mij ook moeilijk om je daar altijd aan te houden.
Bint vind ik onredelijk. Ik denk niet dat je veel bereikt met alleen maar tucht. Het valt me wel mee dat hij zelf ontslag neemt zeker om deze reden, de zelfmoord van Van Beek. Hier laat hij toch zijn gevoelens een rol spelen.
De Bree vind ik maar een beetje een meeloper van Bint. Hij doet Bint zo goed mogelijk na. Ik vind dit niet goed, want ik vind Bint helemaal niet zo’n goed karakter hebben.
verdiepingsopdracht 2:
Onderwerp: In het boek is het duidelijk over welk onderwerp de tekst gaat. Het gaat over een dictatoriale schooldirecteur die met tucht en ijzeren discipline leerlingen wil kweken, die het land weer groot zullen maken. Ik vind het onderwerp interessant en het spreekt me aan, omdat ik een schoolsysteem als deze zelf niet ken. Ik vind het interessant om boeken over ander soort milieus te lezen en dit is zo’n boek. Mijn verwachtingen die ik had gemaakt na het lezen van de achterkant zijn wel uitgekomen. Ik had me een school voorgesteld die zich houdt aan tucht en de gevolgen daarvan. Hier gaat het boek over. Ik had wel eens van dit onderwerp gehoord en erover nagedacht, maar na dit boek ga je er nog dieper en serieuzer over nadenken. Ik had niet verwacht dat door middel van tucht er zo’n strenge handhaving zou heersen. Ik had me het iets milder voorgesteld. Ik vind dat tucht en een ijzeren handhaving niet de goede manieren zijn voor een schoolsysteem. Het onderwerp wordt wel goed uitgewerkt. Alles is heel duidelijk. Ik heb nog nooit een boek gelezen of een film gezien met hetzelfde onderwerp als het onderwerp van dit boek.
Gebeurtenissen: De belangrijkste gebeurtenis in het boek is de zelfmoord van Van Beek. Door deze gebeurtenis neemt Bint ontslag en dit is in het verhaal een ingrijpende gebeurtenis, dit is ook onverwacht. Door de gedachten van de mensen gebeuren deze gebeurtenissen. Er wordt niet gekeken naar de gevoelens die mensen kunnen hebben. Het verhaal is constant boeiend, doordat er telkens iets onverwachts gebeurt. Ik vind de gebeurtenissen meestal wel logisch. De gebeurtenissen zijn spannend en verrassend. Je verwacht het niet en daardoor leveren ze spanning op en zijn ze verrassend. De gebeurtenis die het meest indruk op mij heeft gemaakt is de zelfmoord van Van Beek. Dit kondigde hij dan wel aan, maar toch kwam het onverwacht. Je gaat er niet vanuit dat ze het zover laten komen. Ik zou er van alles aan gedaan hebben om hem tegen te houden. In plaats van dat ze zich er druk om maken gebeurt het tegen over gestelde. De hele manier van het schoolsysteem heeft me aan het denken gezet. Ik kan me (bijna) niet voorstellen dat mensen zo denken. Je ziet alle gebeurtenissen voor je, dit komt ook wel door de manier van schrijven. Je wordt als het ware meegetrokken in het verhaal. Alles wordt verteld. In het begin vond ik het nog even niet zo’n leuk boek, maar na een aantal bladzijden en hoofdstukken verder kan je niet meer stoppen.
Bouw : In het begin van het boek is de bouw wat lastig, je zit dan nog niet echt in het verhaal. Het verhaal komt steeds sneller op gang. Alles hangt goed samen met elkaar. Het verhaal is spannend en boeiend, omdat er steeds iets onverwachts gebeurt. Het verhaal wordt vanuit De Bree geschreven, het is dus maar één verhaallijn. Er zitten geen flashbacks in het verhaal het is in chronologische volgorde geschreven en verteld. Dit hoort ook bij het verhaal. Het boek heeft een gesloten eind. Dat is wel zo duidelijk. Het is gesloten, omdat Bint het niet meer vol houdt en ontslag neemt. Donkers wordt zijn opvolger en de manier die Bint handhaafde gaat door. Een gesloten eind hoort wel bij het verhaal, want het hele boek is duidelijk en daar hoort een duidelijk eind bij. Je ziet het verhaal vanuit de ogen van De Bree. Dit hij-perspectief hoort bij het verhaal. Het zou te ingewikkeld worden als je het verhaal vanuit meerdere personen gaat bekijken.
Taalgebruik: In het begin komen er een aantal lastige woorden in het verhaal voor zoals bijvoorbeeld tutoyeren. Later is het niet meer moeilijk en is het verhaal goed te volgen. Bordewijk maakt gebruik van korte zinnen met weinig verbindingswoorden. Het taalgebruik zit ook vol fantasie, vooral bij de namen. Namen zoals Bolmikolke, Klotterbooke, Schattenkeinder ook de beschrijvingen van de leerlingen zitten vol met fantasie; bijvoorbeeld Karbangenbok wat “een roofvogel met een klauw” is. Deze namen en karakterbeschrijvingen vallen op in het verhaal en het maakt het lezen leuk. De zinnen zijn soms ouderwets. Ik vind dat het boek goed beschreven is. Het had niet uitgebreider gemoeten, dat hoort niet bij de gedachten en gevoelens die de hoofdpersonen uiten. Bint denkt ook niet aan de gedachten en eventuele gevoelens van zijn leerlingen. De manier van vertellen is goed. Het taalgebruik hoort bij de personages; niet te moeilijk, maar wel duidelijk maken wat je bedoelt en wil. In het verhaal komen wel een aantal symbolische verwijzingen voor. Zo betekent ‘bint’ volgens het woordenboek draagbalk. Bint heeft veel macht en is directeur van een eigen opgezette school hij is dus ook wel een soort draagbalk.
bronnenlijst:
Ik heb gebruik gemaakt van de cd-rom ‘uittreksel top 100’. Deze heb ik gebruikt als controle en als hulpbron. Ook heb ik uit de bibliotheek een uittreksel gehaald. Uit het boek ‘uittreksels nr. 26’. Deze komt uit het jaar 1996. Dit uittreksel heb ik niet gebruikt, ik had het niet nodig.
bijlagen:
Titelverklaring: Het verhaal draait om de directeur van een school. Deze directeur heet: Bint. De ondertitel slaat op het karakter van Bint. Hij geeft op autoritaire wijze ideeën over onderwijs en opvoeding weer: “ik eis van ieder tucht!”. Daarmee is hij een zender.
De auteur: Op 10 oktober 1884 werd Ferdinand Johan Wilhelm Christi-aan Karel Emiel Bordewijk geboren in Amsterdam. Hij woonde daar tot zijn tiende jaar in een monumentaal huis. Daarna is hij verhuisd naar Den Haag. Na zijn gymna-sium- oplei-ding op een ouderwetse tucht school ging Borde-wijk rechten studeren in Leiden. In 1913 is hij een beëdigd advocaat. Naast zijn werk advo-caat is hij ook leraar op een handelsschool. In 1914 trouwt hij met de compo-niste Johanna Roepman. Ze krijgen twee kinderen Robert en Nina. In 1919 ves-tigt Bordewijk zich als zelfstandig advo-caat te Schie-dam. Opvallend van Borde-wijk is dat hij altijd bij mensen, die hij voor het eerst ontmoet, kijkt naar het gebit. Zijn bijnaam was dan ook "gebit-tengek". Opvallend is ook zijn voorliefde voor het fantastische en het bovennatuurlijke evenals zijn voorkeur voor vreemdsoortige namen. Borde-wijk ontvangt in 1953 de P.C. Hooftprijs voor het boek "De Doop-vont". Borde-wijk was zelf helemaal niet tevreden over dit boek. In 1957 ontvangt Bordewijk de Constantijn Huygensprijs voor zijn totale oeuvre. Op 28 april 1965 over-lijdt Borde-wijk. Hij was toen tachtig jaar.
Andere werken van de auteur zijn onder andere: Karakter, Rood, Paleis, Dreverhaver, Katadreuffe, De Doopvont en zijn laatst geschre-ven boek De Golbertons. Het literaire werk van Bordewijk bestaat uit nog veel meer. Hij schreef onder andere 9 romans, ruim 150 verhalen en meer dan 250 literaire kritie-ken.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden