Bijna veertien door Caja Cazemier

Samenvatting

Timo woont in de stad Rotterdam. In Rotterdam heeft hij bijna alles, zijn huis, zijn vrienden, zijn familie, zijn school, zijn maatje Myrthe en opa. Maar alles wat hij heeft vertrouwd komt ineens een einde aan. Want zijn ouders besluiten opeens om naar Friesland te verhuizen. Zijn leven zakt als een kaartenhuis in elkaar. Alles wat nieuw is wordt hij bang en onzeker van. Hij vlucht naar zijn kamer, in het begin praat hij niet meer met zijn ouders en is ook niet van plan ooit nog uit zijn kamer te komen. Hij belt alleen met zijn vriendin Myrthe uit Rotterdam, ze delen alles samen en schrijft alleen maar brieven aan zijn opa, zijn opa uit Rotterdam, opa die allerlei dingen heeft meegemaakt, zoals oorlogen die hij heeft meegemaakt. De verhalen over de oorlogen maken Timo bang, Timo is bang voor oorlog. Zijn opa is een soort adviesgever voor Timo. Op zijn behangpapier trekt hij een horizontale streep. Alles wat onder de streep ligt weet hij de verleden van Rotterdam. Alles wat erboven ligt moet nog gaan gebeuren, dus alles waar hij bang voor is. Oorlog, de dood en honger. Niemand kan zich eeuwig afscheiden van de wereld, zelfs Timo kan dat niet. Na een tijdje probeert hij toch wat contact te leggen met zijn nieuwe klasgenoten, het lukt hem dan ook. Maar het allerergste vindt hij, dat ze Fries praten. Hij verstaat ze bijna niet. Of beter gezegd, hij wil ze niet verstaan. Tot zijn grote spijt leert Timo ook Geale en zijn volgelingen kennen wat niet zo prettig was. Geale is een pester met veel aanzien, niemand zal iets over hem verraden. Als Myrthe uit Rotterdam bij Timo komt logeren, gaan ze op zoektocht in een oude schuur. Daar vinden ze allemaal illegaal gekopieerde cd’s, voetbalshirts van Ajax, van PSV en nog veel meer. Het blijkt van Geale te zijn. Geale ontdekt door een gevallen treinkaartje van Myrthe, voor de treinreis van Rotterdam naar Leeuwarden, dat Timo achter zijn zaakje is gekomen. Hij dreigt Timo met geweld en slaat hem ook aantal keren in elkaar. Nu is Timo helemaal bang voor hem. Dit vertelt hij niet aan Myrthe omdat hij bang is dat er dan grote problemen komen, want ze is een bluffer. De telefoontjes en bezoekjes van Myrthe en de brieven van opa, zijn het enige wat Timo overeind helpen. Als hij weer op school komt, heeft hij een zakmes meegenomen om wraak te kunnen nemen op Geale. Hij wil niet meer bang zijn, hij wil niet laf zijn, niet zoals zijn opa. Maar Geale komt niet, wel komt er politie op school die iedereen fouilleert om te kijken of ze geen illegale wapens bij zich hebben. Ze vinden het zakmes van Timo en hij moet zich bij Meneer Bosch (de coördinator van de tweede klassen) melden. Daar moet hij uitleggen waarom hij een zakmes bij zich heeft. Op dat moment kan Timo zich niet langer inhouden en vertelt trillend wat hij allemaal gezien heeft op de verlaten bouwterrein en over de bedreigingen van Gaele. Hij vertelt alles. Meneer Bosch schakelt de politie in. Als de politie erbij is, moet Timo zijn verhaal opnieuw vertellen. De politie aarzelt geen minuut om maatregelen te nemen en Geale wordt geschorst van school. Timo is eindelijk over zijn angsten heen, doordat hij geen wraak heeft genomen maar alles heeft vertelt. Friesland valt toch wel mee, nieuwe vrienden, nieuw huis. Nieuw leven.