Auteur Jeroen Brouwers. Titel Bezonken Rood. Druk twaalfde druk. Uitgever, Jaar, Plaats De Arbeiderspers, 1990, Amsterdam. Aantal pagina’s 129. Indeling Hoofdstukken zonder nummering. Motto Ze zeiden in het ene uittreksel dat hij wilde laten zien hoe die tijd er echt uitzag. En in het andere uittreksel zeiden dat zijn motto ‘ niets bestaat dat niet iets anders aanraakt. Samenvatting Eind januari 1981 verneemt de ik persoon in het verhaal dat zijn moeder is overleden. Hij had al heel lang geen contact meer met haar. Ze leed aan de ziekte van parkinson en leefde in een bejaardentehuis. Hij gaat niet naar de crematie, maar wil een stuk uit Daantje gaat op reis voorlezen. Hij heeft uit dat boek leren lezen in het Jappenkamp. Hij kan alleen het boek niet vinden. De schrijver wordt beheerst door angst en gebrek aan gevoel. Toch ontmoette hij een jaar of 6 voor de dood van zijn moeder een meisje. Liza, ze is een vrome onderwijzeres, die deelneemt aan een Maria- optocht. Hij blijft drie dagen bij haar en besluit dan weer om te gaan. Een maand voor de dood van zijn moeder ontmoet hij haar weer. Door de dood van zijn moeder gaat hij weer terug in de tijd naar het Jappenkamp waar hij met zijn oma, zusje en moeder zat. Hij omschrijft allemaal gebeurtenissen. De belangrijkste gebeurtenis is wanneer de kampcommandant zijn moeder persoonlijk helemaal afranselt tot ze alleen nog maar voor dood blijft liggen. Hij vond zijn moeder altijd de mooiste moeder van alle andere moeders, maar vanaf dat moment stopt hij van haar te houden. Zijn familie wordt na de oorlog weer herenigd met zijn vader. Alleen is dit keer zijn oma er niet bij want die is het kamp gestorven. Ze gaan weer terug naar Nederland waar de ik-persoon weer helemaal opnieuw moet worden opgevoed omdat hij helemaal verwilderd is. Hij ervaart alsof hij weer terug in het kamp is alleen zijn moeder is er niet. Ze is dood in zijn ogen.
Thema De moeder van de ik-persoon is overleden en overziet haar leven en de merkwaardige rol die hijzelf in dit leven heeft gespeeld. Titelverklaring Op twee plaatsen komt de titel naar voren. De eerste keer: “ Er zakt een waas van bezonken rood voor mijn ogen”. Hiermee drukt hij de vertwijfeling uit die over hem komt als hij beseft wat voor schandelijks hij heeft gedaan. De tweede keer ziet hij in gedachten Liza en spreekt hij vol bewondering over ‘het bezonken rood van haar lichaam’. Analyse Hoofdpersoon in het boek is de schrijver zelf. Bijfiguren zijn; de moeder en Liza, zijn vriendin voor drie dagen Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. De schrijver zelf is de ik-persoon. Er lopen twee tijdlijnen door elkaar. Het heden en het veleden. Het is niet chronologisch verteld en er komen veel flash backs in voor. Het heden speelt zich af in Nederland en het verleden speelt zich in het Jappenkamp af. Het verhaal speelt zich af in een interneringskamp Tjideng op Java en het huis van de ik-persoon dat in Nederland staat. Beoordeling Ik vond het een goed boek. Ik wist echt niet dat, dat soort dingen daar gebeurde. Het was dus tegelijkertijd een verrassend boek. Het was het eerste boek dat ik voor dit thema las en ik vond het ook meteen het beste boek. Ik vond het een heel geloofwaardig verhaal, alleen het stukje waarin hij met Liza meegaat en daar drie dagen blijft terwijl hij haar totaal niet kent, vond ik wat minder geloofwaardig. Dit is echt een verhaal dat me goed zal bijblijven omdat er zoveel stukjes in dit boek me aanspreken. Vooral het stukje waarin hij vertelt dat de vrouwen werden afgeranseld wanneer de kinderen iets fout deden. Informatie over de schrijver en het boek -Jeroen Brouwers werd geboren in 1940 in het toenmalige Nederlands-Indie. In de Tweede Wereldoorlog zat vanaf 1943 vast in het Jappenkamp op Java. Andere werken van de schrijver zijn: Het verzonkene (1979), De zonvloed (1988), De laatste deur (1983), Zomervlucht (1990) en Het Vliegenboek (1991). Het verhaal is geschreven naar aanleiding van de tijd die hij in de Tweede Wereldoorlog in het Jappenkamp doorgebracht heeft. Ook wilde hij de mensen nou eens laten weten wat daar echt gebeurd is allemaal. En dat het niet zoals zoveel mensen zeggen, het best wel mee viel.