Bewaar altijd een stukje brood door Patricia de Landtsheer

Bewaar altijd een stukje brood

Auteur
Geschreven door Patricia De Landtsheer, patricia werd geboren in Dendermonde in België op 7 februari 1952. Ze is getrouwd met Marc waarmee ze een dochter Melissa heeft. Ze woont nu nog steeds in Dendermonde Tot het vijfde leerjaar ging ze naar de dorpsschool. Daarna volgde ze les in Dendermonde. Toen haar humaniorastudies beëindigd, ging ze bestuurssecretariaat studeren. Eigenlijk wilde ze lerares worden, maar door omstandigheden werd ze een beetje op een zijspoor gezet. Nu geef ze jaarlijks heel wat schoollezingen. Zo is haar wens om voor een klas te staan toch nog in vervulling gegaan. Haar spookbeelden zijn oorlog en uitbuiting van kinderen. Bewaar altijd een stukje brood heeft geen prijs gekregen maar wel "Ze zeggen dat ik stink" --- 2e prijs Kinder -en Jeugdjury Limburg, Heikje Heks" --- 3e prijs Kinder -en Jeugdjury Limburg, "De grote oorlog van Martinus" --- eervolle vermelding van de stad Beringen ,"Aan het einde van de tunnel" --- 3e prijs Kinder -en Jeugdjury Limburg, Het gedicht "Dementie" behaalde de eerste prijs voor poëzie in maart 2006 in de provincie Limburg.


Korte inhoud
Op 6 juni 1944, toen in Normandië de invasie begon en drie maanden later België bevrijd zou worden, barstte voor de Hongaarse joodse jongen Dov Nasch de hel van de Tweede Wereldoorlog los. Samen met zijn moeder, zijn 3 zussen en zijn jongste broertje Emil werd hij op zondag 11 juni vanuit zijn geboorteplaat Nové-Zamky gedeporteerd naar het vernietigingskamp Auschwitz. Na een trein reis van 6 dagen met bijna geen eten en drinken kwam hij aan bij het vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau. Vrijwel na de aankomst werd Dov gescheiden van moeder en zij broertjes en zusjes. Het was er vreselijk Dagelijks hoorde je dat er mensen zich in het prikkeldraad wierpen, dat onder stroom stond. Ze werden ook wekelijks geschoren dat snij wonden veroorzaakte. Door het weinige eten dat hij kreeg was hij erg verzwakt en vermagerd. Dat lijdt dat Dr. Mengele hem viermaal selecteerde voor de gaskamer, wonder boven wonder wist hij uit Auschwitz te ontsnappen. Omdat er 100 joden naar een werkkamp werden gebracht. Het was een wonder dat Dr. Mengele hem er niet tussen uit had gehaald. En werd dus met een vrachtwagen naar het werkkamp Gleiwitz ll gebracht. Daar moest hij heel hard werken en kreeg bijna niks te eten, maar de gedachte dat het geen vernietigingskamp was deed hem goed. Maar vanuit Gleiwitz ll werden ze geëvacueerd naar Flossenburg omdat het Russische leger steeds dichter bij kwam. Tijdens de deportatie met de trein naar Flossenburg komt Benny om van de kou het was een vriend van Dov. Ook werd de trein beschoten door een Engelse Spitfire. Na lang wachten op reparatie van de locomotief konden ze verder. Onderweg naar Flossenburg hing er een grimmige sfeer: gebombardeerde steden en ook de mist speelde een grote rol. Aangekomen was het grauw weer. Het kamp was een grote ramp. Het was vies, grauw, eng en er hing een gespannen sfeer. Ook de bewaking was strenger dan in de ander kampen. In de blockälteste dat waren de houten blokken waar de gevangenen in sliepen waren ook geen bedden. Naar maten de tijd voorbei ging kwam het Russische leger dichter bij en moesten ze weer naar een ander kamp Dachau.


Een jaar later nadat ze werden gedeporteerd naar Auschwitz, op weg van Flossenburg naar Dachau, was opeens de bewaking weg. Ze wisten niet precies wat ze moesten doen. Een groep wilde in de bos blijven en de ander groep ging naar een dorpje genaamd Stamsried. Dov ging mee naar het dorpje. Later bleek dat hij toevallig door het Amerikaanse leger bevrijd was. Toen pas zou hij beseffen wat de Naziterreur had aangericht: de helft van zijn familie was uitgeroeid.


Wanneer speelt het verhaal?
‘Bewaar altijd een stukje brood’ speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Om precies te zijn van het voorjaar in 1944 tot en met in de zomer in 1945. Dat is af te lijden dat ze in 2 april 1944 dichter in het centerum van de stad moeten gaan wonen, vervolgens 11 juni worden ze gedeporteerd. Dan in de winter van ’44-’45 wordt hij naar Flossenburg gebracht. En in het voorjaar wordt hij bevrijd en ten slot gaat hij in de zomer naar een opvang in Engeland.



Personen
De familie van Dov Nasch bestaat uit vader die in het begin van de oorlog naar een werkkamp word gebracht , moeder, Izahak zijn oudere broer die met vader mee moest. En zijn kleineren zusjes Miri, Frida en Elza. Ook heeft hij een kleiner broertje Emil.

Dov is een kleinere jonge van 14 jaar en is erg verzwakt en mager geworden door het weinige voedsel. Dov speelde graag met zijn vrienden voetbal op het gras veld van de synagogen. Want steeds als hij in de kampen aan thuis denkt denkt hij ook aan het voetballen met zijn vrienden. Dov heeft een goed doorzettingsvermogen. Dat blijkt dat hij het werkkamp Gleiwitz ll overleeft op weinig eten en koud weer. Dov is ook sociaal vaardig hij maat snel nieuwe vrieden en heeft met niemand problemen. Dov blijft ook zijn hele gevangenschap hoopvol hoe zwaar het ook is hij moet en zal het overleven. Om daarna als getuigen te spreken.



De titel
De titel ‘Bewaar altijd een stukje brood’ is waarschijnlijk afgeleid van een stukje brood van het uitgedeelde brood dat hij bewaart in zijn jaszak, wat hem een goed gevoel geeft. Dat doet hij omdat er zo weinig brood wordt uitgedeeld dat hij een stukje voor later bewaart.