Bevroren hart door Luc Deflo

A.

Auteur: Luc Deflo

Titel: "Bevroren Hart"

Aantal pagina's: 289

Korte inhoud: Een lijk van een vrouw wordt gevonden in een Mechels appartement. De bewijzen, die zijn gevonden, wijzer blijkbaar op dat het slachtoffer niet daar vermoord was. Na de autopsie, ontdekken detectives Jos Bosmans en Dirk Deleu dat het lijk oorspronkelijk ingevroren was. Ondertussen vragen ze zich af of de misdadiger een seriemoordenaar kan zijn. Een nieuw onderzoek begint om de dader te vangen.

Keuze van het boek: Ik heb dit boek gekozen omdat de titel onmiddelijk mijn aandacht heeft getrokken en ik het onderwerp van het boek heel interessant en origineel vind.

B.   

   Zoals ik heb gezegd, heeft dit boek een origineel en interessant onderwerp, maar toch vind ik het niet zo goed. Dit komt meestal omdat ik niet graag thrillers of spannende boeken lees.

   In het begin speelt de houding zich heel traag voor en komen er veel namen en personages die niet zo duidelijk geïntroduceerd worden. Dit leidt vaak tot  misverstanden van de feiten en wekt de indruk dat het over verschillende verhalen gaat. Er komen ook veel ellenlange verhalen, die niet belangrijk zijn om te begrijpen wat aan de hand is en maken de handeling zelfs moeilijker te begrijpen.    

   Wat ik wel goed vind, is dat de auteur een origineel idee heeft aangebracht. Het feit dat de moordenaar verschillende identiteiten aanneemt, doet, zowel de lezers als de detectives in het verhaal, zich afvragen of het over een echte verdachte gaat of het een andere valse identiteit is. Dit geeft aan de handeling meer spanning.

   Een ander aspect, die het idee van het boek versterkt, is dat het meestal over geld, prostitutie en bedrog gaat. Deze onderwerpen komen we vaak tegen in dagelijkse leven en ze kunnen op een educatieve manier gebruikt en voorgesteld worden. Dus we kunnen misschien iets leren over prostitutie en de macht, die geld over mensen heeft.

   Het boek geeft ook informatie over moordenaars en hun manier van denken en inderdaad helpt dat ons om beter te begrijpen hoe en wat ze denken. Bijvoorbeeld in dit citaat leren we iets nieuws over criminelen en psychopaten: "Normale mensen zullen bijvoorbeeld eerder met de ogen knipperen als ze een onaangename dia te zien krijgen dan wanneer ze een aangename zien. Bij psychopaten is er geen verschil." (p. 63).

   De auteur heeft een heel speciale en intrigerende manier om te schrijven, hij gebruikt heel vaak Engelse woorden in contexten waar normaal een Nederlandse woord moet staan. Bijvoorbeeld: "Alles valt nu zo stilaan weer in de plooi. Everything under control, imiteerde hij afwezig glimlachend zijn baas." (p. 55).

   Door de uitbeeldingen van de personages, door de gedetailleerde beschrijving van hun gevoelens en van de omgeving  kunnen we ons goed inleven in het verhaal. Bijvoorbeeld in dit citaat krijgen we veel informatie over de plaats en omgeving: "Uitendelijk koos ze voor de wegwijzer Mechelen, want ze wist dat je zo dadelijk op de autoweg Antwerpen-Brussel terechtkwam en Pardon reed waarschijnlijk naar Brussel, waar hij ergens een optrekje moest hebben." (p. 109-110).

C.    

Dit verhaal speelt zich af meestal in Mechelen, de plaats waar het eerste lijk  gevonden is en waar het onderzoek plaatsvindt. Deze is ook een geografische ruimte. Dit is een van de belangerijkste ruimte van het verhaal, want hier is een functionele sfeer gevormd. De badkamer van Nadine Versluys brengt de eerste informatie over de misdaad aan het licht. Het is eigenlijk de plaats waar de houding begint. De auteur beschrijft de flat als een heel mysterieuze en ook te ordelijke plaats voor een misdaad:"In de woonkamer treffen wij geen wanorde aan maar er hangt een geur van rottend vlees. Wij begeven ons naar slaapkamer waar nachthemd netjes over stoel hangt en buiten de gebruikelijke slaapattributen geen noemenswaardige wanorde heerst. In de badkamer waar de stank het hevigste is merken wij een vrouwenlijk." (p. 20).

   Mechelen is niet de enige ruimte die in het verhaal beschrijft is. Er zijn veel locaties waar de handeling zich afspeelt en elk met een eigen sfeer. Deze zijn de matieriële ruimtes. Het station, het mysterieuze en grote huis en de parking zijn belangerijke plaatsen voor het onderzoek, want daar zijn meer doden gevonden, die misschien met de seriemoordenaar verboden worden. Deze ontdekkingen misleiden de detectives en compliceren hun werk in dit onderzoek.

   Het kantoor van Bosmans is een andere plaats waar veel belangerijke beslissingen worden genomen. Hier wordt een decoratieve sfeer gevormd: "Hij borg de map loom op in zijn afgeleefde boekentas, zonk met een diepte zucht in zijn bureaustoel en draaide mijmerend rond. De stoel roteerde van links naar rechts en weer terug." (p. 133).

   De auteur beschrijft plaatsen, die in het dagelijks leven bestaan en dat maakt het verhaal realistischer en helpt ons om beter in de personages te inleven. Deze locaties kunnen gemakkelijk  plaatsen van een misdaad zijn in de werkelijkheid en ze zijn typisch voor een dergelijke  situatie.

    Een andere plaats die een belangerijke rol speelt in dit boek is de bank. Het geeft meer spanning aan het verhaal, want het is een mysterieuze locatie waar veel onverklaarde dingen gebeurden. Hier is een beschrijving van een bureau van de bank: "Hij grabbelde met gretige vingers in de map en schikte de diverse documenten van groot naar klein op Vangeffelens glazende bureau. Hij pikte er de staffel uit-het ding was bijna een meter lang - en bestudeerde het rekeningsverloop." (p. 37-38).