Belledonne kamer 16 door Anke de Vries

Beoordeling 7.8
Foto van een scholier
Boekcover Belledonne kamer 16
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 3e klas havo | 2444 woorden
  • 8 augustus 2006
  • 21 keer beoordeeld
Cijfer 7.8
21 keer beoordeeld

Boekcover Belledonne kamer 16
Shadow
Belledonne kamer 16 door Anke de Vries
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Titel van het boek: Belledonne kamer 16 Naam auteur: Anke de Vries Naam uitgever: Lemniscaat Jaar van verschijnen: 1977 Korte uitleg waarom het boek gekozen is Toen ik naar de bieb ging om een nieuw boek te halen, zag ik dit staan. Het leek me wel een goed boek. Normaal houd ik niet zo van oorlogsboeken maar dit leek me wel oke. Eerste persoonlijke reactie Het was een leuk boek. Ik vond het grappig dat er soms ook kleine Franse zinnetjes werden geschreven. Werkelijk; het kan echt gebeurt zijn. Het is heel werkelijk vertelt
Spannend; het was heel onvoorspelbaar maar daardoor juist wel spannend

Nieuwsgierig makend; Ik vond het een heel spannend boek waardoor ik heel nieuwsgierig werd en ik niet kon stoppen met lezen. Korte samenvatting van de inhoud: Het boek gaat over een jongen die Robert Reuling heet. Als hij samen met zijn moeder het huis van zijn overleden opa aan het opruimen is vindt hij een klein doosje met daarin een klein zakboekje en een kogel. Hij bladert eens door het boekje en ziet dat het uit 1944 is en dat het van ene Robert Macy is. Hij heeft geen idee wie het is, en zijn moeder ook niet. Er staan allemaal afkortingen van namen in en een plaatsje: Nizier en een pension: Belledonne. Met die aan wijzigingen gaat hij op zoek. Na een week zoeken komt Robert bij het pension Belledonne terecht. Nu heette het ‘La Taverne’ en het lag vlak bij het dorpje Nizier. Robert vraagt aan Monsieur Mons en zijn vrouw of hij hier kan logeren. Eigenlijk is het alleen nog maar een cafe maar omdat de kamers er nog zijn kan Robert er logeren. Maar Monsieur Mons wil dat hij iets terug doet en hij moet daarom een witte roos op het graf van Pauline Gireaulds leggen die die dag begraven wordt. Dat doet hij. Als hij op het kerkhof is ziet hij dat naast Pauline Gireaulds Robert Macy begraven ligt. Hij loopt weer terug naar huis, voor zijn ogen gebeurt er een ongeluk. Het slachtoffer was Christine de dochter van Pauline Gireaulds. Zo komt Robert dus ook in contact met Monsieur Gireaulds. Op een dag stormt het en Robert is net aan het wandelen, hij gaat snel naar het cafe van Lucette en hij moet haar helpen Oncle Lucien uit de kelder te halen omdat hij altijd vlucht als het gaat stormen, hij bleef maar schreeuwen: monsieur Moustache, paf paf! Dood! Als Robert weer terug is in cafe ‘La Taverne’ praat hij nog met Monsieur Mons, zo komt hij erachter dat Madame de B wel Madame de Béfort kon zijn en dokter P wel Dokter Pascal zou kunnen zijn. Hij gaat naar dokter Pascal toe en hij vertelt hem alles. Dat Robert Macy een jood is die gevlucht was uit het concentratiekamp en toen onderdook bij Madame de Béfort en dat hij verliefd werd op Pauline Gireaulds oftewel Eleonore. Madame de Béfort vertelt hoe hij dood is gegaan. Dat hij is neergeschoten op weg naar het Pension Belledonne. Pauline heeft hem buiten gevonden en heeft hem toen mee naar binnen genomen en neergelegt op kamer 16. Ze is de hele nacht bij hem gebleven. Toen Robert een keer Monsieur Gireaulds ging ‘bespioneren’ kwam hij erachter dat hij een pistool had. Hij vergleek de kogels uit het pistool van Monsieur Gireaulds met de kogel uit het doosje. Hij denkt dat Monsieur Gireaulds Robert Macy heeft doodgeschoten. Robert vraagt het aan Monsieur Gireaulds en hij wordt eerst heel kwaad maar dan geeft hij toe. Geschrokken gaat Robert terug en de volgende dag hoort hij dat Gireauld dood is, hij heeft zelfmoord gepleegd. Uiteindelijk bleek dat monsieur Gireauld joden haatte en daarom had hij Robert Macy die jood was en met zijn dochter ging neergeschoten. Oncle Lucien de oom van Lucette had hij in het ravijn geduwd omdat hij Robert Macy wilde helpen. Hij leeft nog steeds maar is wel geestelijk gehandicapt. Spanning: Doordat er open plekken in het verhaal waren was het verhaal ook spannend. Er werd ook spanning opgebouwd doordat sommige mensen schuilnamen hebben en omdat er veel flashbacks in zaten. Ook is het verhaal spannend omdat het best wel onvoorspelbaar is wat Robert doet. Personages: Robert Reuling & Robert Macy zijn de hoofdpersonen. Ondanks dat Robert Macy niet meer leeft draait het wel om hem. Robert wil uitzoeken wat er met hem gebeurt is en wie hij was. Hoofdpersonen: Robert Reuling: Nederlandse jongen uit Den Haag van ongeveer 16 jaar. Hij is een rustige nieuwsgierige jongen. Maar ook eentje die makkelijk contact maakt met mensen. Zo kent ook al snel iedereen van het dorp hem Robert Macy: Joodse jongeman van ongeveer 20 jaar, die in 1944 in de tweede Wereld Oorlog vermoord werd. Hij liet een zakboekje achter en een kogel. Bijpersonen: Monsieur Mons: hij is een oude, aardige, behulpzame man. Hij is de baas van cafe ‘La Taverne’ dat vroeger pension; ‘Belledonne’ was en hij verhuurt Robert een kamer. Lucette: Zij woont samen met Oncle Lucien bij haar eigen café in Nizier. Veel mannen vinden haar erg aantrekkelijk. Robert kan goed met haar opschieten. En Lucette helpt Robert als hij in de problemen zit.
Christine: een vriendin van Robert, hij leert haar eigenlijk kennen doordat Christine een ongeluk krijgt en Robert haar helpt met opstaan enz. Haar moeder is net dood, daar praten ze dan ook veel over. Pauline Gireaulds: ook wel Eleonore en moeder van Christine. Een dag nadat Robert in Nizier is aangekomen wordt ze begraven. Omdat ze in de oorlog veel had meegemaakt zei ze niet veel en was ze erg koel. Monsieur Gireaulds: later in het boek monsieur Moustache. Vader van Pauline & opa van Christine. Hij is een stille, sterke man en iemand die eigenlijk nooit ziek is. Madame de Béfort: Vrouw van ongeveer 50 jaar. Ze is en was een behulpzame vrouw. Robert Macy heeft tijdens de tweede Wereld Oorlog bij haar ondergedoken gezeten. Oncle Lucien: vriend van Robert Macy. Tijdens de Oorlog is hij in het Ravijn gegooid door de Duitsers. Zijn hersenen zijn hierdoor erg aangetast en is nu geestelijk gehandicapt. Dokter Pascal: hij is al 6 jaar weg uit Nizier. Hij woont nu in Grenoble met zijn vrouw. Hij heeft Robert veel geholpen met het ontrafelen van het dagboek. Thema: Ik denk dat het thema van dit boek detective is. Robert onderzoekt dingen. Zo komt hij er dus achter wie Robert Macy was en hoe hij dood is gegaan. Maar het thema van het ‘verhaal’ van Robert Macy is oorlog. Het is eigenlijk een beetje dubbel.
Opbouw: Het verhaal zit goed in elkaar. Alleen wel raar is, het verhaal begint als Robert al in Frankrijk zit en na 2 bladzijdes kom je er pas achter waarom dat hij in Frankrijk is. Ik denk dat het verhaal in een niet-chronologische volgorde is opgebouwd. Er komen veel flashbacks in voor. Dat is wel fijn. Tijd: Het verhaal van Robert Reuling speelt zich af in 1977 in de zomervakantie en het duurt ongeveer 3 of 4 weken. Maar het ‘verhaal’ van Robert Macy speelt zich af in 1944 tijdens de Tweede Wereld Oorlog. Het verhaal maakt ook tijdsprongen bijvoorbeeld: ‘Robert kon die avond niet slapen’. Vertelsituatie Het is in de personale vertelsituatie geschreven. Je ziet het dus door de ogen van Robert Reuling. Maar toch worden er af en toe stukjes vertelt door iemand anders en niet door Robert dat is best verwarrend. Maar dan kom je over de persoon die dat vertelt toch net iets meer te weten als van de rest. Ruimte: Het speelt zich af in een plaatsje in Frankrijk, Nizier. Eigenlijk op alle plaatsen waar de mensen uit het zakboekje zich bevinden. Het is wel moeilijk om het je voor te stellen want ik weet niet hoe het er in die tijd allemaal uitzag. Onderwerp: spreekt het onderwerp je aan? Het onderwerp spreekt me wel aan. Ik vind het wel leuk om boeken te lezen over oorlog & detective. Oorlog omdat ik het verschrikkelijk vind wat er in de Tweede Wereld Oorlog allemaal is gebeurt en omdat je het zelf niet hebt meegemaakt vind je het toch wel interessant om er wat over te lezen. En detective omdat ik het wel interessant vind als iemand iets gaat onderzoeken. Ben je door dit boek anders over het onderwerp gaan denken? Ik ben eigenlijk niet anders op dit onderwerp gaan kijken omdat ik het al verschrikkelijk vond wat er toen is gebeurd, en dat het in die tijd eigenlijk heel gewoon was.
Gebeurtenissen: bevat het verhaal voldoende gebeurtenissen om te blijven boeien? Het verhaal heeft genoeg gebeurtenissen om het te laten boeien. Omdat er steeds iets nieuws ontdekt word en omdat Robert ook steeds iets nieuws gaat onderzoeken. Komen de gebeurtenissen logisch voort of is het verband moeilijk te verklaren? De gebeurtenissen komen logisch voort uit elkaar. Ik vind de gebeurtenissen: Boeiend: omdat in de Tweede Wereld Oorlog heel interessant vind, en omdat het dingen zijn die echt gebeurd zijn. Spannend: er wordt steeds iets nieuws ontdekt waardoor je steeds een beetje meer te weten komt. Geloofwaardig: het zou zomaar echt gebeurd kunnen zijn. Hebben de gebeurtenissen je aan het denken gezet? De gebeurtenissen hebben me wel aan het denken gezet. Wat zou er gebeuren als er bij ons oorlog was? Enz. Beschrijf een gebeurtenis die de meeste indruk op je gemaakt heeft en waarom? Een gebeurtenis die veel indruk op me heeft gemaakt: Toen Robert Oncle Lucien zag. Robert schrok ervan hoe hij zich gedroeg. Lucette vertelde hem dat hij door de Duitsers het Ravijn was ingegooid en nu zijn hersenen dus aangetast waren, toen Lucette dit dus aan Robert vertelde vond hij het echt vreselijk dat in die tijd dit soort dingen met mensen gebeurde, die eigenlijk helemaal niks misdaan hadden. Personages: is de hoofdpersoon een held(in) op wie je zou willen lijken? Ik vind de hoofdpersoon niet echt een held.
Hebben de personages eigenschappen die je bewondert, gewoon vindt of verafschuwt? Ik bewonder Robert wel, dat hij helemaal in zijn eentje naar Frankrijk is gegaan en zijn vakantie heeft opgeofferd om een raadsel op te lossen. Ik heb ook bewondering voor zijn doorzettingsvermogen. Welke personages gingen voor je leven en welke niet? Voor mij gingen alle personen in het verhaal wel leven. Ik maakte mijn eigen verbeelding van hoe ze eruit zagen en in welke omgeving ze leefden. Reageren de personages voorspelbaar of juist helemaal niet? De personages reageerde heel onvoorspelbaar, maar dat is juist wel leuk vind ik. Van welke personages kom je het meeste te weten? Wat vind je van hun gedrag? Ook kom je van alle personen wel best veel te weten vooral van Robert Reuling maar ook van Christine & Lucette & Monsiuer Mons omdat Robert met hen veel contact heeft. Ik vind het gedrag van de personages wel kloppen met hoe ze worden beschreven door andere personen. Met welke beslissingen of ideeën van de personages ben jij het eens? En met welke oneens? Ik ben het eens met de beslissing van Robert dat hij het pistool van Monsieur Gireauld heeft afgepoakt zodat hij geen zelfmoord gaat plegen. Robert kan er dan niks aan doen als Monsieur Gireauld zich toch doodschiet met een ander pistool. Ik ben het alleen niet eens met de beslissing om hem te vertellen dat hij alles weet van wat hij allemaal heeft gedaan vroeger en hem door heeft want dat is denk ik de grootste reden om zelfmoord te plegen. Bouw: hangt alles goed met elkaar samen of vind je dat juist niet? Ik vind dat alles goed met elkaar samenhangt.
Is het verhaal spannend? Het verhaal is spannend omdat alles wat Robert doet en wat er met de andere gebeurd onvoorspelbaar is. Is het verhaal boeiend? Het verhaal is ook boeiend, het ‘verhaal’ van Robert Macy kan vroeger ook zo gegaan zijn in de Tweede Wereld Oorlog. Vind je dat de bouw van het verhaal goed past bij het onderwerp? De bouw van het verhaal past goed bij het onderwerp. Alles van de Tweede Wereld Oorlog heeft wel iets spannends & boeiends vind ik. Zitten er veel terugblikken of herinneringen in het verhaal? Wat vind je daarvan? Er zitten veel terugblikken in de tekst, dit is niet storend. Het hele verhaal over Robert Macy is eigenlijk een terugblik. Wat vind je van het eind? Blijft er veel onduidelijk? Het einde is best goed. Het raadsel is opgelost. Robert weet nu wie Robert Macy was en wat het zakboekje en de kogel met hem te maken had. Het enige wat ik nog wel zou willen weten is of Christine nog terug komt na Nizier en of ze daar dan ook blijft. Verder blijft er niet veel onduidelijk. Taalgebruik: Ik vind het verhaal niet moeilijk om te lezen maar af en toe wisselde de persoon die het vertelde. En er kwamen veel Franse namen in voor waardoor het in het begin best wel lastig was om die uit elkaar te houden. De taal van de personages paste goed bij het gedrag. De verhouding van beschrijving, gesprekken en weergave van gesprekken en gevoelens waren goed vond ik. Het klopte allemaal.
Informatie over de auteur: Anke de Vries woonde het grootste deel van haar jeugd op de Veluwe. Na de middelbare school in Ede ging ze reizen, onder andere in Griekenland en Frankrijk. In 1957 trouwde ze met een Fransman. Ze woonde met hem een aantal jaren in het buitenland, onder andere in Pakistan. Sinds 1963 wonen ze in Den Haag. Haar man stimuleerde haar om te gaan schrijven. Ze volgde een cursus creatief schrijven en in 1972 verscheen haar eerste boek. Ze werkte ook mee aan een aantal jeugdtijdschriften. Ze heeft een zoon en twee dochters. De boeken van Anke de Vries zijn te verdelen in twee groepen: de boeken die in Nederland, en de boeken die in Frankrijk spelen. In de boeken die in Nederland zijn gesitueerd, staan vaak actuele problemen centraal. Voorbeelden zijn: aantasting van het milieu, discriminatie, vooroordelen en kindermishandeling. De ‘Franse’ boeken hebben vaak de opbouw van een detective. Daardoor zijn ze spannend en blijf je als lezer steeds nieuwsgierig naar de afloop van het verhaal. Robert uit Belledonne kamer 16, Mark uit Weg uit het verleden, Marcella uit Medeplichtig en Patrick uit De rode handschoen komen alle vier iets op het spoor en gaan op onderzoek uit. Vaak speelt de Tweede Wereldoorlog daarbij een belangrijke rol. Alleen Opstand! vormt een uitzondering; dit verhaal geeft een sociaal tijdsbeeld van een streek in Frankrijk aan het begin van de twintigste eeuw. Een paar andere boeken van Anke de Vries: Weg uit het verleden
Medeplichtig
Opstand
De rode handschoen
Kladwerk
De vleugels van Wouter Pannenkoek
Bij ons in de straat
Wedden dat ik durf
Het geheim van Mories Besjoer
Blauwe Plekken
Memo Zwijgt

REACTIES

M.

M.

er staan een paar spelfouten in
mijn cijfer is een 7

4 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Belledonne kamer 16 door Anke de Vries"