Titel: Bangkok Boy
Auteur: Carry Slee

Samenvatting:
Bo heeft een prachtig leven in het verschiet. Ze heeft een beste vriendin waarmee ze op kamers woont genaamd: Anouk, ze studeert en haalt goede cijfers en als klap op de vuurpijl heeft ze ook nog een leuk vriendje waar ze stapelverliefd op is. Deze Jongen, genaamd: Joep, is van Thaise afkomst, maar hij is geadopteerd toen hij 3 was door een Nederlands echtpaar.

Opeens worden alle spullen van Joep, die een appartement naast haar heeft, weggehaald uit zijn appartement. Als Bo verhaal gaat halen zegt één van de vrachtwagen-inladers dat de huur van het appartement is opgezegd. Bo schrikt zich te pletter en belt Joep meteen op. Maar… zijn nummer bestaat niet meer.


Na 2 dagen wachten heeft Bo nog steeds niks van Joep gehoord en ze begint zich ongerust te maken. Op aansporing van haar beste vriendin Anouk belt ze zijn adoptie-ouders. Zijn adoptie ouders zeggen dat hij een briefje heeft gestuurd met daarop: Ik ben naar Thailand om mijn echte familie op te zoeken. Zeg tegen Bo dat het me spijt. Bo raakt helemaal overstuur en ze denkt dat Joep vreemdgaat, en nu zijn vrouw gaat opzoeken. Ze besluiten om Joep achterna te reizen. Eenmaal aangekomen reizen ze liftend naar Bangkok. Hier aangekomen zuipen ze zich eerst helemaal klem en ‘slapen’ even snel met 2 jongens om Joep te wreken. Daarna boeken ze een goedkoop hotelletje. In die nacht horen ze een prostituee van 14 schreeuwen en huilen dat ze wegwil… maar ze doen niks. De volgende dag besluiten ze om alle weeshuizen af te gaan in Bangkok. Ze hebben bij geen van de 5 succes totdat de het laatste weeshuis aankomen en ze te horen krijgen dat er niks dat een tijdje geleden het weeshuis is afbrand samen met alle papieren. Maar ze hebben wel te melden dat alle kinderen toen uit Chiang Mei kwamen. Dan besluiten ze om daarheen te gaan. Ze huren een auto en rijden weg van het hotel. En dan horen ze dat hoertje weer schreeuwen en pikken ze haar op. ze zegt dat ze sunee heet en naar Chiang Mai moet. Dat kwam dus goed uit. Anouk rijdt het hele stuk, omdat alleen zij een internationaal rijbewijs heeft, maar na een tijdje word ze moe en laat ze Bo rijden. Alleen ze rijdt iemand dood en rijdt door. Ze zijn bang dat de politie hier achterkomt en ze willen zo snel mogelijk weg, omdat ze niet de rest van hun leven in een Thaise gevangenis willen zitten. Ze komen aan in Chiang Mei zetten Sunee daar af. En willen zo snel mogelijk de bus nemen naar het vliegveld om weg te komen. En als de deur van de bus bijna dicht gaat… ziet ze joep staan ze rent uit de bus, en vraagt waarom hij haar dit heeft aangedaan. Hij zegt dat hij zijn familie heeft ontmoet en nu geld aan het verdienen is voor zijn familie met folders uitdelen. Maar geeft inhoudelijk geen antwoord. De lezer wist dit allemaal al, omdat hij dat al heeft verteld in de ik-vorm. Dan komen Bo en Anouk erachter dat hun paspoorten nog in de auto liggen waar ze iemand mee hebben aangereden. Ze vertellen eerst alles aan Joep en dan rennen ze halsoverkop naar de auto. Ze halen de paspoorten eruit, en dan… zien ze de politie aankomen. De politie stapt uit de auto en vraagt wie die persoon heeft aangereden. Joep stapt naar voren en zegt dat hij het heeft gedaan. Hij word ingerekend en komt in de gevangenis terecht. Ondertussen zijn Bo en Anouk naar Nederland gevlucht! En huren een advocaat in om Joep vrij te krijgen. Dan krijgen ze per mail een krantenbericht opgestuurd van Sunee die ze ook nog naar het engels had vertaald. Er stond: Nederlandse jongen overleden aan hersentumor in cel. Deze Nederlandse jongen was Joep. Hij bleek een dodelijke ziekte te hebben en was daarom naar Thailand gegaan om zijn familie te ontmoeten, en ook heeft hij Bo nog uit de gevangenis gered.