Annie door Kees van Kooten

Annie Kees van Kooten, Annie: 2de druk 2000 Amsterdam
Laagland Literatuur: module 1 1: BESCHRIJVINGSOPDRACHT Samenvatting Het verhaal begint wanneer Kees verteld dat zijn moeder is overleden. En dat hij haar soms niet echt mist. Dan komt er een flashback die zowat het hele verhaal duurt. Kees verteld dan over zijn laatste jaren met zijn moeder, en hoe het vroeger was. Er worden voorbeelden gegeven over de manier waarop hij merkt dat zijn moeder steeds verder achteruit gaat met haar gezondheid. Ook vertelt hij over de dingen die hij gedaan heeft met zijn moeder. In principe komen er geen andere personages in voor dan Annie en Kees. De gedichten en haiku’s nemen in het verhaal een groot deel in beslag en zijn een ode aan zijn moeder door wie ze zijn geschreven. In het hele boek wordt er geen verwijzing gegeven naar enige vorm van elektrische apparaten, alleen de elektrische stoeltje lift, die haar noodlottig is geworden. Wat een verwijzing is naar de moderne techniek waar Kees tegen is. Ook het zoeken naar de naald is daar een verwijzing naar, want met een computer kun je geen knoop aan naaien, en dat je dan in zo’n drukke straat geen enkele naald kunt vinden is best wel maf. Relevante opmerkingen: - Haar as bij de sering is begraven waarover zij nog een gedicht heeft geschreven in het begin van het boek. - Dat hij ondanks haar soms stomme acties toch heel veel van haar hield. - Zijn moeder wordt naarmate het verhaal steeds meer dement, waardoor ze steeds meer dingen vergeet. En je Kees daar op ziet anticiperen, waardoor je veel medeleven krijgt en heel goed in zijn positie kunt inleven. - In het boek is hij 1 keer boos op haar en dat hij het ook laat merken. Het gaat hier over het verhuizen naar het verzorgingstehuis waar ze niets meer van weet en vraagt wat ze nou precies gaan doen. - Als ze in het tehuis aankomen, is zij degene die er nog het best aan toe is. En toch zal ze na een tijdje door eigen toedoen van de trap afvallen en mede daardoor te komen overlijden. - In de hele winkelstraat kan hij geen ene naald en garen vinden, en moet daarvoor aan een eveneens dementeerde vrouw vragen of zij misschien naald en garen voor hem heeft. - Het kwam wel eens vaker voor dat zijn moeder viel tijdens zijn vakantie, alleen dat ze dit keer nog wel zo een smak moest maken in het verzorgingstehuis. - Hij is nog meer aandacht aan zijn moeder gaan besteden toen zijn vader kwam te overlijden. - De laatste keer dat hij haar ergens mee naartoe had genomen was op 14 mei naar een lezing, die hij deed. - Bij de euthanasie van zijn moeder heeft Kees het onwijs moeilijk. En geeft hij een beschrijving van hoe het er aan toe ging. - Annie was een vrijgevig persoon dit kun je opmaken uit het stukje tekst dat erover gaat dat er een enorme stapel met brieven op haar mat lag nadat ze was overleden, met brieven waarin hulporganisaties om een kleine bijdrage vroegen.
2: VERDIEPINGSOPDRACHTEN A. Verwachtingen 1a: Welke verwachtingen had je voor je het boek ging lezen. Waarom? (minimaal drie elementen noemen) Toen ik het boek uitzocht had ik geen idee wat me te wachten stond tijdens het lezen. Ik had al wel eens gehoord van Kooten en De Bie, wat dan een komisch programma was op tv een aantal jaar geleden. Dus ik dacht dat het boek misschien ook wel in zo’n soort stijl geschreven zou zijn. Misschien ook wel dramatisch kijkend naar de kaft, omdat je daarop een man en een oudere vrouw tegenover elkaar ziet zitten. Waarbij de man terneergeslagen kijkt. De dikte van het boek gaf mij een gevoel dat het waarschijnlijk zeer snel maar wel duidelijk verteld zou worden zonder al te veel over andere dingen uit te wijken. 1b: Welke verwachtingen zijn uitgekomen, welke niet? Eigenlijk zijn alle verwachtingen wel uitgekomen, de humoristische stijl van het verhaal is goed af te zien aan de opmerkingen die de schrijver plaatst. Het zijn vooral de kleine dingen in het verhaal die je soms aan het lachen maken. De drama die in het verhaal voorkomt is zoals voorspeld, het is een boek dat gaat over de dood van de schrijvers moeder. Wat dus best wel aangeeft dat er drama inzit. De snelheid waarmee alles wordt verteld is ook niet gek, maar toch wel minder dan ik me had voorgesteld. Toch wordt er niet al te lang bij alles stil gestaan en wordt alles in een redelijk snel tempo verteld. B. Open plekken 2: Noem zes belangrijkste open plekken in je boek. Nummer ze. Vertel de gebeurtenis en leg uit waarom het een open plek is. 3: Beschrijf waar in het boek en hoe die open plekken worden ingevuld. 1ste open plek: Waaraan is Annie doodgegaan, naar aanleiding van de uitspraak die de schrijver doet dat hij soms wel eens blij is dat zijn moeder dood is. Blz. 7 - Op bladzijde 56 wordt deze openplek ingevuld, ze is namelijk overleden aan 2 dosissen morfine. 2de open plek: Op bladzijde 10 wordt er iets gezegd over Barbara en weet je niet wie dat het is. - Een paar regels verder kun je uit het verband begrijpen dat het hier gaat over zijn vrouw. 3de open plek: Er wordt gezegd dat ze der schort maar achter moet laten, en dat ze weg gaan. Er wordt alleen niet verteld waar ze naartoe gaan. - Een paar regels later kun je opmaken dat het hier gaat over de tocht naar het verzorgingstehuis. 4de open plek: Tegen wie zegt ze “lieverd” als ze samen met Kees het huis verlaat om naar het verzorgingtehuis te gaan. Blz. 27 - Hier kun je na een paar zinnen opmaken uit de tekst dat ze dit zegt tegen haar overleden man heeft. 5de open plek: Waarom heeft hij nu ineens wel een rustige vakantie en de afgelopen 12 jaar niet? Blz. 41 - Dit komt doordat ze normaal ieder jaar alleen thuis zat en ieder jaar wel een keertje viel en dat ze hun dan opbelde om haar te komen helpen. Ingevuld op blz. 42
6de open plek: Wat gebeurt er met Annie wanneer ze dood is, wordt ze begraven of gecremeerd? Blz. 56 - Op blz. 60 wordt er verteld dat haar as onder de sering wordt begraven in haar tuin. 4: Zijn er open plekken die niet worden ingevuld? Beschrijf deze. Nee, er zijn eigenlijk geen vragen gebleven na het lezen van het boek doordat de schrijver iets achtergehouden heeft. Het boek is te klein om echte open plekken te creëren. Het is een echte beschrijving van hoe het in zijn ogen is gegaan, zonder ver veel dubbelzinnigheid. C. Spanning 5: Beschrijf de belangrijkste spanningsboog in het verhaal
In het verhaal komt niet zozeer een spanningsboog voor. Het is meer een verhaal dat de schrijver graag kwijt wil zonder dat hij er spanning mee wil opwekken. Het boek is dan ook autobiografisch, het verhaal wat verteld wordt is waarschijnlijk een echt gebeurd verhaal, dat Kees van Kooten graag wil vertellen in dit kleine boekje. 6: Welke manipulatietechnieken worden er gebruikt om de spanning te verhogen? Maak gebruik van de in Laagland genoemde technieken, behandel ze een voor een en geef bij elk een voorbeeld uit het door jou gekozen boek. Het achterhouden van informatie wordt niet tot nauwelijks toegepast in dit verhaal. D. Open of gesloten einde 7: Heeft het boek een open of gesloten einde? Waarom? Ben je tevreden over het einde of had je liever een ander slot gehad? Waarom? Het boek heeft een gesloten einde, omdat er geen openplekken blijven bestaan deze worden allemaal opgevuld naarmate het verhaal vordert. Ik ben dus zeer tevreden met het slot, het is denk ik in de richting van hoe ik gedacht had dat het slot zou zijn. 8: Geef de fabel van het boek. Het verhaal gaat terug tot de tijd dat Kees een kleine jongen was en bij zijn moeder op de basisschool te weinig aandacht van haar krijgt. Daarna maakt het een hele grote sprong vooruit en kom je een paar jaar voor de dood van zijn moeder terecht. Waarin hij wat dingen zegt over die tijd en wat hij deed met z’n moeder, zoals haar meenemen op tripjes naar andere landen. Dan overlijdt zijn vader, en besteed hij nog meer tijd aan haar. Dat is de meest gangbare tijd waarin dit boek geschreven is, het jaar voor zijn moeders dood tot haar dood toe. Dan de tijd waarin de begrafenis plaats vind, dit wordt in het boek gekenmerkt door kleine stukjes tekst die gewoon tussen de regels staan hierover gaan. En dan de tijd waarin hij alles overdenkt en deze gebeurtenissen allemaal op een rijtje zet voor zichzelf. 9: Is de volgorde van de gebeurtenissen dus chronologisch / niet- chronologisch? De volgorde van de gebeurtenissen is verre van chronologisch te noemen als je ziet dat hij aan het begin al praat over de dood van zijn moeder en dan pas gaat uitleggen wat er gebeurd is. Laat je al zien dat het verhaal niet-chronologisch is. 10: Wordt het verhaal continu of niet- continu verteld? Geef 2 voorbeelden uit de tekst waaruit dit blijkt. Het verhaal wordt niet continu verteld dit is te zien aan: - De tijd die ineens wordt overgeslagen bij het begin als hij verteld over dat hij soms blij is dat ze moeder dood is, en verdergaat in de tijd voor zijn moeders dood. - De uitspraak die hij doet over het huilen van een vrouw op de begrafenis terwijl hij net bezig is met het uitleggen dat zijn moeder zo graag wilt dat haar nummers gezongen worden door Jet een zangeres. 11: Wat is de belangrijkste flashback? De belangrijkste flashback is het hele verhaal vanaf de eerste bladzijde tot het einde met daarin een aantal vooruitwijzingen. Het hele verhaal wordt zeg maar door iemand verteld in de ikvorm waarbij het eerst een kleine inleiding gegeven heeft over wat er gebeurd is. 12: Zoek een vooruitwijzing op. Citeren en bladzijde erbij vermelden. Blz. 39: In de aula snikte Jet: ‘Lieve Annie, je was vierendertig jaar ouder dan ik, maar je was mijn beste vriendin’ 13: Zoek een terugverwijzing op. Citeren en bladzijde erbij zetten. Blz. 7 dit is een terugverwijzing, omdat dit het enige deel van het verhaal is waarin er in de tijd wordt gepraat waar het zich echt in afspeelt. De rest van het verhaal is in een lange flashback geschreven, behalve de eerste 2 alinea’s. En daarin wordt deze uitspraak geciteerd door de schrijver zelf: ‘Ik weet van alle dingen niet meer hoe het moet,’zuchtte zij pulkend aan haar zakdoekje. 14: Hoe lang duurt de vertelde tijd? Waarom denk je dat? Leg uit. De vertelde tijd duurt zo’n 53 jaar, omdat hij op de dag dat hij hoort dat zijn moeder is overleden net 58 is geworden. Dan wordt er ook nog gezegd dat hij zijn moeder 1 jaar lang moest delen met 30 andere kinderen toen hij in de kleuterklas van zijn moeder zit. Dit wil dus zeggen dat hij toen zo rond de 4 jaar was, dus 58 min 4 jaar brengt je op 54 jaar. 15: Hoe lang duurt de verteltijd? Aantal bladzijden/ hoe lang duurt het lezen daarvan. Het aantal beschreven bladzijdes is 53 en de tijd die je erover duurt om die te lezen is ongeveer 50 minuten. Ik heb het boek 3 keer gelezen, omdat het me heel erg aansprak. 16: In welke historische tijd speelt het verhaal? Geef 3 voorbeelden uit de tekst waaruit dit

De eerste aanwijzing in welke tijd het plaats vind staat op bladzijde 9 waarop wordt gezegd dat ze op eigen beheer een boekje hebben uitgegeven met daarin haiku’s geschreven door Annie. Dat was in 1981. 1997, dit wordt aangeduid doordat het jaar was waarin bij haar longkanker was geconstateerd. 1999, dit was het jaar waarin zij kwam te overlijden. F. Personages 17: Noem minimaal 6 personages. Wie is de hoofdpersoon? Geef een karkaterisering van de 3 belangrijkste (innerlijk:……uiterlijk:…) - Hoofdpersonage: Annie
Innerlijk: Annie vindt het moeilijk om zich er bij neer te leggen dat ze steeds ouder aan het worden is. Ze wil zelfstandig zijn en niemand tot last zijn, dit wordt haar ook fataal. Een heel lief en zachtaardig mens, dat in de laatste tijd van haar leven heel veel vergat. Ze is optimistisch, behulpzaam en heel begaan met andere mensen. Heel vrijgevig, ze doneert veel geld aan goede doelen. Heel gevoelig, en dit verwoordt ze in haar gedichten. Uiterlijk: Een oude vrouw met grijs haar, een kleine vrouw. - Hoofdpersonage: Kees van Kooten
Innerlijk: Hij geeft heel veel om zijn moeder, zijn hele hart is gevuld met moederliefde in de laatste paar maanden van haar leven. Heel geduldig met zijn moeder en heeft het beste beentje met haar voor. Uiterlijk: Wordt niets over gezegd. - Personage: Barbara
Innerlijk: Wordt niets over gezegd. Uiterlijk: Wordt niets over gezegd. - Personage: Anke
Innerlijk: Geeft eveneens veel om haar moeder maar niet zo veel als Kees. Uiterlijk: Wordt niets over gezegd. Meer personages komen er niet voor in het verhaal. 18: Beschrijf de relaties tussen de 6 belangrijkste personages. De enige relatie die beschreven wordt in het boek is die tussen Kees en zijn moeder. 19: Beschrijf de rollen van deze personages. - Annie van Kooten: hoofdpersoon - Kees van Kooten: hoofdpersoon - Anke van Kooten: helpster - Barbara van Kooten: helpster
20: Bereikt de hoofdpersoon zijn doel ? Waarom wel/ waarom niet? De hoofdpersoon heeft zijn doel inderdaad bereikt, volgens mij was het de bedoeling van Kees om zijn moeder in zo’n daglicht te zetten dat iedereen sympathie voor haar kreeg. Het is hem aardig gelukt, ik ben wel sympathie gaan voelen voor zijn moeder. 21: Hoe is de structuur van het boek: a. De geleding (hoofdstukken, delen,witregels, functie ervan) : Het boek bevat een aantal hoofdstukken, die allemaal hun eigen naam dragen. Met een daarbij behorend onderwerp. Verder worden er ook wel eens gedichten voor gedragen, die zijn dan een stukje ingesprongen in de oorspronkelijke tekst en schuin gedrukt. b. De samenhang (door herhaling, door overeenkomsten, door tegenstellingen, door contrast en door spiegeling) Ik heb geen onderliggend verhaal of contrasten kunnen ontdekken. Wel dat hij een hekel heeft aan de hedendaagse consumptiemaatschappij waarin je geen klosje draden met naald kunt krijgen in een drukke winkelstraat. c. De verhaallijnen
Er zijn twee verhaallijnen, de eerste is die van zijn moeder en hem, dit is een verwijzing naar de hechte band die ze samen hadden. Verder komt er ook een klein stukje in voor van zijn eigen leven met z’n vrouw. d. Het begin van het boek (ab ovo, in medias res en post rem) Het verhaal begint aan het einde van het totale verhaal. Vanuit daar wordt het verhaal verteld. Post rem

e. Cyclische bouw
Er is hier spraken van een cyclische bouw. f. Verklaar de titel, ondertitel,het motto en de opdracht. Annie, dat was z’n moeder waar het gehele verhaal om draait. Geen ondertitel en opdracht. H. Perspectief 22: Welke vertelsituatie heeft het boek? Is deze situatie betrouwbaar? Die van de schrijver zelf en zijn ervaringen met zijn moeder, het is dus niet zo een heel betrouwbare bron. Maar wel goed, je kan je hierdoor wel makkelijker inleven in de dingen die hij heeft meegemaakt met zijn moeder. I. Secundaire literatuur 23: Kopieer een recensie. Onderstreep hierin de belangrijkste gedachten. Maak er een samenvatting van. 'De meeste schrijvers kunnen pas met hun dode moeders verder leven als zij het hebben opgeschreven.' Met deze slordig geformuleerde paradox verleent Kees van Kooten bestaansrecht aan Annie, een bescheiden verslag van de aftakeling en dood van zijn moeder. Vele schrijvers gingen hem de afgelopen jaren voor. Alleen al in de Nederlandse literatuur wijdden Nicolaas Matsier, Yvonne Keuls, Mensje van Keulen, Theodor Holman en J.J. Voskuil (autobiografische) romans aan overleden moeders. Van een trend kun je niet spreken, eerder van toeval - al lijkt dat toeval des te groter voor wie bedenkt dat het twintig jaar geleden juist de dode-vaderboeken waren die de Nederlandse literatuur beheersten: van De doodshoofdvlinder van Jan Wolkers tot De aansprekers van Maarten 't Hart. Onder de auteurs die destijds de dood van een vader beschreven was ook Kees van Kooten, in zijn verhalenbundel Koot graaft zich autobio (1979). Annie zou je als het complement daarvan kunnen beschouwen: een verzameling korte schetsen waarin Van Kooten mijmert over het gedeelde verleden met zijn andere ouder. Hoe zij steeds vergeetachtiger en hulpbehoevender werd, toestemde in een verhuizing naar een verzorgingstehuis, een paar maanden later na een val in coma raakte, en in augustus 1999 de goede dood stierf. En hoe haar zoon om haar treurt, al werd ze 89 jaar oud. Want: 'Men houdt pas ten volle van zijn vader en moeder wanneer zij zijn overleden en ons medelijden blijft onverminderd groeien.' Het is niet de eerste keer dat Van Kooten over zijn moedr schrijft. Zo figureerde zij in de vorig jaar verschenen bundel Levensnevel in drie van de betere verhalen, die samen het portret schilderden van een dierbare broze vrouw die haar vriendinnen zag sterven en werd opgelicht door de boze buitenwereld. In Annie concludeert Kees dat hij meer over dan aan zijn moeder heeft geschreven; terwijl zij lange brieven stuurde bij de kleinste aanleidingen, beperkte hij zich 'tot dat waardeloze "Liefs, Kees" op de rand van knipsels en op ansichtkaarten. De nieuwe dubbelfocusbril Net als in Gesloten huis van Nicolaas Matsier komt de stroom herinneringen van de ik-figuur pas goed op gang met het uitruimen van de ouderlijke woning - zelfs al is de oude mevrouw Van Kooten-Snaauw op dat moment nog in leven. Het levert mooie passages op, bijvoorbeeld wanneer Kees in de zak van een keukenschort niet alleen drie gebruikte wattenstaafjes en 'vier tot proppen gesnoten zakdoekjes' vindt, maar ook 'de nieuwe dubbelfocusbril waar we uitgebreid naar de oogarts en de opticiën zijn geweest, maar die na één dag alweer kwijt was.' Het schort gaat, mét de jarenlang bewaarde pyjama's van vader en de stapels keurig in vieren gevouwen gebruikt cadeaupapier, in één van de tientallen vuilniszakken die de opruimers aangapen. Letterlijk nog veelzeggender zijn twee hardgekafte cahiers die Kees vindt en waaruit hij uitgebreid citeert. Het ene, met als opschrift 'Het Boek' is een alfabetisch geordende lijst van boeken die moeder de laatste tien jaar heeft gelezen, compleet met eenregelige commentaartjes. Natuurlijk zoekt Kees onmiddellijk zijn eigen naam op, om tevreden te lezen wat er achter 'Modernismen' staat ('echt helemaal Kees!). Bij 'De gebroeders Karamazov', dat net als de meeste andere boeken door hem cadeau is gegeven, merkt hij op: 'Hoe heb ik haar toch met zeshonderd pagina's Dostojevski durven opschepen; Dostojevski, van wie ik, spijts alle plannen, zelf nooit een letter heb gelezen!' En achter Hersenschimmen van J. Bernlef blijkt zijn moeder een vergeefse en daardoor roerende bede te hebben geschreven: 'God bespaar mij de hersenschimmen'. In het tweede cahier schreef moeder haar smartlappen, haiku's en andere poëzie. Kees weet dat het niet allemaal even goed is, maar citeert er vooral in het begin van Annie om de haverklap uit. Sommige gedichten hebben wel wat, en doen denken aan de 'haikoots' waarmee Van Kooten jaren geleden op de Bescheurkalender furore maakte ('Niets lieten ze staan,/ de erfgenamen; alleen/ haar kamerplanten'), andere zijn onnodige onderbrekingen van het op zichzelf aangrijpende verhaal dat Van Kooten vertelt. Maar zelfs de bijdragen van een ander kunnen ze niet beletten dat Annie weer echt helemaal Kees is. Wie houdt van het speelde idioom waar Van Kooten sinds de jaren zeventig om bekend staat, wordt op zijn wenken bediend met snelle dialogen en zinswendingen als 'ze keek haar oude tuin gedag' en 'als ik maar eenmaal uit de war ben'. Wie geniet van ellenlange, alle kanten op springende zinnen zal bewonderend kijken naar bijvoorbeeld de 200 woorden waarin Van Kooten de kleine ergernissen over zijn moeder zonder tussenliggende punten strak in het gelid zet. En wie geen bezwaar heeft tegen de enigszins kokette en onwaarschijnlijk charmante hoofdpersoon die in al Van Kootens verhalen figureert, zal ook met de Ideale Zoon uit Annie vrede kunnen hebben. Een tussendoortje kun je Annie niet noemen, al telt het boekje nog geen zestig bladzijden en had het zonder probleem in een uitgebreide herdruk van Levensnevel als slotverhaal kunnen worden opgenomen. Net als in Koot graaft zich autobio is Van Kooten erin geslaagd om met een handvol woorden een zaak van leven en dood even humoristisch als gevoelig te behandelen. 24: Voeg een recente biografie van de schrijver toe. Biografische gegevens
Cornelis Reinier (roepnaam Kees) van Kooten werd op 10 augustus 1941 in Den Haag geboren. Na de lagere school bezocht hij het Dalton Lyceum in deze stad waar hij Wim de Bie leerde kennen. Samen met hem richtte hij een schoolkrant op. Reeds in 1959 schreven ze de teksten voor hun eerste programma. In 1960 haalde Van Kooten het diploma gymnasium A. Na in militaire dienst te zijn geweest, ging hij in 1962 in Amsterdam wonen waar hij onder andere werkte als schrijver van reclameteksten. In 1963 begonnen Van Kooten en De Bie met een rubriek voor het VARA-radioprogramma 'Uitlaat' en creëerden zij met de 'Klisjeemannetjes' hun eerste typetjes. Een jaar later werkte Van Kooten een seizoen mee aan een programma van de cabaretgroep Lurelei waarvan Jasperina de Jong en Eric Herfst deel uitmaakten. Het eerste televisie-optreden van het duo Van Kooten en De Bie vond plaats in 1965 in het VARA-programma 'Fanclub'. Na tussen 1967 en 1970 meegewerkt te hebben aan het populaire programma 'Hadimassa', begon het duo in 1971 met hun werk voor de VPRO. Eerst werkten zij mee aan 'Het Gat van Nederland', na de oprichting van hun 'Simplisties Verbond' in 1972 begonnen ze met het maken van eigen programma's die zich tot ze er in het voorjaar van 1998 mee ophielden in een grote populariteit mochten verheugen. In de loop der jaren creëerde het duo bekende typetjes als Jacobse en Van Es, Cor en Cock van der Laak en De Vieze Man, terwijl Van Kooten zich ook een uitstekend imitator van bekende politici toonde. De typetjes uit de televisieprogramma's figureerden ook regelmatig op de jaarlijkse 'Bescheurkalender' die Van Kooten en De Bie vanaf 1973 maakten. Portretten van die typetjes verschenen in 'Ons kent ons' (1993). Buiten zijn literaire werk en zijn activiteiten voor televisie (aan welke laatste hij in 1998 een einde maakte) schreef Kees van Kooten onder andere liedteksten en cabaretnummers voor Wim Kan, Liesbeth List en Ramses Shaffy. Als acteur trad hij op in de speelfilms 'Vroeger kon je lachen', Bert Haanstra's verfilming van tien Kronkels van Carmiggelt uit 1983, en 'Oh Boy!' (1991) van Orlow Seunke. Kees van Kooten trouwde in 1968 met Barbara Kits en heeft twee kinderen (zoon Kasper en dochter Kim). De diverse gezinsleden figureren regelmatig in zijn boeken. 25: Voeg een bibliografie van de schrijver toe. 1969 'Treitertrends' (columns). De Bezige Bij. 1970 'Lachen is gezond : zeven dialogen over de chaos en een keuze uit het oeverloze repertoire van twee land- en tijdgenoten : zoals daar waren en zijn: De Klisjeemannetjes, Treitertrends, Dagboek van een vogel, De Plannenmakers en nog véél meer'. Geschreven samen met Wim de Bie. Thomas Rap. 1970 'Treitertrends 2' (columns). De Bezige Bij. 1972 'Laatste treitertrends' (columns). De Bezige Bij. 1976 'De ergste treitertrends' (columns). De Bezige Bij. Selectie uit: 'Treitertrends,' 'Treitertrends 2' en 'Laatste treitertrends'. 1977 'Koot droomt zich af' (columns). De Bezige Bij. 1979 'Koot graaft zich autobio' (verhalen). De Bezige Bij. 1981 'Willem' (verhaal). De Harmonie. Gelegenheidsuitgave. 1982 'Veertig : drie verhalen'. De Bezige Bij. 1984 'Hedonia : een opstel'. De Bezige Bij. 1984 'Modermismen' (verhalen). De Bezige Bij. 1986 'Het groot bescheurboek : een bloemlezing van de tussen 1973 en 1986 verschenen Bescheurkalenders'. De Harmonie. 1986 'Meer modermismen' (verhalen). De Bezige Bij. 1986 'Van de hoge' (verhaal). AMO. Gelegenheidsuitgave. Ook opgenomen in 'Koot graaft zich autobio'. 1988 'Zeven sloten : zes uitstapjes' (verhalen en gedichten). De Bezige Bij. 1989 'Meest modermismen' (verhalen). De Bezige Bij. 1991 'Zwemmen met droog haar : een lang verhaal kort'. De Bezige Bij. 1992 'Hilversum' (tekst Kees van Kooten ; prent Marian Plug). (Noord-Holland in proza, poëzie en prenten). Culturele Raad Noord-Holland. 1993 'Verplaatsingen' (verhalen). De Bezige Bij. 1994 'Meer dan alle modermismen' (verhalen). De Bezige Bij. Bevat: 'Modermismen', 'Meer modermismen' en 'Meest modermismen', aangevuld met nieuwe verhalen. In 1999 verschenen onder de titel 'De complete modermismen'. 1997 'Omnibest' (verhalen). De Bezige Bij. Bevat: 'De ergste treitertrends', Koot graaft zich autobio', Veertig', 'Hedonia', 'Zeven sloten' en 'Zwemmen met droog haar'. 1999 'Levensnevel' (verhalen). De Bezige Bij. 1999 'Het schaampaard' (jeugdboek). De Harmonie/Standaard. 2000 'Annie' (herinneringen). De Bezige Bij. 2001 'Hilaria' (verhalen en columns). De Bezige Bij. 2001 'Thalia : televisie en theater'. Nederlandsche Vereniging voor druk- en boekkunst. Bibliofiele uitgave in beperkte oplage. 2003 'Tijdelijk nieuw : vijftig tijdopnamen' (verhalen en columns). De Bezige Bij. 2003 'Letterlust' (non-fictie, geschreven samen met Ewald Spieker). De Harmonie/Manteau. 2004 'Alle modernismen ooit : met zestig bonusmodernismen'. De Bezige Bij. Uitgebreide heruitgave van 'Meer dan alle modernismen'. 3: Bronnenlijst Biblion Literom
Biblion Uittreksels
Kees van Kooten, Annie: 2de druk 2000 Amsterdam, De bezige bij