Amel door Zohra Zarouali

1. De titel van het boek: Amel 2. De naam van de auteur: Zohra Zarouali 3. Het jaar waarin het boek is uitgegeven: - 1e druk in 1989 - Het boek dat ik heb gelezen is uitgegeven in 1994, 3e druk 4. De naam en plaats van de uitgeverij: - Uigeverij: Van Holkema & Warendorf, Houten - Tekstredactie: Els Schellekens - Omslagontwerp: Louk Leffelaar, Alpha Design - Omslagillustratie: Guusje Kaayk 5. Enkele gegevens over de auteur: Zohra Zarouali is 18 jaar, komt uit Marokko en woont sinds haar 8e jaar in Nederland. 'Ze beschrijft in Amel op boeiende wijze de ervaringen en gevoelens van een Marokkaans meisje dat opgroeit in onze Nederlandse samenleving.
6. Het genre (soort boek) is: Het boek is een Psychologisch Roman. Het is een psychologisch verhaal omdat de gevoelens van het Marokkaanse meisje Amel beschreven worden. 7. Het thema van het boek: Het thema van het boek gaat er vooral om dat de schrijfster naar voren heeft willen brengen hoe moeilijk het voor een Marokkaans meisje is om in Nederland te wonen. Een ander thema is vooral het uithuwelijken en liefde, daar gaat het verder namelijk heel het boek over. 8. De hoofdpersoon van het boek: Amel: Amel is een mooi Marokkaans meisje dat op het volwassen onderwijs zit. Ze is 18 jaar. Ze heeft lange donkere haren en is wat aan de iele kant. Amel woont ergens tussen Arnhem en Nijmegen. Amel voelt zich vaak ouderwets, omdat ze nooit de dingen zou kunnen doen die haar zus Tima doet zoals: roken, drinken en een heleboel jongens achterelkaar verslijten. Amel denkt veel aan haar eigen gevoelens en die van anderen. Ze is heel sociaal, ze zou nooit expres iets willen doen om anderen te kwetsen. Ze is ook erg emotioneel, er zijn vaak momenten waarbij ze moet huilen. Dat blijft zo het hele boek doorgaan. Amel veranderd verder niet in de loop van het boek. Je leeft heel het boek alleen maar met haar mee, dus je weet precies wat ze denkt en wat ze voelt. Verder komt ze wel overal eerlijk voor uit. Als ze iets recht moet zetten, zal ze dat ook zeker doen. Ze is ook erg geliefdt door mensen in haar omgeving, behalve dan haar ouders. Die vinden Amel vernederlandst en noemen haar een straatmeid. Toch blijft ze van haar ouders houden. 9. De belangrijkste bijpersonen: Beba: Beba is haar vader, hij is erg streng en vindt dat Amel vernederlandst is. Hij slaat Amel als ze iets fout doet en is het nergens mee eens. Hij noemt haar straatmeisje, hoer en slet. Later in het boek wordt haar vader steeds aardiger voor Amel vooral nadat ze uitgehuwd is. Later blijkt dan ook dat haar vader alles heeft gedaan om het best voor Amel te krijgen. Hij geeft veel om zijn dochter. Hij laat het alleen niet zo merken. Daarom kan Amel ook nooit lang boos op hem blijven. Yemma: Yemma is Amel haar moeder. Ze doet precies hetzelfde als Beba, ze staat met alles achter hem. Tima: tima is de oudere zus van Amel. Amel en Tima kunnen het heel goed met elkaar vinden, ze praten over alles met elkaar. Ze steunen elkaar veel thuis. Tima drinkt, rookt en gaat ook wel uit, ze heeft dan ook een Italiaanse vriend. Wat haar ouders niet weten en ze wil ook weglopen. Tima toont verder geen respect voor haar ouders. Amel mag ook altijd de kleding van Tima lenen. Amel heeft ook nog een jonger broertje en zusje, maar daar wordt in het verhaal niks over verteld. Esmeralde: Esmeralde is Amel haar best vriendin. Over Esmeralda wordt niet meer verteld in het boek. Alleen dat Amel en zij beste vriendinnen zijn. Amel kan goed met haar praten. Tante Aicha: Zij heeft zelf een slechte jeugd gehad, ze denkt daarom erg met haar kinderen mee. Ze is lief en laat haar kinderen gewoon haar gang gaan. Zij ziet Amel als een soort dochter. Amel logeert daar vaak. Tante Aicha helpt Amel ook als ze in de problemen zit thuis. Saide & Salou: Dat zijn de 2 dochters van Tante Aicha… Dus 2 nichtjes van Amel. Ze zijn erg aardig en vriendelijk voor Amel. Ze zijn ook erg vernederlandst vindt Amel. Ze roken, gaan uit en hebben Nederlandse vriendjes. Faisel: Faisel is haar neef en later ook haar man. Het is een lieve jongen en ze mag veel van hem. Faisel houdt echt van Amel en wil het beste voor haar. Yassine: Yassine is in eerste instantie de man waar ze aan uitgehuwelijkt wordt maar ze wijst hem af en trouwt met Faisel haar neef. Johnny: Dat is een Nederlandse jongen waar ze veel van houdt en hij van hem, maar hij is een Nederlander en dat beseft ze goed. Ze weet van tevoren dat er geen toekomst is voor hen, hoeveel ze ook van hem houd. Johnny kan dat niet zo goed zien, hij probeert dingen te verzinnen waardoor het wel kan, Moslim worden, weglopen van huis. Maar ondanks alles zou het nooit of te nimmer gaan. 10. De verhouding tussen de hoofdpersonen en de andere personen: Het gaat eigenlijk heel het boek lang, over de verhouding tussen Amel en Johnny. In het begin zijn ze nog gewone vrienden van elkaar, maar later in het boek worden ze allebei verliefd op elkaar. Ze hebben ook wel eens ruzie, maar uiteindelijk komt het er opneer dat ze allebei van elkaar houden. De rest van de verhoudingen blijven hetzelfde.
11. Keuze van de titel: De keuze van de titel is niet moeilijk. Heel het boek gaat het over een meisje genaamd Amel. Je leeft alleen maar met haar mee. Het boek gaat volop 100% over haar. Dus vandaar de titel Amel. 12. Samenvatting van het boek: Amel is een Marokkaans meisje van 18 jaar. Ze zit nu op de Havo educatie (volwassen onderwijs) . Ze woont in een dorpje in Nederland, tussen Arnhem en Nijmegen. Haar ouders vinden haar vernederlandst. Haar vader is altijd heel streng, ze mag niks van hem. Haar beste vriendin heet Esmeralda ze kent haar van school. ( De Mavo die ze voor deze school gevolgd heeft) Esmeralda’s exvriendje heet Johnny. Amel en Johnny zijn door deze relatie goede vrienden geworden. Op een gegeven moment krijgen ze iets met elkaar, maar Amel heeft hier moeite mee omdat het volgens haar geloof niet mag. Johnny is erg lief en houdt veel van haar en zegt dat ook regelmatig. Dan vindt Amel dat het afgelopen moet zijn omdat het toch nooit iets zal worden. Die middag komt Johnny bij haar en ze zegt dat ze het uit maakt omdat ze niet van hem houdt, hij zegt dat ze het liegt maar ze houdt vol en dan loopt hij boos en scheldend weg met de woorden: Ik hoop dat de man waar je mee trouwt je helemaal in elkaar slaat. Daar moet ze hard om huilen als Johnny dat tegen haar zegt en ze is ook erg boos op hem. Na een tijd komen ze elkaar weer tegen en leggen de ruzie bij. Ondertussen is er veel gebeurd met Amel. Haar ouders hebben haar uitgehuwelijkt aan een Marokkaanse jongen genaamd Yassine. Het is een knappe jongen maar ze ziet dit helemaal niet zitten. Toch wordt aan haar gevraagd of ze wel of niet met hem wil trouwen. Ze zegt ja om haar ouders geen pijn te doen. ’s Nachts is ze erg verdrietig en de volgende morgen gaat ze naar Johnny om het hem te vertellen. Johnny is erg boos omdat hij vindt dat haar ouders haar niets gunnen. Hij zegt dat ze er samen wel uitkomen, er alles voor over heeft, zelfs Moslim worden. Amel weet echter dat dit niet zal werken. Een week voor het verlovingsfeest krijgt ze van haar vader geld om in Rotterdam bij haar familie een week te gaan logeren en daar kleren te gaan kopen. Tante Aicha verwelkomt haar met open armen, en haar nichtjes Salou en Saida en neef Faisel zijn ook blij haar te zien. Ze is ook blij hun te zien maar toch barst ze in tranen uit. Als ze vragen wat er aan de hand is legt ze het hele verhaal uit waarom ze niet met Yassine kan trouwen. Tante Aicha troost haar en zegt dat ze wel een oplossing voor haar zal vinden. Ze slaapt bij Saida op de kamer en dan vertelt haar nichtje dat Faisel al heel veel jaren verliefd op haar is. Amel schiet in de lach omdat ze het niet wil geloven. De volgende middag als ze met haar tante thee zit te drinken vertelt zij hetzelfde bizarre verhaal. Tante Aicha heeft het voorstel om Amels hand te gaan vragen voor Faisel. Amel denkt dat dit nooit zal mogen. Toch krijgen ze de goedkeuring en gaan verloven. Op de tweede dag van hun huwelijk als ze ‘s avonds al in bed ligt komt haar zus haar welterusten zeggen. Amel vraagt haar pen, papier en een enveloppe en schrijft een afscheidsbrief naar Johnny. 13. Het begrip tijd: Het boek speelt zich af in de tijd van nu. De tijd van het verhaal is ongeveer 2 maanden. In het laatste stuk van het boek zit een kleine versnelling, in de ene zin heeft ze het er nog over dat ze met Faisel gaat trouwen, de zin die daar op volgt (is het begin van het nieuwe hoofdstuk) is ze al getrouwd; Ze spreekt dan over de tweede dag, de dag van de Henna. Het tijdsverloop wordt niet onderbroken door flash –backs of flash –forward, dus kan ik ook geen voorbeeld geven. 14. Het perspectief: Het perspectief is Amel. ( Door Amels ogen zie je de dingen gebeuren). Het draait helemaal om haar, om wat zij ziet, zij vindt, zij voelt, zij denkt. V.b 1: Johnny stapt in en maakt het portier voor me open. V.b 2: dan richt zijn moeder weer het woord tot mij. 'Hoe oud ben je?' 'Ik word in juli achttien.' 15. Beschrijving van mijn leeservaring: Onderwerp: a. Ik vind het onderwerp erg interessant. Het is een onderwerp waar je best veel over hoort. Over uithuwelijken en dat soort dingen. Toch weet je nooit precies hoe dat ongeveer in zijn werking gaat. Dat staat in het boek helemaal beschreven zoals ze dat in het Marokkaans doen en dat vind ik wel interessant. Je ziet ook in dat boek dat ze een hele andere cultuur hebben en dat vind ik ook interessant om over te lezen. Ik heb er nooit echt diep over nagedacht. B.v over dat uithuwelijken. Je hebt er zelf niks mee te maken, dus denk je daar ook niet diep over na. Ik ken verder ook niet persoonlijk mensen die dat wel meemaken, dus lijkt het allemaal best ver weg. Het leek me altijd wel erg voor die meisjes. Daar ben ik wel anders over gaan denken. Na het boek heb ik toch wel gezien dat het helemaal niet zo erg voor die meisjes is. Ze zijn niet verplicht met iemand te trouwens, ze mogen nee zeggen. Verder hoort dat bij hun geloof, dus maken ze er geen groot probleem van. b. Ja, ik heb wel wat kleine dingetjes geleerd. Over hoe Marokkaanse denken, leven en al dat soort dingen. Dat wist ik al wel, maar door het lezen van het boek kan ik het nu ook beter begrijpen. c. Nee, ik ben het niet eens met de mening van Amel over al dat gebeuren. Ik vind dat ze wel meer aan haar zelf moet denken. En dat ze niet moet gaan trouwens terwijl ze eigenlijk van iemand anders houd. Ze moet veel meer op haar gevoel afgaan. Ze is heel trouw aan haar ouders, zo kan ze nooit zelf kiezen en doen wat zij wil doen. Zij denkt daar anders over. Zij wil een zo perfect mogelijke dochter zijn en dan is ze niet haar zelf. d. Ik vind dat het boek op het einde een beetje te snel is gegaan. In een paar zinnen is Amel inene getrouwd met Fasiel, hoe dat allemaal is gegaan hebben ze niet echt beschreven. Dat had ik wel leuk gevonden. Gebeurtenissen: a. Ja, Er kwamen ook steeds kleine dingentjes bij. Haar vader veranderde halfverwegen het boek van stemming. Dat was ook wel leuk. Het was totaal niet langdradig, er is veel gebeurd om te blijven boeien. b. Het wel een leuk boek, interessant onderwerp. Leuk verhaal veel andere dingen. Het was ook een heel realischtisch boek, alsof het echt gebeurd is. Het was ook spannend over wat er zou gaan gebeurten. Zou ze gaan trouwens of voor Johnny kiezen? Erg geloofwaaridg allemaal. Herkenbaar niet echt. Amel is sowieso heel anders dan ik, de liefde tussen haar en Johnny is weer wel herkenbaar. Het einde is ook best wel verrassend. Ze is uitgehuwelijkt en verliefd op Johnny en vervolgens trouwt ze met haar neef, ergens in het laatste hoofdstuk. c. Er is niet echt een gebeurtenis die echt indruk op me heeft gemaakt. Het laatste stukkie was wel mooi. Dat Amel een brief schreef naar Johnny. Daarvan heb ik die bladzijde bij het verslag gedaan.
Personen: a. Nee, de hoofdpersoon is niet echt bepaald een heldin. Ik zou ook echt niet op haar willen lijken. Dat komt ook omdat Amel een ander geloof heeft dan ik. Amel is verder wel een heel vriendelijk meisje, ze moet alleen wat meer voor haarzelf opkomen. b. Van Amel kun je het meeste weten. Heel het boek draait om haar. Het personage van Amel is ook de enige die je te weten komt. Je leeft alleen met Amel mee. Wat de andere denken komje niet te weten. Het is alleen maar Amel denk: . Zo kom je genoeg van haar te weten om te begrijpen hoe ze reageert. Ze legt zelf ook uit waarom ze zo reageert, dus je kunt het goed begrijpen. c. Ik vind dat Amel haar problemen niet goed oplost. Ze laat het ook meer oplossen door andere. Ze doet wat haar ouders willen. Ze leeft volgens haar geloof. Zo laat ze haar problemen oplossen. Ik zou het ander oplossen. Ik zou het ook zelf oplossen. Bouw: a. De bouw van het verhaal vind ik wel goed. Alles hangt goed met elkaar samen en het is niet ingewikkeld. Daardoor vond ik het boek ook leuker en interessanter. Het leest lekker weg. b. Er zitten nergens in het boek terugblikken. c. Ik vind het einde wel leuk. Amel is uiteindelijk getrouwd met een man waarvan ze toch wel veel houd. Ze schrijft een afscheidsbrief aan Johnny en zo is alles opgelost. Je weet alleen nog niet hoe het met Amel en Faisel (haar man) afloopt. Taalgebruik: a. Het verhaal was niet lastig om te lezen. Het was een vrij gemakkelijk boek. b. Dat zit ook wel goed in elkaar. c. Ja is ook wel goed. Amel is natuurlijk Marokkaans en er komen zo af en toe ook Marokkaanse woordjes voor in het boek dat is wel grappig.