Als de olifanten vechten door Dirk Bracke

Titelverklaring: als de olifanten vechten, wordt het gras platgetrapt. Het heeft te maken dat ze altijd in et hoge olifantengras moeten vechten, en zo niet zichtbaar zijn voor hun vijand. Als het gras er niet was zouden er veel slachtoffers vallen… Alternatieve titels: Hard in Oeganda. Veilig in olifantengras Korte inhoud: Op een dag wordt Isaac ontvoerd door Kony’s rebellen. Hij wordt verteld dat hij niet dood gaat als hij in Tipu Maleng gelooft. Als je in je handen klapt en zingt terwijl je een vijand bestormt zou je niet dood mogen gaan. Als dat toch gebeurde dan zeiden ze dat je niet in Tipu Maleng gelooft. Een van de eerste opdrachten die Isaac met de rebellen moest uitvoeren is de meisjes van de meisjesschool ontvoeren. Daar ontmoet hij Monica, waar hij in het geniep verliefd op wordt. Als je verliefd wordt dan moet je worden gedood. Daarom waren ze altijd heel voorzichtig zodat niemand iets doorhad. Isaac had ook een beste vriend Richard. Richard had zelf besloten om bij Kony’s rebellen te komen. Monica werd jammer genoeg verkracht door Scar de Commandant van de rebellen. Negen maanden en vele slachtoffers later werd Angel geboren. Nog steeds waren Monica en Isaac verliefd. Op hun laatste gevecht hebben Monica, Angel en Isaac zich verstopt onder een steen tussen de struiken. Een tijdje nadat het gevecht gedaan was moest Richard zijn beste vriend en Monica zoeken. Hij vond ze maar hij zij dat ze mochten vluchten. Toen Monica, Isaac en de baby in het SPLA aankwamen kregen ze te horen dat Richard vermoord werd omdat hij gelogen had….. Ik herken mezelf in: Isaac, hij vocht voor zijn leven. Hij bleef maar doorzetten om niet dood te gaan. Toch had hij latei spijt als hij gedwongen werd om iemand te vermoorden. Ook Monica deed in het verhaal mee zij was het meisje dat verliefd was op Isaac. En Richard was de beste vriend van Isaac. Samen beleefden ze goede en slechte tijden. Ze kwamen altijd op voor elkaar.
Leeservaring: Het boek was droevig. Omdat er altijd slachtoffers vielen voor domme redenen. Als je iets deed dat niet mocht volgens Tipu Maleng, zoals fietsen op vrijdag, verliefd worden, liegen,…Maar ook waren er veel kinderen die in het kamp die dood gingen aan ziektes en hongersnood. Maar toch vond ik het boek spannend. Ik wilde telkens weten wat er zou gebeuren toen Monica zwanger was. Zou ze nu goed bevallen? Zou het kind in gevaar zijn als ze mee moest gaan vechten? En als Isaac het zou overleven telkens hij moest gaan vechten. Of dat het zou ontdekt worden dat hij verliefd was. Het boek is ook boeiend. Voor ik het boek las wist ik niet hoe het eraan toe ging in Oeganda. Nu weet ik dat er kinderen zijn die moeten vechten voor Oeganda en Tipu Maleng. En dat er veel kinderen sneuvelen in de gevechten niet alleen door hun vijand maar ook door hun vrienden. Beste stukje tekst: “De holte is groot genoeg om ons in te verbergen”, zei hij. “Daar zijn we veilig. Als het rustiger is gaan we verder.” Isaac haakte zijn machinegeweer los, gooide het onder de steen en gleed het wapen achterna. Intussen nam Monica het kind van heer rug en volgde Isaac. Ze kroop zover mogelijk van de spleet weg en drukte zich tegen Isaac aan. Zo dicht zijn we nog nooit bij elkaar geweest, dacht ze. Ze had het benauwd en toch voelde ze zich op een vreemde manier rustig nu ze tegen hem aan lag. Ik vind dit een goed stukje tekst omdat het de eerste keer is dat ze zo dicht bij elkaar zijn. In die holte zijn ze veilig en eventjes later waren ze van deze hel verlost.