Samenvatting
Het is midden in de Tweede Wereldoorlog. Er komt een nieuw lid bij de fanfare: Ward. Hij speelt goed saxofoon en Renée wordt verliefd op hem. Haar broer Jef vindt dat hij en Ward maar vrienden moeten worden. Renée en Ward krijgen verkering en haar ouders vinden hem een goede jongen. Jef en Ward zitten in dezelfde klas, Renée zit een klas lager. Jef en Renée hebben nog een klein broertje: Remi. Hij leert van Ward om op zijn vingers fluiten en als hij groot is zal hij leren saxofoon spelen. De Duitsers vinden dat de fanfare op moet doeken. Er zijn al veel mensen gestopt, vanwege de oorlog, en ze zijn nog maar met z’n vijven. Jef, Renée, Ward, Jefs vader Sander en diens vriend Theo. Theo biedt aan om de fanfare bij hem thuis voort te zetten. Als muziek verboden wordt en koper in beslag wordt genomen, verstoppen Jef, Renée en hun vader hun instrumenten onder de grond.
De leraar geschiedenis van Jef en Ward vertelt over de bolsjewisten en de Duitsers. Naar het schijnt willen de bolsjewisten al het christelijk uitroeien en de hele wereld communistisch maken. De Duitsers hebben geprobeerd de Russen aan het Oostfront tegen te houden, maar ze zijn niet sterk genoeg. Ze hebben dringend sterke jongens nodig. Jef en Ward willen altijd al een held worden, daarom spreekt dit idee hen aan. Ze gaan naar een bijeenkomst van het VNV, waar alles wordt uitgelegd. Bij Jef thuis viel dit idee niet goed, zijn vader zag de Duitsers als de vijand. Jef en Renée mochten hun vriend Ward niet meer zien. Hij stond nu aan de verkeerde kant. Hij vertrok naar het Oostfront, ondanks alles wat Renée probeerde om hem tegen te houden.
Het was er verschrikkelijk. Er klopte niets van wat er bij het VNV verteld was. Hij moest de Hitler-eed zweren en onder Duitse officieren vechten, in plaats van voor het Vlaamse volk, onder Vlaamse officieren. Het was puur overleven. Hij of de ander. Hij stuurde brieven met Jef, en dacht aan Renée. Al snel werd hij Sturmman en kreeg jongens onder zich.
Op een verlof mocht hij even naar huis, waar hij werd gezien als overloper. Renée wilde niets meer met hem te maken hebben. Alleen Jef wilde hem nog wel zien, en hij zag hem vaak. Jef wilde nog steeds mee naar het front om te vechten, alleen probeert Ward dit uit zijn hoofd te praten.
Ward wordt door het VNV gevraagd om vijf verzetsleden te vermoorden. Hij grijpt elke kans aan om ‘slechte’ mensen uit te schakelen en stemt in. Hij heeft alleen niet door dat hij ’s avonds gevolgd wordt door Jef. Als hij ziet wie hij moet vermoorden, schiet Ward een aantal keer in de lucht als waarschuwing. Het is namelijk Theo. Dan valt Theo dood neer, hij is in zijn rug geschoten door Jef. Hij gaat naar het lijk toe en bemerkt dan pas dat het de vriend is van zijn vader. Ward stuurt hem naar huis, maar wordt zelf herkend. Hij neemt meteen de trein naar het oostfront.
Aan het oostfront vlucht hij samen met een Belgische, vijftienjarige jongen. Hij laat de jongen bij een Oekraïense boer achter. Hij snijd de bloedgroep-tatoeage van SS-ers uit zijn arm en schiet erin zodat het lijkt alsof hij een schotwond heeft. Ook schiet hij in zijn eigen been en wordt opgevangen in het ziekenhuis. Zo lijkt hij een oorlogsslachtoffer. Hij wordt verliefd op de zuster die hem verzorgd. Ondertussen heeft hij zijn naam veranderd in Martin Lenz.
Eenmaal uit het ziekenhuis gaat hij met Isa, de zuster, mee naar Keulen. Hij gaat er aan het werk als muziekdocent. Als hij op een middag met Isa naar huis loopt wordt de stad gebombardeerd. Isa en haar ouders overlijden. Hij gaat alleen verder en belandt bij Katrina, een weduwe op wiens boerderij hij mag wonen en werken. Hij houdt zich voor als Martin Lenz, oorlogsslachtoffer van het front. Na twee jaar vraagt hij haar met hem te trouwen, omdat mensen over hen praten. Ze vindt dit zo vreemd dat ze verdwijnt, en Ward moet weer alleen verder.
Jef is ondertussen gehuldigd voor het redden van de vier verzetsleden en heeft er een medaille voor gekregen. In de krant staat dat Ward Theo dood heeft geschoten. Jef wil niet gehuldigd worden omdat hij gelogen heeft en zijn vriend heeft verraden. Renée verloofd zich met een andere jongen, Emile.
Ward gaat terug naar België en geeft zich aan in Duitsland met zijn echte naam. Het komt meteen boven water dat hij Duits officier is, Sturmman en een verzetsman heeft gedood. Dit is Jefs leugen. Hij wordt de cel in gegooid. Als hij in een nieuwe, nog kleinere cel terecht komt, komt zijn moeder hem opzoeken. Ze regelt voor hem een advocaat: Bielen. Bielen komt bij de Claessens (Jefs familie) zeggen dat Jef liegt, en dat hij tegen Ward moet getuigen in een proces. Jef raakt in paniek, hij had niet verwacht dat hij ooit nog wat van Ward zou horen, en gaat uit huis. Zijn gezin komt erachter dat hij liegt en verbrandt zijn medaille. Een held die liegt is geen held, volgens zijn vader.
Op de rechtszaak schiet Jef zijn vriend Ward neer. Ward is de verdachte, maar Jef verdient de straf. Toch neemt Ward de schuld op zich, maar Jef merkt dit niet.
Later ontvangt Jef een brief van Ward, die hij in de gevangenis heeft geschreven. Hij schrijft dat hij Jef in de rechtszaak niet zal verraden, om verschillende redenen. Maar vooral omdat ze vrienden zijn, voor altijd.
Bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/78865
Gevoelens bij het boek
Het overheersende gevoel bij dit boek is toch wel verbazing. Jef die zijn beste vriend verraadt, Ward die aan de ‘verkeerde’ kant gaat vechten, de wreedheid van de oorlog en de moord op Theo. Al die dingen verbaasden mij ontzettend, dat de personages veranderden door de oorlog. Een ander gevoel bij dit boek is medelijden. Ward die niet eens meer naar huis kon omdat hij de verkeerde kant gekozen had, maar vooral Jef waarvan iedereen dacht dat hij een held was en dan, als iedereen achter de waarheid komt, laat bijna iedereen hem vallen.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden