Allemaal willen we de hemel door Els Beerten

Zakelijke gegevens
Schrijver: Els Beerten
Titel: We willen allemaal de hemel
Uitgever, plaats en jaar van de uitgave, druk: Querido, Amsterdam 2009, derde druk
Jaar van eerste druk: 2008
Aantal bladzijden: 498
Datum leesverslag: 8 oktober 2010

Je eerste reacties:
Allemaal willen we de hemel is een vreselijk mooi boek! Echt het mooiste boek wat ik ooit heb gelezen! Er valt veel actie en spanning in te vinden. Het verhaal in dit boek is super, ook een heel mooi einde. Ik had niet verwacht dat Jef Theo had neergeschoten in plaats van dat Ward Theo had neergeschoten. Ward heeft het de schuld gekregen van iets wat hij niet gedaan heeft en toch verzwijgt hij de waarheid. Hij wil zijn vriend redden, terwijl hij hem verraden heeft. Dat Jef Ward uiteindelijk doodschiet, dat was echt een mooi einde. Zoiets verwacht je niet maar past wel heel goed in het verhaal. In een woord Geweldig!

Korte samenvatting van de gebeurtenissen
- Actie tegen 5 leden van het geheime leger
- Ward vertrekt naar het front
- Jef krijgt een medaille en is een held
- Ward Dusoleil veranderd zijn naam in Martin Lenz.
- Ward(als martin) en Isa worden gebombardeerd.
- Ward(als martin) gaat bij Katrina wonen.
- Ward keert terug naar Vlaanderen in België
- Jef blijkt een leugenaar
- Op de rechtzaak schiet Jef schiet zijn beste vriend Ward neer

Persoonsbeschrijving met behulp van de samenvatting

Beginsituatie
Ward Dusoleil en Jef Claessen zijn twee dikke vrienden. Ward is 23 jaar en Jef is 21. Ward woont samen met zijn moeder, ze bezitten een winkel. Ward’s vader is dood, hij heeft zelfmoord gepleegd omdat hij gek werd van de oorlog. Ward speelt saxofoon, dat is zijn leven. Hij houd van zijn sax en is heel goed. Ward is iemand die vrijwel overal goed in is en hij is geliefd bij de mensen. Jef is daar integen een ‘schrikscheiter’. Hij heeft totaal geen moed. Jef heeft een Moeder(Blondine), Vader(Sander), broertje(Remi) en een zus genaamd Renée.

 
Ontwikkeling aan de hand van de samenvatting
1. Actie tegen 5 leden van het geheime leger, De kantine van V.C. Kapelleke, daar zaten de vijf mensen van het verzet die dood moesten. Ward deed deze actie samen met Mon en Mon’s broer Lom. Ward’s taak was om de bewaker, het eerste verzetslid uit te schakelen waarna Mon en Lom de vier binnen konden vermoorden. Ward staat op het punt om te doen wat hem was opgedragen tot hij ziet dat de bewaker Theo is, een vriend van Jef’s vader. Theo is goed volk en dus vuurt Ward 3 waarschuwingsschoten om te zorgen dat de actie mislukt en Theo blijft leven. Ineens wordt Theo in zijn rug geschoten, Jef heeft het gedaan. Jef heeft Ward gevolgd en nu schiet hij de vriend van zijn vader dood. Ward begrijpt dit niet, je schiet niet op vrienden! Dit is de actie waar Jef het hele verhaal over liegt maar uiteindelijk komt zijn familie erachter. Jef verdraait de waarheid waardoor hij een held word gevonden.

2. Ward vertrekt naar het front om te vechten voor Vlaanderen. Renée was verliefd op Ward voordat hij besloot naar het front te vertrekken. Toen heeft ze het uitgemaakt en niet meer met hem geprobeerd te praten en kijken. Priester Vanden Avenne heeft de kinderen op school allen verteld dat de Russen een groot gevaar zijn en dat ze alles vernietigen. Rusland is een gezamenlijke vijand zei hij, samen met de Duitsers moeten we de Russen verslaan! Jef en Ward gaan allebei naar een bijeenkomst van het VNV, Ward is meteen verkocht. Later op het front voelt Ward zich bedrogen wanneer hij alle rotklusjes krijgt van de Duitsers en de hitlergroet moet afleggen. In het dorp wordt ondertussen gezegd dat Ward een grote landverrader is, er is niets van hem geworden. Ward beseft in het begin niet dat hij nu ook een mof is geworden.

3. Jef krijgt een medaille en is een held. Er komen 3 grote mannen het huis van de Claessens in om Jef mee te nemen naar een kamertje waar niemand was, hij had iets gedaan vertelden ze. Jef werd meteen bang dat ze wisten dat hij Theo had vermoord. Er werd hem gevraagd wat er gebeurt was die avond toen Theo van het verzet vermoord werd. Hij scheen erbij geweest te zijn. Jef liegt dat zijn beste vriend Ward Theo doodschoot. Jef wordt dus gehuldigd en iedereen vind hem moedig. Het staat zelfs in de krant! Jef kan hier totaal niet mee omgaan en hij zegt steeds maar dat hij geluk had gehad op de goede plaats op de goede tijd terwijl de zeurende pijn en wanhoop van de leugen steeds groter worden. Hij heeft alle schuld in een klap op Ward geschoven, Ward komt hier pas achter als hij weer terug wil naar België.

4. Ward Dusoleil veranderd zijn naam in Martin Lenz. Ward heeft gruwelijke dingen gedaan in de oorlog en gaat terug naar Berlijn. Hij wil niet meer strurmman Ward Dusoleil zijn. Hij wil dit natuurlijk niet omdat hij dan als mof wordt herkent en hij wil weer een gewoon leven leiden. Hij heeft genoeg van de oorlog, van het front, hij snijd zijn huid open om de bloedgroep tattoo te verwijderen. Alleen SS’ers hebben er zo een en niemand mocht het weten, het was zijn geheim vanaf nu. Ook schoot hij in zijn been om als oorlogsslachtoffer over te komen. Martin Lenz heet hij vanaf nu. Hij wankelt naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis en ontmoet daar Isa en reist met haar naar Keulen. Dat is zijn nieuwe leven en zijn nieuwe verloofde.

5. Ward(als martin) en Isa worden gebombardeerd. Omdat Ward zo sloom loopt met zijn been hadden ze geen tijd meer om te schuilen. De hel is overal, het brand overal en alles is verwoest, ook straten zijn niet meer te onderscheiden. Ward blijft hier tamelijk kalm, alles komt weer goed zegt hij tegen zichzelf. De pijn zal weer overgaan en alles wordt weer als vroeger. Later komt hij erachter dat Isa dood is, ook haar ouders zijn morstdood. Verdriet om zijn moeder, zijn vader komt in hem op. Hij moet ze vergeten, hij moet de dood vergeten want anders wil hij zelf niet meer leven. Ward was keek altijd positief tegen dingen aan. Hij loopt weg en ontmoet Katrina.

6. Ward(als martin) gaat bij Katrina wonen. Katrina is een vrouw in de dertig waarvan de man in het leger ging vechten. Hij is nooit meer teruggekomen. Ward verricht twee jaar werk voor Katrina op de boerderij die ze heeft. Ward vertelt haar dat hij Martin Lenz heet, oorlogsslachtoffer, gevochten aan het front. Op een dag vraagt Martin of Katrina met haar wil trouwen, omdat mensen over hun roddelen. Katrina vind dit zo raar dat ze verdwijnt. Ward vertrekt.

7. Ward keert terug naar België. Hij geeft zich aan in Duitsland, als Ward Dusoleil. Zijn papieren zeggen niet veel goeds: Duitse officier, rang strurmman, verzetsman gedood. Hij wordt voor een aantal maanden in een cel gegooit, die cel stinkt zo naar stront dat hij er bijna moet spugen. Later wordt hij uit zijn cel uit gehaald en mag hij meerijzen naar Vlaanderen. Eenmaal daar wordt hij in een nog kleinere cel gegooit met meer celgenoten. Hier raakt hij bevriend met bewaker Bekkers. Zijn moeder komt hem opzoeken en regelt een advocaat voor hem, Bielen.

8. Bielen, Ward’s advocaat klopt aan bij de Claessens om te melden dat Jef liegt en dat hij in Ward’s proces tegen Ward moet getuigen. Jef wordt steeds nerveuzer en gaat verhuizen, uit huis. Hij gaat in een studentenwoning wonen bij zijn Italiaanse vriend Nicola. Uiteindelijk komt zijn gezin erachter dat Jef Theo heeft vermoord. Z’n medaille word verbrand. Hier komt Jef later achter want hij woont nu bij Nicola en meer studenten/mijnwerkers.

9. Op de rechtzaak schiet Jef schiet zijn beste vriend Ward neer. Ward is de verdachte, de aanklacht is dat hij Theo neer zou hebben geschoten. Jef verdient de straf want hij heeft Theo doodgeschoten en niet Ward. Toch neemt Ward de schuld op zich, Jef merkt dit niet en schiet Ward in zijn hoofd. Tragisch. Jef’s moeder versteent, ze doet vanaf dit moment niets meer en beweegt niet meer. Ward had in de gevangenis nog een brief geschreven aan Jef, die na het proces bij hem zou aankomen. De boodschap komt erop neer dat Ward een goede vriend is gebleven en dat Jef beseft dat hij dat niet verdiend heeft.

Conclusie en interpretatie
Het doel van Ward en Jef is vrijwel hetzelfde: een held worden. Ze willen allebei een held worden, allebei hebben ze dat doel niet bereikt. Bij Jef leek het wel even of hij het bereikt had. Ward verwachtte dat hij een goed persoon was, dat hij goed herinnerd zal worden.

Ward is in het verhaal veranderd, hij wilde voor Vlaanderen dienen, maar nu denkt hij daar anders over. Ward bleef zijn vriend trouw, Jef verraadde zijn vriend. Jef is ook veranderd: eerst was hij een schrikschrijter en hij durfde het recht niet in eigen handen te nemen, toen hij Ward schoot deed hij dat wel. Toch is hij nog steeds even laf als altijd.

Ward heeft altijd gezegd: “het komt wel weer goed”. Alles kwam volgens hem altijd weer goed. Soms is het gewoon niet anders en moet je iets accepteren. Dingen vergeten en over zijn verleden praten kon Ward niet, als hij meer over zijn verleden had gesproken had hij misschien meer kunnen verwerken. Ik vind dat Ward niet naar het front moest gaan! Hij had een goed leven en was gelukkig, hij had gewoon moeten zeggen dat Jef Theo doodgeschoten had en thuis moeten blijven. Hij was een goede saxofonist geweest. Ward had zich niet moeten laten meeslepen door Vanden Avenne en hij had niet bij het VNV moeten gaan. Als ik Ward was geweest had ik die stomme priester en z’n praatjes genegeerd en was ik gaan doen wat ik met mijn hart en ziel altijd al wilde: saxofoon spelen.

Als ik in zo’n situatie zou belanden bij die rechtzaak zou ik keihard tegen Jef getuigen. Ik zou zijn woord haast afblaffen! Hij heeft je gewoon genaait, gezorgd dat je moest zitten! Ik zou hem haten.


De thematiek
Het thema van dit boek is vriendschapsverraad. De subthema’s zijn:
- Liegen over moord
- Invloed van oorlog op mensen
- De zin van het leven

Liegen over moord, dat is wat er in dit boek zeker gedaan wordt. Jef liegt dat hij verzetsman en vriend van zijn vader Theo niet vermoord heeft, hij geeft zijn beste vriend de schuld. Jef gaat slecht met zijn leugens om, steeds meer wordt duidelijk dat het niet Ward, maar Jef is die de dader is. Hoe meer zijn familie te weten komt dat hij heeft gelogen hoe meer Jef gek wordt. “Een held die liegt is geen held”, heeft Jef’s vader Sander gezegd.

De week voor het proces draait Jef helemaal door, zijn familie weet op dat moment al dat hij de dader is. Ze haten hem vanaf dat moment. Wanneer Jef’s familie erachter kwam dat hij gelogen heeft over alles moet hij weer terug in huis komen wonen.

Invloed van oorlog op mensen, dat is wat bij Ward, zijn vader en eigenlijk bij ieder mens gebeurt. Alles is anders in een oorlog, dat vind je ook zeker terug in het boek. Er wordt niet veel op Ward zijn vader verteld in het boek. Toch kun je wel bedenken dat hij flink beïnvloed moet zijn door de oorlog. Zo erg dat hij zichzelf heeft opgehangen, daar kan ik me niets bij voorstellen. Daar ben ik heel blij mee.

Ward zelf wordt op een gegeven moment ook niet meer goed van de oorlog, toch wil hij honderd worden zegt hij altijd. Wanneer Ward (als Martin Lenz) met Isa wordt gebombardeerd begint hij tegen zichzelf te zeggen dat alles weer goed komt, gebouwen komen wel weer terug, de vlammen doven en de lucht klaart op. Je merkt meteen wanneer hij die gedachte heeft dat hij niet helemaal wijs is, dit kun je ook zien als hij aan zijn vader denkt, aan zijn verleden. Ward doet alles, echt álles om niet terug te denken aan zijn vader, aan de doden, hij vreest de dood.

De zin van het leven is een fundament voor het leven, een vraag die ieder van ons zich wel eens zal stellen. Vele studies hebben uitgezocht waarom de mens dit wil weten en hoe die vraag beantwoord kan worden. Maar toch is er geen betere motivatie dan de zin van het leven. Overleven zal niet gaan als het geen zin heeft.

Jef moest overleven, alleen wel op een andere manier dan Ward. Jef moest de waarheid overleven, hij verloor de zin een paar dagen voor het proces. Hij dacht na over de dood en dat hij zichzelf eigenlijk beter zo pijnloos mogelijk van kant kon maken. Dat zou beter zijn voor iedereen. Ik heb eigenlijk nooit echt nagedacht over zelfdoding en ik hoop het nooit te doen. Zelfdoding is zwak en geen optie. Je moet de feiten onderzien, hoe hard het nu ook kan zijn. Het is laf! Jef is laf! Zin of geen zin, leven zal je of je nu wil of niet!

Ik waardeer de hele thematiek, ik vind dat dit boek berust op een goede thematiek. Het past goed bij het boek. Persoonlijk geef ik voorkeur aan het thema verraad. Dat thema spreekt me aan omdat er vaak spanning en actie te vinden is wanneer er verraad is. Ik vind het ook heel mooi dat je pas op het einde weet waarom Ward onterecht gehaat werd.

Ik heb geleerd de thematiek van een boek beter te formuleren. In mijn boekverslagen hiervoor had ik altijd een klein stukje thematiek, maar nu snap ik eigenlijk pas hoe ik de thematiek moet uitwerken. Ik heb het verschil tussen jongerenliteratuur en volwassenenliteratuur ervaren, jongerenliteratuur heeft minder woorden in een zin en er worden makkelijke woorden gebruikt. Bij volwassenenliteratuur is dat natuurlijk tegengesteld, het taalgebruik is gevorderd maar ook de zinnen zijn langer.

Eindoordeel
Ik vond het een spannend, realistisch en leuk boek.

Spannend was het omdat de spanning steeds maar werd opgebouwd. De gebeurtenis waar alles om draait krijg je eigenlijk pas te horen in de laatste 50 bladzijden. Er word naar een climax toegewerkt, het boek word almaar spannender. Het boek voelt alsof je een goede film aan het kijken bent en je midden in de actie begeeft.

Het voelt of je Ward bent. Je kunt je zo goed inleven in dit boek: Ongelofelijk dat zoiets mogelijk is. Realistisch is het zeker omdat je ook echt keuzes maakt in het verhaal en wat de personen doen klopt best redelijk met die keuzes. Soms zitten er ook foute keuzes bij maar dat maakt het juist een menselijke keuze.

Ik vind het ook een heel erg leuk boek. Ik las het met volle plezier! Ik vind dit boek zelfs een verfilming waardig. Bij de meeste boeken had ik het gevoel dat ik het maar deed omdat het voor Nederlands moest. Dat was bij We willen allemaal de hemel anders: Ik las het meer voor amusement dan voor Nederlands. In het begin keek ik er wel tegenop want ik lees niet heel snel en 500 pagina’s was toch best veel, maar ik had vertrouwen in het boek.

Het heeft me vanaf de eerste zin tot het laatste woord geboeid! Ik ben nog wijzer geworden dat iets zonder doel niet werkt en dat je beter over je problemen kunt praten dan opkroppen. Ook merk je aan dit boek goed dat het oorlog was in die tijd. Heel mooi dat ze je hier niet meteen confronteren met de oorlog die zo erg was met de mensen die het zo slecht hadden. Ik denk wel dat je het boek vanuit een positieve blik bekijkt als je over Ward leest.

Verdiepingsopdracht II: Tijd
Ik vond het geweldig dat dit boek niet chronologisch was. Het boek begon ongeveer in het midden van het verhaal. Ik viel echt in het verhaal. Meteen werd je verteld dat Jef een held was en hoe verder het boek in hoe meer je daaraan ging twijfelen. Het was of je heel natuurlijk ontdekte dat hij een neppe held was. Als dit boek chronologisch was, was het waarschijnlijk stukken minder leuk geweest. Natuurlijk was de grote open plek: Wat heeft Ward gedaan? Die werd in kleine stukjes duidelijker en in een keer verteld. Die vraag word laat in het boek beantwoord, maar eigenlijk in het begin van het verhaal. Door de niet chronologische volgorde krijg je dat antwoord pas net voor de rechtspraak.

Verdiepingsopdracht VII: Spanning
Er werd steeds meer verteld, je wist steeds meer waarom ze boos waren op Ward en waarom dat onterecht was. Ik werd steeds sneller een detail rijker naarmate ik het boek uitlas. Uiteindelijk kreeg je alles in een keer te horen. Je verlangt ernaar zo snel mogelijk te weten wat er echt gebeurt is. In het begin dacht ik dat Ward uit de kast gekomen was. Ik had werkelijk geen idee waarom Ward ineens zo’n foute jongen was. Die ontknoping vond ik geweldig, ik wachtte al het hele boek op het antwoord en als je het dan leest is het nog mooier dan je verwachtte. De open plek heb ik bij Tijd al besproken.

Ik houd wel van opbouwende spanning. De climax is natuurlijk het moment dat ik gewoon vastgekleefd zat aan dat boek. Ik moest en zou het verder lezen. Er was veel spanning in het boek. Het is ook spannend dat Jef er uiteindelijk bijna niet meer tegen kan. Een paar dagen voor het proces denkt hij zelfs over zelfdoding en omdat je niet weet wat je te wachten staat want het boek is totaal onvoorspelbaar, zou het natuurlijk ook nog kunnen dat Jef zelfmoord pleegt voor het proces. Het proces zelf was zo spannend. Wat gaat Ward zeggen, hoe word hij verraden? Is de vraag die mij steeds overviel. Hij werd niet verraden, Ward is een trouwe goede vriend blijkt uiteindelijk. Jef een loser, een bedrieger, een leugenaar, maar wel iemand die het recht in eigen handen durft te nemen.