VUIJSJE, R. Alleen maar nette mensen. Amsterdam, 2008
1, Hoe past het onderwerp van dit boek in het gekozen onderwerp?
Dit boek past heel goed in het onderwerp, Psychologische romans. De reden hiervan is dat je veel aan het denken word gezet. De hoofdpersoon David, gaat zelf ook naar de psycholoog, dat moet van zijn ouders omdat David niet wil wat hij met zijn leven wil en ineens op zwarte volle vrouwen valt. David komt uit een net gezin en daarom vinden zijn ouders dit raar. Bij de psycholoog word David goed aan het denken gezet. Wat wil hij met zijn leven, waarom valt hij op zwarte vrouwen en vanwaar die omkeer in zijn leven. David had namelijk eerst met Naomi, wie een heel net meisjes was. Dat David naar een psycholoog gaat duid natuurlijk al aan dat dit een psychologische roman is. Ook kan je het merken aan het feit, dat je zelf als lezer ook heel erg aan het denken word gezet. Het is net of je in zijn hoofd zit en alles mee bekijkt vanaf hem. Dit kan heel zorgwekkend zijn omdat zijn gedachten echt van hot naar her gaan. Een goed voorbeeld hiervan is dat David aan het begin van het boek allerlei dingen opnoemt over culturen. Citaat blz.8 ;
‘’De mensen die ze allochtonen noemen, denken de hele dag na over wat het betekend om te horen bij de mensen die ze allochtonen noemen. Bij iedere sociale interactie worden ze eraan herinnerd dat dit niet hun land is. Hollanders denken nooit na over wat het betekend om te horen bij de mensen die ze allochtonen noemen. De mensen die ze allochtonen noemen willen precies weten wat je bent. Voor Hollanders maakt het niet uit bij welke groep iemand hoort. Het zijn allemaal allochtonen.
Hollanders zien geen verschil tussen een Antilliaan en een Surinamer. Ook niet tussen een Turk en een Marokkaan. Turken zijn boos op Marokkanen omdat die hun een slechte naam geven.
om dezelfde reden zijn Surinaamse negers boos op Antillianen. Ook dragen Antillianen te veel goed, spreken ze geen Nederlands en zijn ze dom. Volgens Antillianen denken Surinamers altijd dat ze elite zijn.’’
Zo gaat het een heel hoofdstuk door, wie welke personen nou niet mogen en waarom. Dit hoofdstuk heeft mij echt aan het denken gezet en daaraan merkte ik ook wel dat veel dingen in dit boek een achterliggende gedachten hebben en je daardoor onbewust aan het denken word gezet. Hieraan vind ik dat je merkt dat het een psychologische roman is. En dus past het goed in het thema!
David gaat in dit boek opzoek naar zichzelf en naar de zin van het bestaan.
275woorden + 1 Citaat(totaal 423 woorden)
2, Is er sprake van een innerlijke ontwikkeling van de hoofdpersoon?
Ja, er is sprake van een innerlijke ontwikkeling van de hoofdpersoon, David. Het is echt een denk boek. David is een joodse jongen en komt uit een heel erg net gezin, uit de rijke buurt in Amsterdam. Hij gaat naar een psycholoog omdat hij niet meer weet wat hij met zijn leven wil en zijn ouders denken dat het niet goed met hem gaat. Ieder normaal kind weet wat hij gaat doen na het gymnasium maar David niet. Ook gaat de relatie tussen hem en zijn vriendin Naomi, die al iets hebben sinds ze 12 jaar oud zijn, niet goed. Hij denkt dat een intellectuele negerin hem gelukkig zal maken, en gaat daar dan ook naar opzoek. Het liefste eentje die zo donker mogelijk is en grote borsten. Als hij Rowanda ontmoet die precies in dit perspectief past, op het intellectuele na dan, blijkt dat hij hier helemaal niet zo gelukkig van word als hij had verwacht en krijgt alleen maar meer vragen en er veranderd alleen maar meer. Hij gaat twijfelen aan zijn keuze. Citaat bladzijde 161;
“Het slechte nieuws was dat de intellectuele negerin niet bestaat. De kwaliteiten die zorgen dat een negerin een echte negerin is, verdwijnen zodra ze een intellectueel wordt. De intellectuele negerin is net zo saai als de intellectuele wittevrouw.”’
Hij komt er dus achter dat een donkere vrouw helemaal niet beter is. Omdat hij niet meer weet wat hij wil en niet meer weet waar hij thuishoort vertrekt hij naar Amerika. David heeft geprobeerd in elke bevolkingsgroep thuis te horen, maar geen van alle paste echt bij hem. Eenmaal in Amerika komt hij tot rust en bedenkt zich dat Naomi, zijn aller eerst vriendinnetje, toch het beste bij hem paste. Citaat bladzijde 262
‘’ ‘De intellectuele negerin is net zoals wij,; zei ik. ‘Dan kan ik beter met Naomi zijn.’
Hij vertrekt weer uit Amerika met allemaal cadeautjes voor Naomi om het goed te maken en haar te laten zien dat ze hem gelukkig maakt. Eenmaal in Nederland blijkt het toch tegen te vallen, Naomi is verder gegaan met haar leven. Ze heeft nu iets met Daan, de beste vriend van David! David baalt hier enorm van maar neemt er maar genoegen mee. Hij kan niet anders. Toch heeft hij veel vragen in zijn hoofd. Citaat blz. 284.
‘’Waarom zou ik meedoen aan een land waar een man van in de veertig een uitkering krijgt van meer dan een miljoen euro om in een juten zak op en neer te springen, en iedereen vindt het normaal, waarom zou ik meedoen aan een land waar niemand iets met me te maken wil hebben, of ze nu Naomi heten, of Rowanda, waarom zou ik meedoen aan een land waar de mensen niet eens naar me willen kijken omdat ze denken dat ik het laagste van het laagste ben’’
Uiteindelijk ontmoet hij de Marokkaanse Naima. Hiermee eindigt het verhaal dan ook, maar het lijkt erop dat David eindelijk gelukkig word en weet waar hij thuishoort.
(woorden: 499. Incl. 3 citaten)
3, wat is of zijn de belangrijkste relatie(s) en verandert/veranderen die?
Er zijn meerdere belangrijke relaties in dit boek. Ik heb gekozen voor de relatie van Rowanda en David omdat die wat breder naar voren komt in het boek.
Om mee te beginnen; Rowanda. Rowanda is de eerste negerin van David. Rowanda voldoet aan de dingen die David wel interessant vind; Ze is heel donker, heeft cupmaat 95F en een dikke kont. Ze woont in de Bijlmer. Ze heeft al 2 kinderen een jongetje van 7 jaar, genaamd, Tyrell en een meisje dat Chanel heet.
Rowanda kan het goed vinden met David en ze komen dan ook dicht bij elkaar te staan, ze hebben vaak seks. Maar wat wel opvalt is dat Rowanda veel geld eist van David. Ze is heel erg bazig maar dat vind David niet erg. Halverwege het boek krijgen ze ruzie omdat David met een ander meisje praat in een café. Ze gaan definitief uit elkaar. David gaat een keer naar bed met een ander meisje en maakt daar een foto van. ‘’Om stoer te doen tegenover de mannen’’ Maar als na een tijdje Rowanda weer voor de deur staat en ze toevallig in zijn telefoon kijkt en de foto tegenkomt, zijn de poppen aan het dansen. Rowanda word wild en grijpt David.
Citaat:
‘’ Met haar wijsvinger voelde Rowanda aan haar gouden tanden. Ze pakte haar jas en smeet de deur open. ‘Ik ga Clifton en Delano op je afsturen,’ riep ze. ‘Ze slopen je.’’
Dit is een best serieuze bedreiging. Hierna komt de relatie tussen David en Rowanda niet meer ten goede en eindigt het verhaal ermee dat ze elkaar ook niet meer nodig hebben.
(woorden: 270, Incl. 1 citaat)
4, verhaaltechnische aspecten.
Emotionele spanning.
Dit komt zeker in het boek voor. Meerdere keren. Ik kies voor het punt waarom Rowanda en David ruzie hebben. Dit is het punt waar Rowanda erachter komt dat David is vreemdgegaan. Ook al was het eigenlijk al uit. Rowanda vraagt of ze iets mag opzoeken in de telefoon van David, iets in agenda functie. David geeft haar zijn telefoon. Dit moment geeft een goede emotionele spanning weer. Citaat blz. 184:
‘’Na een halve minuut hield Rowanda de telefoon voor mijn neus. ‘Wie is dat?’ Ze liet een foto zien die ik van Muriel had gemaakt. OP de foto had ze geen kleren aan. ‘En nog een dyuka ook.’
Ik vroeg wat een dyuka was.
Een duyka was een bosneger. Waarom wilde ik haar zo dissen?
Ik vroeg waarmee ik haar zo diste.
‘Ja, met die dyuka,’ riep Rowanda. ‘Dat zijn geen mensen, het zijn dieren. Hoe ze daar wonen in het binnenland. Ze dragen niet eens kleren, die vrouwen lopen zo met hun tieten naar buien. Het is net groeten uit de Rimboe, maar dan in Su.’
Ze gooide mijn telefoon tegen de muur. Het klepje aan de achterkant brak, de batterij lag eruit.’’
Ik vind dit emotionele spanning omdat toen ik dit las, heel erg in het boek zat. En ik voelde echt mee van, ‘’oh shit, betrapt!’’.
Situatie spanning.
Ik heb gekozen voor het moment dat David naar een café gaat en daar een soort van ruzie krijgt met een man die bekent staat met de naam Scarface. David verlaat het café maar de man komt hem achterna. Een vechtpartij volgt. Citaat 196.
‘’Buiten zag ik metrostation Kraaiennest aan de ene kant en, toen ik omkeek, Scarface aan de andere kant. Ik rende met mijn hand op het keppeltje, zodat-ie niet van m’n hoofd zou waaien. Scarface rende achter me aan en schopte op het juiste moment tegen mijn standbeen. Ik viel met mijn handen naar voren. De voeten van Scarface kwamen hard aan. Hij droeg lichtbruine Timberlands onder een donkerblauwe spijkerbroek met opgerolde pijpen.
Ik lag naast het basketbalveldje bij Kraaiennest, waar de hele dag mensen zijn. Om half twee in de nacht was er niemand. Scarface schopte op mijn buik en vier keer in mijn gezicht.
Daarna schopte hij tegen mijn zij, om me op mijn rug te leggen. Ik lag stil. Scarface pakte uit mijn jaszak geld en creditcards –een Mastercard (gold) en American Express (Ivory). Het keppeltje liet hij op de grond liggen. Ik moest overgeven.
Hij liep terug naar café Kraaiennest. In Engels met een Spaanse accent riep Scarface: ‘Niet meer terugkomen! Wat moet je hier?’
Wat moest ik hier, ik hoorde niet bij deze mensen, ik had niets gemeenschappelijk met Almeda of met Scarface of met wie dan ook de bezoekers waren van café Kraaiennest, ik hoorde bij Naomi, maar hoe moest ik terug naar haar, in Oud-Zuid lukte het ook niet, dus er bleef niets over om heen te gaan, waar moest ik naartoe, voorlopig ging ik nergens naartoe want ik kon niet opstaan, waarom lukte het iedereen om ergens te komen, behalve mij en- stop.’’
Hiermee eindigt ook meteen het hoofdstukje. Ik vond dit goed bij situatie spanning passen omdat ik zelf helemaal niet had verwacht dat die man hem in elkaar zou slaan en zijn geld zou stelen. Ik vond het een onverwachte situatie en dat maakte het extra spannend.
Kritische spanning
Dit boek riep bij mij heel veel vragen op. Bijvoorbeeld: waarom doet David dit, of Wat wil hij nou, waarom denkt hij dit en wat zal hij gaan doen. En nog veel meer vragen. Op sommige vragen heb ik antwoord gekregen maar op sommige ook niet. Ik vraag me dan ook dingen af, stel dat dit echt gebeurd. Hoe zou ik reageren. Welke vraag niet beantwoord is, is hoe de gevoelens voor Rowanda nou eigenlijk zijn. En of hij het nou eigenlijk allemaal alleen deed om erachter te komen wat hij wou. Ik denk dat de schrijven zijn bedoeling ook wel was om de lezer aan het denken te zetten, en dat is hem aardig gelukt. Hiervoor is geen goed citaat te geven omdat dit iets is dat in mijn eigen hoofd zit.
(Woorden; 674 + 2 Citaten)
Welke is de belangrijkste en klopt dat met het onderwerp?
Ik vind dit een moeilijke vraag. Ergens vind ik emotionele spanning heel goed bij dit boek passen omdat er veel emotie in voor komt. David uit zijn gevoelens maar toch blijft het boek soms heel oppervlakkig in het gedeelte waar je juist iets intens verwacht. Daarom kies ik denk ik toch voor kritische spanning omdat dit het hele boek door aan de gang is. Het hele boek door komen er vragen in mij op die door kritische spanning komen. Ik had echt veel vragen over dit boek, en ik kon me goed inleven in David die ook met veel vragen zat. Sommige vragen werden niet beantwoord, of juist wel. Soms kreeg je ook 2 vragen tegelijk en dan voelde mijn hoofd heel vol. Maar toch was het boek wel duidelijk. David stelt veel vragen aan zichzelf, en dat deed ik dit hele boek door ook. Zoals hier: Citaat blz. 284.
‘’Waarom zou ik meedoen aan een land waar een man van in de veertig een uitkering krijgt van meer dan een miljoen euro om in een juten zak op en neer te springen, en iedereen vindt het normaal, waarom zou ik meedoen aan een land waar niemand iets met me te maken wil hebben, of ze nu Naomi heten, of Rowanda, waarom zou ik meedoen aan een land waar de mensen niet eens naar me willen kijken omdat ze denken dat ik het laagste van het laagste ben’’
(woorden; 238.)
Aantekeningen over de volgende Verhaaltechnische aspecten:
De opbouw:
Het boek begint ermee dat hij Rowanda ontmoet, een negerin uit de Bijlmeer met haar naam op haar tanden in gouden letters. Daarna vertelt David in een soort van gedachten/ dagboek fragment hoe de multiculturele samenleving in elkaar zit volgens zijn denken.
Alles wat daarna komt zijn hoofdstukken verdeelt in 3 grote delen.
Deel Februari ( bladzijde; 12-97)
Deel Maart (bladzijde; 100-226)
Deel April (bladzijde; 228 -286)
Deze 3 grote ‘deelonderwerpen’ bestaan uit allemaal kleine hoofdstukken van ongeveer 3 bladzijde per hoofdstuk. Ze hebben allemaal een titel die vaak in de tekst weer terug komt.
Het vertelstandpunt:
De verteller is David Samuels. Hij is 21 Jaar oud en heeft zijn diploma van het gymnasium allang gehaald. Nog steeds weet hij niet wat hij wil gaan studeren terwijl zijn vrienden allemaal het al wel weten, Hij heeft een relatie met Naomi. Hij is joods maar ziet er een beetje Marokkaans uit. Iedereen ziet hem dan ook voor een Marokkaan aan. Op internet vond ik dit interessante feit:
In de promovideo op de website van de uitgever zegt de schrijver dat hij er zelf ook een beetje als Marokkaan uitziet, terwijl hij een jood is en dat enkele passages in de roman daarom wel autobiografisch zijn. Het overgrote deel van de roman is echter helemaal verzonnen. Het is dus zeker geen autobiografische roman.
De tijd:
Tijd waarin het zich afspeelt:
Het verhaal speelt zich ronde deze tijd af. Dat kan je merken aan de moderne producten die worden genoemd zoals mobiele telefoons, MSN en een iPod. Een rechtstreeks jaartal word er niet genoemd. Wel maanden, het boek is verdeeld in 3 delen; februari, maart, april.
Maar er valt wel te beredeneren dat het waarschijnlijk in 2007 afspeelt. Naomi, het vriendinnetje van David, heeft als hotmailadres Naomi86. Dat houdt in dat ze in dat jaar geboren zal zijn. Ze is 21 jaar, namelijk net zo oud als David bij wie ze op het Barleus heeft gezeten.
In een van de laatste hoofdstukken laat de verteller de koningin en kroonprins in Amsterdam optreden maar dat is in werkelijkheid niet op 30 april 2007 geweest. Wel vertelt hij daar dat de prins veertig jaar is. Willem-Alexander is in 1967 geboren en is dus in 2007 veertig jaar.
Verteltempo.
Dit word eigenlijk ook al een beetje uitgelicht in waarneer het zich afspeelt. Namelijk, het boek van begin tot einde is 3 maanden. Het vertel tempo wisselt zich op zich wel af. Want soms is het ineens de volgende dag. En soms word de hele nacht ook uitgelicht. Voor de rest is het gewoon de periode van 3 maanden.
De plaats:
De plaats van handeling is natuurlijk Amsterdam. Deel 1 en 2 spelen zich daar geheel af en in deel 3 gaat de verteller voor een seksvakantie naar Tenessee (VS) Om de queeste af te maken keert hij natuurlijk terug naar Amsterdam. De handeling speelt zich vooral af in de wijk Oud-Zuid waar immers “alleen maar nette mensen wonen.” Alleen David breekt uit dat milieu uit, omdat hij het saaie leven van o.a. Naomi zat is en zijn begeerten naar een zwarte negerin wil vervuld zien. Hij komt dan ook in de mindere wijken van Amsterdam terecht o.a. de Bijlmer.
Je mening:
Ik vond het een goed boek eigenlijk. Ik had niet verwacht dat die zo zou zijn. Ik had iets heel anders verwacht toen ik de titel las. Soms vond ik de details wel wat overdreven. Ik hoef echt niet te weten hoe hij sex heeft met Rowanda. Dat is echt gewoon vies! Maar toch het boek was wel echt leuk! Ik zou hem zeker aanraden aan iemand. Ik vond het leuk dat het echt over de subculturen ging en hoe je zag dat David een andere mening had dan de rest, die eigenlijk niet geaccepteerd werd door de rest. Het einde vond ik verassend dat toen hij terug kwam van Amerika dat Naomi hem niet meer terug wou. Dat had ik zelf niet verwacht en dat maakte het leuk. Het einde vond ik helemaal top dat het open is. Zo verwacht je dat het goed met hem zal gaan in toekomst.
Echt een aanrader, leuk boek!
Titelverklaring
Het verhaal speelt zich af in Oud-Zuid, daar wonen ‘alleen maar nette mensen’
Citaat bladzijde 13.
‘’In Oud-Zuid is ‘alleen maar nette mensen ‘ codetaal. Iedereen weet dat je bedoelt: geen mensen die ze allochtonen noemen en vooral geen Marokkanen.’’
Later in het verhaal kot dit meerdere keren naar voren. Soms ook spottend, bijvoorbeeld wanneer Rowanda en David ruzie hebben en Rowanda heel hard schreeuwt: ‘’MET JE OUD-ZUID. ALLEEN MAAR NETTE MENSEN’’ (blz;186)
1, Hoe past het onderwerp van dit boek in het gekozen onderwerp?
Dit boek past heel goed in het onderwerp, Psychologische romans. De reden hiervan is dat je veel aan het denken word gezet. De hoofdpersoon David, gaat zelf ook naar de psycholoog, dat moet van zijn ouders omdat David niet wil wat hij met zijn leven wil en ineens op zwarte volle vrouwen valt. David komt uit een net gezin en daarom vinden zijn ouders dit raar. Bij de psycholoog word David goed aan het denken gezet. Wat wil hij met zijn leven, waarom valt hij op zwarte vrouwen en vanwaar die omkeer in zijn leven. David had namelijk eerst met Naomi, wie een heel net meisjes was. Dat David naar een psycholoog gaat duid natuurlijk al aan dat dit een psychologische roman is. Ook kan je het merken aan het feit, dat je zelf als lezer ook heel erg aan het denken word gezet. Het is net of je in zijn hoofd zit en alles mee bekijkt vanaf hem. Dit kan heel zorgwekkend zijn omdat zijn gedachten echt van hot naar her gaan. Een goed voorbeeld hiervan is dat David aan het begin van het boek allerlei dingen opnoemt over culturen. Citaat blz.8 ;
‘’De mensen die ze allochtonen noemen, denken de hele dag na over wat het betekend om te horen bij de mensen die ze allochtonen noemen. Bij iedere sociale interactie worden ze eraan herinnerd dat dit niet hun land is. Hollanders denken nooit na over wat het betekend om te horen bij de mensen die ze allochtonen noemen. De mensen die ze allochtonen noemen willen precies weten wat je bent. Voor Hollanders maakt het niet uit bij welke groep iemand hoort. Het zijn allemaal allochtonen.
om dezelfde reden zijn Surinaamse negers boos op Antillianen. Ook dragen Antillianen te veel goed, spreken ze geen Nederlands en zijn ze dom. Volgens Antillianen denken Surinamers altijd dat ze elite zijn.’’
Zo gaat het een heel hoofdstuk door, wie welke personen nou niet mogen en waarom. Dit hoofdstuk heeft mij echt aan het denken gezet en daaraan merkte ik ook wel dat veel dingen in dit boek een achterliggende gedachten hebben en je daardoor onbewust aan het denken word gezet. Hieraan vind ik dat je merkt dat het een psychologische roman is. En dus past het goed in het thema!
David gaat in dit boek opzoek naar zichzelf en naar de zin van het bestaan.
275woorden + 1 Citaat(totaal 423 woorden)
2, Is er sprake van een innerlijke ontwikkeling van de hoofdpersoon?
Ja, er is sprake van een innerlijke ontwikkeling van de hoofdpersoon, David. Het is echt een denk boek. David is een joodse jongen en komt uit een heel erg net gezin, uit de rijke buurt in Amsterdam. Hij gaat naar een psycholoog omdat hij niet meer weet wat hij met zijn leven wil en zijn ouders denken dat het niet goed met hem gaat. Ieder normaal kind weet wat hij gaat doen na het gymnasium maar David niet. Ook gaat de relatie tussen hem en zijn vriendin Naomi, die al iets hebben sinds ze 12 jaar oud zijn, niet goed. Hij denkt dat een intellectuele negerin hem gelukkig zal maken, en gaat daar dan ook naar opzoek. Het liefste eentje die zo donker mogelijk is en grote borsten. Als hij Rowanda ontmoet die precies in dit perspectief past, op het intellectuele na dan, blijkt dat hij hier helemaal niet zo gelukkig van word als hij had verwacht en krijgt alleen maar meer vragen en er veranderd alleen maar meer. Hij gaat twijfelen aan zijn keuze. Citaat bladzijde 161;
“Het slechte nieuws was dat de intellectuele negerin niet bestaat. De kwaliteiten die zorgen dat een negerin een echte negerin is, verdwijnen zodra ze een intellectueel wordt. De intellectuele negerin is net zo saai als de intellectuele wittevrouw.”’
Hij komt er dus achter dat een donkere vrouw helemaal niet beter is. Omdat hij niet meer weet wat hij wil en niet meer weet waar hij thuishoort vertrekt hij naar Amerika. David heeft geprobeerd in elke bevolkingsgroep thuis te horen, maar geen van alle paste echt bij hem. Eenmaal in Amerika komt hij tot rust en bedenkt zich dat Naomi, zijn aller eerst vriendinnetje, toch het beste bij hem paste. Citaat bladzijde 262
‘’ ‘De intellectuele negerin is net zoals wij,; zei ik. ‘Dan kan ik beter met Naomi zijn.’
‘’Waarom zou ik meedoen aan een land waar een man van in de veertig een uitkering krijgt van meer dan een miljoen euro om in een juten zak op en neer te springen, en iedereen vindt het normaal, waarom zou ik meedoen aan een land waar niemand iets met me te maken wil hebben, of ze nu Naomi heten, of Rowanda, waarom zou ik meedoen aan een land waar de mensen niet eens naar me willen kijken omdat ze denken dat ik het laagste van het laagste ben’’
Uiteindelijk ontmoet hij de Marokkaanse Naima. Hiermee eindigt het verhaal dan ook, maar het lijkt erop dat David eindelijk gelukkig word en weet waar hij thuishoort.
(woorden: 499. Incl. 3 citaten)
3, wat is of zijn de belangrijkste relatie(s) en verandert/veranderen die?
Er zijn meerdere belangrijke relaties in dit boek. Ik heb gekozen voor de relatie van Rowanda en David omdat die wat breder naar voren komt in het boek.
Om mee te beginnen; Rowanda. Rowanda is de eerste negerin van David. Rowanda voldoet aan de dingen die David wel interessant vind; Ze is heel donker, heeft cupmaat 95F en een dikke kont. Ze woont in de Bijlmer. Ze heeft al 2 kinderen een jongetje van 7 jaar, genaamd, Tyrell en een meisje dat Chanel heet.
Rowanda kan het goed vinden met David en ze komen dan ook dicht bij elkaar te staan, ze hebben vaak seks. Maar wat wel opvalt is dat Rowanda veel geld eist van David. Ze is heel erg bazig maar dat vind David niet erg. Halverwege het boek krijgen ze ruzie omdat David met een ander meisje praat in een café. Ze gaan definitief uit elkaar. David gaat een keer naar bed met een ander meisje en maakt daar een foto van. ‘’Om stoer te doen tegenover de mannen’’ Maar als na een tijdje Rowanda weer voor de deur staat en ze toevallig in zijn telefoon kijkt en de foto tegenkomt, zijn de poppen aan het dansen. Rowanda word wild en grijpt David.
Citaat:
Dit is een best serieuze bedreiging. Hierna komt de relatie tussen David en Rowanda niet meer ten goede en eindigt het verhaal ermee dat ze elkaar ook niet meer nodig hebben.
(woorden: 270, Incl. 1 citaat)
4, verhaaltechnische aspecten.
Emotionele spanning.
Dit komt zeker in het boek voor. Meerdere keren. Ik kies voor het punt waarom Rowanda en David ruzie hebben. Dit is het punt waar Rowanda erachter komt dat David is vreemdgegaan. Ook al was het eigenlijk al uit. Rowanda vraagt of ze iets mag opzoeken in de telefoon van David, iets in agenda functie. David geeft haar zijn telefoon. Dit moment geeft een goede emotionele spanning weer. Citaat blz. 184:
‘’Na een halve minuut hield Rowanda de telefoon voor mijn neus. ‘Wie is dat?’ Ze liet een foto zien die ik van Muriel had gemaakt. OP de foto had ze geen kleren aan. ‘En nog een dyuka ook.’
Ik vroeg wat een dyuka was.
Een duyka was een bosneger. Waarom wilde ik haar zo dissen?
Ik vroeg waarmee ik haar zo diste.
‘Ja, met die dyuka,’ riep Rowanda. ‘Dat zijn geen mensen, het zijn dieren. Hoe ze daar wonen in het binnenland. Ze dragen niet eens kleren, die vrouwen lopen zo met hun tieten naar buien. Het is net groeten uit de Rimboe, maar dan in Su.’
Ze gooide mijn telefoon tegen de muur. Het klepje aan de achterkant brak, de batterij lag eruit.’’
Ik vind dit emotionele spanning omdat toen ik dit las, heel erg in het boek zat. En ik voelde echt mee van, ‘’oh shit, betrapt!’’.
Situatie spanning.
Ik heb gekozen voor het moment dat David naar een café gaat en daar een soort van ruzie krijgt met een man die bekent staat met de naam Scarface. David verlaat het café maar de man komt hem achterna. Een vechtpartij volgt. Citaat 196.
‘’Buiten zag ik metrostation Kraaiennest aan de ene kant en, toen ik omkeek, Scarface aan de andere kant. Ik rende met mijn hand op het keppeltje, zodat-ie niet van m’n hoofd zou waaien. Scarface rende achter me aan en schopte op het juiste moment tegen mijn standbeen. Ik viel met mijn handen naar voren. De voeten van Scarface kwamen hard aan. Hij droeg lichtbruine Timberlands onder een donkerblauwe spijkerbroek met opgerolde pijpen.
Ik lag naast het basketbalveldje bij Kraaiennest, waar de hele dag mensen zijn. Om half twee in de nacht was er niemand. Scarface schopte op mijn buik en vier keer in mijn gezicht.
Daarna schopte hij tegen mijn zij, om me op mijn rug te leggen. Ik lag stil. Scarface pakte uit mijn jaszak geld en creditcards –een Mastercard (gold) en American Express (Ivory). Het keppeltje liet hij op de grond liggen. Ik moest overgeven.
Hij liep terug naar café Kraaiennest. In Engels met een Spaanse accent riep Scarface: ‘Niet meer terugkomen! Wat moet je hier?’
Wat moest ik hier, ik hoorde niet bij deze mensen, ik had niets gemeenschappelijk met Almeda of met Scarface of met wie dan ook de bezoekers waren van café Kraaiennest, ik hoorde bij Naomi, maar hoe moest ik terug naar haar, in Oud-Zuid lukte het ook niet, dus er bleef niets over om heen te gaan, waar moest ik naartoe, voorlopig ging ik nergens naartoe want ik kon niet opstaan, waarom lukte het iedereen om ergens te komen, behalve mij en- stop.’’
Hiermee eindigt ook meteen het hoofdstukje. Ik vond dit goed bij situatie spanning passen omdat ik zelf helemaal niet had verwacht dat die man hem in elkaar zou slaan en zijn geld zou stelen. Ik vond het een onverwachte situatie en dat maakte het extra spannend.
Kritische spanning
Dit boek riep bij mij heel veel vragen op. Bijvoorbeeld: waarom doet David dit, of Wat wil hij nou, waarom denkt hij dit en wat zal hij gaan doen. En nog veel meer vragen. Op sommige vragen heb ik antwoord gekregen maar op sommige ook niet. Ik vraag me dan ook dingen af, stel dat dit echt gebeurd. Hoe zou ik reageren. Welke vraag niet beantwoord is, is hoe de gevoelens voor Rowanda nou eigenlijk zijn. En of hij het nou eigenlijk allemaal alleen deed om erachter te komen wat hij wou. Ik denk dat de schrijven zijn bedoeling ook wel was om de lezer aan het denken te zetten, en dat is hem aardig gelukt. Hiervoor is geen goed citaat te geven omdat dit iets is dat in mijn eigen hoofd zit.
(Woorden; 674 + 2 Citaten)
Ik vind dit een moeilijke vraag. Ergens vind ik emotionele spanning heel goed bij dit boek passen omdat er veel emotie in voor komt. David uit zijn gevoelens maar toch blijft het boek soms heel oppervlakkig in het gedeelte waar je juist iets intens verwacht. Daarom kies ik denk ik toch voor kritische spanning omdat dit het hele boek door aan de gang is. Het hele boek door komen er vragen in mij op die door kritische spanning komen. Ik had echt veel vragen over dit boek, en ik kon me goed inleven in David die ook met veel vragen zat. Sommige vragen werden niet beantwoord, of juist wel. Soms kreeg je ook 2 vragen tegelijk en dan voelde mijn hoofd heel vol. Maar toch was het boek wel duidelijk. David stelt veel vragen aan zichzelf, en dat deed ik dit hele boek door ook. Zoals hier: Citaat blz. 284.
‘’Waarom zou ik meedoen aan een land waar een man van in de veertig een uitkering krijgt van meer dan een miljoen euro om in een juten zak op en neer te springen, en iedereen vindt het normaal, waarom zou ik meedoen aan een land waar niemand iets met me te maken wil hebben, of ze nu Naomi heten, of Rowanda, waarom zou ik meedoen aan een land waar de mensen niet eens naar me willen kijken omdat ze denken dat ik het laagste van het laagste ben’’
(woorden; 238.)
Aantekeningen over de volgende Verhaaltechnische aspecten:
De opbouw:
Het boek begint ermee dat hij Rowanda ontmoet, een negerin uit de Bijlmeer met haar naam op haar tanden in gouden letters. Daarna vertelt David in een soort van gedachten/ dagboek fragment hoe de multiculturele samenleving in elkaar zit volgens zijn denken.
Alles wat daarna komt zijn hoofdstukken verdeelt in 3 grote delen.
Deel Februari ( bladzijde; 12-97)
Deel Maart (bladzijde; 100-226)
Deel April (bladzijde; 228 -286)
Deze 3 grote ‘deelonderwerpen’ bestaan uit allemaal kleine hoofdstukken van ongeveer 3 bladzijde per hoofdstuk. Ze hebben allemaal een titel die vaak in de tekst weer terug komt.
Het vertelstandpunt:
De verteller is David Samuels. Hij is 21 Jaar oud en heeft zijn diploma van het gymnasium allang gehaald. Nog steeds weet hij niet wat hij wil gaan studeren terwijl zijn vrienden allemaal het al wel weten, Hij heeft een relatie met Naomi. Hij is joods maar ziet er een beetje Marokkaans uit. Iedereen ziet hem dan ook voor een Marokkaan aan. Op internet vond ik dit interessante feit:
In de promovideo op de website van de uitgever zegt de schrijver dat hij er zelf ook een beetje als Marokkaan uitziet, terwijl hij een jood is en dat enkele passages in de roman daarom wel autobiografisch zijn. Het overgrote deel van de roman is echter helemaal verzonnen. Het is dus zeker geen autobiografische roman.
Tijd waarin het zich afspeelt:
Het verhaal speelt zich ronde deze tijd af. Dat kan je merken aan de moderne producten die worden genoemd zoals mobiele telefoons, MSN en een iPod. Een rechtstreeks jaartal word er niet genoemd. Wel maanden, het boek is verdeeld in 3 delen; februari, maart, april.
Maar er valt wel te beredeneren dat het waarschijnlijk in 2007 afspeelt. Naomi, het vriendinnetje van David, heeft als hotmailadres Naomi86. Dat houdt in dat ze in dat jaar geboren zal zijn. Ze is 21 jaar, namelijk net zo oud als David bij wie ze op het Barleus heeft gezeten.
In een van de laatste hoofdstukken laat de verteller de koningin en kroonprins in Amsterdam optreden maar dat is in werkelijkheid niet op 30 april 2007 geweest. Wel vertelt hij daar dat de prins veertig jaar is. Willem-Alexander is in 1967 geboren en is dus in 2007 veertig jaar.
Verteltempo.
Dit word eigenlijk ook al een beetje uitgelicht in waarneer het zich afspeelt. Namelijk, het boek van begin tot einde is 3 maanden. Het vertel tempo wisselt zich op zich wel af. Want soms is het ineens de volgende dag. En soms word de hele nacht ook uitgelicht. Voor de rest is het gewoon de periode van 3 maanden.
De plaats:
De plaats van handeling is natuurlijk Amsterdam. Deel 1 en 2 spelen zich daar geheel af en in deel 3 gaat de verteller voor een seksvakantie naar Tenessee (VS) Om de queeste af te maken keert hij natuurlijk terug naar Amsterdam. De handeling speelt zich vooral af in de wijk Oud-Zuid waar immers “alleen maar nette mensen wonen.” Alleen David breekt uit dat milieu uit, omdat hij het saaie leven van o.a. Naomi zat is en zijn begeerten naar een zwarte negerin wil vervuld zien. Hij komt dan ook in de mindere wijken van Amsterdam terecht o.a. de Bijlmer.
Je mening:
Ik vond het een goed boek eigenlijk. Ik had niet verwacht dat die zo zou zijn. Ik had iets heel anders verwacht toen ik de titel las. Soms vond ik de details wel wat overdreven. Ik hoef echt niet te weten hoe hij sex heeft met Rowanda. Dat is echt gewoon vies! Maar toch het boek was wel echt leuk! Ik zou hem zeker aanraden aan iemand. Ik vond het leuk dat het echt over de subculturen ging en hoe je zag dat David een andere mening had dan de rest, die eigenlijk niet geaccepteerd werd door de rest. Het einde vond ik verassend dat toen hij terug kwam van Amerika dat Naomi hem niet meer terug wou. Dat had ik zelf niet verwacht en dat maakte het leuk. Het einde vond ik helemaal top dat het open is. Zo verwacht je dat het goed met hem zal gaan in toekomst.
Titelverklaring
Het verhaal speelt zich af in Oud-Zuid, daar wonen ‘alleen maar nette mensen’
Citaat bladzijde 13.
‘’In Oud-Zuid is ‘alleen maar nette mensen ‘ codetaal. Iedereen weet dat je bedoelt: geen mensen die ze allochtonen noemen en vooral geen Marokkanen.’’
Later in het verhaal kot dit meerdere keren naar voren. Soms ook spottend, bijvoorbeeld wanneer Rowanda en David ruzie hebben en Rowanda heel hard schreeuwt: ‘’MET JE OUD-ZUID. ALLEEN MAAR NETTE MENSEN’’ (blz;186)
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden