Al mijn vrienden zijn gek door Sera Anstadt

Vertelperspectief Het verhaal wordt verteld door de ik-perspectief. Volgorde Het verhaal wordt niet helemaal in chronologische volgorde verteld. Het begint namelijk met: ‘Raf is nu dertig jaar oud’, maar vanaf dat moment ga je terug naar zijn kleuterjaren en gaat het steeds meer door naar nu. Dat wordt wel allemaal in chronologische volgorde verteld. Verteltijd en vertelde tijd Verteltijd: 151 bladzijdes. Vertelde tijd: ongeveer 30 jaar, waarschijnlijk iets minder. Verhaalruimte Er zijn verschillende ruimtes waar de verhalen afspelen. De belangrijkste zijn: - Thuis bij mevrouw Anstadt. - De inrichtingen waar Raf zo nu en dan zit. Per
sonages - Raf: de jongen in het verhaal waar het allemaal om draait. Hij lijdt aan schizofrenie. - Mevrouw Anstadt: zij is de moeder van Raf. Ze doet er erg veel aan om Raf een beter leven te laten leiden. - Sabina: zij is de 2 jaar oudere zus van Raf. Ze kan goed met hem opschieten in zijn heldere momenten. - Hans: hij is de vader van Raf. In tijden dat de moeder van Raf het moeilijk heeft, helpt hij haar. - Heleen: zij lijdt aan dezelfde ziekte als Raf. Misschien dat ze hem daarom wel wat beter begrijpt dan de rest. - Mevrouw Raas: zij werkt als maatschappelijk werkster bij de GGD. Zij geeft de moeder van Raf de schuld van zijn ziekte. - Psychiater van mevrouw Anstadt: hij helpt haar erg goed, komt ook altijd met ideeën om haar beter in haar vel te laten zitten. Hij is niet zoals bijv. mevrouw Raas, hij weet zelf ook wel dat het niet de schuld van mevrouw Anstadt is dat Raf aan schizofrenie leidt. Verdiepingsopdracht Titelverklaring Aan het eind van het boek wil Raf niet meer met zijn oude vrienden omgaan, omdat hij vindt dat zijn vrienden allemaal gek zijn. Al mijn vrienden zijn gek, is ook de laatste zin van het boek. Motto Het boek bevat geen motto. Motieven en thema Motieven: - Ziekte: Raf die lijdt aan schizofrenie. - Valse hoop: Raf dacht op een gegeven moment dat hij weer aan het genezen was. Hij wilde toen ook op vakantie gaan met zijn vriendin. Maar dat hij zich zo goed voelde, kwam door de medicijnen die zijn moeder stiekem in zijn eten deed. - Moedeloosheid: de moeder van Raf heeft het op den duur ook wel gehad en weet niet meer wat ze met hem aan moet. Ze denkt dan ook dat ze het niet meer aan kan. - Ontlopen van de werkelijkheid: in het begin is het al heel erg duidelijk dat Raf ernstig ziek is, maar iedereen doet alsof er niks aan de hand is. - Wantrouw: Raf heeft veel momenten dat hij niemand meer vertrouwt. Ook de moeder van Raf heeft geen vertrouwen meer in het instituut. Thema: Hoe de psychische ziekte van de zoon van mevrouw Anstadt haar leven beïnvloedt.