Afscheidsbrief door Bobje Goudsmit

De titel van dit boek is Afscheidsbrief. De schrijver van dit boek is Bobje Goudsmit. De uitgeverij is uitgeverij Holland in Haarlem. Het jaar van uitgeven is 1999, de tweede druk in 2001. Dit boek telt 155 pagina’s. Dit boek hoort bij de serie Life. Het boek is van de jonge jury het was genomineerd in 2001 en in 2002. Dit boek hoort tot de genres vriendschap, ziekte en psychologie. Dit boek is jeugd en volwassen literatuur het boek speelt zich af in de tijd van de jeugd maar kan net zo goed gelezen worden door volwassenen. Ik heb het boek ziek gelezen dat gaat  bijna hetzelfde maar ik vind dit boek beter. In dit boek zit meer emotie dan in het andere. Het thema van dit boek is kanker. Het verhaal gaat over vriendschap, ziekte en omgaan met verliefdheid. De boodschap van de schrijver is dat ze wil vertellen dat kanker niet zomaar een ziekte is en dat vriendschap en verliefdheid daar ook een hele belangrijke rol inspeelt. Ook dat je niet met kanker mag schelden want het is heel erg en soms gaat er zelfs iemand aan dood.

Hoofdpersonen:

Marit is in het begin 12 en aan het eind 17. Marit heeft een bril. Marit is en heel lief en rustig meisje. Marit heeft een hele goede vriendin Anicke. Anicke is in het begin 12 en ze sterft op haar 16. Anicke is tenger en heeft blond spaniël haar. En een beugel. Anicke is ongeveer hetzelfde als Marit, alleen gebeurt het bij Anicke dat ze kanker krijgt en dan verandert ze heel erg, Anicke trekt zich dan heel erg terug in zichzelf.
de bijpersonen zijn: Hanna is een helper maar later ook tijdelijk een tegenstander van Anicke omdat haar moeder sinds ze ziek is alleen maar gezond eten klaarmaakt. Marit’s moeder is een helper, Marit denkt wel dat het niet zo is. Maar later in het boek komt ze er achter dat het wel zo is. Jorn is de broer van Anicke hij is voor Anicke een helper en voor Marit een tegenstander omdat Marit verliefd op Jorn is. Tim is het jongere broertje van Anicke hij is een helper. Younes is een klasgenoot van de meiden hij is eerst tegenstander en dan helper doordat Anicke verliefd op hem wordt. Meijer is in het eerste leerjaar hun klassementor. Mevr. Meijer is behoorlijk dik en dat blijkt uit dit gedichtje dat Marit en Anicke samen maken. Ach onze arme mentor miss Meijer, nog steeds zit ze zonder vrijer, want elke vent vindt haar kont veel te dik en rond. Rooseboom wiskundeleraar hij was eerst een tegenstander van Anicke omdat hij haar petje van het hoofd van Anicke had af getrokken later was hij een helper omdat hij Anicke hielp met het huiswerk. Bas [ de hond] helper. Tom een klasgenoot hij is een helper. Justine is een vervelende meid uit de parallelklas zij is een tegenstander van beide meiden. Jongmans [van AK.]is verder geen informatie over. Dijkstal was later hun mentor zij is een helper. Fieke, Steven, Karen en  Sandra zijn allemaal klasgenootjes zij zijn ook allemaal helpers. Sabine [gymlerares] is een helper omdat toen Anicke flauw viel ze goed heeft geholpen.

Tijd:

Het verhaal speelt zich af in een stad, omdat er meerdere middelbare scholen zijn in de stad. Marit had een school gekozen waar niemand uit haar basisschoolklas naartoe ging.  Het verhaal speelt zich af in deze tijd, en in het verleden. In het heden, omdat de brief die Marit schrijft wordt geschreven in één middag. Ook in het verleden omdat Marit de brief schrijft over de middelbare schooltijd de dingen die Marit en Anicke vroeger beleefd hebben. Als je kijkt naar het verleden beslaat deze brief en periode van zo, n 6 jaar.

Samenvatting:

Marit pakt de brief op van de grond. Ze draait de envelop om en ziet het adres op de achterkant van de envelop. Ze legt de envelop gauw weg en vlucht naar boven. Het is weer een uitnodiging voor de  20 augustus. Marit zit een tijd alleen op haar kamer ze denkt na. Haar moeder komt thuis en neemt de brief mee naar boven. Marit wil er niet naar toe. Haar moeder zegt dat ze dan maar is een brief moet schrijven met de uitleg. Marit denkt dit wordt de moeilijkste brief van mijn leven. Ze begint Beste Hanna, gelijk krast ze het weer door en schrijft Lieve Anicke. Zo begint Marit’s brief, Marit vertelt over het leven van hun middelbare school. Ze begint bij de brugklas als ze elkaar ontmoeten in de fietsenstalling. Marit neemt haar goed op als ze Anicke voor het eerst ziet. Anicke is tenger ze heeft blond spaniël haar. En een beugel met slotjes. Anicke helpt Marit met haar fiets daarna zijn ze onafscheidelijk. Alles doen ze samen. Anicke’s moeder maakt zich al jaren zorgen dat Anicke nog niet ongesteld is  geworden. Als ze in de vierde zitten wordt Anicke eindelijk ongesteld. Hanna [Anicke’s moeder] is daar zo blij mee dat ze met Anicke en Marit gaat shoppen. Als ze in een restaurant zitten wordt Anicke helemaal wit en ze valt flauw. Haar moeder denkt dat het is omdat ze ongesteld is geworden. Later gebeurt dat steeds vaker ook tijdens de gym. Hanna gaat toch maar eens met Anicke naar de dokter. Als Marit ’s middags uit school naar Anicke gaat is ze niet thuis. Jorn [Anicke’s broer] zegt dat ze naar het ziekenhuis zijn. Drie dagen lang hoort Marit niets van Hanna of Anicke. Dan komt tijdens de les hun mentor binnen, ze ziet er geschrokken uit. Binnen drie seconden zegt ze de rottige woorden  Anicke wordt morgen geopereerd aan een hersentumor. Marit zat een tijd versteend. Anderen uit haar klas begonnen te huilen. Dagen gingen voorbij de operatie was gelukkig geslaagd. Na een tijd ging Marit met twee uit de klas naar Anicke toe, Marit was bang om Anicke te zien. Gelukkig viel alles mee althans dat dachten ze. Anicke herstelde langzaam van de operatie maar ze moest wel bestraald worden. Na een tijdje ging het steeds slechter met Anicke ze kreeg epileptische aanvallen. Anicke bleef thuis van school. Ze kreeg een steeds dikker lichaam door de medicijnen die ze had. Marit bleef trouw de aantekeningen kopiëren en ging steeds naar Anicke toe. Anicke had Marit niet verteld dat haar tumor weer aan het groeien was en er niks meer aan te doen was. Aan het begin van 5 VWO raakte Anicke in coma.  Hanna vertelde Marit in een gesprek door de telefoon dat Anicke een uur geleden in coma was geraakt en dat er echt niets meer aan te doen was. Hanna had gezegd we laten haar in haar eigen bed sterven. Dat had ze graag gewild. Anicke overleed na vijf dagen. Elke dag zocht Marit, Jorn op om te vragen hoe het met je ging. Er was een verpleegster ingetrokken die continue over Anicke waakte. Op de dinsdag kon Marit Jorn nergens meer vinden en toen wist ze het, het was gebeurd. Die avond ging Marit afscheid nemen van Anicke samen met haar moeder. Eerst hadden ze er met ze drieen gestaan. Marit, Hanna, En Marit’s moeder. Toen waren Hanna en Marit’s moeder weggegaan. Op die zaterdag was de Crematie van Anicke. Het leek wel of de hele school was gekomen om afscheid van Anicke te nemen. Alle leraren die ze in hun schooltijd hadden gehad waren er. Het was een mooie crematie het  lievelingslied van Anicke werd gespeeld. Marit had moeite om 5 VWO door te komen. Toch ging ze over naar 6 VWO. De klas was heel druk het hele zesde jaar niemand wilde meer leren ze wisten allemaal dat er veel belangrijkere dingen waren in het leven dan school. Bij de diploma uitreiking waren Hanna en Jorn ook. De hele plechtigheid ging zoals het hoort, todat Younes aan het eind de microfoon pakt. Hij vertelt dat er een iemand ontbreekt en dan wordt Anicke’s lievelingslied gespeeld. Marit verteld als allerlaatste dat ze nu graag een hoofdstuk wil afsluiten nu ze gaat studeren en dus niet naar de verjaardag van Anicke wil komen.

Nawoord:

Ik vind  dit een boek waarin veel emotie in voorkomt. De titel van dit boek heeft echt te maken dat Marit een afscheidsbrief schrijft aan haar overleden vriendin omdat ze niet meer naar de verjaardag van Anicke wil. Ik vind daarom dit ook zo, n leuk boek er zijn delen die worden verteld in briefvorm en in de gewone verhaalvorm. Zelfs in de briefvorm is het gelukt om veel emotie aan te brengen dat vind ik echt heel leuk. De titel vertelt over de afscheid van Anicke wat heel langzaam is gekomen. Ik vond het heel bijzonder om zo in het boek te lezen over hoe Anicke langzaam maar zeker steeds zieker wordt en langzaam wegzakt. Ook zie je dat het aan het eind opeens een stuk sneller gaat. Van de coma is Anicke heel snel dood. Dat bedoel ik daarmee. De titel van dit verhaal is heel goed gekozen omdat het letterlijk een afscheidsbrief is. Ik zou niks van dit boek zelf willen meemaken niemand wens je kanker toe. Ik heb gelukkig ook nog niks meegemaakt uit dit boek. En zou dit ook echt niet willen. Dit boek heeft wel veel betekenis voor me.