Afscheidsbrief door Bobje Goudsmit

Bobje Goudsmit – Afscheidsbrief

Over de schrijver

Naam
Bobje Goudsmit

Geboortedatum
27 oktober 1951

Geboorteplaats
Leiden

Woonplaats
Nijmegen

Studie(s)
*Basisschool
*Gymnasium
*Nederlands in Leiden
*Ze is afgestudeerd op het onderwerp: De linguïstische grondslagen van het woordspel binnen de reclametaal in Nijmegen.

Literaire prijzen
nog geen.
Andere boeken
Robbie Robot en de zorgenstam -1991
Het computervirus -1992
Shoe Sjanah en de spinnevrouw -1994

Skeelers -1996
Gabbers -1997
... Geen verbinding... -1998
Afscheidsbrief -1999
Waanzinnig verliefd -2001
Bedoeling
Vaak schrijft ze haar boeken over dingen die ze zelf van dichtbij meemaakt.
Dit boek heeft ze geschreven toen een meisje van de school waarop zij las gaf overleed. Zij was de mentrix van de vriendinnen van het meisje.
Ze wilt dat haar boeken lekker leesbaar zijn en dat jongeren iets van zichzelf kunnen herkennen in de hoofdpersoon.

Over het boek

Titel
Afscheidsbrief

Bladzijden
140

Genre
SCHOOL

Hoofdpersoon
Marit, die de lange brief schrijft. Annicke, die de lange brief krijgt, maar al overleden is.

Karakter

Marit is een leuk rustig meisje met een bril op. Ze gaat naar de eerste klas van de middelbare school waar ze niemand kent. Ze komt daar in contact met Anicke. Zij worden samen beste vriendinnen. Totdat er een dag komt waar ze worden gescheiden van elkaar...

Anicke is een mooie meid met mooi blond haar die ze met één vinger achter der oren kon doen, ook had ze een beugel. Ze was heel direct en open.
Annicke ging ook alleen naar de eerste klas en werd beste vriendinnen met Marit. In de vierde klas wordt ze voor het eerst ongesteld en valt ze voor de eerste keer flauw. Daarna is ze nog een keer flauw gevallen. Na een aantal bezoekjes in het ziekenhuis gehad te hebben, bleek ze een hersentumor te hebben. Daarna volgden nog vele bestralingen...

Personen
De moeder van Marit. Zij was altijd druk en had nooit tijd voor Marit.

Hanna, de moeder van Anicke. Zij werkt niet en zorgt dus full-time voor het gezin. Marit voelt zich bij haar heel erg thuis, want ze krijgt de aandacht die ze van haar eigen moeder mist.

Younes, de jongen waarmee Anicke voor het eerst zoende op een schoolfeest. Hij zat bij Marit en Anicke in de klas. Na de zoen heeft hij Anick gek gemaakt en gezegd dat ze een oefenproject was.
Uiteindelijk bleek dat hij Anicke toch wel heel aardig heeft gevonden.

Plaats
De afscheidsbrief wordt geschreven bij Marit thuis.
Het hele verhaal dat Marit in haar afscheidsbrief schrijft, begint allemaal vanaf de eerste schooldag op de middelbare school.

Er zijn stukken dat Marit bij Anicke thuis is en in het ziekenhuis zit aan Anicke haar bed. Later, is ze op de crematie van Anicke.

Tijd
Dit is allemaal deze tijd geschreven.
Anicke had een beugel er waren schoolfeestjes, er was goed materiaal in het ziekenhuis, zoals scans en bestralingen etc etc.


Tijdsbeslag
Ze begon de brief te schrijven toen haar moeder thuis kwam van der werk tot ver na het eten. In die tijd schreef ze vanaf de eerste klas tot aan de diploma uitreiking.

Opbouw
Het verhaal is heel chronoligsch verteld, vanaf de eerste dag dat ze elkaar leerden kennen tot de dag dat hun vriendschap eindigde, omdat Anicke overleed. Daarna gaat het nog wel verder totdat Marit is afgestudeerd. Er zitten dus ook veel flashbacks in en een aantal tijdsprongen.

Perspectief
De brief zelf is meer als het "Ik-perspectief" maar tijdens het verhaal is het het vertellersperspectief.

Realistisch
Ja, absoluut!
Jongeren worden steeds vaker ziek op een jonge leeftijd en lijden aan vreselijke ziektes. Ook gaan er veel jongeren dood aan ziektes, dus ook op middelbare scholen.

Probleem
Het probleem is dat Marit elk jaar rond 20 augustus een brief door de brievenbus kreeg van Hanna, Anicke's moeder. In die brief nodigt Hanna Marit uit om weer op het "verjaardagsfeest" van Anicke te komen, ondanks ze al een paar jaar dood is.
Marit heeft er geen zin meer in en dat legt ze allemaal uit in de brief die ze schrijft aan Anicke.


Betekenis titel
De afscheidsbrief is de laatste brief die Marit aan Anicke schrijft met de reden waarom ze Anicke haar verjaardag niet meer wil vieren. Ze wilt dat hele verhaal loslaten en haar leven verder leven. Anicke is inmiddels al meer dan 2 jaar dood. Zodra ze er weer aan toe is, zal ze weer contact opnemen met Hanna.

Beoordeling
Ik vond het een heel mooi, emotioneel en aangrijpend boek.

Mooi, omdat het zo ontzettend mooi is verteld. Je ziet hoe perfect "vriendschap" wordt omschreven.

Emotioneel, omdat je ziet hoeveel moeite Marit ermee heeft dat Anicke dood gaat. Ze zijn tenslotte beste vriendinnen. In het verhaal lees je ook duidelijk hoe Marit ermee om gaat en dat ze huilend in de donkere kamer op haar bed ligt. Ze huilt omdat Anicke heel snel kaal zal worden..

Aangrijpend, omdat ik de pijn voel die Marit moet hebben gehad. Zomaar je vriendin verliezen.. Naar het ziekenhuis gaan om je vriendin te zijn lijden.. VRESELIJK! :(
Aangesproken
Het stuk waarin ze begrijpen dat Anicke een hersentumor heeft.
Ze is pas 15 en dan al zo'n ernstige ziekte hebben. Toen de hersentumor was verwijderd, ging alles redelijk goed, maar toch moest ze nog op controle. Op een gegeven moment ging het toch minder. Ze moest elke dag bestralingen krijgen, waardoor ze kaal werd. Iedereen in haar klas accepteerde haar zoals ze was.

Toen kwam het vreselijke telefoontje van Hanna.. Anicke lag in coma en overleed. Tijdens haar crematie wordt het lied van Phil Collins gespeeld. Het lied waarop Anicke en Younes danste op het schoolfeest, diezelfde avond heeft Anicke voor het eerst gezoend, met Younes.
De zelfde cd had Marit voor haar gekocht toen ze hoorde dat Anicke zo ziek was.


Inhoud

Dit boek begint wanneer Marit voor de zoveelste keer een uitnodiging van Hanna krijgt om de verjaardag van Anicke te herdenken. Marit wilt het hoofdstuk, Anicke, helemaal afsluiten. Het is inmiddels al een tijdje geleden, ze wilt haar leven verder leven. Ze besluit dus om een afscheidsbrief te schrijven, niet aan Hanna, maar aan Anicke.

Ze beschrijft hun hele vriendschap van de eerste dag op het schoolplein tot hun laatste dag samen op de crematie van Anicke. Daarna beschrijft Marit nog wel de laatste maanden van haar 5e schooljaar en de diploma uitreiking.

Ze leerden elkaar kennen op het schoolplein van de middelbare school. Beide kenden nog geen andere mensen op school. Ze spraken elkaar aan en raakten aan de praat. Ze hoopten maar dat ze in dezelfde klas kwamen te zitten. Ja hoor, ze zaten in dezelfde klas. Wat waren ze blij. Ze deden alles samen en praatten over alles!

Op een schoolfeest zag Marit dat Anicke en Younes de hele tijd samen dansten. Ze had ze al wel vaker samen gezien, hij was tenslotte "de hunk" van de derde klas. Marit voelde zich alleen en in de steek gelaten door Anicke. Later op de avond kwam er een ander meisje bij Marit zitten. Ze vroeg heel gemeen of Anicke en Younes iets hadden samen. Het meisje vond Anicke maar een raar en apart mens, want ze liet haar beste vriendin Marit stikken voor Younes.
Diezelfde avond vertelde Anick dat ze voor het eerst had gezoend, en ja, met Younes.
Ze was zo blij.
Helaas praatte Younes de volgende dag niet met haar, erger nog, hij negerde haar.
Marit is toen op hem afgestapt en heeft gevraagd wat dat nou allemaal is tussen Anicke en hem. Younes vertelde dat Anicke slechts maar een oefenproject was geweest. Anick was zo boos geweest. Toch heeft ze nog veel aan hem gedacht.

Toen Anicke voor het eerst ongesteld werd, gingen Anicke, Hanna en Marit dit gezellig vieren door naar de stad te gaan samen en lekker een terrasje te pakken. Tijdens het lopen vond Marit dat Anicke zo wit werd. Even later in het restaurantje viel Anicke flauw. Gelukkig kwam ze heel snel weer bij en was er niks meer aan de hand.

Tijdens een gymles is Anicke nogmaals flauw gevallen. Dit keer zijn ze toch naar de dokter gegaan.

Ze bleek een hersentumor te hebben. Ze werd er even later aan geopereerd en alles ging weer prima. Ze mocht nog niet naar school toe.

Op een middag ging Marit naar Anicke toe om haar huiswerk door te geven en om te vragen wat de uitslag was van het onderzoek die Anicke had gedaan.
Toen Marit Anicke's kamer in ging, lag Anicke in bed te huilen. Anicke vertelde door al haar tranen heen dat ze moest worden bestraald en dat ze daardoor kaal zal gaan worden.

Het ging niet beter met Anicke in de zomervakantie. Ze viel weer tijdens het eten van der stoel af. Ze bleek een epileptische aanval gehad te hebben.. Dit alles werd erger in de 5e klas. Toen kreeg Marit een telefoontje van Hanna ..Anicke was in coma geraakt. Na 5 dagen overleed Anicke. Het leven van Marit draaide zich helemaal om!

Op de crematie werd een bijzonder lied gespeeld die heel veel betekenis had voor Anicke en Marit samen. Het lied is van Phil Collins en heet All Odds.
Op de diploma-uitreiking van Marit en haar klas, waren Hanna en Jorn ook. Op een gegeven moment klom Younes het podium op en herinnerde Anicke. Daarna kondigde hij Anicke haar lievelingslied aan: All Odds van Phil Collins. Hetzelfde lied dat speelde toen ze met Younes dansde op het schoolfeest, hetzelfde lied van de cd die Marit kocht voor haar toen ze zo ziek werd, hetzelfde lied dat op de crematie werd gedraaid.

Dit was het eind van de mooie, speciale, moeilijke, emotionele vriendschap van Anicke en Marit.