De titel van het boek is Afscheidsbrief en heet zo omdat de beste vriendin van Marit overlijdt na een jaar ziek zijn. Een paar dagen voor de verjaardag van Anicke krijgt Marit een uitnodiging om de verjaardag van Anicke te vieren. Marit besluit er niet heen te gaan, Anicke is er toch niet meer? Op aandringen van haar moeder schrijft Marit een brief naar Anicke om uit te leggen waarom ze niet komt. Ze schrijft haar gevoelens van zich af. In de brief beschrijft ze Anickes leven en haar eigen leven voor een deel. Van het begin van hun vriendschap tot Anickes dood.
Ik heb het boek gekozen omdat:
Het mij een leuk boek leek om te lezen.
En de titel het boek interessanter maakt.
En ik had het boek al vaker gelezen.
Ik vond het een droevig, ontroerend boek omdat het meisje aan wie de brief geschreven wordt aan het einde van het boek overlijdt. Ook zitten er wel grappige stukjes in.
Het boek wordt op een boeiende manier verteld.
Want dan schrijft ze weer een stuk brief “schuin gedrukt”, en dan gebeurt er iets waar ze in de brief half aan begint.
De hoofdpersonen uit het boek zijn:
Anicke: Het meisje dat ziek wordt in de vierde en aan het begin van de vijfde en
Overlijdt aan kanker.
Marit: De beste vriendin van Anicke, zij schrijft de brief waar het hele verhaal om
Draait.
Hanna: De moeder van Anicke, die wil dat de vrienden van Anicke na Anickes
Overlijden elk jaar op haar verjaardag komen om terug te denken en
Herinneringen op te halen.
De belangrijke bijpersonen
Jorn is de broer van Anicke. Hij is ongeveer 3 jaar ouder dan zij.
Jorn is behoorlijk populair op de school van Anicke en Marit en dat vond zijn zusje maar irritant.
Totdat bleek dat zijn zusje ernstig ziek was. Hij realiseerde zich dat heel goed en hielp zijn zusje met alles en was erg bezorgd.
Younes is de jongen waar Anicke verliefd op was. Hij was degene die Anicke zogenaamd ontgroend had maar ondertussen wilde hij niets van Anicke weten. Ook hij was knap en populair op school. Hij was ook lief en aardig en diep in zijn hart voelde hij toch wel wat voor Anicke.
Samenvatting:
Vanaf de eerste schooldag van de middelbare school zijn Anicke en Marit beste vriendinnen. Als Anicke vertelt dat ze voor het eerst ongesteld is geworden en dat ze daarom met haar moeder naar de stad gaat om iets leuks te kopen vraagt ze Marit om mee te gaan. Na een dagje winkelen is Anicke heel stil en geeft geen antwoord meer. In een café valt ze voor de eerste keer flauw. In de 4e klas blijkt dat Anicke een hersentumor heeft. Ze wordt geopereerd en bestraald. Door de bestraling wordt ze kaal en daar heeft ze het best moeilijk mee. Ze een mutsje omdat een jongen haar al na heeft geroepen;” hé meid heb je luis”, maar Anicke trekt zich daar niks van aan. Anicke lijkt beter te zijn totdat ze epileptische aanvallen krijgt. De kankercellen zijn door haar hele lichaam verspreid. Anicke voelt zich steeds zwakker en het lukt bijna niet meer om normaal naar school te gaan en Hanna gaat haar steeds meer thuis houden. Anicke besluit om het niet aan Marit te vertellen. Ze vertelt het ook niet aan haar andere vrienden. In het vijfde jaar overlijdt Anicke. Bij de begrafenis wordt het liedje gespeeld van Phill Collins van het album dat Marit aan het begin van Anickes ziekte heeft gekocht. Dat liedje werd ook gedraaid op de diploma uitreiking van 6 VWO. Hanna, de moeder van Anicke, wil met Anickes vrienden haar verjaardag blijven vieren.
Marit wil niet meer komen omdat ze de herinneringen aan Anicke achter zich wil laten. Ze besluit een brief aan Anicke te schrijven. Die brief staat in het boek. Daarin schrijft ze dat ze niet wil komen. Ze beschrijft het begin van hun vriendschap, hoe ze elkaar ontmoet hebben, hoe die vriendschap verder ging en hoe die eindigde. Ze vertelt ook veel over haar gevoelens en hoe ze zich op die momenten voelde.
Met deze brief eindigt het boek.
Informatie over Bobje Goudsmit
Bobje Goudsmit werd op 27 oktober 1951 geboren in Leiden, als vierde kind uit een gezin van zes.
Haar bijzondere voornaam komt van Bobbeltje. Zo noemde haar vader haar altijd als ze in haar wieg lag te krijsen. Later veranderde dat in Bobje.
Toen ze klein was, luisterde ze mee als haar moeder haar zussen voorlas. Op haar vijfde maakte ze haar eerste boekje: vier bladzijden met daarop tekeningen en de letters B-O-E-K. na de lagere school ging Bobje naar het gymnasium. In 1970 gaat Bobje studeren in leiden
Haar eerste 'echte' boek, dat in 1991 werd uitgegeven, was een boek voor jonge kinderen.
Haar tweede boek was bedoeld voor kinderen vanaf ongeveer 10 jaar. Tegenwoordig schrijft ze voornamelijk voor kinderen vanaf 12 jaar.
Als Bobje schrijft, gaat ze achter de computer zitten nadenken. Zodra de ideeën komen,
Schrijft ze die op. Daarna leest ze wat ze heeft geschreven, schrapt of verbetert wat en gaat weer verder met denken en schrijven. Ze weet zelf van tevoren dus niet precies hoe het gaat aflopen.
Dat houdt het voor haarzelf ook spannend.
Bobje heeft lang lesgegeven op een middelbare school. ook tijdens het lesgeven gebeuren soms dingen die ze in haar boeken verwerkt . Of ze gebruikt dingen die een van haar vier kinderen zijn overkomen. In Skeelers, bijvoorbeeld, denkt een jongen dat hij een dodelijk ongeluk heeft veroorzaakt. Dat verhaal is gebaseerd op een ervaring van haar zoon, hoewel het in het echt natuurlijk net even anders is gebeurd dan in het boek.
Bobje houdt van helder, toegankelijk taalgebruik. Het gaat erom dat het verhaal herkenbaar is voor jongeren. Ze staat dan ook bekend om haar realistische boeken voor tieners.
Voor haar boek afscheidsbrief kreeg ze een eervolle vermelding van de jonge jury 2001 en 2002
Een paar andere boeken die Bobje heeft geschreven zijn:
• Gabbers
• …geen verbinding…
• Waanzinnig verliefd
• skeelers
Ik heb het boek gekozen omdat:
En de titel het boek interessanter maakt.
En ik had het boek al vaker gelezen.
Ik vond het een droevig, ontroerend boek omdat het meisje aan wie de brief geschreven wordt aan het einde van het boek overlijdt. Ook zitten er wel grappige stukjes in.
Het boek wordt op een boeiende manier verteld.
Want dan schrijft ze weer een stuk brief “schuin gedrukt”, en dan gebeurt er iets waar ze in de brief half aan begint.
De hoofdpersonen uit het boek zijn:
Anicke: Het meisje dat ziek wordt in de vierde en aan het begin van de vijfde en
Overlijdt aan kanker.
Marit: De beste vriendin van Anicke, zij schrijft de brief waar het hele verhaal om
Draait.
Hanna: De moeder van Anicke, die wil dat de vrienden van Anicke na Anickes
Overlijden elk jaar op haar verjaardag komen om terug te denken en
Herinneringen op te halen.
De belangrijke bijpersonen
Jorn is de broer van Anicke. Hij is ongeveer 3 jaar ouder dan zij.
Jorn is behoorlijk populair op de school van Anicke en Marit en dat vond zijn zusje maar irritant.
Younes is de jongen waar Anicke verliefd op was. Hij was degene die Anicke zogenaamd ontgroend had maar ondertussen wilde hij niets van Anicke weten. Ook hij was knap en populair op school. Hij was ook lief en aardig en diep in zijn hart voelde hij toch wel wat voor Anicke.
Samenvatting:
Vanaf de eerste schooldag van de middelbare school zijn Anicke en Marit beste vriendinnen. Als Anicke vertelt dat ze voor het eerst ongesteld is geworden en dat ze daarom met haar moeder naar de stad gaat om iets leuks te kopen vraagt ze Marit om mee te gaan. Na een dagje winkelen is Anicke heel stil en geeft geen antwoord meer. In een café valt ze voor de eerste keer flauw. In de 4e klas blijkt dat Anicke een hersentumor heeft. Ze wordt geopereerd en bestraald. Door de bestraling wordt ze kaal en daar heeft ze het best moeilijk mee. Ze een mutsje omdat een jongen haar al na heeft geroepen;” hé meid heb je luis”, maar Anicke trekt zich daar niks van aan. Anicke lijkt beter te zijn totdat ze epileptische aanvallen krijgt. De kankercellen zijn door haar hele lichaam verspreid. Anicke voelt zich steeds zwakker en het lukt bijna niet meer om normaal naar school te gaan en Hanna gaat haar steeds meer thuis houden. Anicke besluit om het niet aan Marit te vertellen. Ze vertelt het ook niet aan haar andere vrienden. In het vijfde jaar overlijdt Anicke. Bij de begrafenis wordt het liedje gespeeld van Phill Collins van het album dat Marit aan het begin van Anickes ziekte heeft gekocht. Dat liedje werd ook gedraaid op de diploma uitreiking van 6 VWO. Hanna, de moeder van Anicke, wil met Anickes vrienden haar verjaardag blijven vieren.
Marit wil niet meer komen omdat ze de herinneringen aan Anicke achter zich wil laten. Ze besluit een brief aan Anicke te schrijven. Die brief staat in het boek. Daarin schrijft ze dat ze niet wil komen. Ze beschrijft het begin van hun vriendschap, hoe ze elkaar ontmoet hebben, hoe die vriendschap verder ging en hoe die eindigde. Ze vertelt ook veel over haar gevoelens en hoe ze zich op die momenten voelde.
Met deze brief eindigt het boek.
Informatie over Bobje Goudsmit
Bobje Goudsmit werd op 27 oktober 1951 geboren in Leiden, als vierde kind uit een gezin van zes.
Haar bijzondere voornaam komt van Bobbeltje. Zo noemde haar vader haar altijd als ze in haar wieg lag te krijsen. Later veranderde dat in Bobje.
Toen ze klein was, luisterde ze mee als haar moeder haar zussen voorlas. Op haar vijfde maakte ze haar eerste boekje: vier bladzijden met daarop tekeningen en de letters B-O-E-K. na de lagere school ging Bobje naar het gymnasium. In 1970 gaat Bobje studeren in leiden
Haar eerste 'echte' boek, dat in 1991 werd uitgegeven, was een boek voor jonge kinderen.
Als Bobje schrijft, gaat ze achter de computer zitten nadenken. Zodra de ideeën komen,
Schrijft ze die op. Daarna leest ze wat ze heeft geschreven, schrapt of verbetert wat en gaat weer verder met denken en schrijven. Ze weet zelf van tevoren dus niet precies hoe het gaat aflopen.
Dat houdt het voor haarzelf ook spannend.
Bobje heeft lang lesgegeven op een middelbare school. ook tijdens het lesgeven gebeuren soms dingen die ze in haar boeken verwerkt . Of ze gebruikt dingen die een van haar vier kinderen zijn overkomen. In Skeelers, bijvoorbeeld, denkt een jongen dat hij een dodelijk ongeluk heeft veroorzaakt. Dat verhaal is gebaseerd op een ervaring van haar zoon, hoewel het in het echt natuurlijk net even anders is gebeurd dan in het boek.
Bobje houdt van helder, toegankelijk taalgebruik. Het gaat erom dat het verhaal herkenbaar is voor jongeren. Ze staat dan ook bekend om haar realistische boeken voor tieners.
Voor haar boek afscheidsbrief kreeg ze een eervolle vermelding van de jonge jury 2001 en 2002
Een paar andere boeken die Bobje heeft geschreven zijn:
• Gabbers
• …geen verbinding…
• Waanzinnig verliefd
• skeelers
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden