Afscheidsbrief door Bobje Goudsmit

Titel: Afscheidsbrief Auteur: Bobje Goudsmit Samenvatting: Het boek “Afscheidsbrief” gaat over 2 beste vriendinnen waarvan Anicke de ziekte kanker heeft. Het verhaal gaat over Marit die een brief schrijft naar Hanna, de moeder van Anicke. Marit schrijft de brief omdat Hanna heeft uitgenodigd op Anickes verjaardag, maar Anicke is al dood. Hanna blijft Anickes verjaardag vieren maar Marit wil niet meer komen. Het verhaal zijn eigenlijk allemaal stukjes uit het verleden, het zijn allemaal flashbacks. Anicke en Marit hebben elkaar in de brugklas leren kennen. Sinds dien zitten ze elke les naast elkaar in de klas. Het begon allemaal toen Anicke was flauwgevallen tijdens een middagje eten in een restaurant. Anicke vertelde de gymleraarles dat ze wel eens vaker flauwviel de laatste tijd. Hanna belde die middag Marit op dat Anicke was opgenomen in het ziekenhuis en de volgende dag Anicke onderzocht zou worden. De volgende dag vertelde hun mentor dat Anicke werd geopereerd aan een hersentumor. De operatie was geslaagd maar toch bleek dat alles niet goed was, de vreselijke tijd van Anicke stond voor de deur. Haar haar viel uit, ze werd gepest en ze was ontzettend moe. Ze bleef vaker thuis omdat ze te moe was. Ze droeg nu elke dag een mutsje naar school. De nieuwe Wiskundeleraar, Meneer Rooseboom, wist niet dat Anicke ziek was en toen ze haar mutsje op had in de klas werd de leraar boos en zei dat ze geen muts op mocht hebben in de klas. Hij pakte het mutsje van Anickes hoofd en het was doodstil in de klas en Meneer Rooseboom zweeg, “ Ik wist het niet, echt niet” Op een dag gaat Marit bij Anicke eten. Als ze aan tafel zitten zakt Anicke onderuit en haar ogen draaien en ze viel van haar stoel af, haar lichaam was aan het schokken en er verscheen een beetje schuim in haar mondhoeken. Langzaam kwam Anicke bij, de dokter kwam kort daarna langs. Hij vertelde dat je een epileptische aanval had gehad. De druk werd groter in haar hoofd daarom viel ze soms flauw en ging het slechter met er. Marit kwam elke dag langs om te kijken hoe het met Anicke ging. Soms sliep ze of lag ze stil op haar bed en zei ze geen woord. Als ze geen zin had om naar Marits verhalen te luisteren zei ze altijd:” Laat me nou maar, ik ben hartstikke duizelig”. Anickes lichaam was aan het opzwellen. Anickes hersentumor was aan het groeien. Elke dag kwam Marit trouw naar Anicke en hield haar hand vast en zei geen woord totdat ze in slaap was gevallen. 3 weken later belde Hanna om te zeggen dat Anicke in coma was geraakt.” Ze mag in haar eigen bed sterven” zei Hanna. 5 dagen was Anicke overleden.. Informatie over de auteur: De auteur is Bobje Goudsmit. Zij werd geboren op 27 oktober 1951. Ze is de vierde dochter uit het gezin Bork. Zij woonden in Leiden. Ze zijn kort na Bobjes geboorte verhuisd naar Zwolle. De moeder van Bobje las altijd de 3 dochters voor voor het slapengaan, Bobje mocht altijd meeluisteren. Haar favoriete waren de sprookjes van De Gebroeders Grimm. Toen ze klein was had ze zelf een boek geschreven. 4 blaadjes aan elkaar geniet en op elke bladzijde stond een letter: B,O,E,K. In 1970 gaat Bobje Nederlands studeren in Leiden. In 1976 vindt ze een baan als lerares Nederlands op een middelbare school, daar werkt ze nu nog steeds. Bobje is nu getrouwd en heeft vier kinderen. Doordat haar jongste kind in 1991 naar de kleuterschool gaat, gaat Bobje kinder- en jeugdboeken schrijven. De inspiratie haalt ze van haar kinderen. Vele dingen die haar kinderen meemaken verwerkt ze in boeken en bewerkt dat weer. Soms vinden haar kinderen het niet leuk want dan wordt het verhaal heel anders gemaakt dan zoals het echt gebeurd is.
Personages: Anicke is de belangrijkste hoofdpersoon. Anicke is op 15 jarige leeftijd overleden. Ze heeft nog en jonger broertje, Tim, en een oudere broer, Jorn. Toen ze 12 was heeft ze Marit leren kennen, in de brugklas. Anicke was altijd heel erg open en direct. Bij Anicke wordt een hersentumor ontdekt en ze moet daar aan geopereerd worden, maar het is niet helemaal goed gegaan en ze moet bestraald worden. In de tijd dat ze ziek was trok ze zich heel erg terug en bleef sterk, dat doet ze omdat ze niet wil laten merken dat ze wel moeite heeft met haar ziekte. Ze raakt in coma en 5 dagen later overlijd zij. Marit. Marit is de beste vriendin van Anicke en zit elk jaar naast haar in de klas. Marit voelt zich wel een beetje eenzaam als Anicke niet op school was. Marit haar vader overleed toen ze nog heel klein was. Ze woont alleen met haar moeder thuis. Marit was nooit heel erg open, ze sluiten zich soms af en dacht na. Ze heeft het er heel erg moeilijk mee dat Anicke ziek is en weet niet goed wat ze moet doen. Als Hanna, de moeder van Anicke, Marit uitnodigt om een jaar na Anickes overlijden haar verjaardag te vieren besluit Marit niet te komen en Hanna een lange brief te schrijven. Ik kon me wel een beetje inleven in Marit, want zij was de beste vriendin van Anicke en stond altijd voor haar klaar en ineens heeft Anicke Marit minder nodig. Zoals Marit het beschrijft in het boek:” Je was net een vogeltje dat onder me vleugels uit wilde proberen te vliegen”. Ik vind dat heel mooi gezegd. Bijfiguren. Hanna is de moeder van Anicke. Marit is vaak bij het gezin van Anicke en voelt zich dan ook erg thuis als Hanna haar opneemt in het gezin. Hanna doet vriendelijk en toont interesse in Marit. Deze aandacht krijgt ze thuis niet. Younes. Younes is een klasgenootje van Anicke en Marit. Hij heeft in de eerste klas een keer met Anicke gezoend, de volgende dag zei hij dat ze alleen maar een oefenspeeltje was. Maar achteraf blijkt dat Younes Anicke toch wel mocht en hij laat zich van een hele andere kant zien als Anicke overlijd. Jorn. Jorn is de oudere broer van Anicke. Hij heeft het er erg moeilijk mee dat Anicke zo ziek is. Ik denk dat Marit en Jorn elkaar wel een beetje leuk vinden, maar daar kom je in het boek niet achter. Jorn kropt zijn verdriet op en verteld het op een moment aan Marit op de fiets.
Spanning. In het boek wordt wel spanning gebruikt maar op een hele andere manier. Het boek is spannend omdat je wilt weten hoe het afloopt met Anicke. Het leven van Anicke en hoe ze met de ziekte omgaat word heel uitgebreid verteld. Een voorbeeld uit het boek want ik spannend vind is dat elke keer als Hanna belt weet je niet wat er is gebeurd met Anicke. In het boek bevindt zich Globale Spanning, want je vraagt je af of Anicke overlijd en dat kom je pas laat in het boek te weten. Dit boek is dan ook op het verleden gericht. Beeldspraak. In het boek word eigenlijk nooit een vorm van beeldspraak gebruikt. Er worden wel vaak woorden gebruikt zoals: “Ze trok lijkwit weg”. Hiermee bedoelen ze dat Anicke hemaal witjes werd en elk moment kon gaan flauwvallen.