Afscheidsbrief door Bobje Goudsmit

Informatie over het boek: Schrijver: Bobje Goudsmit Titel: Afscheidsbrief Uitgeverij: Uitgeverij Holland Plaats van uitgave: Haarlem Genre: Jeugdboek Hoofdpersonen: Marit is een heel lief en zorgzaam meisje
Anicke is ook een heel lief en zorgzaam meisje Plaats: Het verhaal speelt zich af op school, in het ziekenhuis en thuis bij Marit en Anicke. Tijd: Wanneer dit verhaal zich precies afspeelt, staat er niet precies in, maar ik denk dat het ongeveer in deze tijd is want Anicke word bestraald. Het speelt zich wel over een periode van 6 jaar af. Ze schrijft de brief nu, maar ze herhaalt heel het verleden. Belangrijkste probleem: Dat de moeder van Anicke Marit uitnodigt om de verjaardag van Anicke te vieren terwijl ze al 2 jaar dood is.
Begin van het verhaal Het boek begint als Marit een brief krijgt van de moeder van haar overleden vriendin Anicke. Anickes moeder, Hanna, nodigt Marit uit om Anickes verjaardag te vieren. Marit heeft er absoluut geen zin in: Anicke is toch al twee jaar dood. Dus besluit ze een brief te schrijven naar de moeder van Anicke. Maar die brief richt ze speciaal aan Anicke. Einde van het verhaal Hanna wil erg graag met Marit in contact blijven maar Marit kan het niet: het is te moeilijk. Hanna zet Marit onbewust onder druk. Ook de klas van Marit en Anicke is veranderd. Ze hebben het gevoel alsof ze niet compleet zijn terwijl de leraren denken dat ze het allang verwerkt hebben. Toen de diploma-uitreiking van de middelbare school was, zat Hanna samen Jorn(de broer van Anicke) ook in de zaal alsof Anicke zo meteen ook haar diploma uitgereikt zou krijgen. Aan het einde van de uitreiking stapt Younes(een jongen uit de klas van Marit en Anicke) het podium op. Hij vertelt over hoe Anicke opeens uit hun leven weggerukt werd en liet de favoriete cd van haar horen. Titelbeschrijving: De titel slaat eigenlijk op heel het boek want heel het boek is een afscheidsbrief. Korte samenvatting: Marit krijgt een uitnodiging van Hanna (Anicke's moeder) om de verjaardag van haar beste vriendin Anicke te vieren. Maar Anicke is al twee jaar dood. Marit wil niet gaan. Ze besluit een brief te schrijven waarin ze uitlegt waarom ze niet wil komen.ze beschrijft hoe Anicke’s leven verliep vanaf dat Marit haar leerde kennen tot nu, bijna twee jaar na de dood van Anicke. Marit en Anicke kennen elkaar al vanaf de brugklas. Al gauw werden ze dikke vriendinnen. Na verloop van tijd begon Anicke zich steeds vreemder te gedragen. Ze was er vaak niet met haar gedachten bij en was
ook sneller geëmotioneerd. Toen Anicke en Marit en de moeder van Anicke bijvoorbeeld gingen shoppen, voelde Anicke zich plotseling niet zo lekker. Ze reageerde ook niet als iemand haar iets vroeg. Ze besloten ergens te gaan zitten, maar dat hielp niet. Ze viel plotseling flauw. Hanna dacht dat het niks voorstelde. Ze dacht dat het kwam door Anickes eerste ongesteldheid. Lange tijd klaagde Anicke nergens meer over, ze dacht dat het bij die ene keer bleef. Ze begon toch steeds vaker flauw te vallen. Uiteindelijk besloot Hanna om naar de huisarts te gaan. Hij verwees haar door naar het ziekenhuis, daar werd Anicke onderzocht. Ze bleek een hersentumor te hebben en moest geopereerd worden. Iedereen reageerde geschokt. Ze moest ook nog eens bestraald worden en werd dus kaal. Dat vond ze echt verschrikkelijk. Toch blijft Anicke vrij kalm en blijft hopen, Marit daarentegen maakt zich zorgen. Anicke bleef steeds vaker weg van school. Ze begon steeds

slechter uit te zien en ging zich steeds zwakker voelen. Haar
hersentumor groeide weer. Marit voelde dat ze elke dag een stukje bij haar vandaan
vloog. Uiteindelijk raakt ze in coma. Ze had Marit niet durven
vertellen dat haar hersentumor weer aan het groeien was. Ze was bang dat iedereen zich dan ten opzichte van haar anders zou gaan gedragen. Ze vond het juist zo fijn dat ze gewoon normaal met haar bleven omgaan. Na vijf dagen overleed Anicke en werd ze gecremeerd. Marit
mist haar heel erg. Marit kan weinig steun vinden bij haar moeder, die heeft het
altijd druk, druk, druk. Ze houdt wel veel van haar dochter, maar laat dat niet echt blijken. Toen Anicke ziek waren Marit en haar moeder steeds meer naar elkaar toe gegroeid. Ze praten meer met elkaar over Anicke en Marit haar overleden vader. Hanna, die altijd overbezorgd is, heeft het ook erg moeilijk met het verwerken van haar dochters dood. Ze wil dat Marit steeds langskomt, ook op de verjaardag van Anicke. Marit vindt het maar niks, ze wil afstand doen van vroeger. Het leven moet verdergaan, vind ze. En dan komt er weer een uitnodigingsbrief (twee jaar na Anickes dood) voor het feestje van Anicke. Ondanks dat ze niet meer gaat, mist ze haar nog steeds heel erg. Dan eindigt het verhaal met het liedje waar Anicke zo dol op was. Eigen mening. Ik vind het een zielig boek omdat het meisje doodgaat aan kanker en vind dat zielig voor de beste vriendin en familie van het meisje. Ik vind het ook een realistisch boek omdat iedereen het kan overkomen dat een vriend/vriendin/familie lid kanker krijgt. Ik vind het een super mooi boek omdat ik erg van realistische verhalen (dit verhaal heeft die vrouw van dichtbij meegemaakt op haar school.) ik heb er al heel veel gelezen en dat vind ik nog steeds de mooiste verhalen.