Afscheidsbrief door Bobje Goudsmit

A 1. De titel is Afscheidsbrief
2. Auteur is Bobje Goudsmit
3. Het boek is uitgegeven in 2002
4. Het boek heeft 140 Bladzijden. 5. Datum: 27-01-04
6. Het boek is een psychologische roman
7. Het boek heeft 26 hoofdstukken. 8. De verhaalvorm is verteld vanuit Marit. Afwisselend lees je schuingedrukt delen van de brief die Marit aan Anicke schrijft en herinneringen van Marit aan Anicke. In de brief staan vooruitwijzingen naar de gebeurtenissen die de lezer nog niet kent. Dat wekt nieuwsgierigheid van de leer, al aan het begin van het verhaal als Anicke nog niet ziek is. Anicke vraagt dan naar Marits vader, die is overleden. En ze wil weten of Marit hem mist. Marit denkt hierover na en zegt ten slotte: ‘Nee, daar heb ik hem te kort voor meegemaakt. Voor mijn gevoel ben ik altijd met mijn moeder alleen geweest.’Toen wist ik nog niet wat missen was. Nu wel.’ (blz. 26, Afscheidsbrief) 9. Thema Afscheidsbrief is een indringende jeugdroman. Het gaat over ongeneeslijk ziek zijn, over de dood, en hoe daarmee om te gaan. Je leest over een jong meisje, Anicke, dat geconfronteerd wordt met een dodelijke ziekte. Ze probeert daar op haar manier mee te leven, maar dat is niet gemakkelijk, ook niet voor haar vader en moeder, haar grote broer en haar hartsvriendin Marit. Zij willen haar steunen en helpen, het liefst genezen, maar ze zijn machteloos. In het begin van de vijfde klas raakt Anicke in coma. Na vijf dagen overlijdt ze. Later blijkt dat Anicke wist dat ze snel zou sterven; de tumor had zich opnieuw uitgebreid. Ze wilde Marit en haar klasgenoten niets vertellen. Anicke was bang dat zij zich anders zouden gaan gedragen. Wanneer Anicke overlijdt, komt dat bij iedereen hard aan. De moeder van Anicke, Hannah, grijpt elk jaar de gelegenheid van Anickes verjaardag aan om al Anickes oude vriendinnen, waaronder Marit, uit te nodigen. Maar voor Marit is dit nog t moeilijk en ze besluit niet naar de ‘verjaardag’ te gaan. In een lange brief, gericht aan Anicke, legt ze uit waarom het nog te vroeg is om te komen. In deze brief beschrijft ze haar vriendschap met Anicke, vanaf de dag dat ze elkaar ontmoetten tot de dag dat Anicke sterft. Ze wil (voorlopig) afscheid nemen van haar hartsvriendin om haar eigen leven weer op te pakken. Ooit, als ze eraan toe is, zal ze weer contact zoeken met de familie van Anicke. 10. De korte inhoud staat hierboven al. 11. De hoofdpersonen zijn: 1.Anicke
Marit ziet Anicke als een goede vriendin maar nadat ze hoort dat Anicke een tumor heeft probeert ze sterk te zijn maar ze voelt dat Anicke zich anders gaat gedragen en daar heeft Marit een raar gevoel over Anicke ziet Marit als een goede vriendin en ze vindt dat ze een lief en zorgzaam meisje is. Als Anicke ziek is wil ze niet altijd dat Marit er is ze vindt het wel leuk maar soms is het te vermoeiend voor haar en dan snauwt ze tegen Marit maar dan bedoelt ze het niet helemaal zo al ze het zegt. 2.Marit: is een verlegen meisje en zegt niet vaak wat ze denkt. Ze heeft een moeder haar vader is overleden toen ze nog jong was. Marit zit op school en heeft geen baan ze is de beste vriendin van Anicke na de dood van Anicke heeft ze nog maar weinig zin in school want ze mist haar vriendin. Er wordt niet beschreven hoe Marit er uit ziet er wordt wel gezegd dat Marit een bril heeft wordt wel af en toe vermeld in het verhaal. Anicke: zegt bijna alles wat ze zegt en heeft meer zelfvertrouwen dan Marit. Anicke heeft blond lang sluik haar en ze noemen haar het meisje met de spaniëloren. Ze heeft een vader en een moeder 1 oudere broer en 1 jonger broertje. 3. Anicke gedraagt zich anders omdat ze ziek is en niet wil laten merken dat ze bang en zwak is ook zegt ze tegen niemand dat de tumor terug is want ze wil niet dat haar vrienden haar anders gaan behandelen. 4. De schrijfster laat de personages normaal overkomen maar dat heeft te maken met dat het verhaal waargebeurd is en dan kun je dat niet doen en de schrijfster heeft zoiets ook meegemaakt alleen ze kende de persoon zelf niet maar wel de vriendinnen ervan. 12. Plaats: het verhaal van Afscheidsbrief begint op de eerste dag dat Anicke en Marit naar de middelbare school gaan. Op die dag begint ook hun vriendschap. Het boek eindigt met het moment dat Marit de brief aan Anicke schrijft. Marit heeft dan net haar middelbare-schooldiploma gehaald. In het verhaal zitten veel terugblikken

13. Zie hierboven. 14. Het boek eindig met het moment dat Marit een brief aan Anicke schrijft. B Bobje Goudsmit is het vierde kind uit een gezin van zes. Ze is lerares Nederlands, hoewel ze er vroeger niet zo heel erg goed in was is ze dat nu wel. Ze werd vroeger altijd 'Bobbeltje' genoemd door haar vader. Vanaf haar vijfde schrijft ze al. De eerste keer dat ze de macht van letters ontdekte, was toen haar moeder haar drie oudere zusjes aan het voorlezen was. Als ze lief en braaf was geweest, mocht ze als vierde meeluisteren. Ze leerde hoe ze het woord boek moest schrijven en gelijk daarna ging ze aan de slag. Ze ging meteen haar eerste boek maken: vier papiertjes die aan elkaar geniet waren. Op elke bladzijde maakte ze een tekening vol verhalen die ze zelf bedacht en een letter: B, O, E, K. Haar moeder vond het kleutergeleuter en legde haar uit dat er achter letters woorden en zinnen verborgen waren, die allemaal samen een boek vormden. Daarna heeft ze heel snel via schooltje spelen met haar oudere zussen zichzelf aangeleerd om te lezen. Als Bobje een boek wil schrijven, gaat ze gewoon achter de computer zitten, steunt haar hoofd op haar handen en gaat denken. Dan alles snel opschrijven en herlezen en schrappen en verbeteren en nog eens opschrijven en nog een keertje totdat het goed is. Haar verhaal verandert steeds. Ze weet nooit precies van tevoren hoe het zal aflopen. Zo blijft het voor haar nog een beetje een avontuur. In haar boeken gebruikt ze stiekem dingen van haar vier kinderen of ze gebruikt dingen van de school waarop ze les aan het geven was. Naar aanleiding van een gebeurtenis gaat ze schrijven. Ze gebruikt bijvoorbeeld wel andere namen en verandert alles een beetje. Uiteindelijk komt het wel op hetzelfde neer. Bobje leest heel veel boeken over verschillende onderwerpen, zoals griezelboeken en spannende boeken. Als kind was ze dol op de sprookjes van Grimm. Het kon haar niet eng genoeg zijn. In het algemeen spreken haar boeken de boekbesprekers erg aan. C Marit krijgt een uitnodiging van Hanna (Anickes moeder) om de verjaardag van haar beste vriendin Anicke te vieren. Maar Anicke is al twee jaar dood. Marit wil niet gaan. Ze besluit een brief te schrijven waarin ze uitlegt waarom ze niet wil komen. Er wordt beschreven hoe Anickes leven verliep vanaf dat Marit haar leerde kennen tot nu, bijna twee jaar na de dood van Anicke. Marit en Anicke kennen elkaar al vanaf de brugklas. Al gauw werden ze dikke vriendinnen. Na verloop van tijd begon Anicke zich steeds vreemder te gedragen. Ze was er vaak niet met haar gedachten bij en was ook sneller geëmotioneerd. Toen Anicke en Marit bijvoorbeeld samen gingen shoppen, voelde Anicke zich plotseling niet zo lekker. Ze reageerde ook niet als iemand haar iets vroeg. Ze besloten ergens te gaan zitten, maar dat hielp niet. Ze viel plotseling flauw. Hanna dacht dat het niks voorstelde. Ze dacht dat het kwam door Anickes eerste ongesteldheid. Lange tijd klaagde Anicke nergens meer over, ze dacht dat het bij die ene keer bleef. Ze begon toch steeds vaker flauw te vallen. Uiteindelijk besloot Hanna om naar de huisarts te gaan. Hij verwees haar door naar het ziekenhuis, waar Anicke veel onderzoeken moest ondergaan. Ze bleek een hersentumor te hebben en moest geopereerd worden. Iedereen reageerde geschokt. Ze moest ook nog eens bestraald worden en werd dus kaal. Dat vond ze echt verschrikkelijk. Toch blijft Anicke vrij kalm en blijft hopen, Marit daarentegen maakt zich zorgen. Anicke bleef steeds vaker weg van school. Ze begon steeds slechter uit te zien en ging zich steeds zwakker voelen. Haar hersentumor groeide weer. Marit voelde dat ze elke dag een stukje bij haar vandaan vloog. Uiteindelijk raakt ze in coma. Ze had Marit niet durven vertellen dat haar hersentumor weer aan het groeien was. Ze was bang dat iedereen zich dan ten opzichte van haar anders zou gaan gedragen. Ze vond het juist zo fijn dat ze gewoon normaal met haar bleven omgaan. Na vijf dagen overleed Anicke en werd ze gecremeerd. Marit mist haar heel erg. Marit kan weinig steun vinden bij haar moeder, die heeft het altijd druk, druk, druk. Ze houdt wel veel van haar dochter, maar laat dat niet echt blijken. Tijdens Anickes ziekteperiode zijn Marit en haar moeder steeds meer naar elkaar toe gegroeid. Ze praten meer met elkaar over Anicke en Marits overleden vader. Hanna, die altijd overbezorgd is, heeft het ook erg moeilijk met het verwerken van haar dochters dood. Ze wil dat Marit steeds langskomt, ook op de verjaardag van Anicke. Marit vindt het maar niks, ze wil afstand doen van vroeger. Het leven moest verdergaan, vond ze. En dan komt er weer een uitnodigingsbrief (twee jaar na Anickes dood) voor het feestje van Anicke. Ondanks dat ze niet meer gaat, mist ze haar nog steeds heel erg. Mijn eigen mening Ik heb gekozen voor de beoordelingswoorden: droevig, zielig, indrukwekkend, zet me aan het denken, werkelijk, en mooi. Het is een heel droevig verhaal. Anicke heeft een hersentumor en haar leven wordt erdoor belemmerd. Haar moeder Hanna en Anickes vriendin Marit hebben het er ook heel erg moeilijk mee. Het is allemaal heel triest. Ik zou niet in Anickes schoenen willen staan. Ook niet in die van Marit. Zij wordt uiteindelijk achtergelaten door Anicke. Het is allemaal erg zielig. Het verhaal heeft een enorme indruk op me gemaakt. Ik stond er bij stil dat het heel erg is om iemand te verliezen en dat het niet zo gemakkelijk is om de dood van je beste vriendin te verwerken. Ik ben er ook over gaan nadenken hoe het zou zijn als ik zelf kanker had of hoe het zou zijn als m' n beste vriendin het had. Ik zou er denk ik niet mee kunnen leven als ik kanker had. Ik ben niet zo sterk als Anicke. Zij gaat nog vrij vrolijk door het leven. Ze blijft altijd hopen en blijft positief. Ik zou echt niet positief blijven. Maar je hebt er eigenlijk ook niks aan als je alleen maar negatief denkt. Ik ben me wel gaan realiseren dat ik me niet om het kleinste ding druk moet maken. Verder vind ik het een heel werkelijk verhaal. Er zijn genoeg jongeren die kanker hebben en eraan doodgaan. De verdere gebeurtenissen zijn ook allemaal heel werkelijk. Bijvoorbeeld het rouwproces. Tenslotte vind ik het een mooi verhaal. Het leven van Anicke is heel mooi verteld en je kon heel goed meeleven met Marit. Ik deed net of ik Marit was en kon me alles goed voorstellen. Mijn buurjongen heeft kanker gehad en is gelukkig weer beter. Ik realiseerde me wat hij heeft moeten doorstaan. Leeservaring of belevingsverslag Het onderwerp spreekt me erg aan. Het is ook belangrijk om je eens bezig te houden met minder leuke dingen, zoals de dood. Maar te vaak is ook niet goed. Ik heb er wel eens vaker over nagedacht hoe het zou zijn als ik iemand zou verliezen van m' n vrienden of familie. In het begin zou ik er denk ik echt niet mee kunnen leven, maar waarschijnlijk kom ik er na een lange tijd wel overheen. Het is natuurlijk heel erg om iemand waarvan je houdt te verliezen, maar je kunt niet eeuwig blijven treuren. Jijzelf moet ook verder kunnen leven. Het boek heeft me een nieuwe kant van het onderwerp laten zien. Het viel me op dat rouwprocessen en behoeften van mensen daarin enorm kunnen verschillen. Gebeurtenissen Het verhaal bevat voldoende gebeurtenissen om te blijven boeien. Het is niet zo dat je niet verder wilt lezen, omdat het niet boeiend is. In elk hoofdstuk gebeurt er wel iets onverwachts. Het gaat niet steeds over hetzelfde. Het moment dat Anicke in coma raakte heeft het meeste indruk op me gemaakt. Het gebeurde heel onverwacht. Je denkt er eigenlijk niet aan dat het zou kunnen gebeuren. Je gaat er toch even bij stilstaan hoe erg het is voor haar familie en vrienden. Marit wist er niks van dat het zou kunnen gebeuren, Anickes moeder wel.
Personages Ik ben het eens met de beslissing van Marit om niet meer naar de verjaardagsfeestjes van Anicke te gaan. Als je ieder jaar wel gaat kun je nooit afstand doen van het verleden. Je kunt niet verder gaan met je eigen leven denk ik. Ik zou er niet tegen kunnen om zo vaak herinnerd te worden aan m' n beste vriendin, net zoals Marit. Je kunt iemand wel heel erg missen, maar dan hoef je niet ieder jaar de verjaardag te vieren van die persoon. Ik denk dat je het zo nooit kunt verwerken. Voor sommige mensen is dat misschien wel een manier, maar iedereen heeft daar een andere mening over. Ik ben het iets minder eens met de beslissing van Anicke om te verzwijgen
dat de hersentumor weer aan het groeien was. Ik ben het niet helemaal met haar oneens, want als ik in haar situatie zou verkeren, weet ik ook niet of ik het zou zeggen of niet. Ik zou het ook niet leuk vinden als m' n vriendin zich ten opzichte van mij anders zou gaan gedragen. Maar Marit heeft eigenlijk geen afscheid kunnen nemen. Het gebeurde allemaal heel snel. Als Anicke het gezegd had, had Marit afscheid kunnen nemen en misschien had ze het dan ook minder moeilijk met de verwerking. Ik wel, denk ik. Bouw Ik vind dat het verhaal goed met elkaar samenhang. De terugblikken zetten je echt aan het denken. Het verhaal is boeiend. Het taalgebruik van de schrijver is niet erg moeilijk en het verveelt ook niet. Je hebt ook schrijvers die heel saai schijven. Bobje Goudsmid vindt een erg goeie schijfster en je raakt dan ook erg verdiept in het boek, er zit een goeie verhaallijn in en als je dat niet hebt zijn de verhalen niet leuk en kan je je er niet in verdiepen. Ook als schrijvers moeilijk taalgebruik gebruiken kan je je er ook niet in verdiepen. Boeken van Bobje Goudsmid zijn niet moeilijk geschreven en ook echt leuke verhalen. Verwerkingsopdrachten Against all Odds (Take a look at me now) Phil Collins
How can I just let you walk away, just let you leave without trace? When I stand here taking every breath with you; ooh, you're the only one who really knew me at all. How can you just walk away from me. When all I can do is watch you leave? 'Cause we shared the laughter and the pain. And even shared the tears. You're the only one who really knew me at all. So take a look at me now, well, there's just an empty space. And there's noting left here to remind me, just the memory of your face. Well, take a look at me now, well, there's just an empty space. And you coming back to me is against the odds, and that's what I've got to face. I wish I could just make you turn around. Turn around and see me cry. There's so much I need to say to you. So many reasons why. You're the only one who really knew me at all. So take a look at me now, well, there's just an empty space. And there's nothing left here to remind me, just the memory of your face. Now take a look at me now, 'cause there's just an empty space. But to wait for you is all I can do, and that's what I've got to face. Take a look at me now, 'cause I'll still be standing here. And you coming back to me is against all odds, it's the chance I've got to take. Take a look at me now. Never Forget
Mariah Carey

I won't see your smile
And I won't hear you
Laugh anymore
Every night
I won't see you
walk through that door 'Cause time wasn't on
your side
It isn't right
I can't say I love you
It's too late to
Tell you
But I really need
You to know
No, I'll never forget you
I'll never let you out of my heart
You will always be here with me
I'll hold on to the memories baby
Baby can you hear me
Wherever you are
May be tonight
Are you near me
I need you to be by
My side 'Cause I never said
Goodbye
It isn't right
I should have said
I love you
Why didn't I just
tell you
God knows I need
You to know

No, I'll never forget you
I'll never let you out of my heart
You will always be here with me
I'll hold on to the memories baby
Somewhere I know you'll be
with me
Someday in another time
But right you're gone
You just vanished away
But I'll never leave
you behind
No I'll never forget you
I'll never let you out of my heart
You will always be here with me
I'll hold on to the memories baby
Honey
Bobby Russell
One day while I was not at home
While she was there and all alone
The angels came
Now all I have is memories of Honey
And I wake up nights and call her name
Now my life's an empty stage
Where Honey lived and Honey played
And love grew up

And a small cloud passes overhead
And cries down on the flower bed
That Honey loved
And honey, I miss you and I'm being good
And I'd love to be with you if
Only I could
Tears in Heaven
Eric Clapton
Would you know my name? if I saw you in Heaven
Would it be the same
if I saw you in Heaven
I must be strong and carry on
Cause I know I don't belong here in heaven
Would you hold my hand ,if I saw you in heaven
Would you help me stand, if I saw you in heaven
I'll find my way through night and day
Cause I know I just can't stay here in heaven. Time can bring you down Time can bend your knees
Time can break your heart

Have you beggin
please beggin please
Beyond the door, there's peace for sure
and I know there'll be no more tears in heaven. Cause I know I don't belong here in heaven
Dit lied stond nogal centraal in het boek. *mooiste moment: Als het liedje Against All Odds van Phil Collins op haar begrafenis wordt gedraait, Anickes lievelingslied. Het is indrukwekkend om te lezen hoe marit probeert haar tranen in te houden en het uiteindelijk toch niet lukt. *Leukste moment: Er zijn niet echt veel leuke momenten in het boek, het draait meer om de kanker van Anicke, maar in het begin van het boek wordt beschreven hoe de vriendschap is ontstaan en dat is ook wel leuk, gewoon in het fietsenhok. *Interessantste moment: Dat Anicke kanker heeft en haar hoofd kaal is. Ze zit dan in de klas bij een leraar die net nieuw is. Hij weet niet dat ze kanker heeft en dus weet hij ook niet waarom ze dat gekke mutsje draagt. Hij wordt heel boos op de hele klas en komt dan bij Anicke terecht en zegt dat ze dat mutsje afmoet doen, maar Anicke doet dat niet en dan wordt die leraar heel boos en haalt dan zelf dat mutsje van haar hoofd. Hij schrikt dan wel heel erg omdat hij ziet dat haar hoofd glanzend kaal is. Dat vond ik een heel interessant moment omdat me dat heel erg lijkt als je zelf dat meisje bent. *Engste moment: Dat Anicke al een paar keer flauw is gevallen en ze naar de dokter gaan. De dokter zegt dan dat Anicke kanker heeft en vanaf dat moment begint het boek best zielig te worden. *Opvallendste moment: Anicke durft niet aan Marit te vertellen dat haar hersentumor erger is geworden. Ze had tegen Marit gezegd dat de tumor al bijna weg was… Als ze in het ziekenhuis ligt komt Marit er pas achter dat het alleen maar veel erger is geworden. Nawoord Ik ben best wel tevreden met het resultaat. Ik had dit boek in mijn boekenkast staan en had het vorig jaar al gelezen dus was het wel makkelijk om het wel weer te lezen. Het onderwerp sprak mij wel aan omdat een vriendin heel veel te maken heeft met kanker want het komt heel erg veel voor in haar familie. En omdat mijn buurjongen het had en nog iemand in de straat eraan is overleden sprak het mij erg aan. Ik denk wel dat het boekverslag weer goed is want ik heb af en toe naar het oude gekeken om te weten hoe het ook al weer moet. Vorige keer had u geen opmerkingen dus moet het nu ook weer goed zijn hoop ik.