Afscheidsbrief door Bobje Goudsmit

1. Praktische gegevens. 1.1 Titel van het boek is afscheidsbrief. 1.2 De auteur is Bobje Goudsmit. 1.3 Het boek heeft 155blz. 1.4 Plaats: Haarklem jaar:1999 155e druk. 1.5 Het boekverslag moet ingeleverd zijn op 15 november 2001. 2. Inhoud en opbouw. 2.1 Typering. 1. Het gaat over een roman. 2. Het is een waargebeurd verhaal de schrijfster heeft alleen andere namen gebruikt met andere karakters en ook een andere ziekte (in dit boek heeft een meisje een ernstige ziekte) 2.2 Samenvatting. Marit krijgt een uitnodiging binnen van Hanna. Hanna is de moeder van haar overleden vriendin Anicke. Het verhaal begint ermee dat Marit niet naar de verjaardag wil van Anicke want ze kan het niet opbrengen om daarover te praten daarom besluit Marit een brief te schrijven aan de moeder van Anicke een soort afscheidsbrief ze vertelt daarin alles van de eerste ontmoeting tot de begrafenis van Anicke. Het was de 1e dag ze moesten naar de middelbare school Marit kende niemand toen ze haar fiets in de fietsenstalling plaatste zag ze een meisje ongeveer even oud als zij en ze liepen samen het schoolplein op. Het bleek dat het meisje ook bij Marit in de klas zat vanaf die dag gingen ze veel met elkaar om. Als Anicke en Marit elkaar beter leren kennen blijven ze ook bij elkaar slapen als ze op een dag samen met de moeder van Anicke naar de stad gaan wordt Anicke opeens niet goed en valt flauw. Hanna zei dat het waarschijnlijk komt omdat Anicke net ongesteld is geworden. Maar als later blijkt dat Anicke vaker van die aanvallen krijgt wordt Hanna toch wel ongerust en gaat samen met Anicke naar de dokter. Als Marit de volgende dag op school komt blijft de tafel naarst haar leeg want Anicke is vandaag niet op school. Als Marit thuis komt gaat ze langs het huis van Anicke maar de broer van Anicke doet open zijn naam is Jorn hij zegt dat ze naar het ziekenhuis zijn maar hij weet verder ook niet waarom. Marit is overstuur want ze is bang dat er iets ergs is met Anicke. Dan gaat de telefoon het is Hanna om te zeggen dat Anicke morgen niet op school komt want ze ligt in het ziekenhuis ze willen morgen een paar onderzoeken doen bij Anicke. Marit is bang en kan die nacht niet slapen. Anicke bleef 3 dagen in het ziekenhuis Hanna vond het niet goed dat Marit Anicke kwam opzoeken want je was de hele dag bezig met onderzoeken. Marit heeft toen wel brieven geschreven en ze heeft daarop 1 antwoord teruggekregen daar stond in. Dat Anicke met haar hoofd door de hersenscan is geweest. Tijdens het mentoruur vertelde de mentor wat Anicke had ze had een hersentumor en de dag daarop zal ze worden geopereerd. Vanaf die dag ging het best wel snel Anicke werd geopereerd aan haar hersentumor. Anicke moest een chemokuur ondergaan. Haar haren begonnen uit te vallen ze kreeg een kaal hoofd en ze wilde geen pruik want dat vond ze stom. Anicke kwam niet meer zo vaak op school ze voelde zich dan niet lekker of ze was te moe door de chemokuur. In de zomer vakantie kreeg Anicke en aanval ze werd bleek en viel toen flauw maar deze keer verloor ze er ook urine bij de huisarts kwam meteen. Het bleek dat Anicke last had van epileptische aanvallen. Voor die aanvallen kreeg ze medicijnen maar die medicijnen hadden een bijwerking ze kreeg een boller hoofd en haar gezicht begon er pafferig uit te zien. Na de vakantie werd er een nieuwe scan gemaakt van haar hoofd. Het bleek dus dat haar hersentumor weer aan het groeien was. Anicke heeft het aan niemand verteld dat haar tumor weer groeide dat wilde ze zelf niet ze wilde dat iedereen gewoon normaal tegen haar zou blijven doen. Langzaam zwakte Anicke af uiteindelijk raakte ze in een coma en 5 dagen na de coma is Anicke overleden. Marit had het er heel moeilijk mee en zocht steun bij haar moeder. Ze praatte samen veel dat deden ze vroeger niet want toen had de moeder het veel te druk. Anicke is gecremeerd. Hanna heeft het heel moeilijk met de dood van haar dochter en wil er veel over praten met Marit maar daar voelt Marit niet zoveel voor. Ze mist Anicke op haar eigen manier en zal ook op haar eigen manier altijd aan haar blijven denken
2.3 Tijd. 1. Het verhaal speelt zich rond deze tijd af dat is te zien aan het taalgebruik en de zinsbouw. 2. Het gaat in jaren want Marit schrijft een brief en daar is het begin de brugklas en het einde dat Anicke overlijdt en dan zitten ze aan het einde van het 3e leerjaar. 3. De schrijfster heeft versnellingen gebruikt want het is een brief en dan versnel je meer want anders duurt de brief te lang en met de versnelde stukjes is het makkelijker te begrijpen en wordt het niet saai want als je elk detail gaat opschrijven is het verhaal niet leuk meer. 4. Het hele boek is een brief dus maar in het begin van ieder hoofdstuk staat er een klein deel schuingedrukt en dat betekent dat er wordt uitgelegd in het kort wat er is gebeurd en wat er in dit hoofdstuk gaat gebeuren. 2.4 Ruimte. 1. het verhaal speelt zich af op school, in het ziekenhuis, thuis bij Anicke en bij Marit eigenlijk overal maar dit zijn de belangrijkste plaatsen die het meeste voorkomen
2. Ja in het ziekenhuis is er altijd een ernstige sfeer en in dit boek is dat ook. 3. Het weer speelt eigenlijk geen rol in dit boek en de tijd ook niet echt. 2.5 Personen. 1.Anicke
Marit ziet Anicke als een goede vriendin maar nadat ze hoort dat Anicke een tumor heeft probeert ze sterk te zijn maar ze voelt dat Anicke zich anders gaat gedragen en daar heeft Marit een raar gevoel over Anicke ziet Marit als een goede vriendin en ze vindt dat ze een lief en zorgzaam meisje is. Als Anicke ziek is wil ze niet altijd dat Marit er is ze vindt het wel leuk maar soms is het te vermoeiend voor haar en dan snauwt ze tegen Marit maar dan bedoeld ze het niet zo. 2.Marit: is een verlegen meisje en zegt niet vaak wat ze denkt. Ze heeft een moeder haar vader is overleden toen ze nog jong was. Marit zit op school en heeft geen baan ze is de beste vriendin van Anicke na de dood van Anicke heeft ze nog maar weinig zin in school want ze mist haar vriendin. Er wordt niet beschreven hoe Marit er uit ziet er wordt wel gezegd dat ze een bril heeft. Anicke: zegt bijna alles wat ze zegt en heeft meer zelfvertrouwen dan Marit. Anicke heeft blond lang sluik haar en ze noemen haar het meisje met de spaniëloren. Ze heeft een vader en een moeder 1 oudere broer en 1 jonger broertje. 3. Anicke gedraagt zich anders omdat ze ziek is en niet wil laten merken dat ze bang en zwak is ook zegt ze tegen niemand dat de tumor terug is want ze wil niet dat haar vrienden haar anders gaan behandelen. 4. De schrijfster laat de personages normaal overkomen maar dat heeft te maken met dat het verhaal waargebeurd is en dan kun je dat niet doen en de schrijfster heeft zoiets ook meegemaakt alleen ze kende de persoon zelf niet maar wel de vriendinnen ervan. 2.6 Vertelwijze. 1. Een personaale verteller want Marit schrijft de brief dus dan is het een ik- verhaal maar de tekst van het boek is meer personaal je ziet en leest alleen de gevoelens van Anicke en Marit. 2. Het verhaal is

3. Nee de schrijfster heeft gewoon Nederlands gebruikt en dat snap ik. 4. Nee de schrijfster heeft geen zinnen gebruikt die afwijkend zijn van het gewoon Nederlands. 5. Het verhaal is heel goed geschreven en waarom ik dat vind het is een realistisch verhaal het kan ook echt gebeuren. Het verhaal is zo geschreven dat ik geen moment dacht van bah wat is dit saai. De schrijfster schrijft op een boeiende manier. En het onderwerp spreekt me erg aan het is geen leuk onderwerp het is een zielig en dat vind ik meestal wel leuk om te lezen. 2.7 Structuur. 1. Het boek heeft 26 hoofdstukken en elk hoofdstuk begint met een kleine inleiding van wat er in de tussentijd gebeurd is en dat stukje is schuingedrukt en dat betekent dat het een stukje is van de brief die Marit schrijft. En ja het boek bevat witregels. Waarom deze indeling zo is het boek is eigenlijk een hele herinnering en bij elk hoofdstuk wordt er gezegd van wat er was gebeurd en wat er gaat gebeuren zo dat de lezer het snapt. 2. Het boek maakt gebruik van een opening in de lucht want in het begin snap je hellemaal niet waarover het gaat maar als je verder leest krijg je stukje bij beetje te lezen wat er nou is gebeurd. 3. Het boek heeft een gesloten eind. Eigenlijk is het heel vreemd maar het einde van het boek is aan het begin want de rest is allemaal herinnering. Je weet nou dat Marit niet naar de verjaardag van Anicke wil want ze wil het op haar eigen manier verwerken en als je het hele boek gelezen hebt krijg je op al je vragen antwoorden. 3.motieven en thema’s. 1. De brief in het begin verklaart waarom Marit niet naar het feest wil. En in het midden van het verhaal snap je waaraan Anicke lijdt en waarom ze is overleden. 2. De diepere bedoeling van het verhaal is dat hoe jong je ook bent je ook dood kunt gaan aan kanker en ook dat je je niet zo druk moet maken om kleine dingen maar juist blij moet zijn met wat je hebt. Wat ik heel mooi vond aan het boek en dat ook heel echt leek is het rouwproces en het verlies van een dierbare bijv je beste vriendin dat lijkt me echt kei erg als mijn beste vriendin komt te overlijden op zo`n jonge leeftijd dat zet je aan het denken. 3. De motieven van het boek zijn: het woord afscheidsbrief is de titel van het boek en Marit schrijft een afscheidsbrief aan Hanna en voor haar eigen. Zo kan Marit de dood van Anicke beter verwerken. In deze brief beschrijft Marit het leven van Anicke en dat is heel goed gedaan ze schrijft ook op hoe ze was en wat ze voelde. 4. Het thema van het boek is: de dood verwerken van een dierbare en afscheidsbrief Marit wil niet naar de verjaardag van Anicke om haar te herdenken. Omdat ze dat niet wil schrijft ze een lange brief met daarin het leven van Anicke vanaf de dag dat Marit haar kende tot de begrafenis van Anicke. Op deze manier kan Marit het verlies van Anicke beter verwerken. 5. Afscheidsbrief zo heet het boek en waarom omdat Marit een afscheidsbrief schrijft aan Anicke voor Hanna. 4. Schrijver en verhaal. 1.het verhaal is geschreven in 1999. 2. - gabbers - geen verbinding - skeelers - sjoe sanah en de spinnenvrouw
3. Bobje Goudsmit is het vierde kind uit een gezin van zes. Ze is lerares Nederlands, hoewel ze vroeger niet zo goed daarin was. Ze werd vroeger altijd 'Bobbeltje' genoemd door haar vader. Later werd het Bobje. Ze schrijft al vanaf dat ze vijf jaar is. De eerste keer dat ze de macht van letters ontdekte, was toen haar moeder haar drie oudere zusjes aan het voorlezen was. Als ze lief en braaf was geweest, mocht ze als vierde meeluisteren. Ze leerde hoe je het woord BOEK moest schrijven. Ze ging meteen haar eerste boek maken: vier papiertjes die aan elkaar geniet waren. Op elke bladzijde maakte ze een tekening vol verhalen die ze zelf bedacht en een letter: B, O, E, K. Haar moeder vond het kleutergeleuter en legde haar uit dat er achter letters woorden en zinnen verborgen waren, die allemaal samen een boek vormden. Daarna heeft ze heel snel via schooltje spelen met haar oudere zussen zichzelf lezen geleerd. Als Bobje een boek wil schrijven, gaat ze gewoon achter de computer zitten, steunt haar hoofd op haar handen en gaat denken. Dan alles snel opschrijven en herlezen en schrappen en verbeteren en weer opschrijven. Haar verhaal verandert steeds. Ze weet nooit precies van tevoren hoe het zal aflopen. Zo blijft het voor haar nog een beetje een avontuur. In haar boeken gebruikt ze stiekem dingen van haar vier kinderen of van de school, waar ze lesgeeft. Naar aanleiding van een gebeurtenis gaat ze schrijven. Ze gebruikt bijvoorbeeld wel andere namen en verandert alles een beetje. Uiteindelijk komt het wel op hetzelfde neer. Bobje leest heel veel boeken over verschillende onderwerpen, zoals griezelboeken en spannende boeken. Als kind was ze dol op de sprookjes van Grimm. Het kon haar niet eng genoeg zijn. In het algemeen spreken haar boeken de boekbesprekers erg aan. 4.Het verhaal dat ze heeft geschreven heeft ze zelf ook meegemaakt alleen ze kende de leerling zelf niet zo goed die was overleden maar ze kende wel de vriendinnen ervan. In dit boek heeft ze de ziekte veranderd en de personages en hun karakters 5. Persoonlijkoordeel. 1. ja een heel goed onderwerp. Dit onderwerk komt in het dagelijks leven ook voor niet alleen de ziekte maar ook dood en verwerking. Het boek leert je nadenken over het leven en dat je je niet zo druk moet maken om de kleine dingen. 2. Wat het boek bij me doet kan ik in een paar woorden zeggen: verdriet, zielig en het zet je aan het denken want je beste vriendin zal maar eens in de schoenen staan van Anicke wat moet jij dan doen als vriendin en hoe moet je je emoties onder controle houden. 3. Het mooiste gedeelte aan het boek vond ik de begrafenis. Er is muziek en iedereen zit in de kerk en Marit probeert zichzelf sterk te houden net zoals ze dat ook altijd deed toen Anicke er nog was. Want Marit moest toen Anicke gerust stellen en dat hoeft nou niet meer. Maar in de kerk wil Marit niet huilen ze wil dat niemand ziet dat ze huilt maar als dan het lievelings liedje van Anicke wordt gespeeld rollen de tranen over haar wangen. 4. Ja dat je zomaar iemand kunt verliezen door een ziekte of door andere dingen. En dat je je eigen niet zo druk moet maken om de kleinere dingen. Je moet de dingen koesteren die je hebt. 5. Een beetje wel. Ik heb zelf mijn oma en opa verloren en een oom die was pas 50 jaar. Dat zet je aan het denken want het was heel plotseling hij was nog nooit ziek geweest en hij mankeerde ook niets. Mijn oma is overleden na een lange periode in het ziekenhuis het was haar gewoon te veel ze kon ook de dood niet verwerken van mijn oom. Dus ik heb ook geleerd om te gaan met rouwproces en het verlies van iemand. Mijn oom was ook jong niet zo jong als Anicke maar dat maakt niet uit. 6. Ja. Want het onderwerp komt dagelijks voor en zal nooit verdwijnen het onderwerp kan bij iedereen gebeuren en het zijn toch serieuze dingen waarover je na moet denken. 7. Ja een heel serieus verhaal. 8. Nee eigenlijk niet

9. Ik vond dit een heel mooi boek ik raadt het ook iedereen aan om te lezen. Het zijn dingen die dagelijks gebeuren. Het is een zielig boek het zal bij sommige mensen gevoelens oproepen die bijv ook zoiets hebben meegemaakt, en andere mensen zet het aan het denken. De manier waarop het boek is geschreven vind ik ook heel goed het leven van Anicke is heel mooi beschreven en je snapt het ook. Het boek is ook spannend want in het begin heb je een hoop vragen over het boek en tijdens het lezen krijg je de antwoorden, en dat vind ik juist zo goed aan het boek als het een cijfer zou krijgen kreeg het van mij een: 9.5.