Ademloos door Kim Moelands

Zielig:
Na de dood van Ron krijgt Kim bijna geen tijd voor een rouwproces en afscheid. De ouders van Ron doen heel vervelend tegen haar, alles wat Kim doet is in hen ogen verkeerd, ook als ze het goed bedoelt. Kim heeft een hele moeilijke periode na de dood van haar verloofde, maar de ouders van Ron laten haar geen moment met rust. Kim stort hierdoor steeds verder in. Als Kim het as op heeft gehaald, bellen de ouders van Ron een paar weken later op om te vragen wanneer het as opgehaald kan worden. Als Kim dan laat weten dat ze de as al heeft, vallen ze heel erg tegen haar uit: “Wij willen het as, het is onze zoon, Kim krijgt wel een vervanger, maar wij niet”. De ouders, zus en vrienden van Kim doen er alles aan om Kim op het goede pad te zetten, soms valt ze toch weer terug op het verkeerde pad.


Aangijpend:
Als Kim bij Yvonne is, krijgt Kim contact met Ron. Yvonne is de schakel tussen dood en levend, dus de schakel tussen Ron en Kim. Als Ron alle gebeurtenissen na zijn dood beschrijft, krijg ik heel erg medelijden met Ron. Hij verteld dat hij altijd bij Kim is geweest om haar te troosten en te steunen tegen haar pijn en haar verdriet. Het doet hem pijn om Kim te zien lijden en dat hij daar niets aan kan doen. Kim ziet, hoort, voelt en merkt niet dat Ron bij haar is, vaak loopt ze dwars door Ron heen. Kim beschrijft ook haar moeilijke periode, haar liefde voor Ron, hoe hij komt te overlijden, zijn laatste dagen en wat haar na zijn dood gebeurd, zó mooi. Dat ik een brok in mijn keel kreeg en mijn tranen niet binnen kon houden. Kim geeft ook een hele mooie, goede boodschap aan de wereld: Geniet van elke dag, leef en blijf niet stilstaan bij onbelangrijke probleempjes, die er eigenlijk niet toe doen.


Grappig:
Als Ron via Yvonne met Kim praat, merk je dat zijn humor nog niet verloren is gegaan: “Stop met jezelf naar beneden halen. Mijn mooie, lieve vrouw voor altijd. Mijn ware, mijn enige tot in de eeuwigheid.” Lachend voegt hij er nog aan toe: “Amen.” Ook als Kim door haar ouders, zus en vrienden op het goede pad is gezet weet ze van alle ellende toch het positieve in te zien. Ze is weer wat vrolijker geworden en heeft zich zelf teruggevonden. Dit maakt het boek wat luchtiger en krijg je de tijd om even bij te komen.



Info over de schrijver:
Kim Moelands is journaliste en recensente. Ze is geboren op 3 Oktober 1975, dus is 35 jaar oud. Voor mensen met taaislijmziekte is dat de gevarenzone, de gemiddelde levensverwachting is tussen 35 en 40 jaar, dan ben je “Total loss” verklaard. Taaislijmziekte is een aangeboren ernstige aandoening waarbij slijm dat op verschillende plaatsen in het lichaam wordt afgescheiden, heel taai is. Kim belandde tijdens het schijven van ademloos twee keer in het ziekenhuis met een longinfectie.



Titelverklaring:
De titel ademloos heeft met twee dingen te maken: Taaislijmziekte beneemt letterlijk je adem, heeft de macht over het dagelijkse leven en je wordt er niet oud mee. Ook volgde ik ‘ademloos’ de lijdensweg naar de dood van Ron, de verloofde van Kim.



Genre:
Het genre van het boek is Roman, De relatie die Kim met Ron had was heel erg close. Kim kan de eerste dagen na de dood van Ron niet echt meer aan leven denken. Maar de relatie met haar ouders, zus, vrienden en haar hond, hebben haar toch weer op het rechte pad gezet.



Thema:
Het thema van het boek is: leven met CF. Kim en Ron leven allebei met CF. Kim verteld de gevolgen van taaislijmziekte, wat het met je doet en wat het is.



Opbouw:
Het boek is voor het grootste deel in chronologische volgorde geschreven, ongeveer van dag op dag, maar ze kijkt soms een paar jaar terug. Soms is er een verdere flashback en dan denk Kim terug aan Ron of aan de eerste ontmoeting met Balou.



Personages:
Kim: Ze lijdt aan taaislijmziekte, een ziekte waar je niet oud mee wordt. Haar verloofde overlijdt op 33-jarige aan dezelfde ziekte als Kim. Daar heeft ze veel moeite mee en krijgt bijna geen rust door de ouders van Ron. De ouders, zus en vrienden van Kim helpen haar om terug op het goede pad te komen. Als ze later een hond neemt, krijgt ze weer meer kleur in haar leven, Balou maakt het lege, stille huis weer een normaal huis. Kim merkt later dat ze gelukkig is, óók alleen. Kim is een hele spontane en vrolijke vrouw.

Ron: Ook hij lijdt aan taaislijmziekte, hij is de verloofde van Kim. Ron lijkt mij een man die veel van het leven geniet en die heel veel van Kim houdt. Zijn laatste dagen komt hij over als een jong kind, maar dat komt omdat het dan heel slecht met hem gaat. Na zijn dood verteld hij (via Yvonne) dat hij altijd bij kim is en dat hij haar troost als het even niet meer gaat. Ron is vrij ver in het begin al uit het verhaal verdwenen, op bladzijde 98 overlijdt hij aan taaislijmziekte.

Balou: Balou is een leuke hond uit Bosnië, hij is een zwerfhond geweest en is in een hondenasiel geplaatst, Kim vond Balou zo’n leuke hond, dat ze hem in huis nam. Balou maakte het huis van Kim weer een écht huis, door Balou heeft Kim weer iets om voor thuis te komen. Eerst was Balou heel erg bang en schrok van bijna alles wat Kim deed, later schenkt ze Kim haar onvoorwaardelijke liefde en helpt haar om de pijn en het verdriet naar de achtergrond te verdringen.

Ouders van Kim: De ouders van Kim zijn (tot tegenstelling van de ouders van Ron) hele behulpzame, zorgzame en lieve ouders. Ze hebben er moeite mee om hun dochter zo te moeten zien lijden. Ze staan altijd voor haar klaar en gingen ook mee om Balou uit het dierenasiel te halen. Ze vinden Balou een goede keus en hen dochter is binnen een paar dagen weer helemaal de oude Kim.



Perspectief:
Alle gebeurtenissen worden verteld door Kim, de hoofdpersoon. In dit boek kijkt Kim een aantal jaren terug. Als Kim dit boek schrijft is het een paar jaar na de dood van haar verloofde.

Citaat: Het zwarte koppie van hond Balou kijkt me aan en ook al is het maar een foto (en niet eens een leuke), ik ben op slag verliefd. Balou’s grote ogen kijken me verwachtingsvol aan vanachter het beeldschermglas. De lichtbruine tekening boven haar ogen geeft haar kop karakter, het lijken net wenkbrauwen. Rondom haar bekkie heeft ze wat grijze haartjes. BALOU ZOEKT EEN BAASJE staat met grote rode letters onder de foto geschreven. Mijn hart maakt een huppeltje. Balou zoekt een baasje en ik een maatje. Toeval?



Tijd:
Het verhaal begint in de zomer van 2001 dan is Kim ongeveer 29 jaar en ver op het eind van het boek is Kim 30 jaar. Het verhaal duurt dus ongeveer één jaar.



Ruimte:
Het grootste deel van het verhaal speelt zich af bij Kim thuis. Daar ligt Ron opgebaard, rouwt ze, speelt ze met Balou enz. Op het begin zijn ze vaak en lang in het ziekenhuis, daar sterft Ron aan taaislijmziekte.



Einde van het verhaal:
Kim is tot de conclusie gekomen dat ze na Rons dood veel is verloren, maar dat ze ook veel heeft gewonnen. Balou is haar nieuwe maatje en geeft haar net zo veel vertrouwen als Ron. Kim kijkt weer uit naar de toekomst. Ze heeft zichzelf weer terug gevonden. Ze is gelukkig, óók zonder Ron.



samenvatting:
Kim en Ron zijn een jong en gelukkig stel. Ze hebben allebei taaislijmziekte en Ron overlijdt hieraan op 33 jarige leeftijd. Kim is er helemaal kapot van en het gaat helemaal niet goed met haar. De ouders van Ron laten haar geen moment met rust. Alles wat Kim doet, is in hun ogen verkeerd. Niemand mag dichtbij de kist van Ron komen en ze mogen bijna geen afscheid nemen. Na ieder moeizaam telefoongesprek met de ouders van Ron, moet Kim hard rennen om te kunnen overgeven in het toilet. Haar ouders, zus en vrienden steunen Kim zoveel mogelijk en geven haar moed om te blijven leven.

Kim komt na de dood van Ron erachter dat zijn ouders en Kim heel erg verschillen van smaak en ideeën. Kim lijdt hier heel erg aan, ze maakt zich druk, boos en zorgen en is nog ernstig ziek ook. Als het lijkt dat het teveel voor haar wordt, ontmoed Kim Yvonne. Een schakel tussen levend en dood, dus tussen Kim en Ron. Ron kan via Yvonne adviezen geven en met Kim praten. Dit zet Kim veel aan het denken maar het doet haar ook heel veel goeds. Na overleg met Ron besluit Kim dat ze het contact met zijn ouders gaat verbreken.

Als Kim op haar werk een advertentie aanklikt, verschijnt een lieve Bosnische zwerfhond op het beeldscherm. Kim wordt spontaan verliefd op de hond, ze besluit na een interview met de bazin van het hondenasiel, dat Balou haar nieuwe levensmaatje gaat worden. Balou is eerst heel bang maar geeft later nog meer kleur aan het leven van Kim, ze geeft Kim weer iets om voor thuis te komen. Balou geeft Kim haar onvoorwaardelijke liefde. Samen gaan ze er tegenaan.



Einde van het verhaal:
Kim komt op het eind tot de conclusie dat ze na Rons dood veel is verloren, maar dat ze ook veel heeft gewonnen. Balou is haar nieuwe maatje en geeft haar net zo veel vertrouwen als Ron. Kim kijkt weer uit naar de toekomst. Ze heeft zichzelf weer terug gevonden. Ze is gelukkig, óók zonder Ron.