Titel: Aan de andere kant van het water
Auteur: Nicole Boumaâza
Uitgeverij: Davidsfonds/Infodok
Plaats: Leuven
Jaar van uitgave: 1995
Samenvatting:
Nadia is een meisje van 15 die woont met haar twee broers, vader en moeder in België. Haar vader komt oorspronkelijk uit Marokko en haar moeder komt uit België. Haar ouders liggen in scheiding. In de Marokkaanse cultuur is scheiden even erg als een moord plegen. Haar vader is hier niet blij mee, en wil helemaal niet scheiden. In de paasvakantie neemt hij Nadia, Samir (Sam) en Benyounnes (Bennie) mee naar zijn broer in Frankrijk. Dit doen ze wel vaker. Het lijkt een gewone vakantie. Wanneer ze in Frankrijk zijn, stelt hij de kinderen voor om een weekje naar hun familie in Marokko te gaan. Eerst twijfelen ze omdat hun moeder niet mee gaat en ze er niets van weet, maar uiteindelijk vinden ze het toch wel heel spannend en willen het wel doen. Ze hebben een hele leuke tijd met hun familie, maar een dag voordat ze terug zouden gaan gebeurt er iets raars. De deur gaat dicht en ze mogen niet naar buiten. Ze snappen er niets van. Dan neemt een van hun ooms ze mee naar familie die in de bergen woont. Hij zegt dat hun vader daar op ze wacht. Dit blijkt niet zo te zijn. Na een tijdje krijgen ze door wat er aan de hand is. Hun vader heeft ze ontvoerd naar Marokko. Het was allemaal gepland! Zelf is hij terug naar hun moeder om te onderhandelen. Ze moet de scheiding intrekken, of ze zal de kinderen nooit meer terug zien. Maar moeder laat zich niet zomaar gebruiken, en spuugt in vader’s gezicht. Ondertussen verzinnen Nadia en Sam een plan om weg te komen. Ze spreken af dat ze tijdens het middagdutje van hun familie weg zullen lopen. Als het zover is neemt Nadia Bennie vast mee over het hek. Sam komt later, hij haalt eerst nog wat water. Als ze een heel eind gelopen hebben, neemt een boer ze mee op zijn hooiwagen. Ze mogen bij hem overnachten.
De volgende ochtend als ze wakker worden staat hun oom Fouad voor hun neus. Ze zijn verraden. Hij stuurt ze naar de boerderij van Oom Aïssa. Daar moeten ze gaan wonen. Het is een zwaar leven. Nadia moet helpen in het huishouden. Na een tijdje ontmoet ze Ali. Hij vertelt haar dat hij haar moeder kent. Ze hebben een plan; ze zullen Bennie laten ontsnappen. Hij zal doorgaan als het zoontje van een andere vrouw, die hem dan zo de grens mee over neemt. Na een aantal dagen gebeurt dit. Bennie komt veilig thuis. Wanneer Nadia’s familie er achter komt dat zij en Sam hebben meegewerkt, is oom Fouad woedend! Hij haalt Sam bij haar weg. Van nu af aan moeten ze apart wonen. Nadia heeft geen idee waar Sam nu verblijft. Ze is bang. Ondertussen wordt ze verliefd op haar neef, Ahfid. Ahfid is zelf ook verliefd op Nadia. Na een tijdje hoort ze dat Sam ontsnapt was, maar weer gepakt is. Hij heeft in de gevangenis gezeten omdat hij zonder paspoort de grens over wilde. Hij is nu weer bij haar oma. Ze gaat erheen. Ze eisen dat ze weer bij elkaar mogen wonen, en dat gebeurt. Ze wonen weer op de boerderij bij oom Aïssa. Wanneer ze een huwelijksfeest van het buurmeisje hebben aan het strand, vertelt Sam aan Nadia dat hij van plan is om weer te gaan ontsnappen. Nadia vindt dit geen goed plan. Op het feest raakt ze aan de praat met de zus van Ali. Van haar hoort ze dat Sam en zij over 10 dagen opgehaald zullen worden. Ze zullen doorgaan als de zoon en dochter van een Marokkaanse man en vrouw, die in België werken. Zo zullen ze terug reizen. Het is ondertussen al zomervakantie. Nadia is erg blij.
De laatste dagen duren het langst. Ze zijn bang dat er iets fout zal gaan, of dat ze niet van de boerderij weg kunnen komen.
Als het zo ver is gaat alles goed. Ze stappen bij Ali en de Marokkaanse familie in de auto, en rijden naar een stadje dat aan de zee ligt. Als ze veilig over de grens zijn, zijn ze erg opgelucht. De volgende dag gaan ze met de veerboot over naar Spanje. Dit is nogal spannend, want oom Fouad heeft goede contacten in Europa. Daarom moeten Sam en Nadia in de auto blijven zitten tot de boot ver genoeg van de kant af is. Wanneer dit het geval is komen ze te voorschijn. Ze horen van het gezin waar ze mee reizen, dat ze inderdaad oom Fouad aan de kust hebben zien staan. Hij stond te kijken of hij Sam en Nadia zag, maar heeft ze gelukkig niet gezien. Ze komen weer veilig thuis in België.
Hun leven wordt weer zoals vroeger, alleen wonen ze nu ergens anders en zitten ze op een andere school. Sam maakt al snel vrienden op zijn nieuwe school. Nadia heeft het iets minder makkelijk. Ze sluit zich af van de buitenwereld en wordt gepest. Maar als ze de hele klas haar verhaal over Marokko heeft vertelt, hebben ze allemaal veel respect voor haar, en heeft ze het erg naar haar zin.
Vragen:
• Vorm
- Vanuit welk perspectief wordt het verhaal verteld?
Het verhaal wordt verteld vanuit een ik perspectief.
“Ik ruimde snelde keuken op. Toen ik de thee naar de woonkamer bracht, zag ik vaders gezicht grauw worden, alsof hij zich niet goed voelde. Hij was de brief aan het lezen die vanmiddag met de post gekomen was.” (regel 18 t/m 21, blz. 7)
- Hoe bouwt de schrijver de spanning op?
De schrijver bouwt de spanning op door vragen te stellen en die pas later in het boek te beantwoorden.
“Toen gebeurde wat ik altijd gevreesd had: oom Fouad nam Sam mee en ik mocht niet weten waarheen.” (regel 1 en 2, blz. 89)
“Ik liep met Ahfid naar buiten. ‘Je broer zit in Zaio. Hij is door oom Fouad daarheen gebracht.” (regel 27 en 28, blz. 110)
- Waar wordt de tijd duidelijk versneld?
De tijd wordt versneld in Spanje en Frankrijk als ze vanaf Zaio (Marokko) naar België reizen.
“Van de reis door Spanje en Frankrijk herinner ik me niet veel. Achter mijn ogen zat de hele tijd een leegte, zodat het leek of dit alles met een andere Nadia gebeurde. Na een dag kwamen we aan in Antwerpen.”(regel 7 t/m 9, blz. 149)
- Waar wordt de tijd duidelijk vertraagd?
De tijd wordt duidelijk vertraagd als Nadia, Sam en Bennie bij de boerderij van oma wonen.
“Elke minuut duurde een eeuwigheid en de zon brandde constant op je al verbrande gezicht.” (regel 12 en 13, blz. 49)
- Waarom wordt de verteltijd daar vertraagd?
De verteltijd wordt daar vertraagd, omdat het aangeeft dat het daar heel saai was en dat alle dagen lang duurde.
• Personen
- Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon in dit verhaal is Nadia. Het boek wordt verteld vanuit Nadia, een ik-standpunt. Ze vertelt hoe ze zich voelt en wat ze denkt.
- Beschrijf het probleem van de hoofdpersoon aan het begin van het verhaal.
Het probleem van de hoofdpersoon is dat haar moeder wil gaan scheiden. Haar vader wil dat niet. De moeder van Nadia wordt gecommandeerd door haar man. In de Marokkaanse religie is het normaal dat de man alles te zeggen heeft in huis en dat vrouwen het huishouden moet regelen. De vader van Nadia is werkloos en zijn vrouw werkt ook nog. Hij doet zelf helemaal niks en als ze zegt dat hij iets moet doen dan wordt hij boos.
- Welke moeilijkheden moet zij overwinnen? Lukt dat uiteindelijk?
Nadia moet zien te overleven in Marokko. Alles daar is heel anders. Het is daar veel armer en de voor ons normale dingen zoals tv en computer hebben ze daar niet. De sanitaire voorzieningen zijn ook niet zoals in België. Ze moet douchen met een emmer water en als ze water wil drinken moet ze als eerst een eind naar de waterput lopen. Ze moet ondanks dat ook nog voor haar twee jongere broertjes zorgen en proberen weer terug naar België te gaan.
- Beschrijf het innerlijk van de hoofdpersoon. Gebruik daarbij minstens drie citaten, bij drie karaktertrekken.
Nadia is erg zelfstandig. Ze doet heel veel in het huishouden in België en Marokko.¹ Ze is komt ook op voor haar broertjes en zichzelf. ² Ze is ook erg lief. Als Bennie huilt dan gaat ze hem dan ook troosten. ³
¹ “Op een regenachtige vrijdagmiddag stond ik in de keuken te koken. De aardappelen waren aan het koken en ik legde de biefstuk in de pan.” (regel 1 en 2, blz. 5)
²”Waarom sluiten jullie ons daar op? We willen naar huis, naar moeder!’ Oom Fouad verschoot van kleur! Hij wilde Sam slaan, maar ik hield hem tegen.” (regel 26 t/m 29, blz. 44)
³”Na een uur was Benny hondsmoe. Hij jengelde en hield ons op, zodat we hem om beurten begonnen te dragen. Toen ik hem vast had probeerde ik hem te troosten en gerust te stellen.”(regel 3 t/m 5, blz. 39)
- Welke persoon uit het verhaal zou jij absoluut niet willen zijn? Leg uit waarom.
Ik zou absoluut niet Bennie willen zijn. Bennie is 7 en als je op die leeftijd van je moeder wordt weggehaald en in een vreemd land bij vreemde mensen gaat wonen ben je niet erg blij.
• Plaats en tijd
- Zoek twee serieuze! Recensies over je boek.
Opmerking:
Het boek is niet erg bekend en daarom heb ik geen negatieve recensie kunnen vinden, positieve recensies van dit boek waren ook niet in overvloed. Ik ben naar de bibliotheek geweest en heb heel het internet afgezocht. De onderste twee recensies waren de beste.
Positieve recensies:
1. Een schitterend boek, vol aangrijpende fragmenten.
Het boek omschrijft de harde realiteit van het Marokkaanse leven op een ontroerende, emotionele manier. De kinderen proberen te vluchten en tijdens deze vlucht wordt de spanning opgedreven, door de angst van de kinderen. Deze naar het eind toelopende spanning en het emotionele terugzien van de moeder versterkt het inlevingsvermogen en zorgt ervoor dat je dit boek nooit meer zal vergeten!!
Commentaar: Ik ben het eens met de recensent. Het boek gaat inderdaad over de harde realiteit van het Marokkaanse leven op een mooie manier. Er zit veel spanning in het boek, vooral bij sommige stukken. Het inlevingsvermogen is ook erg goed. Mijn conclusie is dat de recensent gelijk heeft.
2. Verhaal in ik-vorm, waarin een 15-jarig meisje vertelt over haar gedwongen verblijf in Marokko, samen met haar twee broers; allen kinderen van een Belgische moeder en een Marokkaanse vader. Als de moeder wil scheiden, ontvoert de vader de kinderen, die grote moeite hebben zich aan te passen. De cultuurverschillen en de problemen die daaruit voortvloeien, worden goed weergegeven; ook ontstaat een beeld van het dagelijks leven op het platteland van Marokko.
Vreemde woorden worden in de tekst verklaard. Het goed opgebouwde verhaal is verdeeld in korte hoofdstukken; romantiek en spanning ontbreken niet, echter zonder sensatie. Aantrekkelijke lectuur voor een grote groep lezers en heel bruikbaar in het kader van multicultureel onderwijs. 13 j.e.o.
Commentaar:
Ik vind dat de recensent gelijk heft. Je krijgt in het boek een goed beeld van het dagelijks leven op het platteland van Marokko. In het verhaal hebben ze Marokkaanse woorden neergezet. Achter een Marokkaans woord staat de betekenis tussen haakjes. Ik ben het eens met de recensent dat spanning en romantiek niet ontbreken. Nadia heeft in het boek een verhouding met Ahfid. Het boek is mooi voorgedragen en goed bruikbaar in het multicultureel onderwijs. Ik heb zeker wat geleerd van het boek. Mijn conclusie is dat de recensent een mooie en kloppende recensie heeft geschreven.
Auteur: Nicole Boumaâza
Uitgeverij: Davidsfonds/Infodok
Plaats: Leuven
Jaar van uitgave: 1995
Samenvatting:
Nadia is een meisje van 15 die woont met haar twee broers, vader en moeder in België. Haar vader komt oorspronkelijk uit Marokko en haar moeder komt uit België. Haar ouders liggen in scheiding. In de Marokkaanse cultuur is scheiden even erg als een moord plegen. Haar vader is hier niet blij mee, en wil helemaal niet scheiden. In de paasvakantie neemt hij Nadia, Samir (Sam) en Benyounnes (Bennie) mee naar zijn broer in Frankrijk. Dit doen ze wel vaker. Het lijkt een gewone vakantie. Wanneer ze in Frankrijk zijn, stelt hij de kinderen voor om een weekje naar hun familie in Marokko te gaan. Eerst twijfelen ze omdat hun moeder niet mee gaat en ze er niets van weet, maar uiteindelijk vinden ze het toch wel heel spannend en willen het wel doen. Ze hebben een hele leuke tijd met hun familie, maar een dag voordat ze terug zouden gaan gebeurt er iets raars. De deur gaat dicht en ze mogen niet naar buiten. Ze snappen er niets van. Dan neemt een van hun ooms ze mee naar familie die in de bergen woont. Hij zegt dat hun vader daar op ze wacht. Dit blijkt niet zo te zijn. Na een tijdje krijgen ze door wat er aan de hand is. Hun vader heeft ze ontvoerd naar Marokko. Het was allemaal gepland! Zelf is hij terug naar hun moeder om te onderhandelen. Ze moet de scheiding intrekken, of ze zal de kinderen nooit meer terug zien. Maar moeder laat zich niet zomaar gebruiken, en spuugt in vader’s gezicht. Ondertussen verzinnen Nadia en Sam een plan om weg te komen. Ze spreken af dat ze tijdens het middagdutje van hun familie weg zullen lopen. Als het zover is neemt Nadia Bennie vast mee over het hek. Sam komt later, hij haalt eerst nog wat water. Als ze een heel eind gelopen hebben, neemt een boer ze mee op zijn hooiwagen. Ze mogen bij hem overnachten.
De volgende ochtend als ze wakker worden staat hun oom Fouad voor hun neus. Ze zijn verraden. Hij stuurt ze naar de boerderij van Oom Aïssa. Daar moeten ze gaan wonen. Het is een zwaar leven. Nadia moet helpen in het huishouden. Na een tijdje ontmoet ze Ali. Hij vertelt haar dat hij haar moeder kent. Ze hebben een plan; ze zullen Bennie laten ontsnappen. Hij zal doorgaan als het zoontje van een andere vrouw, die hem dan zo de grens mee over neemt. Na een aantal dagen gebeurt dit. Bennie komt veilig thuis. Wanneer Nadia’s familie er achter komt dat zij en Sam hebben meegewerkt, is oom Fouad woedend! Hij haalt Sam bij haar weg. Van nu af aan moeten ze apart wonen. Nadia heeft geen idee waar Sam nu verblijft. Ze is bang. Ondertussen wordt ze verliefd op haar neef, Ahfid. Ahfid is zelf ook verliefd op Nadia. Na een tijdje hoort ze dat Sam ontsnapt was, maar weer gepakt is. Hij heeft in de gevangenis gezeten omdat hij zonder paspoort de grens over wilde. Hij is nu weer bij haar oma. Ze gaat erheen. Ze eisen dat ze weer bij elkaar mogen wonen, en dat gebeurt. Ze wonen weer op de boerderij bij oom Aïssa. Wanneer ze een huwelijksfeest van het buurmeisje hebben aan het strand, vertelt Sam aan Nadia dat hij van plan is om weer te gaan ontsnappen. Nadia vindt dit geen goed plan. Op het feest raakt ze aan de praat met de zus van Ali. Van haar hoort ze dat Sam en zij over 10 dagen opgehaald zullen worden. Ze zullen doorgaan als de zoon en dochter van een Marokkaanse man en vrouw, die in België werken. Zo zullen ze terug reizen. Het is ondertussen al zomervakantie. Nadia is erg blij.
Als het zo ver is gaat alles goed. Ze stappen bij Ali en de Marokkaanse familie in de auto, en rijden naar een stadje dat aan de zee ligt. Als ze veilig over de grens zijn, zijn ze erg opgelucht. De volgende dag gaan ze met de veerboot over naar Spanje. Dit is nogal spannend, want oom Fouad heeft goede contacten in Europa. Daarom moeten Sam en Nadia in de auto blijven zitten tot de boot ver genoeg van de kant af is. Wanneer dit het geval is komen ze te voorschijn. Ze horen van het gezin waar ze mee reizen, dat ze inderdaad oom Fouad aan de kust hebben zien staan. Hij stond te kijken of hij Sam en Nadia zag, maar heeft ze gelukkig niet gezien. Ze komen weer veilig thuis in België.
Hun leven wordt weer zoals vroeger, alleen wonen ze nu ergens anders en zitten ze op een andere school. Sam maakt al snel vrienden op zijn nieuwe school. Nadia heeft het iets minder makkelijk. Ze sluit zich af van de buitenwereld en wordt gepest. Maar als ze de hele klas haar verhaal over Marokko heeft vertelt, hebben ze allemaal veel respect voor haar, en heeft ze het erg naar haar zin.
Vragen:
• Vorm
- Vanuit welk perspectief wordt het verhaal verteld?
Het verhaal wordt verteld vanuit een ik perspectief.
“Ik ruimde snelde keuken op. Toen ik de thee naar de woonkamer bracht, zag ik vaders gezicht grauw worden, alsof hij zich niet goed voelde. Hij was de brief aan het lezen die vanmiddag met de post gekomen was.” (regel 18 t/m 21, blz. 7)
- Hoe bouwt de schrijver de spanning op?
De schrijver bouwt de spanning op door vragen te stellen en die pas later in het boek te beantwoorden.
“Toen gebeurde wat ik altijd gevreesd had: oom Fouad nam Sam mee en ik mocht niet weten waarheen.” (regel 1 en 2, blz. 89)
“Ik liep met Ahfid naar buiten. ‘Je broer zit in Zaio. Hij is door oom Fouad daarheen gebracht.” (regel 27 en 28, blz. 110)
De tijd wordt versneld in Spanje en Frankrijk als ze vanaf Zaio (Marokko) naar België reizen.
“Van de reis door Spanje en Frankrijk herinner ik me niet veel. Achter mijn ogen zat de hele tijd een leegte, zodat het leek of dit alles met een andere Nadia gebeurde. Na een dag kwamen we aan in Antwerpen.”(regel 7 t/m 9, blz. 149)
- Waar wordt de tijd duidelijk vertraagd?
De tijd wordt duidelijk vertraagd als Nadia, Sam en Bennie bij de boerderij van oma wonen.
“Elke minuut duurde een eeuwigheid en de zon brandde constant op je al verbrande gezicht.” (regel 12 en 13, blz. 49)
- Waarom wordt de verteltijd daar vertraagd?
De verteltijd wordt daar vertraagd, omdat het aangeeft dat het daar heel saai was en dat alle dagen lang duurde.
• Personen
- Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon in dit verhaal is Nadia. Het boek wordt verteld vanuit Nadia, een ik-standpunt. Ze vertelt hoe ze zich voelt en wat ze denkt.
- Beschrijf het probleem van de hoofdpersoon aan het begin van het verhaal.
Het probleem van de hoofdpersoon is dat haar moeder wil gaan scheiden. Haar vader wil dat niet. De moeder van Nadia wordt gecommandeerd door haar man. In de Marokkaanse religie is het normaal dat de man alles te zeggen heeft in huis en dat vrouwen het huishouden moet regelen. De vader van Nadia is werkloos en zijn vrouw werkt ook nog. Hij doet zelf helemaal niks en als ze zegt dat hij iets moet doen dan wordt hij boos.
- Welke moeilijkheden moet zij overwinnen? Lukt dat uiteindelijk?
- Beschrijf het innerlijk van de hoofdpersoon. Gebruik daarbij minstens drie citaten, bij drie karaktertrekken.
Nadia is erg zelfstandig. Ze doet heel veel in het huishouden in België en Marokko.¹ Ze is komt ook op voor haar broertjes en zichzelf. ² Ze is ook erg lief. Als Bennie huilt dan gaat ze hem dan ook troosten. ³
¹ “Op een regenachtige vrijdagmiddag stond ik in de keuken te koken. De aardappelen waren aan het koken en ik legde de biefstuk in de pan.” (regel 1 en 2, blz. 5)
²”Waarom sluiten jullie ons daar op? We willen naar huis, naar moeder!’ Oom Fouad verschoot van kleur! Hij wilde Sam slaan, maar ik hield hem tegen.” (regel 26 t/m 29, blz. 44)
³”Na een uur was Benny hondsmoe. Hij jengelde en hield ons op, zodat we hem om beurten begonnen te dragen. Toen ik hem vast had probeerde ik hem te troosten en gerust te stellen.”(regel 3 t/m 5, blz. 39)
- Welke persoon uit het verhaal zou jij absoluut niet willen zijn? Leg uit waarom.
Ik zou absoluut niet Bennie willen zijn. Bennie is 7 en als je op die leeftijd van je moeder wordt weggehaald en in een vreemd land bij vreemde mensen gaat wonen ben je niet erg blij.
• Plaats en tijd
- Zoek twee serieuze! Recensies over je boek.
Opmerking:
Het boek is niet erg bekend en daarom heb ik geen negatieve recensie kunnen vinden, positieve recensies van dit boek waren ook niet in overvloed. Ik ben naar de bibliotheek geweest en heb heel het internet afgezocht. De onderste twee recensies waren de beste.
Positieve recensies:
Het boek omschrijft de harde realiteit van het Marokkaanse leven op een ontroerende, emotionele manier. De kinderen proberen te vluchten en tijdens deze vlucht wordt de spanning opgedreven, door de angst van de kinderen. Deze naar het eind toelopende spanning en het emotionele terugzien van de moeder versterkt het inlevingsvermogen en zorgt ervoor dat je dit boek nooit meer zal vergeten!!
Commentaar: Ik ben het eens met de recensent. Het boek gaat inderdaad over de harde realiteit van het Marokkaanse leven op een mooie manier. Er zit veel spanning in het boek, vooral bij sommige stukken. Het inlevingsvermogen is ook erg goed. Mijn conclusie is dat de recensent gelijk heeft.
2. Verhaal in ik-vorm, waarin een 15-jarig meisje vertelt over haar gedwongen verblijf in Marokko, samen met haar twee broers; allen kinderen van een Belgische moeder en een Marokkaanse vader. Als de moeder wil scheiden, ontvoert de vader de kinderen, die grote moeite hebben zich aan te passen. De cultuurverschillen en de problemen die daaruit voortvloeien, worden goed weergegeven; ook ontstaat een beeld van het dagelijks leven op het platteland van Marokko.
Vreemde woorden worden in de tekst verklaard. Het goed opgebouwde verhaal is verdeeld in korte hoofdstukken; romantiek en spanning ontbreken niet, echter zonder sensatie. Aantrekkelijke lectuur voor een grote groep lezers en heel bruikbaar in het kader van multicultureel onderwijs. 13 j.e.o.
Commentaar:
Ik vind dat de recensent gelijk heft. Je krijgt in het boek een goed beeld van het dagelijks leven op het platteland van Marokko. In het verhaal hebben ze Marokkaanse woorden neergezet. Achter een Marokkaans woord staat de betekenis tussen haakjes. Ik ben het eens met de recensent dat spanning en romantiek niet ontbreken. Nadia heeft in het boek een verhouding met Ahfid. Het boek is mooi voorgedragen en goed bruikbaar in het multicultureel onderwijs. Ik heb zeker wat geleerd van het boek. Mijn conclusie is dat de recensent een mooie en kloppende recensie heeft geschreven.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
L.
L.
goede samenvatting, de rest trekt op geen kloten!
11 jaar geleden
Antwoorden