Noor door Lisette van de Heg

Beschrijving voorkant:

Een vrouw van ongeveer 23, met zwart haar en blauwe of groene ogen. Waarschijnlijk is dit Nora. Ze kijkt een beetje bang. Bang, voor wat komen gaat. Op de achtergrond is een trap zichtbaar.

Genre van het boek:

Romantisch, psychologisch

Titelverklaring

Noor is de afkorting van de naam Nora, waar het in dit boek omdraait.

Hoofdpersonen:

Nora en Job. Zij zijn samen getrouwd, en in verwachting van hun eerste kindje.

Tijd:

De tijd in dit boek is een paar maanden.

Einde:

Het boek heeft een gesloten einde.

Perspectief van het boek:

Het boek is geschreven in het perspectief van Nora en Job. Omstebeurten schrijven ze een stuk in de ‘ik’-vorm. Ook veel gedachten komen naar voren. Wat het lastig maakt om dit boek samen te vatten is de ‘ik’-vorm en dat ze omstebeurten een stuk schrijven.

Samenvatting in een paar zinnen:

Nora en Job verliezen hun kindje tijdens een ongeluk. Job kan zijn verdriet eruit schilderen, maar Nora wil gerechtigheid. De dronkaard moet straf krijgen. Ze ziet niks meer zitten. Als ze uiteindelijk bij zijn huis geweest is, en aangebeld heeft kan ze het een beetje loslaten.

Samenvatting:

Het ongeluk

Nora is zwanger van haar 1^e kindje. Op een avond, als Nora hoogzwanger is, gaan ze gezellig samen uit eten, nu het nog kan omdat ze nog geen oppas hoeven te regelen. Ze hebben samen een gezellig avondje. Op de terugweg gaat het geweldig mis. Een dronken man rijdt tegen de auto van Job en Nora. Op het gezicht van Nora zit een grote snee. De ambulance komt eraan. Nora wordt de ambulance ingereden. Met het kind loopt het niet goed af. Hij is uit de buik ‘gehaald’. Het is een jongen, ze zouden hem Ralf noemen. Job heeft spijtgevoelens, had hij nou maar iets beter opgelet. De wangen van Nora zijn opgeblazen en blauw en er is een bobbelige lijn vanaf haar wang naar haar oor. Ze schrikt van zichzelf. Ralf mag in de armen van Nora komen. Hij is helemaal compleet. Over 3 dagen zal Ralf begraven worden.

De begrafenis

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

Een klein kistje hebben ze uitgezocht. Op de begrafenis zegt de dominee dat ze mogen huilen, misschien wel moeten. Als alle familie en vrienden weg zijn, bukken Nora en Job bij het kistje neer. Nora breekt, Job vangt haar op. Hij zegt: ‘We redden het samen, Noor, samen’.

Na de begrafenis

Nora mag 6 weken alleen maar vloeibaar voedsel eten. Angelique is een goede hulp voor Nora. Vaak komt ze eten koken. Nora ziet een artikel in de krant van het ongeluk. Ze gaat erover na denken, piekeren. Nora gaat haar klanten op de hoogte brengen dat ze doorwerkt, in plaats van een aantal maanden zwangerschapsverlof. Het werk lukt alleen niet echt. Ze verlangt naar Ralf. Job, ondertussen, begint weer met les geven. Hij is schilder/kunstenaar, en geeft les. Hij vindt het fijn om weer aan de slag te gaan. Angelique neemt Nora weer mee naar buiten. Zij laat zich niet afschrikken door het uiterlijk van Nora. Job bewaart alle kaarten, voor de tijd dat Nora ze wél wil zien.

Nora strijdt voor gerechtigheid

Er komt een brief van de officier van justitie. Daarin staat dat de dader wel wordt vervolgd, maar niet voor doodslag. Dat is een zware slag van Nora, want Ralf is toch weg?! Nora wil er alles voor doen zodat de dader wel straf krijgt. Job maakt ondertussen iets voor het graf van Ralf, maar Nora wil het niet zien. Teus (de baas van Nora) appt of hij met Job kan praten, Nora doet haar werk niet goed genoeg. Nora weet waar de aanklager woont, en gaat langs zijn huis. Ze loopt erlangs, meer durft ze niet. Een journalist belt Nora, en Nora wil dat ze komen. Er komt een journalist langs, en Job beantwoordt alle vragen omdat Nora nog niet goed kan praten. Ook komt er een fotograaf langs die een foto van Noor maakt, met haar gehavende gezicht. Zo komen er nog meer kranten langs.

Nora en de babykamer

Nora gooit alle spullen in de babykamer omver. Geen Ralf, dus welke nut heeft het. Later gaat ze ook de hele kamer wit verven. Ook de beren die Job geschilderd heeft, schildert ze wit. Ze laat er witte spullen zetten.

Nora maakt een forum en een man voor de deur

Nora maakt een forum aan. Daarop kunnen vrouwen reageren die hetzelfde hebben meegemaakt. Het werk van Nora is vergeten. Het forum stuurt ze ook naar kranten. Er staat een man voor de deur die een grafsteen wil aanbieden, Job wordt woedend, en wijst de man de deur.

Vreemden voor elkaar

Job en Nora leven al vrede voor elkaar. Dingen worden niet meer overlegd. Job voelt zich heel vervelend bij de situatie. Nora wil niet mee naar boven, waar Job iets aan haar wil laten zien. Het is iets voor het graf. Nora gaat naar het ziekenhuis om de draden uit haar mond te laten trekken, maar Job mag niet mee. De leerlingen van Job nodigen hen uit voor een etentje, maar Nora wil niet mee. Job gaat eerder naar huis, omdat hij Nora niet zo lang alleen wil laten zitten.

Nora in de put

Nora zit diep in de put. Ze probeert haar achterstanden op het werk weg te werken. Ze denkt aan vroeger. Het zal nooit meer zo zijn. Ze piekert veel, en ziet het allemaal niet meer zitten. Alle schoenen staan in de gang van het meest kaal, tot het minst kaal. Nora stoort zich er niet aan, en haalt ze niet weg. Als ze weggaat kiest ze vaak de aller kaalste schoenen.

Op vakantie

Job en Nora gaan samen op vakantie. Samen gaan ze zwemmen, wandelen ze. Ze bezoeken stadjes en bekijken oude panden. Even voelt het goed. Zoals vroeger. Het moment is kostbaar, en roept herinneringen terug. Job vertelt tegen Nora dat hij het geweldig vindt. Nora vindt dat ook, en er lijkt licht de komen in de duisternis.