1000 sproeten door Josee Hussaarts

1000 Sproeten Titel: Iris’ lijf zit vol met sproeten die Micha ooit van plan is allemaal te tellen. Hij zegt een keer tegen haar ‘Ik denk dat je meer dan 1000 sproeten hebt.’ Micha’s bandje heeft de naam ‘The Freckles’ gekregen. Toen de bandleden een naam moesten verzinnen voor hun band, kwam Micha met deze naam. Hij had dit woord namelijk eens een keer in een liedje gehoord, en vond het erg leuk klinken. Later heeft Timo de betekenis hiervan opgezocht, en kwam erachter dat de betekenis hiervan ‘sproeten’ is. Samenvatting: Het boek gaat over een jongen dat Micha heet. Micha speelt in een jongens band samen met drie vrienden. Waar ook zijn beste vriend Timo in zit. Zijn vrienden zeggen dat er een wedstrijd komt voor jongens band’s en vragen of Micha een liedje wil schrijven. Micha wil dat en probeert aan de slag te gaan maar hij kan zich niet concentreren omdat hij de hele tijd aan Iris moet denken want daar is hij verliefd op. Dus krijgt hij zinnen van liedjes in zijn hoofd als hij met haar omgaat. Na een tijdje krijgen Micha en Iris verkering. Als ze een tijdje verkering hebben verteld Micha dat haar vader (Van Benthem, die directeur is op hun school) in vooral de weekenden veel drinkt en dat hij dan agressief word en Iris slaat. Micha moet beloven dat hij er niemand over verteld maar dat lukt Micha niet en hij vertelt het aan zijn beste vriend Timo. Iris komt daarachter en ze krijgen ruzie. Dan na 2 dagen hoort Micha dat Iris van huis weg is gelopen en ze weten niet waar ze is. Micha word heel boos en denkt dat het door haar vader komt komt omdat hij Iris slaat. Dus Micha gaat naar het kantoortje van Van Benthem en stormt naar binnen en roept: “Gore Zuiplap” maar dan pas ziet hij dat de conciërge er bij is en wordt Micha geschorst. Micha fiets naar het huis van Iris en komt er achter dat Iris bij haar tante is. Hij zegt niks tegen de moeder van Iris en gaat met de trein naar Utrecht waar haar tante woont. Daar vertellen Micha en Iris uiteindelijk alles aan haar tante en word dat probleem opgelost maar iris blijft wel nog in Utrecht. Dan is de wedstrijd van de band en zingt Micha een liedje over Iris wat hij had gemaakt en komen ze in de halve finale.
Auteur: Josee Hussaarts is in 1962 geboren in Rotterdam en heeft daar tot haar 18de gewoond. Ze is behalve schrijfster van boeken ook nog regisseur en werkt vooral veel in een jeugdtheater. In haar jeugd was ze ook altijd al veel bezig met verhalen, gedichten en zelfs hoorspellen. Na het Atheneum ging ze sociale academie in Den Haag studeren, maar dat vond ze helemaal niet zo interessant. Ze deed vooral veel aan toneelspelen. Dus veranderde ze van studie en ging ze aan de Theaterschool in Amsterdam een regieopleiding volgen. In 1989 studeerde ze af als regisseur. Nu doet ze nog steeds aan regisseren en dan vooral jeugdtheater. Haar voorstellingen reizen langs theaters in Nederland en België. Bovendien schrijft Josee ook nog boeken. Ze heeft tot nu toe 3 boeken uitgebracht. Haar eerste boek (kuif in de wind) kwam uit in 1996. Opbouw: Alles hangt goed met elkaar samen waardoor je duidelijk de onderwerpen eruit kunt halen. De onderwerpen worden op een boeiende en spannende manier verteld, waardoor je het boek gemakkelijk kunt lezen. Ik heb het boek dan ook in twee dagen uitgelezen. De bouw is gewoon simpel, het begint met een terugblik en dan krijg je pas het echte verhaal. De terugblik gaat over hoe Micha iets met Iris krijgt op een klassenfeest. De bouw is niet zo bijzonder waardoor ik het boek interessanter vind om te lezen. De terugblik heeft mij namelijk niet bepaald nieuwsgierig gemaakt, maar het maakte het verhaal wel duidelijker. De bouw van het verhaal past goed bij het onderwerp, want je maakt alles mee in de schoenen van Micha. Daardoor ga je meer nadenken wat er aan de hand kan zijn met Iris en dat maakt het wat spannender. Er zitten verder geen terugblikken of herinneringen in het verhaal. Dat vind ik ook prettiger om te lezen. Het eind is mooi afgerond met een afsluiting van het liedje wat Micha voor de 2e keer moet zingen omdat hij met zijn bandje door is naar de volgende ronde. Ik vind het een erg mooie afsluiting van het verhaal, ik denk namelijk als de schrijfster nog verder was gegaan met het verhaal, dat het een beetje saai en afgezaagd zou worden. Nu kan de lezer namelijk zelf invullen hoe hij/zij wil dat het afloopt met de informatie die je al hebt gehad.