Une mort très douce door Simone de Beauvoir

A. Algemene informatie Titel: Een zachte dood
Auteur: Simone de Beauvoir
Vertaling: [uit het frans] Greetje van den Bergh
Vert. van: Une mort très douce B. Analyse Keuzeverantwoording Ik heb dit boek gekozen, omdat het onderwerp mij erg aansprak. Euthanasie vind ik een interessant onderwerp, omdat het iets is waar altijd oneindigheid over zal zijn en het een belangrijk onderdeel van je leven kan zijn. Mijn oma heeft ook een euthanasiewens gehad en die is gelukkig vervuld. Ik wilde nog wel eens een verhaal over euthanasie lezen om het van een andere kant te zien. Samenvatting Simone de Beauvoir verblijft eind 1963 in Rome als ze gebeld wordt door Bost, een buurman van haar moeder, vanuit Parijs. Haar moeder is gevallen in de badkamer en heeft haar heup gebroken. Ze wordt opgenomen in het Boucicaut Ziekenhuis. Simone realiseert zich dan ook dat ze haar moeder al weken niet heeft gezien en hier voelt ze zich best schuldig over. Ook Poupette haar zus heeft spijt van het feit dat ze de vakantie met haar moeder naar de Elzas zo lang heeft uitgesteld. Dan krijgt Francoise last van pijn in haar buik en ze heeft weinig eetlust. De artsen besluiten röntgenfoto’s te laten maken en hieruit blijkt dat in de endeldarm een kwaadaardig gezwel zit. Nu moeten Simone en Poupette een keuze maken: hun moeder laten opereren en haar leven verlengen, of de natuur z'n gang laten gaan. Simone vraagt haar vriend Sartre om advies en samen met Poupette besluiten ze Francoise niet te zeggen dat ze kanker heeft, maar haar wel te laten opereren. Het gaat steeds slechter met Francoise en ook de doktoren weten dat het niets meer wordt. Toch blijven ze maar opereren en haar pijnstillers geven. De relatie tussen Simone en haar moeder wordt hechter. Simone ziet haar moeder nu heel anders al vroeger. Francoise sterft uiteindelijk wanneer Simone er even niet is. Volgens de verpleegsters was het een zachte dood, vanwege de vele pijnstillers en omdat ze zelf niet wist dat ze kanker had. Veel angst bleef haar hierdoor bespaard. Simone en Poupette regelen de begrafenis en de bloemen worden per ongeluk vergeten; maar eigenlijk weten ze dat hun moeder geen bloemen wil. En als Simone na de begrafenis de papieren van Francoise opruimt, komt ze erachter dat haar moeder veel meer van haar gehouden heeft dan ze dacht.
Vertelperspectief Het verhaal is geschreven in een ik-perspectief: door de ogen van Simone de Beauvoir. Een ik-perspectief vind ik het prettigst om te leven, omdat ik me dan goed kan inleven in de hoofdpersoon. Het leest voor mij makkelijker, omdat ik dan snel in het verhaal zit en daar ook goed in kan blijven. Tijd en volgorde Het verhaal speelt zich af in vanaf eind november 1963 tot ver in december van dat jaar. Francoise heeft namelijk 4 weken in het ziekenhuis gelegen. BLZ. 9: Op donderdag 24 oktober 1963 om vier uur ’s middags was ik in Rome, op mijn kamer in het Minerva-hotel; ik zou de volgende dag naar huis gaan en ik was papieren aan het ordenen toen de telefoon ging. [hier begint het verhaal; eerste zin van het boek] BLZ. 118: En voor mij? Die vier weken hebben beelden, nachtmerries en verdriet in mij achtergelaten die ik niet zo hebben gekend als zij woensdagochtend uit het leven was weggegleden. Het verhaal is een terugblik van Simone na de dood van haar moeder. Ze vertelt in chronologische volgorde wat er gebeurd, maar kijkt tijdens het verhaal nog wel terug op haar jeugd. Er komen dus flashbacks in voor. Verhaalruimte De twee belangrijkste plaatsen in het boek zijn het Boucicaut ziekenhuis en het huis van Simone. Het ziekenhuis net buiten Parijs en Simone’s appartement in de stad zelf. De kamer in het ziekenhuis van Francoise staat gelukkig vaak vol met bloemen, maar als dit niet het geval is vindt Simone het maar een kale en kille plek. Personages Simone
Een schrijfster en dochter van Françoise de Beauvoir. Ze reist veel voor haar werk, maar woont in Parijs. Daar woont ze alleen. Naar haar zeggen heeft ze veel zelfvertrouwen; iets dat haar moeder ontbreekt. Ze is iemand die protest uitoefent naar de wereld, ook doormiddel van haar boeken, en ook op andere vlakken zegt waar het op staat. Francoise
Moeder van Simone en Poupette. Simone beschrijft haar moeder meerdere malen als iemand die zich wegcijfert op de achtergrond. Volgens Simone heeft haar moeder weinig zelfvertrouwen en heeft ze ervoor gekozen om het met iedereen eens te zijn. Protest was voor haar geen optie. Simone vindt dat haar moeder tegen zichzelf inleeft. Françoise is iemand met vele hartstochten, maar ze besteedt al haar energie aan het onderdrukken daarvan. Poupette
Getrouwd met Lionel, docher van Francoise en zus van Simone. Poupette was altijd het lievelingetje van haar moeder. In het ziekenhuis is ze veel emotioneler dan Simone. Ze huilt veel en smeekt de doktoren vaak om passieve euthanasie voor haar moeder. Poupette komt soms nerveus en gejaagd over.
Thema en motieven Het thema van het boek is overlijden/dood, omdat het verhaal draait om het sterven van Francoise de Beauvoir. Als motieven heb ik gekozen voor: - De aanklacht tegen doktoren en verplegers die er trots op zijn het leven van een patiënt met een paar dagen te verlengen, omdat de doktoren Francoise maar blijven opereren en levensverlengde medicijnen te geven, terwijl de dood niet te vermijden is. - Verandering van de relatie tussen een stervend familielid en de nabestaande, omdat Simone’s band met haar moeder echter wordt en ze steeds terug kijkt op hoe hun band vroeger was. - Euthanasie, omdat Francoise eigenlijk al niet meer te reden valt, maar de doktoren haar leven maar blijven verlengen. Simone en haar zus Poupette willen niet dat ze nog langer lijdt, dus vinden ze het beter als hun moeder geen uitstellende operaties en medicijnen meer krijgt. Ze praten hier vaak over met elkaar en de doktoren. Hoogtepunt Wat mij het meest geraakt heeft is de volgende passage, omdat ik daar de werkelijkheid op zo’n direct verwoorde manier las. Een manier die mij wakker schudde en hem drie keer liet over lezen. Het was voor mij in een zin de realiteit achter de schermen en de kern van het boek. BLZ. 94: Nadat ze gegeten had voelde ze zich plotseling niet goed; ik belde om de verpleegster, bleef maar bellen; wat ik zo graag wilde was bezig te gebeuren, ze stierf, en ik was radeloos. Met een tabletje werd ze weer teruggebracht in het leven. Opvallende zaken Het boek heeft heel wat autobiografische kenmerken. Zo heeft de hoofdpersoon dezelfde naam als de schrijfster, heeft Simone Jean-Paul Sartre echt goed gekend en speelt het boek zich af in haar tijd en haar woonplaats. Echter heet haar zus in het echt Hélène. Haar moeder heet wel Francoise. In het boek is Simone schrijfster en dat klopt in het echt natuurlijk ook. http://www.rug.nl/let/voorzieningen/alfasteunpunt/onderwerpen/frans/simoneDeBeauvoir
http://nl.wikipedia.org/wiki/Simone_de_Beauvoir