Une mort très douce door Simone de Beauvoir

1. Samenvatting



Simone de Beauvoir is op vakantie in Rome. Ze krijgt dan via een telefoontje te horen dat haar moeder, Françoise, een ongeluk heeft gehad. Ze was omgevallen in de badkamer en had haar dijbeen gebroken. Haar moeder is al 77 jaar en is dus aardig op leeftijd. Haar moeder wordt naar het ziekenhuis gebracht. De dokters willen eerst opereren, maar zeggen later dat de breuk vanzelf zal genezen. Françoise is eerst boos op Simone, omdat ze heel lang niet meer hadden gesproken. Simone’s zus, Poupette, is er ook. Zij is een beetje de lievelingsdochter van Françoise. Françoise klaagt steeds over buikpijn. Ze kan ook niet zo goed meer bewegen omdat ze reuma heeft en omdat ze was gevallen.

Omdat Françoise nog steeds veel buikpijn heeft worden er röntgenfoto’s gemaakt. Ze blijkt een kwaadaardige tumor in haar darmen te hebben. Haar dochters besluiten om de tumor te laten opereren en aan hun moeder te vertellen dat het buikvliesontsteking is. Françoise moet veel overgeven. De operatie verloopt goed. Met Françoise gaat het niet zo goed. Ze slaapt heel veel en weet zelf niet dat ze kanker heeft. Simone en Poupette overwegen euthanasie, omdat hun moeder veel pijn lijdt. Simone gaat naar Praag. Twee dagen later krijgt ze te horen dat het niet goed gaat met Françoise, dus Simone gaat weer terug naar Parijs. Ze blijft in het ziekenhuis bij haar moeder. Er komt ook een priester langs. Françoise wordt steeds zieker en heeft overal pijn. Ze krijgt veel pijnstilling en lijdt veel. Dan sluit Françoise ineens haar ogen en gaat liggen. Ze is overleden. De zuster noemt het een ‘’zachte dood’’.

Simone en Poupette regelen samen een begrafenis. Ze gaan ook de spullen ophalen in het ziekenhuis. Als ze op weg zijn naar de begrafenis blijken ze de bloemen zijn vergeten, maar dat vinden ze niet erg. Bij de begrafenis zijn veel mensen aanwezig. Simone blijft het heel erg vinden dat haar moeder is overleden, ook al was ze al aardig op leeftijd.

2. Personages

De hoofdpersoon is Simone de Beauvoir. Het verhaal wordt vanuit haar oogpunt beschreven. Simone is getrouwd met Jean-Paul Sartre. Ze schrijft veel boeken, ze is ook de schrijfster van dit boek. De relatie met haar moeder was niet heel goed. Aan het einde van het boek verandert dat een beetje, ze blijkt toch veel meer van haar moeder te houden dan ze wou toegeven. Over het uiterlijk van de personages wordt in het boek niks verteld.

Citaat (p.86): "La tristesse de notre échec, dont je croyais avoir pris mon parti, m’est revenue au cœur. Je regarde nos deux photographies, qui datent de la même époque. J’ai dix-huit ans, elle approche de la quarantaine. Je pourrais presque, aujourd’hui, être sa mère et la grand-mère de cette jeune fille aux jeux tristes. Elles me font pitié, moi parce que je suis si jeune et que je ne comprends pas, elle parce que son avenir est ferme et qu’elle n’a jamais rien compris.’’

Hieruit blijkt dat Simone’s moeder een moeilijke jeugd heeft gehad en dat ze dat een beetje overdroeg naar haar dochters. Simone begreep dat niet toen ze jong was, dat haar moeder zich zo gedroeg. Nu ze ouder is heeft ze medelijden als ze naar de foto kijkt.


De belangrijkste bijpersonen zijn Françoise de Beauvoir en Poupette.

Françoise De Beauvoir is de moeder van Simone. Ze is al 77 jaar oud. Ze is weduwe, haar man is lang geleden overleden, waardoor Françoise een beetje depressief werd. Ze is heel religieus. Françoise heeft vroeger een vervelende jeugd gehad. Haar ouders waren erg streng tegen haar. Ze houdt heel erg van haar dochters, Simone en Poupette. Ze trekt Poupette wel een beetje voor.

Poupette is de zus van Simone. Ze is getrouwd met een man die Lionel heet. Ze brengt meer tijd met haar moeder door dan Simone, en is ook een beetje de lievelingsdochter.

3. Plaats

Het verhaal speelt zich af in een ziekenhuis in Parijs. Dit wordt in het boek meerdere malen gezegd. Het ziekenhuis heet de ‘’Boucicaut’’. Af en toe spelen er flashbacks naar het verleden in het verhaal. Het ziekenhuis is koud, modern en niet gezellig. Er zijn veel artsen en verpleegkundigen.




4. Tijd

Het boek speelt zich af in 1963. Het begint op donderdag, 24 oktober 1963. Op dat moment zit Simone in haar hotelkamer in Rome. Je merkt niet veel van dat het in die tijd afspeelt. De medische kennis lijkt in het boek, voor 1963, al best wel hoog. Ze hebben röntgenfoto’s en operaties, en ook al redelijke kennis van kankerziekten, lijkt in het boek. Wel wordt Simone, als ze in Praag zit, benaderd door haar zus via een telegram, die hebben we niet meer in 2016.

Het boek wordt in chronologische volgorde verteld, wel worden er af en toe flashbacks gebruikt, bijvoorbeeld om terug te kijken naar de dood van Simone’s vader. De periode duurt ongeveer een of twee maanden, van het begin waar de ziekte van Simone’s moeder wordt ontdekt tot na haar begrafenis.

5. Opbouw

Het verhaal begint bij het begin van alle gebeurtenissen, wanneer Simone in Rome is, en naar Parijs gaat omdat ze hoort dat haar moeder ziek is. De hoofdstukken zijn niet genummerd, ik weet dus niet hoeveel hoofdstukken er zijn. Het verhaal wordt verteld in chronologische volgorde, de indeling is dus niet erg bijzonder.