Moderato Cantabile door Marguerite Duras

Titel
Moderato Cantabile

Auteur
Marguerite Duras

1.
De hoofdpersoon, Anne Desbaresdes, de vrouw van de directeur van de Import Export Maatschappij en de Verenigde Metaalgieterijen, gaat elke vrijdag met haar zoontje van 10 jaar naar de pianoles van mevrouw Giraud, tegenover een cafeetje. Het verhaal begint met een wekelijkse pianoles. Het jongetje is wat betreft de pianolessen erg tegenstrijdig. Sonatine de Diabelli wil hij niet spelen en hij weigert antwoord te geven als zijn lerares enkele malen aan hem vraagt wat 'Moderato Cantabile' betekent. Het interesseert hem allemaal niet. Anne Desbaresdes, de moeder, is ook bij de pianoles aanwezig en reageert lachend op de reactie van haar zoontje. Mevrouw Giraud raakt hierdoor geïrriteerd en zegt tegen Anne Desbaresdes dat ze veel problemen met de jongen zal krijgen. Tijdens diezelfde les horen ze buiten een geschreeuw. Er staat een enorme menigte buiten. Een man heeft zijn vrouw doodgeschoten. Anne Desbaresdes gaat kijken en ziet het lichaam van de vrouw op de grond liggen. De man is aan het ijlen en gaat naast het lichaam liggen en houdt het vast. Deze gebeurtenis zal Anne Desbaresdes niet snel vergeten.

2.

De volgende dag wandelt Anne Desbaresdes met haar kind naar de plaats waar de vrouw gedood werd. In het cafeetje bestelt ze een paar glazen wijn en ontmoet ze een jonge man met blauwe ogen. Ze praten over de moord. Anne Desbaresdes is er erg nieuwsgierig naar. De man met wie ze praat heet Chauvin.

3.
Voor de vierde dag gaat Anne met haar kind naar hetzelfde cafeetje en drinkt dan weer een paar glazen wijn. De man is er ook. Ze vraagt weer over de moord en Anne vraagt waarom de man zijn vrouw in het cafeetje heeft doodgeschoten. De vrouw zelf wilde dood en haar man was degene die haar leven tenslotte beëindigde. Na een tijd te hebben gepraat komt Anne erachter dat de man voor haar echtgenoot heeft gewerkt en nu ontslagen is. Chauvin vertelt haar dat hij zich de eerste keer kan herinneren dat hij haar had gezien. Ze droeg toen een zwarte jurk met een diep decolleté. Het was op een jaarlijkse receptie voor het personeel van de gieterij. Zij had hen vriendelijk en onverschillig aangekeken en het was warm. Anne ging er niet op in en was niet verbaasd dat Chauvin haar dit vertelde.

4.
De volgende dag gaat Anne Desbaresdes weer met haar zoontje naar de haven. Haar zoontje heeft een nieuw vriendje, maar als hij dit aan haar vertelt lijkt ze niet te luisteren. In het cafeetje begint ze weer een gesprek met Chauvin, terwijl haar zoontje aan het spelen is. Anne drinkt weer veel glazen wijn. Chauvin vertelt haar deze keer dat hij haar ook had gezien een jaar geleden op het bordes aan de zijde van haar man. Anne zegt dat ze het zich herinnert en zegt hem ook dat zij weet dat hij van de fabriek is weggegaan zonder een reden en dat hij ongetwijfeld weer zal terugkomen voor werk, omdat er geen enkele industrie in de stad is, die hem werk kan bieden. Dan beginnen ze weer over de moord te praten. Anne zegt hem dat het niet waar was wat hij over de vrouw had gezegd (dat men haar dronken aantrof in de cafés van de havenbuurt).

5.
Tijdens de pianoles is het zoontje van Anne weer ontzettend koppig en opstandig en Anne belooft aan mevrouw Giraud dat ze strenger zal optreden. Deze keer speelt hij de sonatine wel en schitterend, want hij wordt zelfs door mevrouw gecomplimenteerd en buiten aan de kade staan een paar mensen te luisteren.

6.
Anne ontsnapt steeds meer aan haar rijke leventje en aan haar onverschillige man. Ze gaat nu al zeven opeenvolgende dagen naar het cafeetje. In het cafeetje praat ze weer met Chauvin over dat het haar idee was van de pianolessen en dat ze er nu niet meer van af kan. Ze heeft er veel moeite mee. Anne vertelt Chauvin dat ze haar zoontje heeft beloofd om met hem op vakantie te gaan naar een warm land aan de zee. Dan gaat hun gesprek weer over de moord. Over het feit dat de man geen keuze kon maken, of hij zijn vrouw zou vermoorden of niet. Anne Desbaresdes gaat laat naar huis.

7.

Er wordt een groot diner gegeven bij Anne met 15 gasten. Ze is later gearriveerd dan haar gasten en excuseert zich hier niet voor. In de keuken, waar sommige vrouwen het eten voorbereiden, durft men eindelijk te zeggen dat Anne te ver gaat, want ze is vandaag wel erg laat thuis gekomen. Ze eet bijna niets, maar drinkt weer erg veel. Dan zegt iemand opeens dat Anne Desbaresdes weerloos is tegenover haar kind waarop zij bevestigend glimlacht. Ze is dronken, terwijl Chauvin al een tijdje op het strand rondloopt en zo nu en dan zijn blik werpt op Anne's tuin met magnolia's. Men vraagt of ze ziek is, maar ze zegt dat ze geen trek heeft. Als het donkerder wordt en de gasten zich begeven naar binnen, gaat Anne naarde slaapkamer van haar zoontje en gaat op de vloer liggen aan het voeteneinde. Ze braakt het eten uit, dat haar deze avond werd opgedrongen. Dan verschijnt haar man in de deuropening. Anne zegt sorry, maar ze krijgt geen antwoord.

8.
Twee dagen later na haar laatste wandeling, gaat Anne weer naar het cafeetje terug. Ditmaal zonder haar kind. Ze vertelt Chauvin in het café dat vanaf deze week anderen haar kind naar de pianoles zouden brengen, op aanraden van mevrouw Giraud. Anne vertelt Chauvin dat ze soms denkt dat zij haar kind verzonnen heeft. Chauvin antwoord dit keer ruw en zegt dat hij over dat kind nu wel genoeg weet. Anne smeekte hem om haar te vertellen waarom het verlangen van de man die zijn vrouw vermoorde op een dag zo groot was. Chauvin zegt dat het geen zin heeft om zulke dingen te begrijpen, want die moet je aannemen. Ze zoenen elkaar en dan zegt Anne dat ze bang is. Chauvin antwoord niet en zegt haar na de kus dat ze niet verder moeten gaan. Zo'n dingen gebeuren nu eenmaal. De groep arbeiders die binnenkwamen en hen hadden gezien, waren ook al van de romance op de hoogte. Dan wenst Chauvin haar dood. Anne Desbaresdes verlaat het cafeetje. Voor haar was de liefde met Chauvin onmogelijk, want voor Anne bestaat er alleen perfecte liefde die volgt met de dood…