Le grand cahier door Agota Kristof

1. Le grand cahier
2. Het boek is geschreven door Agota Kristof
3. Het boek is voor het eerst uitgegeven in 1986
4. Het Genre
Ik denk dat Le grand cahier een avontuurlijke oorlogsroman is. Het boek is een combinatie van de waarheid, de 2 jongetjes in het verhaal zijn in het echt haar broer en Agota Kristof zelf wel is het op meerdere plaatsen beetje vervormd met de waarheid dus zit er ook fictie in. 5. Echt over een plaatsnaam wordt in het boek niet gesproken, wel dat ze op een
boerderij wonen dat aan het bos grenst, naast het huis van oma staat nog een huis. Dat is het huis van Hazelip. Ook wordt er wel gezegd dat het in le petite ville te gevaarlijk is. 6. Het verhaal speelt af tijdens de eerste wereldoorlog, die begonnen is in 1914 en geëindigd in 1918. er komen ook bevrijders in het boek voor. 7. De hoofdpersonen: De tweeling: ze groeien op zonder ouders, wel met een oma maar die is een bitch daardoor wordt de tweeling erg hard, hard tegen het leven. Ze kunnen wel erg aardig zijn, en ze willen iedereen wel helpen die ook aardig tegen hun is, ze zijn dus helemaal niet asociaal, aan de andere kant kunnen ze wel heel bot en hard zijn maar dat komt dus voornamelijk door hun oma, ze doen het echt alleen tegen mensen die het zelf uitlokken, niet dat ze zelf gaan herrie schoppen. Ze oefenen ook samen met elkaar om hun hardheid wreedheid en uithoudingsvermogen te vergroten, ze denken dat hun dit onder andere helpt, zodat ze tegen het schelden van hun oma kunnen. Oma: ze is de moeder van de tweelings moeder, ze heeft de tweeling nog nooit gezien als haar dochter met ze op de stoep staat in de oorlog neemt ze de tweeling toch in huis. Ze laat de tweeling bij zich wonen, eten enz in ruil voor werk dat de tweeling moet verrichten, die oma is dus totaal niet aardig, ze laat de tweeling te hard werken en scheld ze echt constant uit, ook is ze de tweeling niet dankbaar voor hun hulp. Verder is ze een oud klein mager en vooral hebberig vrouwtje die ook heel erg onhygiënisch is. Ze wast zicht nooit en de wc is voor haar de plek waar ze op dat moment is. Oma wordt door de mensen uit het dorp “de heks” genoemd wat niet gek is want ze heeft allemaal wratten en moedervlekken op haar gezicht waar haren uit groeien. Oma draagt altijd een zwarte doek over haar kale hoofd, ze kan ook niet lezen en schrijven. L’ordonnance: een man die af en toe bij oma en de tweeling inwoont, hij geeft de tweeling een woordenboek van de taal die de soldaten spreekt en leert hen de rest zelf. L’ordonnance betekent oppasser, hij is ook een beetje de oppasser van de tweeling. De officier: hij komt af en toe langs bij oma, oma en de officier doen het dan, de tweeling begluurt dit. De pastoor: hij wil dat de tweeling ze in het geloof gaan interesseren, de tweeling werkt daarin alleen maar mee omdat ze elkaar gaan helpen met leren en omdat ze daar boeken voor nodig hebben gaan ze naar de pastoor vervolgens lezen ze iedere avond een stukje uit de bijbel. Het dienstmeisje van de pastoor: ze lijkt in het begin heel aardig en neemt de verwaarloosde tweeling onder haar hoede later blijkt dat ze hier andere bedoelingen mee had en laat de tweeling seks met haar hebben. Later in het boek wordt ze verminkt omdat er een granaat in het gasstel is ontploft de tweeling heeft dat gedaan en komt ook in de gevangenis terecht (voor even maar) 8. in het boek heb je: - armen (oma, de tweeling) - militairen (vele het is oorlog) - politici - geestelijken (de pastoor) - misdadigers - intellectuelen (oma) 9. Samenvatting: Het boek gaat over een tweeling die in het begin van de eerste wereldoorlog door hun moeder bij hun oma worden achtergelaten. Hun oma hadden ze tot voor die tijd nog nooit gezien. Bij hun oma moeten ze hard werken in ruil voor eten en onderdak. Door hun oma worden ze voortdurend uitgescholden. Daar willen ze gewend aan raken daarom schelden elkaar uit en slaan elkaar zodat ze immuun voor oma en de oorlog en alle andere wrede dingen die ze meemaken. Dit heeft waarschijnlijk wel veel geholpen want bij alles wat ze gevraagd wordt (moorden plegen, ze worden misbruikt ,zien veel verschrikkelijke dingen gebeuren) huilen en treuren ze er niet om. Heel sociaal maar super ongevoelloos. Er gebeuren dus een heleboel dingen in het boek, die allemaal om de tweeling en de oorlog draait, in elk hoofdstuk gebeurt er eigenlijk wel weer wat anders. Er komen verschillende mensen te logeren bij oma en de tweeling, l’ordonnance een franse militair die af een toe komt logeren en de tweeling erg aardig vindt. De tweeling krijgt ook dekens van hem. Het nichtje, op een dag wordt er een meisje gebracht, van oma moeten ze doen dat het hun nichtje is, de tweeling verzorgt haar erg goed en wil ook niet dat haar wat overkomt. Later in het boek wordt ze opgehaald en moet ze naar een opvanghuis de tweeling neemt dan gewoon afscheid van haar. De tweeling maakt erg veel mee en zijn niet bang om een moord te plegen. Ze zien ook veel mensen dood gaan, hun eigen moeder en zusje, hun vader, oma, hazelip, de moeder van hazelip (die de tweeling vermoord heeft nadat ze het vroeg) Als hun vader die op een keer zomaar langskomt waar hun moeder is en dan hoort dat ze ook in het bos begraven ligt wil hij dat de tweeling haar opgraaft zodat ze naar een begraafplaats kan, de tweeling graaft haar op en als vader haar ziet gaat hij opeens weer weg voor een poos, de tweeling maakt de botten dan schoon en hangt het in elkaar op de zolder. (ook van het zusje) Aan het eind van de oorlog komt hun vader terug en gaat naar de tweeling toe om te vragen of ze een weg weten hoe hij naar een land kan vluchten waar al helemaal geen oorlog meer is waar hij helemaal opnieuw kan beginnen, de tweeling wijst hem de weg en loopt een stuk met hem mee, als vader dan toch op een landmijn staat en dood is loop een van de tweeling over het lijf van vader heen en gaat naar een het andere land zonder oorlog toe om opnieuw te beginnen de ander loopt terug naar het huis van oma. Hier eindigt het boek ook mee. 10. ik vind het een leuk boek, niet moeilijk te lezen. Wel is het natuurlijk verschrikkelijk wat er allemaal in het boek gebeurt, al is dat natuurlijk bij elke oorlog. Ik vind het knap van de tweeling dat zij er zo rustig onder kunnen blijven en niet wegvluchten waarschijnlijk was ik allang al weggevlucht, al heb je in zo’n situatie nergens heen te gaan. Het was een aangrijpend boek, alleen heb ik niet zoveel geduld dan vind ik het een leuk boek, het lezen gaat natuurlijk een stuk langzamer doordat het in het Frans is dat vind ik dan weer jammer want dan krijg je gelijk een stuk minder zin om te lezen en is het boek vaak ook niet leuk maar bij dit boek had ik dat minder, ik vond het boek erg interessant. 11. Ik denk dat het belangrijkste onderwerp van het verhaal toch het leven van de tweeling is. Alles draait om de gebeurtenissen, de dingen die zij meemaken en om de manier hoe de tweeling ernaar kijkt. 12. Le grand cahier betekent het grote/dikke schrift, hiermee wordt het schrift bedoeld dat de tweeling op hun zolder had liggen, en al hun gebeurtenissen in schreef, eigenlijk zit jij als je het boek leest eigenlijk het grote dikke schrift van de tweeling te lezen. Ik vind het een erg bijpassende titel. 13. zie volgende blad

14. aan het begin van het verhaal is het nog de tweeling die niet zonder elkaar kan, de tweeling die voor veel dingen bang zijn en veel dingen niet zouden durven. Aan het eind van het verhaal heb je eigenlijk een hele andere tweeling, een tweeling die wel zonder elkaar kan (de een gaat terug naar het huis en de ander gaat naar een ander land met vrede om opnieuw te beginnen) die veel durft, veel lef heeft en voor bijna nergens bang is. Dat komt natuurlijk gewoon door alle wrede en harde dingen die ze in het midden van het boek hebben meegemaakt. 15. leuk: 2
boeiend: 1
interessant: 2
makkelijk: 3
herkenbaar: 5
levensecht: 2
16. Ik vind de tweeling toch de leukste personen, van hen krijg je natuurlijk het meest lezen, het is hun leven wat je leest. Ik vind het leuk dat ze in sommige dingen zo makkelijk zijn, als de buurvrouw vraagt of ze haar willen vermoorden doen ze dat. 17. Ik had echt een hekel aan oma, ik vind haar in het boek echt een bitch, super ongevoelloos, hard, vies en wreed. 18. Ik herken mezelf absoluut niet in de hoofdpersonen! Ik zou nooit een moord kunnen plegen, een lijk opgraven en dat in elkaar zetten, zonder mijn (tweeling)zus weggaan, ik zou mezelf ook nooit seksueel laten ,misbruiken door het dienstmeisje in dit boek, ik zou ook nooit een granaat in het gasstel stoppen en het laten ontploffen, ik zou nooit de buurvrouw kunnen vermoorden en het huis in de fik steken. Conclusie: ik herken mezelf dus echt totaal niet in het boek!