La vieille dame et le fantôme door Évelyne Reberg

La vieille dame et le fantome: de oude dame en het spook
Hoofdpersoon: Gus (een spookjes) Andere personages: mevr. Bloyes (een oude alleenzame dame) Tandarst
Guus is een spookje dat alleen in het stadje Pignouchy woont. De andere spoken zijn vertrokken omdat de stad zich ging moderniseren. Gus woont in een vieze kelder waar wijnflessen en aardappelen liggen. Gus gaat elke maandag naar de bioscoop waar hij ongezien binnenkomt. Ook mevrouw Bloyer is er elke maandag. Op een dag heeft Gus pijn aan zijn kaak, dus gaat hij naar de tandarts. In de wachtkamer heeft hij iedereen bang gemaakt en weggejaagd. Als de tandarts de volgende klant roept ziet hij niemand meer in de wachtkamer. Dan hoort hij een stem: “ik ben er nog”. Gus loopt naar binnen en doet de gordijnen dicht en de deur en het licht uit. (zo is hij alleen maar zichtbaar). De dokter schrikt zich rot en is bang voor Gus. Gus zegt: “ik laat mijn gebit achter zodat u eraan kan gaan werken”. Gus vertrekt. Het gebit op de stoel begint te praten, de tandarts schreeuwt, de assistente komt kijken en beide lopen ze rennend weg, het gebouw uit. Gus zijn gebit roept om zich heen maar hij merkt dat ze weg zijn gegaan. Hij volgt ze. De dokter en de assistente rennen langs de markt. Gus roept “waar ben je dan?” De mensen op de markt horen dat. En zien een man in witte jas (dokter) achter de assistente aanrennen. De mensen zeggen meteen dat ze een moordenaar in het dorp hebben. Mevrouw Bloyer is ook op de markt. Gus zijn gebit springt in haar mond. Mevrouw Bloyer heeft niks gemerkt. Ze praat wel met 2 stemmen wat ze raar vindt. Daarom gaat ze naar de dokter. Gus loopt over straat en ziet zichzelf in een plas. Dan ziet hij dat hij zijn gebit nog niet terug heeft en loopt daarom naar de dokter. Bij de dokter kijkt hij in de kast, onder zijn bureau maar vindt niks. Niemand heeft door dat hij binnen is omdat het te licht is. Als hij in de zakken van de dokter wil voelen die net bezig is met een patiënt, schreeuwt de dokter ” daar is hij weer!” Op hetzelfde moment gaat de deur open en komt mevrouw Bloyer binnenlopen. Het gebit van Gus springt weer uit mevrouw Bloyer haar mond en komt weer bij Gus. Ondertussen probeert de tandarts weg te glippen maar Gus houdt hem tegen en zegt “ eerst moet je mijn gebit reparen anders kom ik elke nacht je bang maken elke keer wanneer het maar donker is”, de dokter maakt Gus gebit weer in orde. Snel moet Gus weer naar huis want het wordt al bijna donker en hij wil niet mensen bang maken (Gus houdt daar niet van). Dan komt mevrouw Bloyer achter hem aangelopen en hij vraagt “bent u niet bang voor me”? waarop zij antwoordt dat ze juist heel veel van angst houdt. Mevrouw Bloyer nodigt Gus uit voor een kopje thee. Gus Blijft zelfs tot en met het diner. Waarna mevrouw Bloyer vraagt of Gus bij haar wil komen wonen. Gus wil dat heel graag en trekt meteen bij haar in in een kist die in de woonkamer staat. Ze gaan elke maandag naar de bioscoop en de andere dagen kaarten ze. Ze hebben ook nog een magisch drankje uitgevonden die ze aan de kat hebben gegeven. De kat ging praten maar ze waren er nog niet helemaal over uit wat hij nou zei.