Des cornichons au chocolat door Philippe Labro

1. Zakelijke gegevens

Schrijver: Philippe Labro

Titel: Des cornichons au chocolat

Uitgever: Libre du Poche

Plaats van uitgave: Parijs

Voor het eerst verschenen in: 1983

Druk plus jaartal: 6e druk, 2008

Aantal bladzijdes: 251

Leestijd (bij benadering): 15 uur

Uitgelezen op: 25 april 2011

2. Verantwoording van de keuze & verwachtingen

Ik heb gekozen voor het boek Des cornichons au chocolat van Philippe Labro. Dit was een tip van de dames van de mediatheek. Zij hebben mij vaker een goed advies gegeven. Ze zeiden dat het een vermakelijk boek was en dat het makkelijk te lezen was. Ik heb er verder nog nooit van gehoord dus ik heb weinig verwachtingen.

4. Korte beschrijving

Perspectief

Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief. Je leest het verhaal vanuit de ogen van Stéphanie. Het verhaal is gebaseerd op haar dagboek.

“Mon probleme en fait, en dehors du fait que je ne suis pas bien dans ma peau, c'est que je n'ai pas de Mamie ni Papi.”

Hoofdpersonen

De hoofdpersoon van het verhaal is Stéphanie. Ze is een 14-jarig meisje dat een dagboek bijhoudt. Ze heeft een eerlijk, open karakter. Stéphanie is heel onzeker en eenzaam. Haar ouders zijn nooit thuis en hebben amper tijd voor haar. Ze doet van alles om hun aandacht te trekken.

Pablo is een klasgenoot van Stéphanie. Het is een rustige, aardige jongen. Wanneer Stéphanie een keer met hem naar huis gaat stelt hij haar voor aan zijn gehandicapte broer, Joël.

Joël is een gehandicapte jongen met een ongeneeslijke ziekte. Hij zal binnen vijf jaar overlijden. Het is een aardige, lieve jongen. Stéphanie bouwt een speciale band met hem op.

Plaats en tijd

Het verhaal speelt zich af in Parijs. Belangrijke plaatsen zijn onder andere in ‘la Ferme’, zo noemt Stéphanie haar school, het huis van Stéphanie, op straat, in cafeetjes, het winkelcentrum en in het huis van Pablo en Joël.

Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Je leest dat Stéphanie belt met haar vriendinnen etc. De vertelde tijd is ongeveer 10 jaar geleden af. Het verhaal is namelijk gebaseerd op het dagboek van Stéphanie X. In dit dagboek heeft beschrijft zij ongeveer 10 jaar. Het verhaal is in chronologische volgorde verteld met soms een paar flashbacks, hierin verteld ze iets over het verleden.

Probleem/conflict

Stéphanie ligt met zichzelf overhoop. Ze heeft allerlei problemen, de echtscheiding van haar ouders, haar onzekerheid maar ze is vooral erg eenzaam. Haar ouders hebben nooit tijd voor haar dus probeert ze op de gekste manieren aandacht te trekken. Wanneer ze Joël ontmoet, de gehandicapte broer van Pablo, bouwen ze een speciale band op. Als hij haar vertelt dat hij nooit beter zal worden, en dat hij binnen 4 of 5 jaar zal sterven aan een ongeneeslijke ziekte beseft Stéphanie dat ze zich niet zo druk moet maken om alles waar zij zich druk om maakt. Er zijn veel ergere dingen in het leven. Na dit besef moment stopt Stéphanie met het schrijven in haar dagboek.

Thema en motieven

Het thema van het boek is volwassen worden. Het boek is gebaseerd op het dagboek van Stéphanie waarin zij schrijft over onder andere de echtscheiding van haar ouders, haar schoolleven en ruzie met haar ouders. Dit zijn terugkerende elementen in het verhaal.

Eenzaamheid is een belangrijk motief in het boek. Het komt eigenlijk steeds naar voren in het verhaal. Stéphanie vindt dat haar ouders haar nooit hadden moeten krijgen omdat ze toch nooit tijd voor haar hebben. Onzekerheid is ook een terugkerend element. Stéphanie zit niet lekker in haar vel. Met het volgende citaat wil ik die eenzaamheid, ze heeft namelijk ook geen opa en oma, en de onzekerheid laten zien: “Mon probleme en fait, en dehors du fait que je ne suis pas bien dans ma peau, c'est que je n'ai pas de Mamie ni Papi.”

Ook is liefde een motief in het boek. Stéphanie is steeds op zoek naar liefde, liefde van haar ouders, liefde van haar kat, liefde van Pablo. “Alors j'ai pensé au moment où il se déchaînait j'ai pensé qu'il devait être formidablement heureux, Mutti, et il n'y avait pas de raison que les musiciens, ils soient moins heureux que lui, sinon ils auraient pas suivi tout ce qu'il leur disait avec ses deux mains et avec ses cheveux et j'ai eu un coup de bonheur fantastique dans mon corps.”

Taalgebruik

Het boek is geschreven in de vorm van een dagboek. Er worden veel lange zinnen gebruikt:

”Julie avait cet air-là et moi j’ai compté dans ma tête: Sophie, Nathalie, Valérie et maintenant Julie, il ne restait plus que moi, dans les filles que je connais, qui ne les avais pas encore.”

In tegenstelling tot de dialogen in uit het boek:

”Il m’a dit:

‘T’as déjeune?’

J’ai dit:

’Oui.’

Il m’a dit:

’Et maintenant, qu’est-ce que tu fais?”

Titel

Omdat de ouders van Stéphanie haar amper aandacht geven, probeert ze op allerlei manieren aandacht te trekken. Ze eet bijvoorbeeld de gekke combinatie augurken met chocolade, vandaar de titel Des cornichons au chocolat.

5. De schrijver

De schrijver van het boek Des cornichons au chocolat is geschreven door Philippe Labro. Hij is geboren op 27 augustus 1936 in Montauban. Op zijn achtiende ging hij studeren aan de Washington and Lee University in Virginia. Hij is een journalist, schrijver en filmregisseur. De films Tout peut arriver (1969), Sans mobile apparent (1971), L'Héritie r(1973) en Le Hasard et la violence (1974) heeft Labro geregisseerd. Naast het boek Des cornichons au chocolat heeft hij onder andere ook L’étudiant étranger en Manuella geschreven. Het boek Des cornichons au chocolat heeft hij gebaseerd op het dagboek van Stéphanie X, het is niet bekend wie dit meisje is.

Bron: Philippe labro (2010) Geraadpleegd op 27 april 2011

http://fr.wikipedia.org/wiki/Philippe_Labro