You'll never guess the end door Barbara Wersba

Gegevens Auteur: Barbara Wersba
Titel: You’ll Never Guess The End
Uitgever: Random House Children’s Books
Jaar: 1992
Genre: Speurdersroman / detective / avontuur Gebeurtenissen JJ, de broer van Joel, is altijd erg lui. Op een dag sluit hij een weddenschap met een vriend. Zijn vriend wedt voor duizend dollar dat JJ geen goed boek kan schrijven. Als het boek van JJ klaar is komt het op nummer 2 in de bestsellers lijst. JJ wordt erg beroemd en wordt uitgenodigd voor allerlei talkshows. De ouders van Joel hebben ineens alleen nog maar aandacht voor JJ en de talkshows. Als JJ het net uit heeft met Marilyn Schumacher wordt ze ontvoerd. Omdat Joel het erg goed met haar kan vinden gaat hij uitzoeken waar ze naar ontvoerd is en wie het heeft gedaan. Hij vraagt het aan allerlei mensen en gaat ook zelf wel eens op plaatsen zoeken naar aanwijzingen. Hij laat zelfs zijn eigen hond helpen. De moeder van Joel nodigt samen met haar vriendinnenkring een helderziend iemand uit. Die vertelt waar Marilyn zou moeten zijn. Als ze er gaan kijken blijkt het helemaal niet zo te zijn. Joel moet alsnog zelf op onderzoek uit gaan. Op een dag loopt Joel met zijn hond over straat. De hond loopt plotseling een hotel binnen en gaat voor een kamer blaffen. De deur gaat open en Joel ziet 2 mannen en Marilyn. Het blijkt dat Marilyn zich heeft laten ontvoeren omdat ze zelf schulden had en de 2 mannen ook. Alleen omdat ze geen losgeld kregen wilden de mannen haar niet meer laten gaan. Nu zitten zowel Marilyn als Joel gevangen. Om te ontsnappen laat Joel zijn hond, met een briefje om zijn nek, uit het raam zakken. De hond wordt gevonden en Marilyn en Joel worden bevrijdt. Aan het eind bleek Marilyn geen schulden te hebben. Personen Joel: Hij is het broertje van JJ. In het hele verhaal komt hij een beetje jaloers over. Ook is hij erg nieuwsgierig. Dit verandert niet in de loop van het boek. JJ: In het begin van het boek is JJ erg lui. Later krijgt hij het erg druk vanwege de verkoop van zijn boek. Marilyn: Zij is de knappe dochter van een miljonair. In het boek wordt verder weinig over haar verteld. Solo: Solo Jones is een man die in het park leeft. Hij heeft vaak verhalen die hij zelf verzonnen heeft. In de loop van het verhaal verandert hij niet. Hanna: Zij is de huishoudsters van de familie van Joel. Over haar wordt ook weinig verteld.
Plaats Het verhaal speelt zich af in New York, Amerika. In het verhaal komt Joel in Central Park, zijn eigen huis, het huis van Marilyn, op straat en op Long Island. Tijd Het verhaal speelt zich gewoon af in onze tijd. In het boek worden een paar maanden beschreven met in het begin een soort flashback die de afgelopen jaren beschrijft Begin Het verhaal begint erg warrig. Je krijgt een flashback te lezen en dan ineens begint het in de tegenwoordige tijd. Daarna wordt het allemaal rustig uitgelegd en wordt alles duidelijk. Probleem en afloop Het probleem is dat Marilyn Schumacher is ontvoerd. De afloop is dat Joel ook vastgehouden wordt en dankzij zijn hond gevonden wordt. Het einde is gesloten. Perspectief Het verhaal is in de ikpersoon geschreven en dat blijft ook het hele verhaal lang zo. Titel De betekenis van de titel is vrij simpel. Het heeft eigenlijk twee betekenissen. In het boek zegt JJ tegen Joel, in de tijd dat hij met zijn boek bezig is, you’ll never guess the end. De titel slaat ook op het boek zelf. Het is niet echt een standaard einde. Thema Het thema is het oplossen van een ingewikkelde ontvoering.
Beoordeling Ik vond het boek in het begin erg saai. Er werd namelijk alleen maar gepraat. Later kwam er wat mee ‘actie’ en dat zorgde ervoor dat je verder wilde lezen. Het verhaal is erg werkelijk want een ontvoering kan nu zo gebeuren. De opbouw van het verhaal is wat minder. Zoals ik al eerder heb verteld is het begin erg warrig. Later wordt het allemaal een stuk duidelijker. Ik vind het boek niet echt voorspelbaar. Zelf ben je op zoek naar een kidnapper terwijl uiteindelijk blijkt dat ze het zelf heeft gedaan. Ik vind de stijl van het verhaal niet echt positief. Je leest steeds zijn gedachten en wat hij zegt. Wat ik ook erg irritant vind is het volgende; er zijn steeds van die zinnen: I think so, I said, but it’s very weird. Dat ‘I said’ steeds is erg vervelend om te lezen. Al met al vond ik het dus niet een echt geweldig boek.