Datum van het verslag: 13 september ’02
Auteur : Tom Lennon
Vertaler : Tom van Beek
Titel : ‘Wel kleur bekennen’
Uitgever : Octopus serie
Jaar : 1993
Genre : Psychische roman
Korte samenvatting
Neil is een populaire jongen, hij slaagt voor zijn examen is heel goed in rugby en ziet er goed uit. Maar hij heeft een groot geheim waar hij met niemand over durft te praten, Neil is homo. Door zijn homoseksualiteit voelt hij zich vaak eenzaam en onzeker. Nadat hij het aan een goeie vriendin (becky) heeft verteld dat hij homo is haalt zij hem over om de eerste stappen te zetten in een homobar. Maar zij zelf gaat niet mee want ze zit als au pair in Frankrijk en hij voelt zich er niet op zijn gemak. Maar algauw ziet hij een leuke jongen en hij wordt verliefd. Hij gaat er steeds vaker heen en maakt een paar vrienden.Maar op een avond als hij terug loopt van de homobar wordt hij in elkaar geslagen. Neil komt in het ziekenhuis terecht en ligt 3 dagen in coma.
Later verteld hij het zijn vrienden en zijn ouders dat hij homo is. Zijn vrienden keren hem de rug toe, ze kunnen het niet geloven. Zijn ouders zijn ook erg bedroeft, zijn vader denkt zelfs dat het een ziekte is en ze krijgen zo`n erge ruzie dat Neil uit huis gaat. Daarbovenop komt ook nog dat zijn vriend die hij ontmoet heeft in de homobar het uitmaakt. En hij zijn ‘vrienden tegenkomt en hem uitschelden voor homo. Neil wordt depressief en wil zelfmoord plegen.
Personen:
Neil is de hoofdpersoon.
Neil is een knappe populaire jongen, hij heeft zwart haar kleed zich goed en is erg grappig. Hij oogt lollig maar van binnen is hij heel erg eenzaam en onzeker. Hij is namelijk homo. In het begin probeert hij alle contacten met zijn vrienden te vermijden omdat hij met dat probleem zit en geen zin heeft om te doen alsof. Maar nadat hij het ‘geheim’ aan Becky heeft verteld en een paar homo vrienden heeft voelt hij zich blij en opgelucht. Maar hij heeft het er nog steeds moeilijk mee.
Belangrijke bijpersonen:
Gary: is een ontzettende flapuit hij zegt alles wat hij denkt en kwetst daarmee heel veel mensen. Hij ziet er niet echt denderend uit, heeft blond haar en is van gemiddelde leeftijd (net als Niel). Als hij erachter komt dat Neil homo is keert hij hem de rug toe.
“’je bent toch niet echt homo, of wel?’ barstte Neil los. Neil keek alleen maar naar zijn gympen en lachte droevig. De vriend die hij zijn hele leven had gekend, leek nu een volslagen vreemde.”
Daphne/ Eddie: is een van zijn homovrienden, Daphne is een erg vrolijke jongen en ziet overal het goeie wel van in. Maar als het ligt van de club aan gaat ziet hij er erg slecht en uitgemergd uit. Later in het boek ligt ze op haar sterfbed omdat hij aids heeft. De moeder van Daphne is zo positief over homo zijn dat Neil het aan zijn ouders gaat vertellen.
Beckie: beckie Is een hele goeie vriendin van Neil en hij vertelt het haar het eerst dat hij homo is. Maar ze had het al door en wist het al langer. Ze speelt een hele belangrijke rol bij het ontdekken van het homo zijn.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Ierland bij de stad Dublin. Je komt niet echt iets te weten over het land zelf want het boek gaat alleen maar over Neil en zijn omgeving en daar speelt het land niet echt een grote rol in.
Tijd:
Het verhaal speelt zich nu af omdat je dat kan merken aan de samenleving, het is precies hetzelfde als nu en homo is een beetje van deze tijd. De verteltijd is 221 bladzijdes. De vertelde tijd is van 2 weken voor het examen tot ongeveer aan het einde van de zomervakantie dus ongeveer 3 maanden.
Alles is in een chronologische vorm geschreven, wel heb je af en toe flashbacks maar dat is alleen als hij zich kut voelt en denk aan vroeger toen hij nog 10 was en nog niks van zijn seksuele voorkeur afwist en dat zijn vader hem nog ‘mannetje geluk’ noemde.
Begin:
Midden in een gebeurtenis.
“Neil, met zijn elleboog op de vensterbank en zijn hoofd in zijn handen keek uit over de achtertuintjes. Wasgoed wapperde in de wind, vogels tjilpten en de kleuters van de buren voetbalden op het gras. Achter in hun eigen tuin bungelde een touw met een oude autoband eraan die zijn vader voor hem had opgehangen toe hij klein was. Maar zelfs dat kon hem niet opvrolijken. Op zondag heeft hij het altijd moeilijk.
Hij keek o niemand keek en gooide het kleffe, met sperma doordrenkte zakdoekje naar buiten. Dit was la de 3e vandaag. God mag weten wat voor bloemen er aan die struiken zouden hangen.”
Je weet niet waarmee hij zo`n moeite heeft op de zondag.
Probleem en afloop:
Het belangrijkste probleem is dat hij voor zichzelf moet toegeven dat hij homo is en gewoon anders is. Door zijn homoseksualiteit voelt hij zich ook heel eenzaam en onzeker.
Het boek loopt niet slecht af maar ook niet goed. Neil heeft zijn vrienden en zijn ouders verteld dat hij homo is maar zijn ouders en Gary staan er niet achter. Wel wou Neil zelfmoord plegen maar dat heeft hij toch niet gedaan dus dat is dan wel weer een goeie afloop daarvan.
“’Wie is Ian?’ Vraagt zijn moeder onzeker. Neil aarzelt. De vraag hangt in de lucht als een handgranaat waar de pin uitgetrokken is. Zijn vader en moeder kijken hem aan. ‘Een vriend van school zegt Neil en daarmee heeft hij de pin weer veilig teruggestoken. “
het verhaal heeft een open einde, omdat je niet weet hoe het verder gaat met zijn homoleven en met Ian. En of zijn ouders nog bijkeren en zijn vrienden.
het verhaal is wel realistisch omdat het verhaal over homoseksualiteit gaat en dat heb je nou ook in deze samenleving en er gebeuren ook dagelijkse dingen zoals het examen en ruzie met je ouders.
Perspectief:
Het is in een ‘ik’ perspectief geschreven, je leest alleen zijn gedachtes en hoe hij denk enzovoort.
Titelverklaring:
In dit boek betekent: “Wel kleur bekennen” dat hij voor zichzelf moet toegeven en voor zijn vrienden dat hij anders is en hij op een andere sekse valt dan de meeste ‘normale’ mensen. Dat hij ‘roze’is zeg maar want dat is de keur voor homo`s.
Het thema is: homoseksualiteit, eenzaamheid en verliefdheid.
Eigen mening:
Ik vond het een heel mooi boek omdat het allemaal zo realistisch is daarom kan je,je er zo goed in inleven. Ook hou ik erg veel van probleem boeken en dat is dit boek ook dus dan vind ik het ook mooier. Het is ook heel erg mooi geschreven allemaal echt alsof je er gewoon bij staat alleen dat je dan wel de gedachtes kan lezen van Neil.
Ik vond het einde heel mooi, je zou het helemaal niet verwachten dat zijn ouders zo zouden reageren ik had gedacht dat het allemaal goed zou aflopen zodra hij het zijn ouders en zijn vrienden had verteld maar dat was dus niet zo. Bij het einde wanneer hij zelfmoord wou plegen en terug dacht aan alles toen hij nog klein was kreeg ik een brok in mijn keel en moest ik huilen, zo mooi vond ik het dus. Ook vond ik het heel erg zielig toen zijn ‘vrienden’ hem uitscholden voor homo terwijl hij hen juist het meest nodig had.
“’Hallo schat.’ Tony maakte een gebaar met het slappe handje en blaast een kusje over de drukke weg. Mensen blijven staan.
‘hand op je reet, jongens!’ hun wrede grappen denderden door de straat. Doe net of je niet kunt horen.
‘Flikker!’
ze lachen je uit. Handen trillen van woede. Zou het liefste die steen daar pakken en hem in hun smoelen smijten. Er moet bloed vloeien. Ze fluiten je na. Zou het liefst willen huilen. Waarom laat je ze me dit aandoen, Jezus? Ik kan het niet verdragen. Negeer ze en loop gewoon door.”
Auteur : Tom Lennon
Vertaler : Tom van Beek
Titel : ‘Wel kleur bekennen’
Uitgever : Octopus serie
Jaar : 1993
Genre : Psychische roman
Korte samenvatting
Neil is een populaire jongen, hij slaagt voor zijn examen is heel goed in rugby en ziet er goed uit. Maar hij heeft een groot geheim waar hij met niemand over durft te praten, Neil is homo. Door zijn homoseksualiteit voelt hij zich vaak eenzaam en onzeker. Nadat hij het aan een goeie vriendin (becky) heeft verteld dat hij homo is haalt zij hem over om de eerste stappen te zetten in een homobar. Maar zij zelf gaat niet mee want ze zit als au pair in Frankrijk en hij voelt zich er niet op zijn gemak. Maar algauw ziet hij een leuke jongen en hij wordt verliefd. Hij gaat er steeds vaker heen en maakt een paar vrienden.Maar op een avond als hij terug loopt van de homobar wordt hij in elkaar geslagen. Neil komt in het ziekenhuis terecht en ligt 3 dagen in coma.
Later verteld hij het zijn vrienden en zijn ouders dat hij homo is. Zijn vrienden keren hem de rug toe, ze kunnen het niet geloven. Zijn ouders zijn ook erg bedroeft, zijn vader denkt zelfs dat het een ziekte is en ze krijgen zo`n erge ruzie dat Neil uit huis gaat. Daarbovenop komt ook nog dat zijn vriend die hij ontmoet heeft in de homobar het uitmaakt. En hij zijn ‘vrienden tegenkomt en hem uitschelden voor homo. Neil wordt depressief en wil zelfmoord plegen.
Neil is de hoofdpersoon.
Neil is een knappe populaire jongen, hij heeft zwart haar kleed zich goed en is erg grappig. Hij oogt lollig maar van binnen is hij heel erg eenzaam en onzeker. Hij is namelijk homo. In het begin probeert hij alle contacten met zijn vrienden te vermijden omdat hij met dat probleem zit en geen zin heeft om te doen alsof. Maar nadat hij het ‘geheim’ aan Becky heeft verteld en een paar homo vrienden heeft voelt hij zich blij en opgelucht. Maar hij heeft het er nog steeds moeilijk mee.
Belangrijke bijpersonen:
Gary: is een ontzettende flapuit hij zegt alles wat hij denkt en kwetst daarmee heel veel mensen. Hij ziet er niet echt denderend uit, heeft blond haar en is van gemiddelde leeftijd (net als Niel). Als hij erachter komt dat Neil homo is keert hij hem de rug toe.
“’je bent toch niet echt homo, of wel?’ barstte Neil los. Neil keek alleen maar naar zijn gympen en lachte droevig. De vriend die hij zijn hele leven had gekend, leek nu een volslagen vreemde.”
Daphne/ Eddie: is een van zijn homovrienden, Daphne is een erg vrolijke jongen en ziet overal het goeie wel van in. Maar als het ligt van de club aan gaat ziet hij er erg slecht en uitgemergd uit. Later in het boek ligt ze op haar sterfbed omdat hij aids heeft. De moeder van Daphne is zo positief over homo zijn dat Neil het aan zijn ouders gaat vertellen.
Beckie: beckie Is een hele goeie vriendin van Neil en hij vertelt het haar het eerst dat hij homo is. Maar ze had het al door en wist het al langer. Ze speelt een hele belangrijke rol bij het ontdekken van het homo zijn.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Ierland bij de stad Dublin. Je komt niet echt iets te weten over het land zelf want het boek gaat alleen maar over Neil en zijn omgeving en daar speelt het land niet echt een grote rol in.
Tijd:
Het verhaal speelt zich nu af omdat je dat kan merken aan de samenleving, het is precies hetzelfde als nu en homo is een beetje van deze tijd. De verteltijd is 221 bladzijdes. De vertelde tijd is van 2 weken voor het examen tot ongeveer aan het einde van de zomervakantie dus ongeveer 3 maanden.
Begin:
Midden in een gebeurtenis.
“Neil, met zijn elleboog op de vensterbank en zijn hoofd in zijn handen keek uit over de achtertuintjes. Wasgoed wapperde in de wind, vogels tjilpten en de kleuters van de buren voetbalden op het gras. Achter in hun eigen tuin bungelde een touw met een oude autoband eraan die zijn vader voor hem had opgehangen toe hij klein was. Maar zelfs dat kon hem niet opvrolijken. Op zondag heeft hij het altijd moeilijk.
Hij keek o niemand keek en gooide het kleffe, met sperma doordrenkte zakdoekje naar buiten. Dit was la de 3e vandaag. God mag weten wat voor bloemen er aan die struiken zouden hangen.”
Je weet niet waarmee hij zo`n moeite heeft op de zondag.
Probleem en afloop:
Het belangrijkste probleem is dat hij voor zichzelf moet toegeven dat hij homo is en gewoon anders is. Door zijn homoseksualiteit voelt hij zich ook heel eenzaam en onzeker.
Het boek loopt niet slecht af maar ook niet goed. Neil heeft zijn vrienden en zijn ouders verteld dat hij homo is maar zijn ouders en Gary staan er niet achter. Wel wou Neil zelfmoord plegen maar dat heeft hij toch niet gedaan dus dat is dan wel weer een goeie afloop daarvan.
“’Wie is Ian?’ Vraagt zijn moeder onzeker. Neil aarzelt. De vraag hangt in de lucht als een handgranaat waar de pin uitgetrokken is. Zijn vader en moeder kijken hem aan. ‘Een vriend van school zegt Neil en daarmee heeft hij de pin weer veilig teruggestoken. “
het verhaal is wel realistisch omdat het verhaal over homoseksualiteit gaat en dat heb je nou ook in deze samenleving en er gebeuren ook dagelijkse dingen zoals het examen en ruzie met je ouders.
Perspectief:
Het is in een ‘ik’ perspectief geschreven, je leest alleen zijn gedachtes en hoe hij denk enzovoort.
Titelverklaring:
In dit boek betekent: “Wel kleur bekennen” dat hij voor zichzelf moet toegeven en voor zijn vrienden dat hij anders is en hij op een andere sekse valt dan de meeste ‘normale’ mensen. Dat hij ‘roze’is zeg maar want dat is de keur voor homo`s.
Het thema is: homoseksualiteit, eenzaamheid en verliefdheid.
Eigen mening:
Ik vond het een heel mooi boek omdat het allemaal zo realistisch is daarom kan je,je er zo goed in inleven. Ook hou ik erg veel van probleem boeken en dat is dit boek ook dus dan vind ik het ook mooier. Het is ook heel erg mooi geschreven allemaal echt alsof je er gewoon bij staat alleen dat je dan wel de gedachtes kan lezen van Neil.
Ik vond het einde heel mooi, je zou het helemaal niet verwachten dat zijn ouders zo zouden reageren ik had gedacht dat het allemaal goed zou aflopen zodra hij het zijn ouders en zijn vrienden had verteld maar dat was dus niet zo. Bij het einde wanneer hij zelfmoord wou plegen en terug dacht aan alles toen hij nog klein was kreeg ik een brok in mijn keel en moest ik huilen, zo mooi vond ik het dus. Ook vond ik het heel erg zielig toen zijn ‘vrienden’ hem uitscholden voor homo terwijl hij hen juist het meest nodig had.
“’Hallo schat.’ Tony maakte een gebaar met het slappe handje en blaast een kusje over de drukke weg. Mensen blijven staan.
‘Flikker!’
ze lachen je uit. Handen trillen van woede. Zou het liefste die steen daar pakken en hem in hun smoelen smijten. Er moet bloed vloeien. Ze fluiten je na. Zou het liefst willen huilen. Waarom laat je ze me dit aandoen, Jezus? Ik kan het niet verdragen. Negeer ze en loop gewoon door.”
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
A.
A.
eey,
Ik vond het een ontzettend goed boekverslag!
liefs annemiek
21 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
mooi dat je zo positief was/bent over het boek kleur bekennen, ik kan me zo in die jongen (neal) in leven ben zelf ook homo.
heb het in een keer uit gelezen .
zouden er nog meer boeken van deze schrijver zijn?
groetjes martin
19 jaar geleden
Antwoorden