Zakelijke gegevens
Titel: Verlies
Auteur: Nicci French
Druk: verschenen in het jaar 2002, in Amsterdam
Uitgeverij: staat er niet bij Samenvatting Rick en Stella hebben Rory, hun vijfjarige zoon verloren. Na zijn begrafenis kunnen ze hem maar moeilijk vergeten. Ieder familielid probeert zijn dood op zijn eigen manier te verwerken. Rick is er helemaal kapot van, en om zijn emoties te verbergen gaat hij veel whisky drinken. Ook komt hij laat thuis, door veel overuren te maken. Stella gaat gewoon door met haar leven alsof er niks aan de hand is. Ze ruimt de kamer van Rory op en huilt niet eens. Haar vriendinnen bieden steun en zeggen dat ze er even uit moet maar Stella zegt dat ze die hulp niet nodig heeft. Stella blijft van het begin tot einde van het verhaal zichzelf ze heeft niet zo vreselijk veel moeite met de dood van Rory als Rick. Rick vind het wel raar dat Stella meteen de kamer van Rory heeft opgeruimd, en dat ze nooit heeft gehuild om de dood van Rory. Stella vindt dat Rick naar een therapeut moet gaan, ze zoekt zelf een therapeute uit en maakt een afspraak met haar. Na de eerste keer bij de therapeute, voelt Rick zich veel beter en gaat hij een gesprek aan met Stella. Maar na die andere afspraken, blijft hij zich gedragen zoals hij eerst ook al deed. Na een tijdje wil de therapeut Stella spreken. Als ze elkaar dan in een bos ontmoeten verteld de therapeut dat zij Rick er van verdenkt de moord te hebben gepleegd. Stella wordt heel erg kwaad en geeft haar een klap in haar gezicht, omdat ze haar niet geloofd. Maar na een tijdje begint Stella toch te twijfelen. Ze praat over dit onderwerp met Rick op een goede moment in het bos. Rick verteld dat hij Stella juist van moord verdenkt. Nadat ze wat gepraat te hebben zijn ze er achter dat geen van de beide de moord heeft gepleegd. Een tijdje later met een ouderavond over Max krijgen Stella en Rick het schrift van Max mee waar een verhaal in staat over de dood van Rory. Rick bekijkt later het schrift aandachtig en het valt hem op dat het verhaal al voor de dood van Rory was geschreven. Daarom besluit Stella met Max te praten over Rory’s dood. Max geeft uiteindelijk toe dat hij zijn broertje een zetje gaf en toen Rory in het water viel. En dat hij weg rende omdat hij er zo van schrok. Uit het verhaal blijkt dat Max jaloers was op Rory, omdat hij alle aandacht kreeg en daarom heeft hij zijn broertje in het zwembad geduwd. Op het einde van het verhaal krijgen Stella en Rick nog een kind, en ze beloven Max even veel aandacht te geven en zo komt het toch nog een beetje goed ten einde. Wat mij is opgevallen & vragen die in me opkwamen Wat mij opgevallen is, dat het verhaal in dit boek goed in elkaar steekt. Hij is zo opgebouwd, dat je het nodige informatie om het verhaal goed te begrijpen niet in één keer krijgt. Daardoor krijg je een ander gedachte in je hoofd over hoe het verhaal zou eindigen dan hoe het eigenlijk is. Eerst wist ik niet precies waar het over ging, ik zag dat twee ouders de dood van zijn zoon probeerden te verwerken. Daar was niks spannends aan. Naderhand werd het duidelijk dat Rory vermoord kon zijn, en zo begon het verhaal spannender te worden. Zo dacht ik eerst dat Stella de moord had gepleegd, omdat ze helemaal geen gevoel toonde, daarna dacht ik dat Rick het was, omdat de therapeute hem ervan verdachte. Toen ze een gesprekje met elkaar hadden, werd het ineens duidelijk dat ze geen van beiden er iets mee te maken hadden. Toen was ik even in de war, en kwam er een vraag in mij op. Ik wou weten wie het dan wel had gedaan. Later in het verhaal werd toen duidelijk wie het wel was. Bijv op blz. 89 en 90: Hij sloeg het schrift open en bladerde erin tot hij bij het verhaal was. ‘Ja?’ ‘Kijk hier even naar,’ zei hij. ‘Ik begrijp niet…’begon ik, maar toen begreep ik het.’ ‘Max heeft Rory’s verdrinken geschreven voordat hij verdronk.’ ‘Ja, ‘fluisterde ik. ‘Hij heeft hem erin geduwd, hè?’ ‘Het was een ongeluk. Een ongeluk, Rick.’ ‘Stella, hij heeft het van tevóren opgeschreven.’ ‘Hij was soms jaloers en boos, dat weten we.
Evaluatie
Ik vond het een spannend boek. Omdat ik net zoals ik al eerder zei, er niet meteen erachter kwam wie Rory had vermoord. Daarom vind ik hem ook een origineel verhaal. heel het verhaal door verdenk je allerlei mensen. Het was dan ook voor mij onverwacht toen ik erachter kwam dat Rory door zijn eigen broer het water ingeduwd is. Dat vond ik wel leuk, omdat een boek met een voorspelbaar einde niet origineel is.
Ook vond ik de taalgebruik ook niet moeilijk. Hij was makkelijk te volgen en er waren geen woorden waarvan ik dacht, hé wat zou dat nou weer kunnen betekenen.
Korte samenvatting
Een gezin raakt zijn jongste zoon kwijt, terwijl ze dit proberen te verwerken verdenken ze elkaar op moord van hem.
De visie hierachter zou kunnen zijn, dat je iemand niet zomaar moet verdenken van een moord zonder dat je er bewijs voor hebt. Want, het kan ook iemand zijn geweest van wie je het helemaal niet verwacht. In dit geval is het hun oudste zoon die het ‘moord’ heeft gepleegd.
Auteur: Nicci French
Druk: verschenen in het jaar 2002, in Amsterdam
Uitgeverij: staat er niet bij Samenvatting Rick en Stella hebben Rory, hun vijfjarige zoon verloren. Na zijn begrafenis kunnen ze hem maar moeilijk vergeten. Ieder familielid probeert zijn dood op zijn eigen manier te verwerken. Rick is er helemaal kapot van, en om zijn emoties te verbergen gaat hij veel whisky drinken. Ook komt hij laat thuis, door veel overuren te maken. Stella gaat gewoon door met haar leven alsof er niks aan de hand is. Ze ruimt de kamer van Rory op en huilt niet eens. Haar vriendinnen bieden steun en zeggen dat ze er even uit moet maar Stella zegt dat ze die hulp niet nodig heeft. Stella blijft van het begin tot einde van het verhaal zichzelf ze heeft niet zo vreselijk veel moeite met de dood van Rory als Rick. Rick vind het wel raar dat Stella meteen de kamer van Rory heeft opgeruimd, en dat ze nooit heeft gehuild om de dood van Rory. Stella vindt dat Rick naar een therapeut moet gaan, ze zoekt zelf een therapeute uit en maakt een afspraak met haar. Na de eerste keer bij de therapeute, voelt Rick zich veel beter en gaat hij een gesprek aan met Stella. Maar na die andere afspraken, blijft hij zich gedragen zoals hij eerst ook al deed. Na een tijdje wil de therapeut Stella spreken. Als ze elkaar dan in een bos ontmoeten verteld de therapeut dat zij Rick er van verdenkt de moord te hebben gepleegd. Stella wordt heel erg kwaad en geeft haar een klap in haar gezicht, omdat ze haar niet geloofd. Maar na een tijdje begint Stella toch te twijfelen. Ze praat over dit onderwerp met Rick op een goede moment in het bos. Rick verteld dat hij Stella juist van moord verdenkt. Nadat ze wat gepraat te hebben zijn ze er achter dat geen van de beide de moord heeft gepleegd. Een tijdje later met een ouderavond over Max krijgen Stella en Rick het schrift van Max mee waar een verhaal in staat over de dood van Rory. Rick bekijkt later het schrift aandachtig en het valt hem op dat het verhaal al voor de dood van Rory was geschreven. Daarom besluit Stella met Max te praten over Rory’s dood. Max geeft uiteindelijk toe dat hij zijn broertje een zetje gaf en toen Rory in het water viel. En dat hij weg rende omdat hij er zo van schrok. Uit het verhaal blijkt dat Max jaloers was op Rory, omdat hij alle aandacht kreeg en daarom heeft hij zijn broertje in het zwembad geduwd. Op het einde van het verhaal krijgen Stella en Rick nog een kind, en ze beloven Max even veel aandacht te geven en zo komt het toch nog een beetje goed ten einde. Wat mij is opgevallen & vragen die in me opkwamen Wat mij opgevallen is, dat het verhaal in dit boek goed in elkaar steekt. Hij is zo opgebouwd, dat je het nodige informatie om het verhaal goed te begrijpen niet in één keer krijgt. Daardoor krijg je een ander gedachte in je hoofd over hoe het verhaal zou eindigen dan hoe het eigenlijk is. Eerst wist ik niet precies waar het over ging, ik zag dat twee ouders de dood van zijn zoon probeerden te verwerken. Daar was niks spannends aan. Naderhand werd het duidelijk dat Rory vermoord kon zijn, en zo begon het verhaal spannender te worden. Zo dacht ik eerst dat Stella de moord had gepleegd, omdat ze helemaal geen gevoel toonde, daarna dacht ik dat Rick het was, omdat de therapeute hem ervan verdachte. Toen ze een gesprekje met elkaar hadden, werd het ineens duidelijk dat ze geen van beiden er iets mee te maken hadden. Toen was ik even in de war, en kwam er een vraag in mij op. Ik wou weten wie het dan wel had gedaan. Later in het verhaal werd toen duidelijk wie het wel was. Bijv op blz. 89 en 90: Hij sloeg het schrift open en bladerde erin tot hij bij het verhaal was. ‘Ja?’ ‘Kijk hier even naar,’ zei hij. ‘Ik begrijp niet…’begon ik, maar toen begreep ik het.’ ‘Max heeft Rory’s verdrinken geschreven voordat hij verdronk.’ ‘Ja, ‘fluisterde ik. ‘Hij heeft hem erin geduwd, hè?’ ‘Het was een ongeluk. Een ongeluk, Rick.’ ‘Stella, hij heeft het van tevóren opgeschreven.’ ‘Hij was soms jaloers en boos, dat weten we.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden