Truth or dare door Celia Rees

Primaire gegevens

Auteur: Celia Rees
Titel: Truth or dare
Uitgeverij: Macmillan Children’s Books
Plaats van Uitgave: London
Jaar van Uitgave: 2000

Keuze Motivatie

Ik ben niet bepaald het persoon dat van lezen houd, dus ik ging opzoek naar een niet te dik boek. Ik was wat aan het zoeken in de bibliotheek en deze titel sprak me wel aan. Toen ik het boek uit het rek haalde bleek het ook nog eens genoeg bladzijdes te hebben en ook de achterkant maakte me nieuwsgierig.

Samenvatting

Het is zomervakantie en Josh is door zijn moeder, Joanna Parker, meegenomen, weg van zijn huis en vrienden. Ze rijden naar zijn oma’s huis voor een nog onbekende tijd. De laatste keer dat Josh zijn oma zag was een paar maanden geleden, op haar tachtigste verjaardag. Ze was in elkaar gezakt op de trap, want ze kreeg een beroerte. Gelukkig viel het mee, want na een paar dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen, was ze er weer bovenop. Totdat het een paar weken geleden voor de tweede keer gebeurde. Deze keer was het veel erger, want er was niemand thuis die kon helpen. Nu kwam Joanna haar verzorgen.

Josh ziet heel erg op tegen zijn verblijf in zijn oma’s huis. Er is niemand die hij kent en hij heeft niets te doen. De enige andere persoon die er is mevr. Reynolds, zijn oma’s oudste vriendin. Het lijkt allemaal nog erger te worden wanneer Josh een hele kleine kamer word toegewezen op de eerste verdieping. Om er het beste van proberen te maken, vraag hij of hij op de grote zolder mag slapen, maar zijn moeder en mevr. Reynolds zijn daar blijkbaar niet blij mee. Het is oom Patrick’s oude kamer. Toch gaan ze uiteindelijk akkoord.
Het huis ontdekken, vind Josh stapels speelgoed uit de jeugd van zijn moeder en oom Paul. De spullen van zijn overleden opa zijn ook opgeslagen in een van de logeerkamers, maar van zijn oom Patrick is niets overgebleven. Het enige wat tegen hem is gezegd over zijn oom is dat die is gestorven op dertienjarige leeftijd, dezelfde leeftijd als Josh nu is. Met niets anders om hem bezig te houden gaat hij op onderzoek uit naar zijn mysterieuze oom. Toen zijn oma, verward door het ziek zijn, vroeg naar haar dode kind, werd zijn nieuwsgierigheid nog verder aangewakkerd. Bij het schoonmaken van de zolder vind Josh een verborgen kast, waarin een aantal van Patrick’s spullen liggen. Het lijken geen normale spullen voor een dertienjarige, er ligt een schrift vol regels met nummers, handgeschreven sterrenkaarten en mooie kopieën van oude stripboeken.
Wanneer Josh wat meer begint te ontdekken, krijgen we te maken met een andere kant van het verhaal. Joanna is een erkende auteur, maar sinds ze fulltime lerares is geworden heeft ze niets meer gepubliceerd. Op een avond vindt Josh het echte verhaal over zijn oom Patrick op de computer.
Ondertussen gaat het zo slecht met Josh’ oma dat ze naar het ziekenhuis moet, waar ze uiteindelijk sterft. Oom Patrick komt nu naar het huis, om bij zijn zus te zijn. Josh hoort hen ruzie maken over Patrick en vraag mevr. Reynolds om over hem te vertellen. Dit schudt ze van zich af door te zeggen dat het een vreemd, anti-sociaal kind, dat altijd anders dan anderen was. Vol van nieuwsgierigheid breekt Josh in op zijn moeders computer en begint het verhaal te lezen.
Ondertussen ontmoet hij ook een nieuwe vriendin, het buurmeisje. Samen ontdekken ze steeds meer geheimen over Patrick. Ook spelen ze samen het spel Alien Space Homeworld. Het computerspel en zijn moeders verhaal lijken parallel aan elkaar te lopen…

Eigen Mening

De titel van het boek is “Truth or Dare”, letterlijk vertaalt is dat “Waarheid of Durven”. In Engeland en Amerika is “truth or dare” een spelletje, wat wij in Nederland “doen durven of de waarheid” noemen. Ik snap niet helemaal waarom ze deze titel hebben gekozen, maar ik denk dat het vooral op het “truth” gedeelte is gebaseerd. Misschien word er wel een beetje de illusie gewekt dat die moeder had gekozen voor “truth” en nu de waarheid over het verleden moest zeggen.
De plaats en tijd spelen beide een zeer belangrijke rol. De plaats waar ze verblijven, is het huis van de oma van Josh. Hier heeft de jeugd van zijn moeder en haar broers zich afgespeeld. Als Josh niet op deze plaats zou zijn geweest zou hij helemaal niet omgekeken hebben naar zijn oom Patrick. Dan was het hele verhaal er dus niet geweest. Door in dit huis te zijn ziet hij de verbanden met het spel en het verhaal van zijn moeder ook sneller. De tijd is voor verschillende dingen belangrijk. Als eerste is er natuurlijk de tijd die is verstreken sinds Joanna’s jeugd, een lange tijd vol zwijgen. Joanna zit hier mee en het liegen gaat haar steeds meer pijn doen. Dan is er nog de tijd waarin het zich afspeelt. Patrick’s UFO-obsessie is niet zo heel vreemd, omdat die tijd een periode was waarin er veel over buitenaards leven werd gespeculeerd. Heel de dag werden de mensen als het ware belaagd met verhalen daarover.
Als ik naar Josh kijk denk ik dat ik hetzelfde zou hebben gedaan. Hoewel Josh wel iets sneller en minder bang is om dingen te doen. Normaal gesproken zou ik niet de computer van mijn ouders gaan uitpluizen, maar als ik merkt dat mijn spel gelijk loopt aan een stukje dat ik heb gelezen, dan ben ik zo nieuwsgierig dat ik mijn principes aan de kant zou zetten.

In Joanna kan ik me iets moeilijker inleven. Ik denk dat je dat meegemaakt moet hebben. Toch dan ik het wel begrijpen dat ze de dingen voor zichzelf houd. Vroeger toen Patrick uit huis werd geplaatst, werd het gezin natuurlijk redelijk onderdrukt door de vader. Hij legde iedereen het zwijgen op en dar maakte natuurlijk nogal wat indruk. Als je eenmaal in het leugen zit kom je er niet zo makkelijk weer uit, want wat zou je dan moeten zeggen. Later na de dood van haar vader, werd haar broer vrij overheersend over het geheim waardoor ze zich ook weer onderdrukt voelt. Dat ze het uiteindelijk weg schreef kan ik goed begrijpen. Als je altijd je mond erover moet houden, kropt het op een gegeven moment alleen maar op en moet je toch een uitlaatklep hebben. Ik denk niet dat ze het erg vond dat Josh er achter kwam, want nu kon eindelijk de waarheid worden gezegd en hoefde ze niet meer in de schaduw van het leugen te leven.
Ik vond het boek niet heel bijzonder. Er zat best een aardig element van spanning in omdat ik graag wilde weten hoe het verhaal in elkaar zat. Toch kon ik het boek gemakkelijk weg leggen en er dan dagen niet in lezen. Vooral de stukjes die Joanna schreef op de computer vond ik een saaie schrijfstijl. Deze kon mij totaal niet boeien, terwijl ik de stukken over Josh, waarin soms veel minder dingen gebeurde, veel leuker vond.
Eigenlijk vind ik het boek een beetje een slecht verhaal in een leuke verpakking. Om een autistische broer die uit het huis geplaatst is als een familiegeheim te beschouwen vind ik wel vrij overdreven. Toen ik de achterkant van het boek las had en me een veel spannender einde ingebeeld.