The Witches door Roald Dahl

De Heksen
Roald Dahl
Luke is bij zijn oma te slapen, want zijn vader en moeder zijn weg. Voor het slapen gaan, verteld oma nog een verhaal over heksen. “Een vriendinnetje van mij, Erica, is vroeger gepakt door een heks. Heksen haten kinderen. Daarom willen ze van alle kinderen af door ze te doden of op te sluiten. Heksen hebben geen tenen. Ze hebben gewoon stompjes aan hun voeten. Daarom zullen ze ook nooit hakken dragen. Heksen kunnen de kinderen ook goed ruiken. Ze hebben paarse ogen. Ze hebben ook geen haar op hun hoofd. Daarom dragen ze een pruik. Als je deze kenmerken van een heks weet, kun je zo zien welke vrouwen heksen zijn. Erica ging melk halen. Toen werd ze door een vrouw naar binnen gehaald. Ze is toen nooit meer gezien. Alleen het gekke is, op het schilderij in het huis van haar vader en moeder kwam elke keer een meisje voor. Steeds op een andere plaats. De jaren verstreken en het meisje werd ook ouder. Ze werd langzamerhand een echte vrouw. Tenslotte was ze zo’n oude vrouw, dat ze al krom liep. Op een gegeven moment was ze van het schilderij verdwenen.” “Was ze dan dood?” vroeg Luke. “Ik denk het wel”, zei oma. “Ga maar lekker slapen. Welterusten!” Toen Luke ’s ochtends wakker werd, ging hij naar beneden. Daar zag hij zijn oma huilen. “Je vader en moeder hebben een ongeluk gehad.” Luke ging bij oma zitten en huilde ook. Toen zei oma: “Dan moet je maar bij mij blijven wonen. We verhuizen naar Engeland zodat je daar naar school kunt.” “Het zal maar moeten”, dacht Luke. Oma kreeg suikerziekte en moest van de dokter naar de zee. Luke en zijn oma gingen in een hotel vlakbij de zee een tijdje wonen. “Hiep, hiep HOERA!!!” klonk het in het kamertje van Luke. Luke was vandaag jarig en kreeg van zijn oma als cadeautje twee muizen in een hokje. “Leuk! Ik ga de muizen kunstjes leren!” zei Luke opgewonden. “Maar eerst ga ik een rondje lopen door het hotel. Mag dat, oma?” “Natuurlijk!” zei oma. “Mag ik dan ook mijn muizen meenemen?” vroeg Luke. “Je doet maar”, lachte oma. Luke liep door de gang en keek naar de schilderijen. Opeens bleef hij verschrikt staan. Wat zag hij daar nou? Net zo’n schilderij als oma vertelde over het verhaal van Erica! Hij liep snel verder. Toen hij weer terug in zijn kamer kwam, vroeg oma: “Zullen we even in het restaurant thee gaan drinken?” “Okee!” zei Luke. Nadat ze thee hadden gedronken, mocht Luke nog even rondkijken. Hij liep naar de grote zaal. Hij zag allemaal mensen in de zaal zitten. Snel verstopte hij zich. Hij zag paarse ogen. Heel veel. De vrouwen deden hun pruiken af. Het waren heksen! De hele zaal zat vol met heksen! De Opperhoofdheks nam het woord. “Jullie moesten je schamen! Nog geen één kind is gedood. Ik wil ze allemaal dood hebben!” Alle heksen schaamden zich. “O ja, jullie mogen je schoenen uit doen.” Tot grote schrik van Luke hadden ze geen tenen! Gewoon stompjes. “Stilte!” riep de Opperhoofdheks. “Omdat jullie je best niet doen om die kinderen te doden, moet ik de touwtjes maar in handen nemen. Ik heb een brouwsel gemaakt, dat als de kinderen het drinken dat ze muizen worden.” Er klonk luid gejuich. De heks ging verder: “Het is recept nummer 86. In elk flesje zit 500 dosis. Dat is genoeg om een kind in een muis te veranderen. De kinderen gaan krimpen. Ze krijgen een vacht en een staart en dan ... floep ... binnen 25 seconden veranderen ze in een ... muis!! Weer klonk er gejuich. “Om kwart over zes precies, komt er een jongen, genaamd Bruno, binnen. Ik geef hem dit en dan... ‘Klop, klop, klop...’ “Daar zal je hem net hebben.” Bruno komt bij de Opperhoofdheks en krijgt een flesje. Bruno drinkt het op. Een moment daarna vliegt er een muis weg. “Grijp hem!” klinkt er door de zaal. Maar de muis is hen te slim af. Hij kruipt in een gaatje in de muur en weg is hij. “Jullie moeten ook van die flesjes hebben. Dus kom de flesjes maar bij mij ophalen. Ik zit ik kamer 208,” ging de heks verder. Opeens roept een heks: “Ik ruik een kind!”. Nu ruiken alle heksen het ook. Ze gaan meteen zoeken. Luke kruipt verder weg in een hoekje. Maar de heksen hebben hem door. Ze grijpen hem en ... floep! Luke is ook veranderd in een muis! Snel kruipt hij ook in het gat in de muur. Daar vindt hij Bruno. Die heeft alweer iets te eten gevonden. “We moeten snel een plannetje bedenken! Kom op. We gaan naar mijn oma. Die weet wel raad.” Toen ze eindelijk in de kamer van oma waren, schrok oma wel toen ze hen zag. Luke vertelde haar het hele verhaal. Toen hij uitgepraat was, zei hij: “We moeten een plannetje bedenken. Maar hoe?” “We gaan het opnemen tegen de heks!” zei oma, maar ze beefde wel een beetje. “Ik weet wel iets...” Oma deed net alsof ze aan het breien was op haar balkon. ‘Per ongeluk’ liet ze een touwtje vallen. Aan dat touwtje hing Luke. Luke ging naar beneden en wilde een flesje pakken met dat vreselijke spul erin. O nee! Een kat. Hij moest natuurlijk niet vergeten dat hij een muis was! Oef! Dat ging maar net. Okee, nu alleen nog zo’n flesje pakken. Hij deed het flesje aan zijn staart en maakte dat hij weg kwam. Toen hij weer bij oma was, zei oma: “Nu gaan Bruno eerst naar zijn vader en moeder brengen. Ik zal ze het keurig uitleggen.” Oma deed de twee muisjes in haar tas en ging naar het restaurant. Want Bruno had gezegd, dat ze daar zaten. Dat was ook zo. Toen oma het hen uit wilde leggen, wilden ze het maar niet geloven. “Nou, dan moet u het maar zien.” Oma zette Bruno op tafel. Maar daar was de moeder niet zo blij mee. Ze was bang voor muizen! Ze gilde het uit. Oma deed Bruno maar weer gauw in de tas en maakte dat ze weg kwam. De heksen hadden zich verzameld en gingen aan de tafels zitten. Één heks mocht niet mee, want zij was nog te jong. Ze liep mokkend terug naar haar kamer. Daarna volgde oma zich naar de keuken. Ze zei dat ze hier ‘per ongeluk’ terecht was gekomen. Snel zette ze Luke op een stapel aardappelen. Luke kroop snel weg. Gelukkig had niemand hem gezien. Hij zocht iets waardoor alle heksen vergiftigd zouden worden. O, natuurlijk! De soep! Elke heks wilde die waterkerssoep. Hij ging naar een plankje die boven de soep hing. Hij liep over de pollepel en gooide het hele flesje met gif in de soep. Nu nog terug lopen. Hij liep terug over de pollepel en ... hij viel bijna. Oef, dat was op het nippertje. Hij wilde terug lopen naar oma. Maar hij viel van het plankje af. Een kok riep geschrokken: “Kijk! Daar loopt een muis! Aagh!” De hele keuken was een chaos geworden. Één kok had die muis in zijn broek. Hij deed zijn kleren uit, maar toen bleek dat de muis al weg was. Ondertussen werd de waterkerssoep opgediend. De heksen begonnen te eten. Oma wilde de butlers verleiden. Dus liet ze ‘per ongeluk’de fles wijn die op haar tafel stond vallen. Alle butlers gingen naar haar toe. “Blijf maar rustig zitten, mevrouw. Uw krijgt wel een nieuwe.” Luke had zich in het stoffer en blik verstopt. Een butler nam die mee naar de tafel van oma. Luke sprong zo gauw mogelijk in de tas naast Bruno. Toen werd het heel onrustig in de zaal. De heksen begonnen te veranderen! De één naar de andere muis sprong weg. Een butler riep: “Plet die muizen!” Veel heksen kwamen zo aan hun einde. De Opperhoofdheks werd een grote, dikke, vieze rat. Zo gauw mogelijk zette oma een glas over dat enge beest heen. Ze riep een butler en zei: “Daar zit nog een grote rat.” De butler bedankte en toen werd de Opperhoofdheks geplet. In het huis van oma, had Luke een heel treinstelsel gebouwd. Hij zoefde door de kamer. Hij zat in een bakje. Daar paste hij makkelijk in, want hij tenslotte nog steeds een muis. Één heks mocht niet mee met het feestmaal. Dus die was ook geen muis geworden. Die heks reed langs het huis van Luke en veranderde hem weer terug in een jongetje. Luke keek uit het raam en riep: “Bedankt! Vergeet je niet Bruno nog om te toveren?!” Over de schrijver: Roald Dahl Roald Dahl komt uit Noorwegen, maar hij schrijft zijn boeken in het Engels. In 1990 is Roald overleden. Hij is 74 jaar geworden. Roald heeft veel kinderboeken geschreven, maar ook boeken voor volwassenen. Een aantal van zijn boeken zijn bekroond met een zilveren griffel. Dit zijn al zijn boeken die hij geschreven heeft: · Boy · Daantje de wereldkampioen · De boekhandelaar en de chirurg · De fantastische meneer Vos · De GVR · De heksen · Edward the conqueror · Going solo · James and the giant peach · Joris en de geheimzinnige toverdrank · Kiss kiss · Lamb to the slaughter · Man from the south · Matilda · My uncle Oswald · Royal jelly · Sjakie en de chocoladefabriek · Someone like you · Tales of the unexpected · The landlady
Dat zijn in totaal 20 boeken. In zijn boeken zijn ook tekeningen gemaakt. De meeste tekeningen zijn gemaakt door Quentin Blake. Ook Tom Eyzenbach en Patrick Benson hebben tekeningen voor hem gemaakt. Sommige boeken van Roald Dahl zijn verfilmd. Zoals “Matilda” en “De heksen” (waar dit verslag over gaat)