The prince and the pauper door Mark Twain

THE PRINCE AND THE PAUPER Op een dag werden twee baby’s geboren. De ene werd een prins, de ander was een bedelaar. De tien jaar oude Tom Canty was heel arm. Hij had vuile kleren, geen schoenen, hij was mager en heel smerig. Hij woonde met zijn familie in een kamer. Ze waren zo arm omdat zijn vader niet wou werken. Dus Tom en zijn zusjes moesten bedelen. Als Tom zonder geld thuiskwam, sloeg zijn vader hem. Gelukkig had hij wel een vriend, Father Andrew. Hij praatte iedere dag met Tom. Ze hadden het erover dat Tom een prins wou zijn, en dat hij frans en latijns kon spreken. De volgende dag werd Tom wakker en liep hij naar het Westminster Palace, het paleis van de koning. Hij wou de prins zien. Maar er stonden soldaten voor de poort. Tom wou erlangs, maar de soldaten duwden achteruit. Toen Tom op een dag weer probeerde om naar binnen te gaan, zag hij een jongen in mooie kleren door de poort lopen. Het was de prins. Van de prins mocht Tom binnenkomen. De prins heette Edward Tudor. Tom en de prins leken heel erg op elkaar. Toen kwamen ze op het idee om met elkaar te ruilen voor 1 uur. De prins werd een bedelaar en de bedelaar een prins. Ze ruilden van kleren. Maar de koning en de vader geloofden het niet. De vader werd woedend, en pakte de arm van Edward en ging naar het paleis. Terwijl de vader Edward meesleurde, riep iemand dat hij de jongen met rust moest laten. De vader pikte het niet, en sloeg de man zo hard dat ‘ie overleed. Ondertussen vluchte Edward naar het paleis. Toen hij daar kwam zeiden ze dat de koning was overleden. Edward werd de nieuwe koning. Tom en Edward ruilden weer. En Edward gaf de moeder Canty een nieuw huis. Maar 3 jaar later overleed Edward, op een 15-jarige leeftijd.