Samenvatting
Amir, de zoon Baba, groeit op samen met Hassan, de zoon van de bediende Ali. De moeder van Amir is overleden bij zijn geboorte en de moeder van Hassan, Sanaubar, verliet Ali en Hassan vlak na zijn geboorte.
Hassan en Amir worden goede vrienden, maar het verschil in stand is altijd merkbaar. Ze hielden allebei van verhalen, Amir kon lezen en Hassan niet, dus las Amir altijd voor. Amir kwam erachter dat hij erg talent had voor schrijven.
Nog een hobby van beide is vliegeren, waar ze samen zeer goed in zijn. Hierbij wordt de lijn ingesmeerd met gemalen glas en moeten ze de lijn van andere vliegers doorsnijden. Bij zo’n vliegertoernooi lukt het Amir zo’n vlieger uit de lucht te halen en Hassan gaat de vlieger bij wijze van trofee halen, maar hij wordt verkracht door Assef en Amir ziet toe maar doet niets en dat beeld blijft hem zijn hele leven nog achtervolgen.

Amir wordt de hele tijd met die gebeurtenis geconfronteerd en probeert Ali en Hassan uit het huis te krijgen, door ze te beschuldigen van een gestolen horloge, maar ze vertrekken uit zichzelf al. In de jaren ’80 vallen de Russen binnen in Afghanistan en Baba en Amir vluchten en weten ze via Pakistan in de VS te komen.
Ze beginnen een leven daar op te pakken, maar het werk wat Baba doet als pompbediende wordt te zwaar, dus zetten ze een handeltje van 2e handsspullen op. Amir is schrijver, maar helpt Baba ermee en op die markt ontmoet hij de dochter van een ex-generaal, Soraya, en daar trouwt hij mee.
In 2001 gaat Amir terug naar Afghanistan, door Rahim Khan, iemand uit zijn jeugd, die met Hassan had geleefd. Daar hoort hij dat Hassan en zijn vrouw zijn vermoord door de Taliban, maar dat hun zoontje, Sohrab, nog leeft en hij besluit die op te gaan halen om zijn misdaad uit het verleden goed te maken. Hij hoort ook dat Hassan zijn broer is, omdat Ali impotent was, dus hebben ze allebei dezelfde vader namelijk Baba.
Maar hij is gevangen genomen door een Talib die hem seksueel misbruikt. Dit blijkt Assef te zijn en Amir weet Sohrab daar weg te halen en naar de VS te brengen.

Flaptekst
Amir en Hassan zijn gevoed door dezelfde min en groeien samen op in Kabul. Op een dag komt er op wrede wijze een einde aan hun bijzondere vriendschap. Amier en zijn vader vluchten naar de Verenigde Staten, waar ze een nieuw bestaan opbouwen, maar Amir slaagt er niet in Hassan te vergeten. De ontdekking van een schokkend familie geheim voert hem terug naar Afghanistan, waar Amir wordt geconfronteerd met spoken uit zijn verleden. Zijn voornemen om de oude schuld jegens Hassan in te lossen sleept hem mee in een huiveringwekkend avontuur.

Gegevens
Eerste druk
Augustus 2003
Oorspronkelijke titel The Kite Runner
Oorspronkelijke uitgever Riverhead Books, New York

Gebruikte editie
25e druk, september 2006
Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam
351 bladzijden
Vertaling Miebeth van Horn
Omslagontwerp Studio Jan de Boer
Omslagillustratie Bildhuset/Corbis
Foto Auteur Charmian Reading
Vormgeving binnenwerk Adriaan de Jonge
Druk Wöhrmann, Zutphen

Genre
Historische en psychologische roman, omdat het zich afspeelt rond de periode dat de monarchie afliep en de Taliban opkwam.

Titelverklaring
De titel ‘De Vliegeraar’ of ‘The Kite Runner’ geeft aan hoe er met vliegers werd gespeeld in Afghanistan in die tijd. Het was de bedoeling om met de met gemalen glas ingesmeerde lijnen de lijnen van de tegenstander door te snijden. Daarvoor werden toernooien georganiseerd en als je zo’n toernooi won was je echt een held, dus dat was heel belangrijk voor Amir en Hassan.

Op het eind speelt Amir eindelijk weer als een kind met een vlieger en breekt hij een beetje het ijs met Sohrab.

Motto
Khaled Hosseini gebruikt geen motto, maar draagt het boek wel aan iemand op:
“Dit boek is opgedragen aan Haris en Farah, die beiden de noor(lichtpunt) van mijn ogen zijn, en aan de kinderen van Afghanistan”.
De namen zijn waarschijnlijk de namen van de kinderen van Khaled.

Personages
In het boek zijn Amir en eigenlijk ook wel Hassan de hoofdpersonen en de bijpersonen zijn Baba, Soraya, Rahim Khan en Sohrab.

Hoofdpersoon
Amir is de zoon van Baba, die veel aanzien heeft en erg rijk is, dus is het standsverschil met Hassan heel groot. Hij gaat naar school en Hassan niet en hij pest Hassan er wel eens mee als hij een woord niet weet.
Tot ergernis van Baba vecht hij nooit en komt Hassan altijd voor hem op, maar nooit andersom. Amir kan niemand pijn doen en heeft talent voor schrijven. Hij wil kostte wat het kost dat Baba trots op hem is en dat weleens ten kostte van Hassan. En uiteindelijk verraad hij Hassan zelfs door hem te beschuldigen van diefstal om niet de hele tijd met zijn misdaad geconfronteerd te worden, dus hij denkt de hele tijd alleen maar aan zichzelf.
Als hij uiteindelijk de kans krijgt zijn misdaad goed te maken door Sohrab, de zoon van Hassan, te redden doet hij dat, wat toch getuigt van lef, waardoor hij toch mijn respect verdient. Amir is een round character, omdat hij eerst een bang watje is en daarna toch meer moed weet te krijgen.


Hassan is de beste vriend en zoon van de bediende van Amir, hij is heel trouw en zo puur, hij kan niet liegen en beschermt Amir altijd, terwijl Amir niet altijd aardig tegen hem was. Hij bleek uiteindelijk de broer van Amir te zijn en dus de zoon van Baba en was eigenlijk Baba in al zijn puurheid en goedheid. Hij blijkt uiteindelijk de broer van Amir te zijn.
Als Amir en Baba weg zijn uit Kabul gaat Hassan het huis nog onderhouden, met zijn vrouw, Rahim Khan, Sohrab en Sanaubar(zijn moeder). Hassan is een round character, want eerst is hij die lieve, trouwe Hassan, maar na die verkrachting wordt hij nooit meer de oude, wordt hij stil en vertrouwt bijna niemand meer.

Bijfiguren
Baba is de vader van Amir en Hassan, hij had in Kabul veel aanzien en was heel dapper, maar was er niet altijd voor Amir en zeker niet voor Hassan. Hij is zeer goed bevriend met Rahim Khan, waarmee hij veel tijd doorbracht in zijn studeerkamer. Hij teleurgesteld in Amir, omdat hij helemaal niet voor zichzelf opkomt, niet geïnteresseerd is in voetbal en eigenlijk maar een watje is.
Als ze gevlucht zijn uit Kabul wordt hun relatie wel beter, maar de gezondheid van Baba gaat sterk achteruit, maar geeft er niet aan toe en weigert naar een arts te gaan. Hij maakt nog net mee dat Amir trouwt, maar vlak daarna sterft hij. Baba is ook een round character, want eerst wil hij niet te veel met Amir te maken hebben, maar later wordt dat een stuk beter. En wordt hij een liever persoon.

Soraya is de vrouw van Amir, en de dochter van een ex-generaal. Ze ontmoeten elkaar op de markt van tweedehands spullen. Na een tijd trouwen ze en na een paar jaar willen ze ook kinderen, maar dat lukt niet. Soraya blijkt onvruchtbaar te zijn en als Amir hoort van Sohrab wil Soraya hem adopteren, wat lang niet zo makkelijk gaat, maar als het uiteindelijk gelukt is. Blijkt Sohrab na alles wat hij meegemaakt heeft erg stil te zijn en daar is ze erg teleurgesteld. Soraya ken je eigenlijk helemaal niet zo goed, dus een flat character.

Rahim Khan is de beste vriend van Baba en is een aardige man, die probeert Baba een beetje op de rails te houden en bemoeit zich meer met Amir, omdat Baba dat nalaat. Hij is ook de eerste die Amir prijst om zijn schrijftalent.
Hij zorgt later met Hassan en zijn familie voor Baba’s huis. En hij meldt Amir van Sohrab. Rahim Khan is een flat character, je kent hem namelijk niet heel goed en blijft Amir steunen enz.

Sohrab is de zoon van Hassan en heeft heel veel mee moeten maken op jonge leeftijd, zijn ouders zijn vermoord, hij is seksueel misbruikt en hij is omringt door geweld. Hij doet wat Hassan eerst gedreigd had en schiet de oog van Assef eruit. Dan wordt hij meegenomen naar Amerika, maar hij wordt nooit meer de oude, want hij mist zijn familie en hij heeft zoveel meegemaakt. Sohrab is ook een flat character, want je kent hem alleen als de stille, getraumatiseerde jongen.

Thema
Het boek zit vol met bijna alle grote thema’s in de literatuur, maar welke er toch het meeste uitspringen is toch wel verraad, jaloezie, verlossing, misbruik van vertrouwen.

Het is een boek tussen twee jongens die jaloers zijn op elkaar, vooral Amir is jaloers op Hassan ondanks diens lagere afkomst. Zijn vader lijkt meer te houden van Hassan dan van hem.
Hassan is heel trouw aan Amir, komt altijd voor hem op, laat hem winnen met kaartspelen, haalt overwonnen vliegers op. Die trouw wordt eigenlijk een beetje beschaamd, want Amir heeft nog nooit iets voor hem gedaan. En later als Hassan hem echt nodig heeft laat hij hem gewoon in de steek. Om dan niet met zijn misdaad geconfronteerd te worden verraad hij hem, eerst door aan Baba te vragen om hen weg te sturen en daarna door hen te beschuldigen van diefstal. Als Amir de kans krijgt het goed te maken, pakt hij die aan en lost zijn schuld in door Sohrab weg te halen bij Assef. Wat laat zien dat Amir aan moed gewonnen heeft.
Sohrab is door Assef helemaal zijn vertrouwen in mensen kwijtgeraakt en als hij dan weer een beetje vertrouwen kreeg, beschaamt Amir die weer door hem te beloven hem niet in een weeshuis te doen en het daarna bijna toch te doen. Daardoor vertrouwt Sohrab helemaal niemand meer en probeert zelfmoord te plegen. Gelukkig lukt dat niet.

Motieven
In het boek komen de volgende motieven voor:
• Vriendschap tussen twee jongens
• Het verschil tussen arm en rijk
• De vader-zoonverhouding
• Het verraad aan de vriendschap
• Het schuldgevoel
• De inlossing van de schuld
• Het eergevoel van een volk
• De tradities van een volk
• Seksueel misbruik
• De wreedheid van de oorlog
• Moord en doodslag
• Poging tot zelfmoord
• De liefde (tussen Amir en Soraya)
• De steeg met de blauwe vlieger en Hassan’s broek(leidmotief)

Perspectief
Het verhaal is geschreven in het ik-perspectief, omdat alles wordt beschreven van ”dacht ik” of “zei ik” en je kijkt alleen maar in zijn hoofd met zijn gevoelens. Maar het knappe aan dit boek met dit perspectief vind ik dat hij je wel op een of andere manier verteld wat de gevoelens van de andere personages uit het boek zijn.

Tijd
Het totale verhaal speelt zich af van ongeveer 1975 tot 2002, maar er zitten behoorlijke tijdsprongen in. Het verhaal begint met een hoofdstuk waar verteld wordt dat Amir iets goed kan maken. Daarna is eigenlijk een enorme flashback, die de helft van het boek in beslag neemt. Daar wordt de hele jeugd van Amir met Hassan verteld. Er is wel sprake van tijdversnelling en vertraging, want zijn jeugd wordt heel uitgebreid beschreven en als hij met Baba in Amerika is gaat het veel sneller. Als hij getrouwd is met Soraya komt een grote tijdsprong van van 6 jaar.


Spanning en einde
Het verhaal opent in handeling, want je kijkt gelijk in zijn gedachten en je weet eerst zijn naam niet eens. Daaruit maak ik op dat de schrijver gebruik maakt van kennisachterstand, want hij heeft de kans om iets goed te maken. Meer weet je niet.

Het eindigt in een gesloten einde. Niet al mijn vragen waren opgelost, want ik wilde nog wel weten of Sohrab ooit nog de oude zou worden, maar op zich viel er niet zo veel meer te vertellen. Dus is het toch een gesloten einde.

Ruimte
Het verhaal speelt zich grotendeels af in Kabul, de hoofdstad van Afghanistan, waar zijn hele jeugd zich afspeelt en waar je bijna ieder struikje en boompje kent. Daar staat ook Baba’s huis, die Hassan later gaat onderhouden. Dit is een erg belangrijke ruimte van het verhaal, want ik denk dat dit verhaal niet ergens anders plaats had kunnen vinden. De gebeurtenissen in het land zijn essentieel voor de handelingen van Amir. Het volk is ook erg belangrijk, want Afghanen hebben een erg groot eergevoel en dat is ook weer een essentieel deel voor handelingen, vooral van Baba. Hij komt nog in Pakistan en in Amerika, maar die ruimtes zijn bij lange na niet zo belangrijk als Kabul.

Biografie Khaled Hosseini
Khaled Hosseini (Kabul, 1965) is geboren en getogen in Kabul. Zijn vader was werkzaam bij het Afghaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken, zijn moeder was een lerares op een middelbare school voor meisjes in Kabul. In 1970 zond het ministerie de familie uit naar Parijs, waar zijn vader voor de Afghaanse ambassade ging werken. Het gezin emigreert in 1980 na de Russische inval naar de Verenigde Staten. Rond 1980 vestigt de familie zich in San José, Californië. Omdat ze met weinig middelen de oversteek gemaakt hebben, leven ze een korte periode in de bijstand. Khaled Hosseini behaalt zijn middelbare school diploma in 1984 en aat studeren aan de universiteit van Santa Clara, waar hij vier jaar later zijn bachelor biologie behaalt. In 1989 gaat hij geneeskunde studeren aan de universiteit van San Diego, waar hij zijn titel als Doctor of Medicine verdient. Hij voltooit zijn opleiding tot internist bij het Cedars-Sinai Medisch Centrum in Los Angeles in 1996. Hij werkt als arts in het noorden van Californië. Hosseini publiceert diverse korte verhalen, die genomineerd worden voor de Pushcart Prize. In 2003 debuteert hij met de wereldwijde bestseller ‘De vliegeraar’, die door Boek-delen, het magazine voor leesclubs, werd uitverkoren tot Het Beste Boek van 2006. Ook ontving Hosseini de UNHCR Humanitarian Award voor zijn inzet voor het lot van vluchtelingen. In mei 2007 verschijnt de langverwachte tweede roman van Hosseini: Duizend schitterende zonnen.

Mening
Onderwerp
Dit boek bevat heel veel thema’s en dat vind ik eigenlijk heel mooi, want dan draait het in een boek niet om een ding, maar word je aandacht door meerdere dingen getrokken. Heel goed bedacht ook, ik heb nog nooit een boek gelezen dat zo veel thema’s had en dat zo breed verhaal had. Komt waarschijnlijk ook omdat ik niet zoveel gelezen heb, maar toch was ik er erg van onder de indruk.

Gebeurtenissen

De gebeurtenissen uit het boek zijn erg indrukwekkend en erg onverwacht, want bijvoorbeeld toen Hassan verkracht werd had Amir net het vliegertoernooi gewonnen, dus verwacht je zoiets echt niet. Ook dat Amir Hassan toen niet hielp en hem zelfs probeerde weg te sturen, snapte ik helemaal niet.
De verkrachting van Hassan is ongetwijfeld het belangrijkste moment van het boek, want dat veranderd Amir volledig en is de aanzet tot de rest van het verhaal. Ik vond het een vreselijk moment en werd boos op Amir, omdat hij niks deed en daardoor wilde ik ook doorlezen, want zou hij zichzelf verbeteren en het goedmaken bij Hassan?
Het moment dat Hassan weggaat is ook een erg verdrietig moment, want toen had ik eigenlijk wel een zwak voor Hassan, omdat hij zo puur was en trouw, terwijl Amir helemaal niet aardig tegen hem was.
Alle gebeurtenissen bleven me de hele tijd boeien, omdat hij het eigenlijk in net genoeg worden beschrijft dat je snapt waar het over gaat, maar je helemaal overdonderen. Het was ook erg realistisch, alleen allemaal zo heftig. Dat heeft me zeker allemaal aan het denken gezet en ik kwam tot de conclusie dat de schrijver dit geweldig heeft gedaan.

Personages
Ik vond Amir vooral in het begin een vreselijk jongetje, ik ergerde me er echt continu aan, het was een aaneenschakeling van domme dingen, maar hij wist ook niet beter, want hij werd door Baba verwaarloosd. Ik kon me wel goed in hem verplaatsen en begreep ook wel waarom hij dat deed, want ik ben zelf eigenlijk ook wel een beetje een watje en verlegen, maar het gebeurde allemaal zo ongelukkig en hij leerde er niet van. Pas toen hij 20 was zag je verbeteringen en dat is gewoon jammer. Ik vond wel dat hij uiteindelijk juist handelde door Sohrab te gaan halen.
Ik kreeg uiteindelijk wel een beetje te doen met Hassan, want hij deed zoveel voor Amir en hij deed zo rot terug. Maar hij bleef hem trouw en uiteindelijk deed hij zichzelf met Ali eer aan door weg te gaan.
Voor de rest vind ik dat de personages erg realistisch waren, maar eigenlijk nooit reageerden zoals je zou verwachten, wat het verhaal natuurlijk ten goede komt, want anders zou het een beetje saai zijn.

Structuur
Ik vond dat hij heel slim gebruik maakte van het eerste hoofdstukje, waar hij al heel veel vragen bij je oproept. Daardoor wil je door blijven lezen om antwoorden te vinden. Het maakte het ook niet te moeilijk, maar gewoon precies goed. De vaart zit er dan ook meteen goed in en maakt het boeiend.

Taalgebruik

Ik was erg blij over het taalgebruik, want het was eenvoudig, maar hij wist er toch de ingewikkeldste zaken mee te vertellen. Soms wat Afghaanse woorden erin als jaan maakte dat je het verhaal meer kon plaatsen en een goed sfeertje gaf. Maar zoals ik al eerder zei, hij wist met een paar woorden heel veel te vertellen en liet het overbodige weg, waardoor je helemaal overdonderd werd.
De schrijfstijl paste ook goed bij de personages, zeker door die Afghaanse woorden, omdat hij bij die verkrachting net genoeg weet om te weten wat er gebeurt, maar dan snel wegkijkt omdat hij het niet wil zien. Dat gevoel had ik als lezer heel erg.

Schrijver
Ik vind Khaled Hosseini een hele goed schrijver en ik ga zeker nog een boek van hem lezen, want hij weet me zo erg te overtuigen en het op een goede manier te brengen. ‘De Vliegeraar’ zal me altijd bijblijven en hij wist natuurlijk ook veel over de cultuur en hoe het eraan toeging in Afghanistan, omdat hij er ook woonde en ook naar Amerika was gevlucht.

Oordeel
Ik vond het een geweldig boek en het zal me altijd bijblijven, ik weet niet goed waarom, maar het geheel overtuigd me zo erg. Het taalgebruik was ook eenvoudig en hij weet zoveel te zeggen met weinig woorden en precies de goede gebeurtenissen achter elkaar te plakken, precies de goede structuur, gewoon perfect! Ik ben erg enthousiast en ik weet zeker dat ik meer boeken van hem ga lezen. Een aanrader!

Bronnen
http://www.boekenwiki.nl/wiki/Khaled_Hosseini
De Vliegeraar