Algemene gegevens
Auteur: Khaled Hosseini
Titel: De vliegeraar
Ondertitel: -
Verschenen in: 2003
Uitgeverij: De Bezige Bij, Amsterdam
Aantal bladzijdes: 346
Leestijd: 6 uur in 2 dagen
Uitgelezen op: 19 november 2007

Inhoud
Het verhaal gaat over 2 jongens die samen opgroeien. Amir en Hassan heetten ze en ze zijn beiden opgevoed door dezelfde min en groeien samen op in Kabul. Ze zijn 2 totaal verschillende jongens: Amir behoort met zijn vader tot de Pashtun (een hogere kaste in het Afghaanse volk) en Hassan met zijn vader, Ali, behoren tot de Hazara’s(Een lage kaste, die ook onderdrukt werd). Amir was altijd een bang en laf jongen geweest, ten opzichte van zijn vader. Zijn vader, Baba, riskeerde liever zijn leven dan dat hij toeliet dat anderen in gevaar werden gebracht. Hassan was niet zoals Amir, Hassan was altijd loyaal tegenover Amir (waar Amir weleens misbruik van maakte). Wanneer Hassan op een dag wordt misbruikt door een aantal jongens, blijft Amir toekijken en vlucht uiteindelijk weg. Daarna komt er een einde aan hun bijzondere en meeslepende vriendschap. Kort daarna vluchtten Baba en Amir weg uit Afghanistan naar de Verenigde Staten, waar ze een nieuw bestaan opbouwen. Het gaat aan het begin wel moeilijk, vooral voor Baba want hij mist zijn vaderland. Maar later pakten ze hun leven weer op en zorgden er allebei voor brood op de plank. Doordat ze vaak op markten stonden kwamen ze andere (meestal bekende) Afghanen tegen. Waardoor ze minder eenzamer werden. Ondanks dit alles slaagt Amir er steeds maar niet in om Hassan te vergeten. Maar dan ontdekt hij dat er wel een manier is om zijn schuld jegens Hassan in te lossen. En dat brengt hem terug naar Afghanistan, waar Amir wordt geconfronteerd met de spoken uit zijn verleden. Na de dood van Baba, vertrekt hij naar Afghanistan en laat zijn vrouw, Soraya, ongerust achter. In Afghanistan aangekomen komt Amir erachter dat ook Hassan een nieuw bestaan had opgebouwd. Hij had een gezin, een gezin van drie personen. Maar daar kwam later een bruut einde aan. Hassan en zijn vrouw worden vermoord door de Taliban en Sohrab( het zoontje van Hassan) wordt door de Taliban meegenomen en misbruikt (net zoals zijn vader). Amir laat het niet hierbij en gaat opzoek naar Sohrab, hij raakt in de moeilijkheden, maar weet zich hieruit te redden. Dan komt hij Sohrab tegen en wilt kostte wat kost hem meenemen en hem niet achterlaten bij de Taliban . Wat me doet denken aan de scène toen Hassan voor de ogen van Amir werd verkracht, Amir rende toen weg uit angst. Maar nu weet hij zijn angst te overwinnen. Hij gaat er zelfs voor in de gevecht, waar hij later niet heelhuids uitkomt. Maar dankzij Sohrab wel levend. Amir komt in de intensive care terecht waar hij een paar daagjes blijft totdat hij weer kan praten en lopen. Dan verlaat hij het ziekenhuis en begint voor Sohrab te zorgen, maar dat gaat zelfs mis. Sohrab doet een poging om zelfmoord te plegen, omdat Amir een belangrijke belofte had verbroken. Sohrab overleeft het maar nu deed hij net alsof Amir niet meer voor hem bestond. Dat wordt een tijd erg moeilijk voor Amir, zelfs wanneer Amir Sohrab meeneemt naar de Verenigde Staten, blijft Sohrab maar niks zeggen. Totdat er een moment komt wanneer Sohrab en Amir aan het vliegeren zijn met anderen en ze op het einde winnen. Sohrab’s blijdschap is groot dat ziet Amir in zijn ogen. Natuurlijk laat Sohrab dat niet zien, maar dat ene kleine glimlach is een wel een begin. Hij voelt zich net een kind, wanneer hij tussen gillende kinderen door rent naar hun gewonnen vlieger. En hij hoort zichzelf ook zeggen;”Voor jou doe ik alles”; tegen Sohrab. En hij denkt aan diezelfde woorden van Hassan.

Personages
De hoofdpersoon in dit verhaal is Amir; een in mijn ogen een bang maar toch een gevoelig jongen met een goed hart. Hij is veel te laf om het voor zijn beste vriend op te nemen en heeft na een trieste gebeurtenis met Hassan niet eens de moed om met hem te praten en hij (Amir) doet er van alles aan om hem (Hassan) te ontkomen en hem weg te krijgen van huis. In geen van de opzichten lijkt hij op zijn vader, die hij als zijn voorbeeld gebruikt. Zijn vader is zeer moedig en dapper, hij riskeert liever zijn leven dan anderen in gevaar te laten brengen. Amir aan de andere kant zou dat nooit doen, maar wat ik wel goed aan hem vindt is dat hij ondanks zijn onhandigheid een goed hart heeft. Maar later in het verhaal verandert Amir veel. Hij krijgt veel vertouwen in zichzelf en keert terug naar Afghanistan waar hij het zoontje van Hassan uit de handen van de Taliban redt, waar hij trouwens voor ging vechten waardoor hij een aantal dagen op de intensive care moest liggen.

Wie ik ook heel dapper vond was Hassan, ondanks het feit dat hij onderdrukt werd, was hij altijd in staat om voor zijn beste vriend te vechten. Wat later leidde tot een trieste gebeurtenis: voor de ogen van Amir en andere jongens van zijn buurt werd Hassan verkracht, en ik vond het nog triester toen Amir maar niks deed en uiteindelijk maar besloot om weg te rennen, waar hij achteraf veel spijt van kreeg. Hij heeft zijn beste vriend verraadden en een bijzondere en meeslepende vriendschap verbroken.

Eigen mening
Ik vond het boek zeer leerzaam, mensen die niet veel af wisten van Afghanistan, zouden door dit boek veel dingen begrijpen. Meestal hebben mensen een bepaald beeld van een land, van Afghanistan hebben veel mensen een beeld van alleen verwoesting. Maar nu kunnen ze begrijpen wat de oorzaak van deze verwoesting is en dat dit niet altijd was geweest. Wel is Afghanistan sinds die tijd veel verandert, misschien niet al te positief maar vergeleken met toentertijd wel beter geworden.

Het was wel erg leuk om een boek te lezen waar woorden en zinnen in voorkwamen in mijn eigen taal. Misschien wel moeilijk om te lezen voor anderen, die niet Farsi (Perzisch). Maar gelukkig staat achter in het boek een woordenlijst.

Het taalgebruik is zeer goed en knap geschreven. Alles wat in het verhaal zich afspeelt is duidelijk geschreven en met een perfecte zinsopbouw. En het verhaal is ook mooi geschreven wat het lezen stukken leuker maakt voor mij, want dan kan ik me er goed in het verhaal inleven.

Ik vond het verhaal ook erg realistisch, want veel gebeurtenissen die in het verhaal worden beschreven zijn ook in het echt gebeurd, zoals de inval van de russen in Afghanistan en mijn ouders hebben daar ook gewoond en wat daar wordt verteld klopt ook allemaal. Ikzelf was toen veel te klein om me daar nu nog over te kunnen herinneren.

Ik vond het verhaal interessant want ik was nog maar een klein kind toen we vluchtten uit Afghanistan, dus kan ik me niet veel herinneren. En bij het lezen van dit boek en het horen van verhalen over de tijd toen mijn ouders daar nog woonden, kan ik me veel voorstellen over Afghanistan ook al kan ik me nauwelijks wat herinneren.

Het onderwerp sprak me ook erg aan, want het gaat over mijn vaderland.
Over het eergevoel en de tradities van een mijn volk en over de dingen die daar gebeuren en gebeurden. Dat waren één van de punten die ervoor zorgen dat ik me beter in het verhaal kon inleven.

Ik vond het verhaal in het geheel erg bijzonder, hoe een persoon een verhaal zo mooi en ontroerend kan maken. Normaal lees ik nooit zulke dikke boeken. Toen ik dit boek voor het eerst in handen had, dacht ik vooral niet zo, zoals ik nu over het boek denk.
Het was echt een spannend boek, met verschillende thema’s die elk aan bod kwamen zoals; liefde, eer, schuld en verlossing. Ik vind het vooral mooi hoe het verhaal is beschreven en hoe al deze thema’s aan bod kwamen, zonder de lezers te vervelen en het (verhaal) een beetje langdradig werd. Maar ik moet zeggen dat ik weldegelijk alles heb begrepen. Dat komt deels omdat het onderwerp en thema’s me vooral aanspraken en deels omdat het gewoon op een wonderbaarlijk mooie manier is geschreven. Ik hoop nog meer van zulke boeken in handen te zullen krijgen. Er zitten namelijk zoveel boodschappen in dit boek en er komen ook enkele opvallende overeenkomsten in de gebeurtenissen:

Enkele voorbeelden:
- Hassan heeft een hazenlip en later raakt Amir gewond aan zijn bovenlip met als resultaat een zelfde litteken
- Hassan wordt seksueel misbruikt door Assef en jaren later overkomt dat zijn eigen zoon Sohrab ook
- Amir wordt beschermd door Hassan en later moet Sohrab beschermd worden door Amir, waardoor de rollen omkeren
- Amir is laaghartig bij het zien van de verkrachting van Hassan, maar zijn vader geeft later het gespiegelde voorbeeld: zelfs onder de dreiging van de dood beschermt hij een vrouw tegen verkrachting door een Russische soldaat
- Hassan dreigt een keer Assef met een katapult een oog uit te schieten en Sohrab doet dat later werkelijk om Amir te redden uit de greep van Assef.
- De moeder van Hassan loopt weg bij haar man en Soraya loopt weg bij haar ouders. Beiden keren later weer naar huis terug en beiden zullen ze zorgen voor de zoon van Hassan.

Dat was het!
om het af te sluiten heb ik nog een interpretatie, die ik heel mooi vind:
(Isabel Allende): “Een onvergetelijk verhaal dat je nog jaren bij blijft. Het bevat alle grote thema’s van de literatuur en van het leven: liefde, eer, schuld en verlossing.”