Leesverslag
Algemene gegevens
Titel: De duivel draagt Prada
Schrijver: Lauren Weisberger
Titel en genre
Ik heb dit boek gekozen omdat er erg veel over verteld werd in de media en omdat iedereen de film heeft gezien, ik niet. Dus was ik wel nieuwsgierig. Dit boek behoort niet echt tot één genre, je zou kunnen zeggen dat het tot vriendschap of liefde behoort. Maar het behoort ook tot werk en school. Ik denk dat vriendschap er het best bij past. Ik vind de titel niet echt goed gekozen, aan de ene kant wel omdat het goed in de reeks past bij de serie en je het boek toch wel graag wilt lezen. Maar aan de andere kant was ik voor Hermès gegaan omdat de “duivel” altijd Hermès draagt maar niet altijd Prada. Ik vind de omslagillustratie erg leuk want het trekt de doelgroep echt aan. Ook vind ik het accent van de drietand aan het einde van de hak erg leuk. Het spreekt mij erg aan.
Vorm
Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief. De ik persoon kan wel wisselen tijdens het verhaal omdat het als een soort script geschreven is. Dit komt omdat het boek is herschreven na de film. Een citaat van het ik-perspectief is: p. 125 ‘Het duurde twaalf weken tot ik me liet overladen met de vrijwel eindeloze voorraad designerkleding die Runway me zo graag wilde geven.’ Door de ik en de me blijkt dat het in het ik-perspectief geschreven is. De schrijver bouwt de spanning op verschillende manieren op, soms vertraagt ze het verhaal of laat ze je meevoelen met de hoofdpersoon die niet weet wat er gaat gebeuren, terwijl jij toch zeker weet dat er wat gaat gebeuren. Op andere momenten maakt ze gebruik van de omgeving. Hier heb ik een citaat van: p. 130 ‘Benjamin begroette me met zijn brandende sigaret, die spookachtig gloeide en de nog donkere winterochtend, en wenkte me.’ Er komen regelmatig versnellingen voor omdat het boek alles wat er gebeurd in een heel jaar verteld. Zoals bijvoorbeeld hier: p. 134 ‘Om vijf over zeven was ik eindelijk bij Miranda’s enclave, bijna te moe om de ene voet voor de andere te zetten.’ In de zin ervoor was het nog kwart over zes. Natuurlijk wordt de tijd ook vertraagd, zelf heb ik dat niet zo snel door dus was het moeilijk om een vertraging te vinden, maar ik het er natuurlijk wel één gevonden: p. 137 ‘Ik dreigde Eduardo over het hekje te klimmen als hij me niet liet doorlopen zonder ‘optreden’, en tegen de tijd data ik op onze verdieping aankwam, sijpelde het zweet door mijn kleren heen.’Vooral in het eerste stukje wordt er vertraagd. De tijd wordt daar vertraagd zodat je gaat denken van; laat hij haar wel of niet door?
Personen
De hoofdpersoon is Andrea Sachs, het verhaal gaat over hoe Runway haar leven veranderd. En zij is ook meestal de ‘ik’. Aan het begin van het verhaal is Andrea net afgestudeerd en wil ze graag bij de New York Times gaan werken maar dat lukt niet. Dus gaat ze hopeloos op zoek naar een baan in het tijdschriftenwereldje. Als ze eenmaal een baan heeft gevonden als assistente van Miranda Pierstly een grote naam in de modewereld wordt ze als slaafje gebruikt en heeft ze bijna geen rust. Haar hele leven draait om haar baan. Daarom verwaarloosd ze haar vriendschappen en verliest ze haar vriend uit het oog. Ook wordt ze nog verliefd op een schrijver die nogal zelfingenomen is. Daarbovenop raakt haar beste vriendin aan de alcohol en krijgt ze een zwaar auto-ongeluk wat een keerpunt is in haar leven. Ze besluit ontslag te nemen bij haar bazin en neemt het eerste vliegtuig terug naar Amerika omdat ze voor de paris fashion-week in Parijs is. Met haar vriendin komt gelukkig alles goed en ze werkt hard aan hun vriendschap. Met haar vriendje komt het daarentegen niet goed, ze gaan voor goed uit elkaar. Ze vindt later wel een baan bij seventeen magazine en kan gaan schrijven, hetgeen wat ze het liefste doet. Je komt niet veel over het uiterlijk van de persoon te weten, wel over het innerlijk. Ik heb daarover een paar citaten gevonden. P. 126 ‘Tot dat moment was het uitzoeken van mijn kleding voor die dag namelijk het stressvolste onderdeel van mijn toch al vreselijke ochtenden geweest.’ Hieruit maak ik op dat ze geen ochtendmens is, niet veel van mode afweet en moeilijk beslissingen kan maken. P. 132 ‘Maar omdat ik zo sportief was en omdat hij een van mijn weinige vrienden op het werk was, ging ik zwakjes overstag.’ Hieruit blijkt dat ze sportief is, moeilijk vrienden maakt en graag haar zin krijgt. P. 143 ‘Ik begrijp niet hoe jij zo slank kunt blijven als je die troep eet.’ Hier zie je dus dat er een andere ik is, maar over Andrea lees ik hier dat ze niet dik is. Ik zou absoluut Andrea niet willen zijn omdat zij allemaal problemen krijgt in één jaar en een slaafje is van haar baas. Ik wil zelf altijd graag wat te zeggen hebben en een fatsoenlijk leven kunnen lijden. Niet maar twee uur slaap per dag en vervolgens de hele dag geen tijd voor jezelf.
Plaats en tijd
Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Dat zie je aan de setting en de dingen die echt van deze tijd zijn. Hier heb ik twee citaten van: p. 128 ‘Zoals inmiddels mijn gewoonte was, liep ik naar de hoek van Third Avenue, hield daar meteen een taxi aan en plofte op de warme achterbank, te moe om blij te zijn dat ik net tussen forenzen in de metro hoefde te zitten, en zich schor: ‘Madison Avenue 640.” Auto’s zijn echt iets van deze tijd net zoals metro’s. In de toekomst misschien ook, maar dan zal alles iets futuristischer zijn. Mijn tweede citaat is: p. 140 ‘Na een paar weken haar schelle, kwade stem te hebben aangehoord op mijn mobieltje (Ahn-dre-ah, ik begrijp het gewoonweg niet. Ik heb je ruim vijfentwintig minuten geleden gebeld dat ik onderweg was en mijn ontbijt staat nog niet klaar. Dit is onaanvaardbaar.) was ik naar de bedrijfsleidster gegaan.’ Mobieltjes zijn ook echt iets van deze tijd; wie heeft er nou geen? Het verhaal speelt zich voornamelijk in New York af omdat de hoofdpersoon daar woont er werkt. Het verhaal speelt zich op het eind in Parijs af. Een mooie stad met veel bezienswaardigheden en een aparte sfeer. Het is ook een belangrijke modestad in Europa. Ik heb deze plaats als favoriete plaats gekozen omdat het allure heeft en een aparte sfeer, vooral bij de fashion-week die ik helemaal geweldig vind.
Recensies
http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/recensies/28476-boekrecensie-de-duivel-draagt-prada-lauren-weisberger.html
http://www.tienerboeken.nl/recensies/de%20duivel%20draagt%20prada.html
Algemene gegevens
Titel: De duivel draagt Prada
Schrijver: Lauren Weisberger
Titel en genre
Ik heb dit boek gekozen omdat er erg veel over verteld werd in de media en omdat iedereen de film heeft gezien, ik niet. Dus was ik wel nieuwsgierig. Dit boek behoort niet echt tot één genre, je zou kunnen zeggen dat het tot vriendschap of liefde behoort. Maar het behoort ook tot werk en school. Ik denk dat vriendschap er het best bij past. Ik vind de titel niet echt goed gekozen, aan de ene kant wel omdat het goed in de reeks past bij de serie en je het boek toch wel graag wilt lezen. Maar aan de andere kant was ik voor Hermès gegaan omdat de “duivel” altijd Hermès draagt maar niet altijd Prada. Ik vind de omslagillustratie erg leuk want het trekt de doelgroep echt aan. Ook vind ik het accent van de drietand aan het einde van de hak erg leuk. Het spreekt mij erg aan.
Vorm
Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief. De ik persoon kan wel wisselen tijdens het verhaal omdat het als een soort script geschreven is. Dit komt omdat het boek is herschreven na de film. Een citaat van het ik-perspectief is: p. 125 ‘Het duurde twaalf weken tot ik me liet overladen met de vrijwel eindeloze voorraad designerkleding die Runway me zo graag wilde geven.’ Door de ik en de me blijkt dat het in het ik-perspectief geschreven is. De schrijver bouwt de spanning op verschillende manieren op, soms vertraagt ze het verhaal of laat ze je meevoelen met de hoofdpersoon die niet weet wat er gaat gebeuren, terwijl jij toch zeker weet dat er wat gaat gebeuren. Op andere momenten maakt ze gebruik van de omgeving. Hier heb ik een citaat van: p. 130 ‘Benjamin begroette me met zijn brandende sigaret, die spookachtig gloeide en de nog donkere winterochtend, en wenkte me.’ Er komen regelmatig versnellingen voor omdat het boek alles wat er gebeurd in een heel jaar verteld. Zoals bijvoorbeeld hier: p. 134 ‘Om vijf over zeven was ik eindelijk bij Miranda’s enclave, bijna te moe om de ene voet voor de andere te zetten.’ In de zin ervoor was het nog kwart over zes. Natuurlijk wordt de tijd ook vertraagd, zelf heb ik dat niet zo snel door dus was het moeilijk om een vertraging te vinden, maar ik het er natuurlijk wel één gevonden: p. 137 ‘Ik dreigde Eduardo over het hekje te klimmen als hij me niet liet doorlopen zonder ‘optreden’, en tegen de tijd data ik op onze verdieping aankwam, sijpelde het zweet door mijn kleren heen.’Vooral in het eerste stukje wordt er vertraagd. De tijd wordt daar vertraagd zodat je gaat denken van; laat hij haar wel of niet door?
De hoofdpersoon is Andrea Sachs, het verhaal gaat over hoe Runway haar leven veranderd. En zij is ook meestal de ‘ik’. Aan het begin van het verhaal is Andrea net afgestudeerd en wil ze graag bij de New York Times gaan werken maar dat lukt niet. Dus gaat ze hopeloos op zoek naar een baan in het tijdschriftenwereldje. Als ze eenmaal een baan heeft gevonden als assistente van Miranda Pierstly een grote naam in de modewereld wordt ze als slaafje gebruikt en heeft ze bijna geen rust. Haar hele leven draait om haar baan. Daarom verwaarloosd ze haar vriendschappen en verliest ze haar vriend uit het oog. Ook wordt ze nog verliefd op een schrijver die nogal zelfingenomen is. Daarbovenop raakt haar beste vriendin aan de alcohol en krijgt ze een zwaar auto-ongeluk wat een keerpunt is in haar leven. Ze besluit ontslag te nemen bij haar bazin en neemt het eerste vliegtuig terug naar Amerika omdat ze voor de paris fashion-week in Parijs is. Met haar vriendin komt gelukkig alles goed en ze werkt hard aan hun vriendschap. Met haar vriendje komt het daarentegen niet goed, ze gaan voor goed uit elkaar. Ze vindt later wel een baan bij seventeen magazine en kan gaan schrijven, hetgeen wat ze het liefste doet. Je komt niet veel over het uiterlijk van de persoon te weten, wel over het innerlijk. Ik heb daarover een paar citaten gevonden. P. 126 ‘Tot dat moment was het uitzoeken van mijn kleding voor die dag namelijk het stressvolste onderdeel van mijn toch al vreselijke ochtenden geweest.’ Hieruit maak ik op dat ze geen ochtendmens is, niet veel van mode afweet en moeilijk beslissingen kan maken. P. 132 ‘Maar omdat ik zo sportief was en omdat hij een van mijn weinige vrienden op het werk was, ging ik zwakjes overstag.’ Hieruit blijkt dat ze sportief is, moeilijk vrienden maakt en graag haar zin krijgt. P. 143 ‘Ik begrijp niet hoe jij zo slank kunt blijven als je die troep eet.’ Hier zie je dus dat er een andere ik is, maar over Andrea lees ik hier dat ze niet dik is. Ik zou absoluut Andrea niet willen zijn omdat zij allemaal problemen krijgt in één jaar en een slaafje is van haar baas. Ik wil zelf altijd graag wat te zeggen hebben en een fatsoenlijk leven kunnen lijden. Niet maar twee uur slaap per dag en vervolgens de hele dag geen tijd voor jezelf.
Plaats en tijd
Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Dat zie je aan de setting en de dingen die echt van deze tijd zijn. Hier heb ik twee citaten van: p. 128 ‘Zoals inmiddels mijn gewoonte was, liep ik naar de hoek van Third Avenue, hield daar meteen een taxi aan en plofte op de warme achterbank, te moe om blij te zijn dat ik net tussen forenzen in de metro hoefde te zitten, en zich schor: ‘Madison Avenue 640.” Auto’s zijn echt iets van deze tijd net zoals metro’s. In de toekomst misschien ook, maar dan zal alles iets futuristischer zijn. Mijn tweede citaat is: p. 140 ‘Na een paar weken haar schelle, kwade stem te hebben aangehoord op mijn mobieltje (Ahn-dre-ah, ik begrijp het gewoonweg niet. Ik heb je ruim vijfentwintig minuten geleden gebeld dat ik onderweg was en mijn ontbijt staat nog niet klaar. Dit is onaanvaardbaar.) was ik naar de bedrijfsleidster gegaan.’ Mobieltjes zijn ook echt iets van deze tijd; wie heeft er nou geen? Het verhaal speelt zich voornamelijk in New York af omdat de hoofdpersoon daar woont er werkt. Het verhaal speelt zich op het eind in Parijs af. Een mooie stad met veel bezienswaardigheden en een aparte sfeer. Het is ook een belangrijke modestad in Europa. Ik heb deze plaats als favoriete plaats gekozen omdat het allure heeft en een aparte sfeer, vooral bij de fashion-week die ik helemaal geweldig vind.
Recensies
http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/recensies/28476-boekrecensie-de-duivel-draagt-prada-lauren-weisberger.html
http://www.tienerboeken.nl/recensies/de%20duivel%20draagt%20prada.html
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden