Uitgegeven: 1976 door Michael Joseph Ltd., London
Deze editie in uitgegeven in 1977 door Pan Books Ltd., London
Titelverklaring: Dr. Mengele maakte (met hulp van Hitler in 1943) klonen van Hitler in Brazilië. Deze werden geadopteerd door ouders uit Europa en de VS. De jongens kwamen oorspronkelijk uit Brazilië, vandaar de titel: “The Boys From Brazil”. Hoofdpersonen: Yakov Liebermann: Het grootste gedeelte van het boek is geschreven uit het gezichtspunt van Liebermann. Liebermann is iemand die op zoek is naar nazi’s. Hij doet alles om Mengele te pakken te krijgen en achter zijn plannen te komen. Dr. Mengele: Dr. Mengele is een nazi. Hij krijgt hulp van Hitler om van hem kleine jongens te klonen. Hij probeert de jongens een zelfde jeugd-situatie te geven als Hitler had. Daarom laat hij de vader van de jongens vermoorden op 65-jarige leeftijd te vermoorden. Op deze leeftijd overleed Hitler’s vader namelijk ook. Tijd en plaats: Aangezien de jongens werden weggegeven voor adoptie in de jaren ’60-’63 en ze nu 13 jaar zijn, zou het halverwege de jaren ’70 zijn in het boek. Het speelt zich op verschillende plaatsen op de wereld af, zowel de Vs, als Europa, als Japan en de jongens komen natuurlijk uit Brazilië. Het verhaal: Hoofdstuk 1: In september, 1974 is er een bijeenkomst tussen 7 ex-SS’ers. Dr. Mengele (één van de SS’ers) heeft de bijeenkomst geregeld. Hij doet zich voor als meneer Aspiazu. Hij zegt tegen de mannen dat ze 94 mannen moeten vermoorden in de leeftijd 64- tot 66 jaar op de bepaalde data die hij hen geeft. Hij vertelt ze niet waarom. Aan het einde van de bijeenkomst vraagt Mengele aan een van de serveersters, Tsuroko, of er iemand was die haar de opdracht gaf hen af te luisteren. Ze ontkent, maar wanneer Mengele haar wat geld geeft vertelt ze dat ze de hele bijeenkomst opgenomen heeft en de cassette gegeven heeft aan een meneer 'Hunter'. Mengele vond dat natuurlijk niet leuk, hij ging alle hotels bij langs en uiteindelijk vond hij ‘Hunter’. Zijn echte naam bleek Barry Koehler te zijn. Hij vermoorde hem, maar het was te laat om te voorkomen dat Koehler met Liebermann over de cassette sprak. Liebermann heeft de bewuste cassette zelf niet kunnen beluisteren, maar toch kreeg hij enige informatie. Hoofdstuk 2: Het tweede hoofdstuk begint met Liebermann, de journalist die het telefoongesprek met Barry heeft gevoerd. Hij denkt dat het verhaal van de student niet klopt, maar toch geeft hij zijn verhaal een kans. Liebermann gaat op zoek en vind iemand die alle moorden op mannen van 65 jaar in de komende periode bijhoud. Een ander deel van het hoofdstuk gaat over de moord op Döring (een 65-jarige man uit Wenen). Het hoofdstuk eindigt met een conferentie, de conferentie waar Liebermann Klaus von Palmen voor het eerst ontmoet. Hoofdstuk 3: De moorden zijn gepleegd en Liebermann krijgt een lijst met namen van mannen tussen de 64 en 66 jaar die in de periode tussen het telefoongesprek en die datum zijn gebeurd. Klaus von Palmen en Liebermann worden partners. Liebermann gaat Ms Döring en haar ontmoeten. Ook wordt er verteld dat Farnbarch iemand gaat vermoorden. Hoofdstuk 4: Liebermann en een paar vrienden gaan nog langs bij een paar andere weduwen van vermoorde, 65-jarige mannen. De vrouwen in Europa brengen geen nieuwe informatie. Een vrouw in Amerika heeft een zoon die er precies hetzelfde uitziet als de zoon van Ms Döring. Het zouden wel tweelingen kunnen zijn, maar dat zijn ze niet. Liebermann denkt er over na, beide vrouwen waren begin 40, beide mannen waren 65 en de twee jongens, even oud, zagen er precies hetzelfde uit. Hoofdstuk 5: Liebermann ontdekt dat de jongens geadopteerd zijn. Hij vindt Frieda Maloney die de jongens weg gaf voor adoptie. Ze geeft Liebermann een aantal namen van families die de jongens uit Brazilië adopteerden tussen 1960 en 1963. Op deze manier komt hij te weten op welke dag Wheelock vermoord wordt. Klaus ontdekt waarom de jongens er precies hetzelfde uitzien. Ze zijn gekloond. Liebermann en von Palmen gaan naar meneer Nürnberger, een biologie professor, deze vertelt hen een aantal belangrijke dingen over ‘mononuclear reproduction’. De jongens blijken klonen van Hitler te zijn. Hoofdstuk 6: Mengele heeft een plan bedacht om Liebermann te vermoorden, omdat hij erachter kwam dat Liebermann wist over de nazi-groep. Mengele wil Liebermann vermoorden, maar het mislukt omdat Liebermann niet naar het hotel gaat waar hij behoorde heen te gaan en te overnachten. Hij brengt de dagen voor de waarschijnlijke moord op Wheelock door bij de Young Jewish Defenders onder leiding van Rabi Gorin. Liebermann heeft een afspraak met Wheelock geregeld, hij wil Wheelock vertellen dat hij extra beveiliging nodig heeft. Als Mengele hier achter komt wil hij Liebermann een stapje voor zijn. Hij doet zich voor als Liebermann en als wanneer het juiste moment komt vermoord hij Wheelock. Hoofdstuk 7: Liebermann gaat nu naar Wheelock, althans Mengele doet zich tegenover Liebermann voor als Wheelock. De praten even en dan pakt hij zijn pistool en schiet een paar keer op Liebermann. Op dat moment komt de zoon van Wheelock – de Hitler look-a-like – binnen en stuurt de honden op Dr. Mengele af. Na wat gepraat weet hij zeker dat hij er goed aan doet om Mengele te vermoorden, dus geeft hij zijn honden de opdracht hem te vermoorden. Hoofdstuk 8: Liebermann ligt in het ziekenhuis, vanwege zijn schotwonden. Wanneer hij eruit komt voert hij een gesprek met Gorin. Liebermann zegt hem dat hij de Hitler-jongens niet wil vermoorden, want er is een grote kans dat ze niet zo worden als Hitler. Gorin kan hem niet overhalen en ze spoelen de lijst met al de namen door de wc. Hoofdstuk 9: De Hitler-look-a-like-jongen maakt een model van een ontvangstzaal, voor wel duizend mensen. In het midden van de zaal is een platform. Een belangrijk persoon behoort erop te staan. Hij denkt er diep over na en kan de mensen bijna horen juichen voor hun leider. Ja, net zoals in die oude Hitler-films. Eigen mening: Ik vond het een leuk en vooral spannend boek. De eerste paar hoofdstukken waren een beetje aan de saaie kant, maar vanaf hoofdstuk 4 begon het leuk te worden. Het is een detective en dat vind ik altijd een erg leuk genre. Voordat ik het boek gelezen wist ik de clou al. Dat vond ik achteraf best jammer. Het leek me wel leuk dat ik zelf geen idee had waarom die jongens er hetzelfde uitzien en er toch probeerde achter te komen en dat ik dan pas op een gegeven moment las dat het klonen van Hitler waren. Maar toch vond ik al met al het een leuk en spannend boek om te lezen.
Deze editie in uitgegeven in 1977 door Pan Books Ltd., London
Titelverklaring: Dr. Mengele maakte (met hulp van Hitler in 1943) klonen van Hitler in Brazilië. Deze werden geadopteerd door ouders uit Europa en de VS. De jongens kwamen oorspronkelijk uit Brazilië, vandaar de titel: “The Boys From Brazil”. Hoofdpersonen: Yakov Liebermann: Het grootste gedeelte van het boek is geschreven uit het gezichtspunt van Liebermann. Liebermann is iemand die op zoek is naar nazi’s. Hij doet alles om Mengele te pakken te krijgen en achter zijn plannen te komen. Dr. Mengele: Dr. Mengele is een nazi. Hij krijgt hulp van Hitler om van hem kleine jongens te klonen. Hij probeert de jongens een zelfde jeugd-situatie te geven als Hitler had. Daarom laat hij de vader van de jongens vermoorden op 65-jarige leeftijd te vermoorden. Op deze leeftijd overleed Hitler’s vader namelijk ook. Tijd en plaats: Aangezien de jongens werden weggegeven voor adoptie in de jaren ’60-’63 en ze nu 13 jaar zijn, zou het halverwege de jaren ’70 zijn in het boek. Het speelt zich op verschillende plaatsen op de wereld af, zowel de Vs, als Europa, als Japan en de jongens komen natuurlijk uit Brazilië. Het verhaal: Hoofdstuk 1: In september, 1974 is er een bijeenkomst tussen 7 ex-SS’ers. Dr. Mengele (één van de SS’ers) heeft de bijeenkomst geregeld. Hij doet zich voor als meneer Aspiazu. Hij zegt tegen de mannen dat ze 94 mannen moeten vermoorden in de leeftijd 64- tot 66 jaar op de bepaalde data die hij hen geeft. Hij vertelt ze niet waarom. Aan het einde van de bijeenkomst vraagt Mengele aan een van de serveersters, Tsuroko, of er iemand was die haar de opdracht gaf hen af te luisteren. Ze ontkent, maar wanneer Mengele haar wat geld geeft vertelt ze dat ze de hele bijeenkomst opgenomen heeft en de cassette gegeven heeft aan een meneer 'Hunter'. Mengele vond dat natuurlijk niet leuk, hij ging alle hotels bij langs en uiteindelijk vond hij ‘Hunter’. Zijn echte naam bleek Barry Koehler te zijn. Hij vermoorde hem, maar het was te laat om te voorkomen dat Koehler met Liebermann over de cassette sprak. Liebermann heeft de bewuste cassette zelf niet kunnen beluisteren, maar toch kreeg hij enige informatie. Hoofdstuk 2: Het tweede hoofdstuk begint met Liebermann, de journalist die het telefoongesprek met Barry heeft gevoerd. Hij denkt dat het verhaal van de student niet klopt, maar toch geeft hij zijn verhaal een kans. Liebermann gaat op zoek en vind iemand die alle moorden op mannen van 65 jaar in de komende periode bijhoud. Een ander deel van het hoofdstuk gaat over de moord op Döring (een 65-jarige man uit Wenen). Het hoofdstuk eindigt met een conferentie, de conferentie waar Liebermann Klaus von Palmen voor het eerst ontmoet. Hoofdstuk 3: De moorden zijn gepleegd en Liebermann krijgt een lijst met namen van mannen tussen de 64 en 66 jaar die in de periode tussen het telefoongesprek en die datum zijn gebeurd. Klaus von Palmen en Liebermann worden partners. Liebermann gaat Ms Döring en haar ontmoeten. Ook wordt er verteld dat Farnbarch iemand gaat vermoorden. Hoofdstuk 4: Liebermann en een paar vrienden gaan nog langs bij een paar andere weduwen van vermoorde, 65-jarige mannen. De vrouwen in Europa brengen geen nieuwe informatie. Een vrouw in Amerika heeft een zoon die er precies hetzelfde uitziet als de zoon van Ms Döring. Het zouden wel tweelingen kunnen zijn, maar dat zijn ze niet. Liebermann denkt er over na, beide vrouwen waren begin 40, beide mannen waren 65 en de twee jongens, even oud, zagen er precies hetzelfde uit. Hoofdstuk 5: Liebermann ontdekt dat de jongens geadopteerd zijn. Hij vindt Frieda Maloney die de jongens weg gaf voor adoptie. Ze geeft Liebermann een aantal namen van families die de jongens uit Brazilië adopteerden tussen 1960 en 1963. Op deze manier komt hij te weten op welke dag Wheelock vermoord wordt. Klaus ontdekt waarom de jongens er precies hetzelfde uitzien. Ze zijn gekloond. Liebermann en von Palmen gaan naar meneer Nürnberger, een biologie professor, deze vertelt hen een aantal belangrijke dingen over ‘mononuclear reproduction’. De jongens blijken klonen van Hitler te zijn. Hoofdstuk 6: Mengele heeft een plan bedacht om Liebermann te vermoorden, omdat hij erachter kwam dat Liebermann wist over de nazi-groep. Mengele wil Liebermann vermoorden, maar het mislukt omdat Liebermann niet naar het hotel gaat waar hij behoorde heen te gaan en te overnachten. Hij brengt de dagen voor de waarschijnlijke moord op Wheelock door bij de Young Jewish Defenders onder leiding van Rabi Gorin. Liebermann heeft een afspraak met Wheelock geregeld, hij wil Wheelock vertellen dat hij extra beveiliging nodig heeft. Als Mengele hier achter komt wil hij Liebermann een stapje voor zijn. Hij doet zich voor als Liebermann en als wanneer het juiste moment komt vermoord hij Wheelock. Hoofdstuk 7: Liebermann gaat nu naar Wheelock, althans Mengele doet zich tegenover Liebermann voor als Wheelock. De praten even en dan pakt hij zijn pistool en schiet een paar keer op Liebermann. Op dat moment komt de zoon van Wheelock – de Hitler look-a-like – binnen en stuurt de honden op Dr. Mengele af. Na wat gepraat weet hij zeker dat hij er goed aan doet om Mengele te vermoorden, dus geeft hij zijn honden de opdracht hem te vermoorden. Hoofdstuk 8: Liebermann ligt in het ziekenhuis, vanwege zijn schotwonden. Wanneer hij eruit komt voert hij een gesprek met Gorin. Liebermann zegt hem dat hij de Hitler-jongens niet wil vermoorden, want er is een grote kans dat ze niet zo worden als Hitler. Gorin kan hem niet overhalen en ze spoelen de lijst met al de namen door de wc. Hoofdstuk 9: De Hitler-look-a-like-jongen maakt een model van een ontvangstzaal, voor wel duizend mensen. In het midden van de zaal is een platform. Een belangrijk persoon behoort erop te staan. Hij denkt er diep over na en kan de mensen bijna horen juichen voor hun leider. Ja, net zoals in die oude Hitler-films. Eigen mening: Ik vond het een leuk en vooral spannend boek. De eerste paar hoofdstukken waren een beetje aan de saaie kant, maar vanaf hoofdstuk 4 begon het leuk te worden. Het is een detective en dat vind ik altijd een erg leuk genre. Voordat ik het boek gelezen wist ik de clou al. Dat vond ik achteraf best jammer. Het leek me wel leuk dat ik zelf geen idee had waarom die jongens er hetzelfde uitzien en er toch probeerde achter te komen en dat ik dan pas op een gegeven moment las dat het klonen van Hitler waren. Maar toch vond ik al met al het een leuk en spannend boek om te lezen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden