• Uiterlijke beschrijving
• Hoofdpersonen
• Bijpersonen
• Perspectief
• Belangrijkste probleem
• Begin
• Chronologisch
• Plaats & omstandigheden
• Beoordeling

Uiterlijke beschrijving
Het boek bestaat uit 204 bladzijden en 20 hoofdstukken. Elk hoofdstuk heeft een titel doe met het onderwerp van dat hoofdstuk te maken heeft, een voorbeeld: Moeder krijgt haar zin.

Het boek heeft geen motto.

De voorkant van het boek is een foto met Bruno en Shmuel die elkaar aanstaren. Tussen hen in zit een erg groot hek van prikkeldraad. Bruno draagt gewonen kleren en Shmuel draagt een blauw-grijs gestreepte pyjama. De foto duidt duidelijk op hoe goed de rijke Duitsers het toen hadden en hoe slecht het er aan toe ging in de concentratie kampen. Door de diepte achter hun lijkt het alsof ze alleen op de wereld zijn, twee boezemvrienden. Ook staat de Engelse titel er op: The boy in the striped pyjamas. Om aan te duiden dat het een vertaalt boek is.

Op de achterkant staat behalve een kleine inleiding ook dat het boek verfilmd is en uitspraken van bladen en kranten over dit boek.



Hoofdpersoon
Bruno: Bruno is een aardig, rustig jongentje van 8/9 jaar. Hij probeert zich altijd aan de regels te houden die zijn moeder hem heeft geleerd. Hij heeft donker haar en is klein voor zijn leeftijd en wordt daarmee gepest door zijn oudere zus Gretel. Hij houdt veel van ontdekkingsreizen maken en heeft al alle geheime plekjes in hun oude huis in Berlijn ontdekt, als hij zich verveelt in zijn nieuwe huis gaat hij een grote ontdekkingsreis maken langs de hekken, daar ontmoet hij Shmuel.



Bijpersonen
Shmuel: Shmuel is een joods jongentje dat in Auschwitz leeft. Hij is erg verlegen en vind het leuk om te luisteren naar alle verhalen van Bruno, iemand met een normaal leven.

Gretel: Gretel is de 3 jaar oudere zus van Bruno. Bruno vindt Gretel een hopeloos geval.

Vader: Vader is een belangrijke onderdaan van Hitler. Daardoor moesten ze uit Berlijn verhuizen

Moeder: Moeder is een strenge vrouw die het beste voor haar kinderen wil.

Luitenant Kotler: Luitenant Kotler is een onvriendelijke man, Bruno mag hem niet.

Maria: Maria is de huidhoudster van de familie, ze is meeverhuist naar Polen.



Perspectief
Perspectief vertelt je uit wiens ogen het verhaal wordt verteld ten opzichte van de hoofdpersoon. Je hebt het Ik - perspectief, het hij/zij - perspectief en het wisselend perspectief. Je kunt het perspectief bepalen door te kijken naar zinnen als: ik zei of hij zei. Als de hoofdpersoon, in dit geval Bruno, iets zegt met: ik zei, en niet met zij zei of Bruno zei dan is het een ik - perspectief. Als ze iets zegt met zij zei of Bruno zei dan is het een hij/zij - perspectief. Als het verhaal meerdere hoofdpersonen heeft en ze zeggen allebei iets met ik zei dan is het een wisselend perspectief.

Dit verhaal heeft een hij/zij – perspectief. Bruno verteld iets door: Bruno zei of hij zei. Ook al is het een hij/zij – perspectief het lijkt wel echt alsof je alles door Bruno’s ogen beleeft, alsof je denkt wat hij denkt, voelt wat hij voelt.



Belangrijkste probleem
Het belangrijkst probleem is hier moeilijk om te vertellen. Ik denk dat het belangrijkste probleem de oorlog is. Door de oorlog kan Bruno niet gewoon naar Shmuel toe gaan, door de oorlog leidt Shmuel honger en leeft hij in slechte omstandigheden, door de oorlog zit Shmuel daar vast, door de oorlog is Bruno in de eerste instantie verhuist, door de oorlog worden Bruno en Shmuel vergast. Ik vind dit eigenlijk moeilijk om te beantwoorden want er is, behalve de oorlog, niet iets wat echt een groot probleem is ook. Misschien dat Bruno het niet leuk in het nieuwe huis maar later gaat hij zich wel vermaken.



Begin
Het verhaal begint met de verhuizing, Maria pakt Bruno’s spullen in en ze moeten zomaar plotseling vertrekken zonder dat Bruno afscheid kan nemen van zijn vrienden en zijn opa en oma.

Het is geen informatieve opening, want Bruno wordt niet eerst geïntroduceerd. Het kan zijn dat het een opening-in-de-handeling is want je maakt niet mee waarom ze gaan verhuizing, maar het echte verhaal begint toch eigenlijk pas na de verhuizing.



Eind
In het op één na laatste hoofdstuk klimt Bruno onder het hek door om samen met Shmuel naar Shmuel’s vader te zoeken. Als ze het niet kunnen vinden en Bruno net weer weg wil gaan worden ze allemaal bij elkaar geroepen. Ze moeten allemaal samen in een grote ruimte staan. Bruno pakt Shmuel’s hand vast en zegt: ‘Jij bent mijn beste vriend, Shmuel. Mijn beste vriend voor altijd.’ Daarna is er niets meer van Bruno vernomen, in het laatste hoofdstuk lees je hoe vader, moeder en alle soldaten zoeken naar Bruno maar niets kunnen vinden. Een paar dagen later vindt een van de soldaten zijn kleren bij het hek die hij uit had gedaan toen hij de pyjama aan deed en een opening onder het hek net genoeg voor een klein jongentje. Elke dag dacht vader nog aan Bruno en aan wat er met hem gebeurt kon zijn. Een jaar daarna werd vader meegenomen en hij ging zonder protest mee, het kon hem niets meer schelen wat ze met hem deden.

Het open heeft een open eind maar toch weer niet, je weet dat hij vergast is samen met Shmuel maar het wordt niet letterlijk verteld. Ik vind het een passend maar ook wel een beetje verwacht einde.

Chronologisch
Op een paar flashbacks na is het verhaal chronologisch verteld. Het zijn flashbacks over Bruno’s vroegere leven in Berlijn, over het etentje van de Furie waarna zijn leven drastisch veranderde en over zijn oma met wie hij altijd de leukste toneelstukjes opvoerde. Door de flashbacks lijkt het verhaal compleet want anders wist je niet veel over het leven van Bruno voor dat hij naar Ausswitz verhuisde.



Plaats & omstandigheden
Het verhaal speelt zich in het begin even af in hun huis in Berlijn. Maar verder vooral in hun nieuwe huis in Ausswitz en voor de hekken van het concentratiekamp. De sfeer in hun nieuwe huis is niet altijd even leuk, Bruno kan niet goed met Gretel opschieten die alleen maar tijd besteed aan Luitenant Kotler en verder zijn er geen kinderen. Bij de hekken ontmoet hij Shmuel in het begin hangt er een gespannen sfeer, vooral omdat die twee zo verschillend zijn maar als snel worden ze dikke vrienden. Soms regent het in Ausswitz dan slaat Bruno en dagje over en gaat hij niet naar Shmuel maar verveelt hij zich op zijn kamer.



Beoordeling
Ik vond het een erg mooi en realistisch boek, makkelijk weg te lezen. Het gaat over de razzia in de tweede wereldoorlog, een onderwerp waar ik graag boeken over lees, een plus punt dus. Ik heb zelf ook Haar naam was Sarah gelezen, een boek over hetzelfde onderwerp maar de moeilijkheidsgraad was daar veel hoger. Ik vond het boek nogal makkelijk maar dat komt waarschijnlijk ook omdat je de wereld door een 8-jarig jongentje ziet. Het einde vond ik wel heel mooi, het was erg ontroerend en slim gedaan om niet precies te vertellen wat er nou met Bruno is gebeurt. Als ik het boek een cijfer moest geven zou het een 7,5 worden!