Inhoudsopgave
1. Primaire gegevens
2. Waarom gekozen?
3. Wat verwacht je?
4. Eerste reactie achteraf
5. Uittreksel en bronvermelding + motivatie
6. Verwerkingsopdracht
7. Persoonlijke beoordeling

1. Primaire gegevens

Auteur
De auteur van het boek The Boy in the Striped Pajamas is John Boyne(1971). Hij is geboren in Dublin, in Ierland. Tot nu toe heeft hij deze 7 boeken uitgebracht.
1. The thief of time (2000),
2. The congress of rough riders (2001),
3. Crippen (2004),
4. Next of kin (2006),
5. The boy in the striped pyjamas (2006),
6. Mutiny on the bounty (2008) en
7. The house of special purpose (2009).

In oktober 2010 komt zijn 8e uit. Dit schrijft hij op zijn site. In zijn woonplaats Dublin is hij ook al bezig met zijn 9e boek.

Titel, eventueel ondertitel of motto
The Boy in the Striped Pyjamas (pajamas) – A story of innocence in a world of ignorance

Aantal bladzijden
216

Leestijd
het duurde mij ongeveer 10 uur om het boek te lezen

Wanneer gelezen
Ik heb het boek gelezen toen we de 3e toetsweek hadden. ’s Avonds voordat ik naar bed ging heb ik elke avond ongeveer één uurtje gelezen. Ik deed er 6 avonden over. De laatste avond heb ik wel 2 en half uur gelezen omdat ik het zo spannend vond met wat er uiteindelijk zou gaan gebeuren met Bruno.

Naam uitgever, jaar waarin het boek verschenen is
Het boek is in 2006 uitgekomen, en de naam van de uitgever is Reading Group Guide Enclosed.


2. Waarom gekozen?

Van wie, waar, hoe heb jij informatie gekregen over de gekozen roman?
In de klas hebben we 3 teksten moeten lezen, en ook een proefwerk over moeten maken (waar ik een 7,7 op had hihi). En dat waren de teksten van The Boy in the Striped Pajamas, About a Boy en Mice and Men. Over één van deze boeken moesten we achteraf dus een boekverslag van gaan maken. Geen van deze boeken kende ik, maar al gauw wist ik dat ik The Boy in the Striped Pajamas zou gaan kiezen. Ik was geraakt door het verhaaltje in ons boekje. Ik wilde wel weten hoe die vriendschap tussen de jongens was, en hoe sterk hun vriendschap was.

Beschrijf de omslag van het boek en de indruk die het maakt
Omdat ik geen bibliotheekpasje heb, had ik dus een klein probleempje. Op school had ik wel gebruik kunnen maken van de bibliotheek maar hier was het boek niet op het moment dat ik hem wilde. U heeft toen laten zien dat school ook een paar gekopieerde versies had, dus heb ik daar eentje van mogen lenen. Op de voorkant van mijn boek staat alleen heel erg groot de titel, maar zie je wel dat de achtergrond uit strepen bestaat (Striped).

Wat weet je over het onderwerp?
Ik ben begin 4e klas natuurlijk naar Polen geweest op schoolreis. Ook naar Auswitz. Het kamp heeft ook veel indruk op mij gemaakt. Ik vond het eigenlijk wel erg om daar te zijn. Wat daar gebeurd is, is vreselijk. Ik wilde nog wel meer weten hoe het daar in het kamp eraan toe ging, maar dan door een verhaal te lezen. Daarom trok het mij ook nog erger om dit boek te gaan lezen omdat we in de klas erover hadden gehad dat het verhaal zich mede in Auswitz afspeelde.

Weet je toevallig ook iets over de schrijver?
Nee van John Boyne weet ik helemaal niks. Ik ken ook dus geen andere boeken van hem.


3. Wat verwacht je?

Wat verwacht je?
Ik verwacht ten eerste dat het wel lastig lezen zal zijn, omdat we het ten slotte in het Engels moeten gaan lezen. Ik verwacht verder van het verhaal dat Bruno en Shmuel er veel in voor zullen komen. Misschien dat ze nog spannende avonturen gaan beleven, dat Shmuel bijvoorbeeld gaat ontsnappen uit Auswitz, en Bruno hem daar mee helpt. Ik denk wel dat er ook nog stukjes in voorkomen dat er mensen uit het kamp als slaaf moeten werken voor de vader van Bruno, Ralf. Maar dat ze vast wel wat verkeerd doen en dan hard geslagen of geschopt worden. Of misschien wel met vervroeging geëxecuteerd worden.


4. Eerste reactie achteraf

Eerste reactie
Wat een super mooi boek om gelezen te hebben. Eigenlijk was het een heel mooi verhaal. Ik heb “De Vliegeraar” voor CKV vorige week nog gelezen, en het genre was eigenlijk wel het zelfde als dit boek omdat het over vriendschap ging, maar ook verraad. Het verraad in dit boek was wel minder erg, omdat Bruno er wel heel erg mee zat toen hij Shmuel verraadde met het koekje dat Bruno Shmuel gaf, maar toen luitenant Kotler(Kurt) dit zag, zei hij dat Shmuel hem had gestolen, waardoor Shmuel geslagen werd. Een overeenkomst met het boek dat ik voor CKV heb gelezen is dat er in beide een rijkere/machtiger volk was, en een minder rijk/machtig volk. Zo was het dat in dit boek de Joden een onderdanig volk waren dat moest worden uitgeroeid en de SS’ers van Duitsland de machtige. Die hadden het voor het zeggen. Omdat Shmuel en Bruno op het einde vergast worden is dit boek toch nog wel ontroerender. Het gaat om kleine jongens die (waarvan één, Bruno) onschuldig geëxecuteerd wordt. In het boek van “De Vliegeraar” zijn ze al ouder als één van de twee vrienden dood gaan.

Omdat het boek wel makkelijk geschreven engels was, las het wel lekker door en had ik geen moeite om te begrijpen wat er staat. Ik kon me helemaal inleven in het verhaal.


5. Uittreksel en bronvermelding + motivatie

Bij de toelichting van het maken van een boekverslag staat dat je de samenvatting van internet mag halen, ik ga het zelf proberen te doen.

* EIGEN SAMENVATTING *

Samenvatting The Boy in the Striped Pajamas
Bruno woont samen met zijn zus Gretel, vader Ralf en zijn moeder Elsa in Berlijn. Bruno is acht jaar en speelt met zijn vrienden buiten. Vanuit school rennen ze achter elkaar aan en spelen ze alsof ze vliegen. Eenmaal bij huis aangekomen vertellen zijn ouders dat ze gaan verhuizen. Weg uit Berlijn. De vader van Bruno is een soldaat. Een SS’er. Hij hoort bij de nazi’s om de Joden uit te moorden. Door de Joden zou de oorlog verloren zijn. Het zijn slechte mensen, hij zegt zelfs “Het zijn eigenlijk geen mensen”. Die avond pakt de familie nog alle tassen in en zouden ze de volgende dag vertrekken. De vriendjes van Bruno kwamen nog langs hem gedag te zeggen. Dan verlaten ze hun huis en beginnen ze aan hun reis. (Naar Polen!) Eenmaal daar aangekomen vind Bruno het al niet leuk, er lopen allemaal soldaten rond in hun huis, het is eigenlijk geen huis! Hij voelt zich niet thuis, er zijn geen huizen verder in de buurt dus hij besluit naar boven te gaan. Op zijn kamer helpt Maria, een huishulpje mee Bruno’s spullen uit te pakken. Bruno ziet een raampje en kijkt erdoor naar buiten. Hij wordt iets enthousiaster wanneer hij (volgens hem) een boerderij ziet. Hij ziet ook mensen lopen, maar vind hen wel een beetje vreemd. ’s Avonds aan het eten vraagt hij waarom die mensen op de boerderij allemaal een pyjama aanhebben. De mama en papa van Bruno zwijgen. Ze zeggen in ieder geval dat ze daar niet heen mogen gaan. Er gaan dagen voorbij en zijn moeder ziet dat Bruno niet gelukkig is.

Bruno en zijn moeder, rechts op de foto

Op een dag is Bruno buiten, bij de auto waar zijn moeder voor even mee weggaat. Bruno vraagt aan luitenant Kotler of hij ook misschien een autoband heeft. Kotler schreeuwt naar een man die aan het werk is in de tuin. (Deze man is ook een Jood, maar werkt als bediende voor het gezin). Hij komt er strompelend aangelopen. Hij beveelt hem om Bruno mee te nemen naar het schuurtje en hem daar een geschikte band voor hem uit te zoeken. Uiteindelijk heeft hij eentje gevonden en maken ze er samen een schommel van. Wanneer Bruno op een dag eraf valt komt er dezelfde man aangelopen die in de tuin aan het werk was. Hij brengt Bruno naar de keuken en verbind daar zijn knie. Even later komt zijn moeder thuis en kijkt ze raar naar Pavel. (Dat is de man die Bruno had verbonden). Ze heeft er gemengde gevoelens bij omdat ze eigenlijk niet met hem om moeten gaan. Elsa vindt het eigenlijk maar niks hoe het gaat zoals het gaat. Bruno zag die middag een grote stinkende zwarte rookpluim uit schoorstenen komen en vroeg zijn vader wat het was. Hij zei niks. De moeder van Bruno keek naar Kotler, die er ook bij stond. Hij zegt zoiets van “Brandend stinken ze nog erger!” Hier krijgt Elsa rare gedachten bij. Ze wist wel dat de vader Joden oppakte maar niet dat ze ze zouden vergassen! En verbranden!

Bruno en Gretel krijgt inmiddels thuis privé les van “Herr Liszt”. Deze leraar leert ze geschiedenis, en vertelt ook dat de Joden heel erg slecht zijn.

Op een dag gaat Bruno stiekem naar de achtertuin. Hij gaat naar het schuurtje, en ontdekt daar een raampje. Hij gaat op ontdekkingsreis! Hij voelt zich al te lang alleen dus besluit om op onderzoek uit te gaan. Misschien zijn er bij zijn boerderij wel vriendjes om mee te spelen. Nadat hij door een groot bas op een open plek aan komt zie hij een hek. Er zit een jongen aan de andere kant en ze raken aan de praat. Hij heet Shmuel en is ook acht jaar. Bruno vindt het raar waarom er een hek om zijn boerderij zit en waarom hij een pyjama aan heeft. Shmuel legt uit dat het geen boerderij is maar een kamp. Een werkkamp, en dat er Joden zitten. Bruno vraagt wat de cijfers op zijn “pyjama” betekenen, of het een soort spel is. Shmuel vertelt dat dat gewoon zijn nummer is, en dat het geen spel is. Bruno lacht er maar een beetje om.

Zo gaat het elke dag, stiekem gaat Bruno door het raampje van de achtertuin naar Shmuel, ze spelen met elkaar. Bijvoorbeeld dammen. Ook praten ze veel met elkaar. Bruno neemt ook soms een bal mee en dan gooit hij naar Shmuel, maar Shmuel vindt het te gevaarlijk dus wil niet echt spelen. Wanneer de bal tegen het draad aankomt en Bruno merkt dat er ook stroom op zit, begint hij toch wel te denken dat er iets niet klopt.. Soms neemt Bruno eten voor Shmuel mee want hij heeft altijd honger.

Op een dag loopt Bruno door zijn huis, en ziet hij dat in de eetkamer Shmuel is! Hij is glazen aan het schoonmaken, omdat er ‘s avonds een feest is bij hun thuis. De vader van Bruno, Ralf, heeft een hogere functie gekregen dus dit moet gevierd worden. Er liggen ook koekjes op dezelfde tafel en Bruno biedt Shmuel een koekje aan. Op dat moment komt Kotler binnen. Hij wordt boos omdat hij ziet dat Shmuel een koekje heeft. Hij vraagt of hij die gestolen heeft of dat Bruno het koekje heeft gegeven. Shmuel zegt dat hij hem heeft gekregen van Bruno, waarna Kotler het ook aan Bruno vraagt en hij zegt dat hij Shmuel niet kent, en dus dat hij het koekje wel heeft gestolen. Bruno kon achteraf niet anders, omdat hij ook nog bang was voor de luitenant. Zoals elke dag gaat Bruno weer stiekem terug naar het hek, door de achtertuin. Shmuel is en paar dagen steeds niet meer op de plek waar hij altijd zat, na het incident met het koekje. Op een dag zit hij er weer en schreeuwt Bruno dat hij blij is dat hij er weer is, en wanneer Shmuel opkijkt zit zijn oog helemaal dicht en is het bond en blauw…

In Duitsland is er intussen veel oorlog, en wordt Berlijn gebombardeerd waarna de oma van Bruno overlijdt. De ouders van Bruno hebben ook veel ruzie, omdat de moeder het niet kan aan zien hoe de Joden zo worden behandeld. De moeder besluit dat kinderen niet in zo’n situatie kunnen opgroeien en besluit ze met Gretel en Bruno weer te gaan verhuizen. Bruno wil niet weg, hij wil blijven. Hij wil naar Shmuel, samen Shmuel’s vader zoeken. Ze hebben al een plan bedacht hoe Bruno hem gaat helpen. Bruno wil wat terug doen voor Shmuel, omdat hij hem eigenlijk een paar dagen ervoor had verraden.

De volgende dag zouden ze gaan vertrekken maar is Bruno met een smoes er nog vandoor gegaan met een schep richting Shmuel…. Het weer begint ook ineens om te slaan en het regent hard.. Wanneer alle spullen zijn ingepakt blijkt Elsa Bruno ineens kwijt te zijn! Ze beginnen hem overal te zoeken, hij is nergens, niet op de schommel, niet in zijn kamer nergens. Ineens ziet de moeder wanneer ze voor is in de tuin een deur open staan, en beseft ze dat hij misschien wel naar de achtertuin is gegaan. Ze rennen erheen, de papa en andere soldaten helpen allemaal mee te zoeken. Ondertussen is Bruno klaar met het gat te graven en is hij bij Shmuel in het kamp. Die ochtend had Shmuel een extra “pyjama” meegenomen voor Bruno, zodat hij niet zou opvallen wanneer ze Shmuel’s vader zouden zoeken. Ineens klinkt er een fluit en moeten ze in een soort stoet meelopen, ze worden bang, worden nat van de regen en ze worden naar een kamer gebracht. Ze worden bevolen hun kleren uit te trekken, Bruno doet zijn muts en zo bleek dat hij zijn haar niet eraf had geschoren. Zo konden ze Joden herkennen. Maar Bruno werd niet meer herkend.. De hele groep met mensen worden naar een andere kamer gebracht waar ze naakt zijn. Ze zien douches en denken dat ze mogen gaan douchen…

Ondertussen zijn de ouders van Bruno al bij het hek aangekomen en zien ze daar de kleren van Bruno liggen en zien ze het gat dat gegraven is. Elsa en Gretel weten dat het niet goed is.. De moeder schreeuwt het uit van woede, en verdriet. De vader raakt in paniek omdat hij weet dat er zo weer een stel Joden zal worden geëxecuteerd. Nergens is Bruno meer, hij weet dat hij nu opgesloten moet zitten. In de gaskamer. Op dat moment gaat alles heel snel. Bruno en Shmuel zijn bang en hebben elkaar hand vast.. Op dat moment word er vanuit dakgaten gas de kamer binnengespoten en is iedereen in paniek.. Binnen een minuut zou er geen paniek meer zijn……


6. Verwerkingsopdracht

C3 Gedicht
Ik heb voor het maken van een gedicht gekozen.

Twee vrienden

Twee vrienden voor het leven

Zo verschillend

Zo gelijk

Samen lachen

Samen huilen

Één blik zegt vaak genoeg

Waardoor woorden overbodig waren

Ik ben er voor je en zal er altijd zijn

“You’re my best friend, Shmuel,” he said. “My best friend for life”.


7. Persoonlijke beoordeling

- Onderwerp
- Gebeurtenissen
- Personen
- Opbouw
- Taalgebruik

Onderwerp

Genre
Het genre van dit verhaal is een oorlogsroman

Thema
Het thema van dit verhaal is oorlog en vriendschap. Ik vond het erg interessant om te lezen, hoe vooral de vriendschap ontstond in dit verhaal tussen Bruno en Shmuel. Twee verschillende jongens, met verschillende achtergronden. Tegelijkertijd dat dit verhaal in de oorlog afspeelde maakte wel indruk op mij. Hoe kon die vriendschap zo ontstaan tussen die twee? En welke problemen zou dit met zich mee brengen?

Motieven
- De gestreepte pyjama
- De haat van de vader van Bruno tegenover de Joden

Titelverklaring
De titelverklaring van “The Boy in the Striped Pajamas” slaat op de jongen Shmuel die in een gestreepte pyjama achter het hek zit. (Omdat Bruno de hoofdrol speelt in dit boek, zal het boek niet hebben geheten “The Boy in the Perfect Clothes” bijvoorbeeld, dus dat het zou zijn geschreven uit Shmuel’s ogen). Bruno ziet Shmuel in een gestreepte “pyjama”. En de rest van het verhaal zal de pyjama (het gevangen houden van de Joden) een rol spelen.

“Hello, said Bruno. “Hello”, said the boy. The boy was smaller than Bruno and was sitting on the fround with a forlorn expression. He wore the same striped pajamas that all the other people on that side of the fence wore, and a striped cloth cap on his head.” blz 106


Gebeurtenissen
De gebeurtenis aan het eind van het verhaal, dat Bruno en Shmuel hand in hand samen worden vergast heeft het meest indruk op mij gemaakt. In de klas hebben we het ook uitgebreid gehad over dit verhaal, maar ik had totaal niet verwacht dat Bruno óók zou overlijden in het kamp.

“Bruno raised an eyebrow, unable to understand the sens of all this, but he assumed that it had something to do with keeping the rain out and stopping people from catching colds. And then the room went very dark and somehow, despite the chaos that followed, Bruno found that he was still holding Shmuel’s hand in his own and nothing in the world would have persuaded him to let it go.” blz 213


Personen

Hoofdpersonen+beschrijving
De hoofdpersonen in dit boek zijn Bruno en Shmuel.

Bruno: Bruno is de zoon van een SS’er. Hij heeft nette kleren aan en heeft donkere haren. Het is een slimme jongen, houdt van spelen met zijn vrienden maar dit veranderd wanneer hij verhuist met zijn zus, vader en moeder naar Polen. Het wordt een jongen die over allerlei zaken gaat nadenken en op ontdekking uitgaat. Aan de ene kant is Bruno een onwetende jongen omdat hij niet weet wat er precies speelt, totdat hij in aanraking komt met Shmuel. Bruno is een jongen die dingen goed doet wanneer het moet, maar ook iets verkeerds kan doen op het zelfde moment. Een voorbeeld hiervan is dat Shmuel glazen schoon maakt in het huis van Bruno. Wanneer Bruno, Shmuel een koekje aanbied, maar op dat moment Kotler binnen ziet komen zegt hij dat Shmuel het koekje gestolen heeft. (Dit was een verkeerde maar ook goede beslissing om dit te zeggen, om zo niet in de problemen te komen met zijn vader en met Kotler, de luitenant.. Maar zo liet hij Shmuel wel stikken. )

Shmuel: Shmuel is een Joodse jongen die in het kamp Auswitz is opgesloten. Hij heeft licht, kortgeschoren haar, en draagt een gestreepte “pyjama”. Hij is zijn hele familie al zoek geraakt dus zit in zijn eentje in het kamp, bij het hek waar hij Bruno op een dag ontmoet. Shmuel is een zachte, goede jongen die maar doet wat je zegt. Misschien is hij ook wel zo gemaakt door de Duitsers, omdat wanneer hij zich niet zou gehoorzamen, klappen zou krijgen. (Dit kreeg hij ook nadat Bruno had gezegd dat hij het koekje had gestolen van de tafel). Bruno is een slimme jongen omdat hij wel weet wat er precies speelt. Hij neemt de situatie zoals die is. Ook aan het einde van het verhaal wanneer Bruno onder het hek door kruipt naar Shmuel dacht ik, waarom zou Shmuel niet naar Bruno zijn gekropen? Ik dacht misschien omdat hij ook al wel dacht dat het goed was, of dat hij écht zijn vader nog wilde zoeken??? (Dat leek me niet.)

Bijpersonen
De bijpersonen in dit verhaal zijn de vader Ralf, de moeder Elsa en het zusje van Bruno, Gretel. Ook is luitenant Kotler een bijpersoon, en Pavel, de Joodse huishulp in het huis van Bruno, en Maria de huishulp maar zij is geen Jood. De opa en oma van Bruno die nog wonen in Berlijn, en Herr Liszt (de privé leraar, die Gretel en Bruno thuis hebben).

Karakter en/of types
Bruno is duidelijk een karakter. Hij maakt van alles door, en zijn gedachten veranderen ook in het verhaal. Eerst dacht hij dat alles “achter het hek” een spelletje was, maar later wist hij toch wel dat achter het hek geen boeren woonden, zoals Bruno eerst dacht, maar Joden, die zijn vader wilde uitroeien…

Shmuel is wel en niet een karakter. Hij zit elke dag maar achter het hek, en maakt naar mijn idee niet echt ontwikkelingen door. Ik vind het moeilijk om te beslissen of hij wel of geen karakter is.

Elsa, de moeder van Bruno zou ik wel weer kunnen neerzetten als een karakter. Omdat in het begin van het verhaal denkt ze van “oh leuk, we gaan verhuizen”, en steeds beetje bij beetje begint ze te begrijpen wat er nou allemaal speelt. De vader van Bruno heeft haar dit nooit precies verteld wat ze zouden doen met de Joden, en waarom ze waren verhuisd. Een voorbeeld hiervan is dat Elsa, net als Bruno donkere stinkende lucht uit de schoorstenen zit komen, uit de buurt van “het kamp”, maar ze niet precies weet wat het is. Maar wanneer luitenant Kotler zich verspreekt, ze erachter komt dat het de verbrande Joden zijn. Dit vind ze totaal niet leuk.

De rest van de personen zijn allemaal types. Zij maken voor mij niet duidelijk een ontwikkeling door.

De volgende citaat laat het koekjes-incident zien:

“Who told you that you were allowed to talk in this house? Continued Kotler. Do you dare to disobey me? No sir, said Shmuel quietly. I’m sorry, sir. He looked up at Lieutenant Kotler, who frowned leaning forward slightly and tilting his head as he examined the boy’s face. Have you been eating? He asked him in a quiet voice, as if he could scarcely believe it himself. Shmuel shook his head. You have been eating, insisted Lieutenant Kotler. Did you steal something from that fridge? Shmuel opened his mouth and closed it. He opened it again and tried to find words, but there were none. He looked towards Bruno his eyes pleading for help.” blz. 171


Opbouw

Chronisch verteld? – Flashbacks – Flashforwards?
Het verhaal is Chronologisch verteld. Er komen geen Flashbacks in, en geen Flashforwards.

Waar?
In het begin van het verhaal speelt het zich af in Berlijn. Maar daarna wanneer ze verhuisd zijn, speelt alles zich af in en nabij Auswitz, in Polen.

Wanneer?
1943. Tijdens de WO2

Klimatologische omstandigheden
Over de klimatologische omstandigheden wordt niet echt gepraat. Ik het boek komt wel ergens voor dat het juni is, dus dan zou het in de zomer geweest zijn.

Perspectief
Het is geschreven vanuit het alwetend perspectief.

Spanning wanneer en hoe?
Er komt wel veel spanning voor in het boek. Op de momenten dat Bruno op ontdekkingsreis wil gaan, naar het kamp. Zou hij wel of niet gezien worden door zijn moeder wanneer hij zou gaan? En op het eind natuurlijk of de twee vrienden nog zouden kunnen ontsnappen of niet.. Of de moeder het uit zou maken met de vader of niet.. Genoeg spanning dus!

Open of gesloten einde?
Het is zeker een gesloten einde. In ieder geval voor Bruno en Shmuel. Voor de ouders zal het geen gesloten einde geweest zijn. Vooral niet voor de vader, misschien zou hij hierna nog wel meer gaan denken waarom hij hier nou mee bezig is. En ten slotte denk ik dat de Jodenvervolging zou nog wel even door zal zijn gegaan.

Verteltijd + vertelde tijd
De vertelde tijd is ongeveer een paar maanden. Ze praten over dat er dagen voorbij gaan, en weken dus kom je al gauw uit op een paar maanden dat het verhaal zich afspeelt. En ik heb er ongeveer 10 uur overgedaan om het boek te lezen (De vertel tijd)

Mijn volgende citaat laat een gesprek zien tussen Gretel en Bruno. Gretel legt uit dat Joden en zij niet samen kunnen leven.

“They can’t mix with us. “Jews, said Bruno, testing the word out. He quite liked the way it sounded. Jews, he repeated. all the people over that side of the fence are Jews. Yes, that’s right, said Gretel. “Are we Jews”? Gretel opened her mouth wide, as if she had been slapped in the face. “No, Bruno,” she said. No, we most certainly are not. And you shouldn’t even say something like that. But why not? What are we then? “We’re……” Began Gretel….”


Taalgebruik

Stijl
De stijl van het taalgebruik is makkelijk geschreven. Elke zin snapte ik zo ongeveer wel, en dat komt niet vaak bij mij voor. Het las ook lekker vlot door.

Veel/weinig dialogen
In het boek komen veel dialogen voor! Dit komt misschien ook wel omdat er ook een film van is, waarin ook veel gesproken wordt, natuurlijk.

Weinig/veel beschrijvingen
Ik het boek komen weinig beschrijvingen voor.

Woordkeuze
De woordkeuze is makkelijk Engels.

Citaat dat mij aanspreekt
Het citaat dat mij aanspreekt heb ik al eerder in mijn verslag gezet. Dit was het laatste stukje dat Bruno en Shmuel zouden leven. Een ander citaat dat mij aanspreekt is het vertrek van Bruno vanuit Berlijn, dat hij gedag moet zeggen van zijn drie beste vrienden daar.

“Say goodbye to Karl, and Daniel and Martin? He continued, his voice coming dangerously close to shouting, which was not allowd indoors. But they’re my three best friends for life! Oh, you’ll make other frinds, said Mother, waving her hand in the air dismissively, as if the making of a boy’s three best friends for life was an easy thing.”