The adventure of The Speckled Band door Arthur Conan Doyle

DE GESPIKKELDE BAND. Hoofdstuk 1: Een vroege bezoekster voor Holmes. Het verhaal begint in 1883. Holmes haalde Watson uit zijn bed omdat er een klant was. Ze was in het zwart gekleed met een sluier voor haar gezicht. Toen ze de sluier weghaalde, zagen Sherlock Holmes en Watson dat ze eruitzag als een opgejaagd dier. Ze was ongeveer 30 jaar oud en had grijze haren van de zorgen. Ze wist niet wat ze moest doen. Hoofdstuk 2: Mevrouw Stoner begint haar verhaal. Haar naam was Helen Stoner en ze was tweeling met Julia Stoner. Haar vader was een officier van het leger van India, maar stierf toen zij nog heel jong was. Haar moeder hertrouwde met Dr Roylott. Hij was eerst rijk, maar was verarmd, totdat hij alleen nog maar een groot, oud huis en een lapje grond had: Stoke Moran, dat werd beschermd tegen indringers door een cheeta en een baviaan. Hij had medicijnen gestudeerd. Helen`s moeder was rijk en had een privé inkomen: elk jaar haalde ze 1000 dollar van de bank. Dr Roylott en zij trouwden met de afspraak dat, wanneer ze zou sterven, Dr Roylott het geld kreeg, maar als Helen of Julia zouden trouwen, kregen zij een groot deel van het geld. Ze verhuisden van India naar Engeland om in Stoke Moran te gaan wonen en al snel stierf Helen`s moeder daar door een ongeluk. Julia wilde trouwen, maar 2 weken voor de bruiloft stierf ze.
Hoofdstuk 3: De dood van Julia. De avond van Julia`s dood ging Dr Roylott vroeg naar bed. Julia en Helen praatten op Helen`s kamer nog wat tot 11 uur. Daarna ging Julia naar haar kamer, maar voordat ze ging, vroeg ze aan Helen of ze wel eens gefluit in de nacht had gehoord. Helen zei van niet en opperde dat het de zwerversbende kon zijn die hier in de buurt rondhing. Daarna ging Julia naar haar kamer, maar Helen kon niet slapen doordat het hard stormde. Ineens hoorde ze een schreeuw en rende naar Julia`s kamer. Daar zwabberde Julia heen en weer in de deuropening met haar pyjama aan en een doosje lucifers in de ene - en een verbrande lucifer in de andere hand, viel en bewoog als iemand die veel pijn heeft. Ze schreeuwde dat het de gespikkelde band was en verloor het bewustzijn. Toen kwam Helen`s stiefvader (Dr Roylott) binnen en probeerde Julia te helpen en bracht haar naar de dokter in het dorp, maar Julia was al dood. Haar doodsoorzaak was nooit bekend geworden, want ze had geen lichamelijk letsel en haar kamer was ‘inbrekersvrij’. Helen dacht dat Julia de bende zwervers bedoelde, want die hadden allemaal een gespikkelde zakdoek op hun hoofd. Helen was van plan om te gaan trouwen, maar 2 dagen geleden waren er bouwvakkers aangekomen en werkten aan de muur van haar kamer, zodat ze in Julia`s kamer moest slapen. De afgelopen nacht had ze hetzelfde gefluit gehoord als Julia. Hoofdstuk 4: Een gevaarlijke vijand. Ze keek waar het gefluit vandaan kwam, maar zag niets. Toen het licht werd had ze de trein gepakt en was ze naar Sherlock Holmes gegaan, omdat ze dacht dat hij de enige was die haar kon helpen. Holmes zag dat iemand haar stevig had vastgehouden en Helen zei dat Dr Roylott zijn eigen kracht niet kende. Holmes wilde de kamers van Stoke Moran doorzoeken en Helen zei dat Dr Roylott op zakenreis was. Ze ging weg, maar even later knalde de deur open en stond Dr Grimesby Roylott daar en vroeg wat Helen bij hen deed. Omdat Holmes niets zei, pakte hij een pook en zei dat Holmes uit zijn leven moest blijven. Daarna smeet hij de pook in het vuur en vertrok. Holmes stond op en zei dat hij belangrijke dingen te doen had. Hoofdstuk 5: Een bezoek aan Stoke Moran. Om 1 uur kwam Holmes terug en zei dat hij mevrouw Roylott`s testament had gezien. Holmes zei dat ze op moesten schieten en dat Watson zijn pistool mee moest nemen. Ze kwamen bij Stoke Moran aan en doorzochten de kamers. Toen ze bij Helen`s kamer kwamen, zag Holmes niet in waarom Helen ergens anders moest gaan slapen. Helen zei dat het een smoes was om haar op Julia`s kamer te krijgen. Daarna gingen ze naar Julia`s kamer en Holmes zag dat een touw dat aan een bel vast hoort te zitten (om de bedienden te roepen) niet aan een bel vastzat, maar gewoon aan het plafond. Naast het touw was een ventilator die niet in de buitenmuur zat, maar in verbinding stond met een andere kamer. Daarna gingen ze naar Dr Roylott`s kamer, waar een kluis met een schoteltje melk (voor de cheeta, zei Helen) op stond. Op het bed lag een stok met een touw eraan met aan het eind een lus. Holmes zei dat Watson en hij op Helen`s kamer zouden blijven, omdat haar leven in groot gevaar was. Hoofdstuk 6: Dr Roylott komt terug. Holmes zei dat zij in een hotel dichtbij zouden waken. Helen moest gewoon naar Julia`s kamer gaan, maar als ze hoorde dat Dr Roylott naar bed ging, moest ze een lamp in het raam zetten. Daarna moest ze naar haar eigen kamer gaan. Dan zouden Holmes en Watson komen. Toen het donker was, kwam er een kar met een paard ervoor met Dr Roylott er in. Het reed onder de grote ijzeren poort van Stoke Moran door en reed naar het huis. Holmes zei tegen Watson dat ze misschien in gevaar zouden zijn vannacht. Hij had namelijk gezien dat het bed vastgemaakt was aan de grond, naast de ventilator en het touw. Het was 2 jaar geleden geïnstalleerd en het werkte niet. 2 jaar geleden was ook Julia dood gegaan. Hoofdstuk 7: Nacht van angst. Rond 11 uur zagen ze een licht in het raam van Julia`s kamer. Ze gingen snel naar Stoke Moran. Ze wachtten in Julia`s kamer en na 5 en een half uur ging er een licht aan in Dr Roylotts kamer (want die was ernaast) Holmes stak snel een lucifer aan en ze hoorden het gefluit. Holmes begon met het slaan van het touw. Ineens hoorden ze een schreeuw en ze gingen naar Dr Roylotts kamer. Daar zat hij naast de kluis met de stok met het touw eraan over zijn knieën, met een gespikkelde slang op zijn hoofd. Holmes pakte de stok, gooide de lus over de kop van de slang en gooide het in de kluis.
Hoofdstuk 8: De gespikkelde band. Holmes en Watson brachten Helen Stoner naar een tante en vertelden de politie van Dr Roylott`s dood. Daarna gingen ze naar huis. Watson vroeg hoe Holmes wist dat ‘de gespikkelde band’ een slang was. Holmes zei dat hij had gezien dat het bed aan de loer vastzat en de ventilator en het touw allebei nep waren. Hij dacht dat er iets door de ventilator omlaag werd gelaten en dacht direct aan een slang, omdat Dr Roylott ook andere gevaarlijke beesten uit India had (de cheeta en de baviaan). Dr Roylott liet de slang via het touw naar beneden gaan en de fluit was het teken dat de slang terug moest komen. Daarom sloeg Holmes op het touw: de slang ging terug, maar was boos en beet Dr Roylott. DE DANSENDE MENSEN. Hoofdstuk 1: Een vreemde tekening. Holmes vroeg aan Watson wat een tekening betekende. Hilton Cubitt had het gestuurd en zou vandaag komen. De bel ging en een moment later kwam er een slanke, knappe man met helder blauwe ogen, die er sterk en gezond uitzag, binnen. Hij zag de tekening en vroeg aan Holmes of dat hij al wist wat het betekende. Hilton zei dat de tekeningen zijn vrouw erg bang maakten. Sherlock Holmes vroeg of hij het verhaal van het begin af aan wilde vertellen. Hoofdstuk 2: Mr Cubbit`s verhaal. Hij zei dat hij niet rijk was, maar kwam uit een oude en bekende familie kwam, die vijfhonderd jaar op ‘Ridling Thorpe Manor’ in Norfolk had gewoond. Toen Mr Cubbit afgelopen jaar naar Londen ging, ontmoette hij een meisje: Elsie Patrick. Hij vroeg of ze met hem wilde trouwen, maar de dag voor hun trouwen vertelde Elsie hem dat ze niets verkeerds gedaan had, maar dat ze haar verleden wilde vergeten. Hij beloofde dat hij er nooit naar zou vragen, maar een maand geleden kreeg ze een brief uit Amerika en toen ze hem las werd ze wit en gooide het papier in de open haard. Gisteren had hij dit papiertje op de zonnewijzer gevonden en toen hij het liet zien aan Elsie viel ze flauw en liep daarna rond alsof ze droomde. Sherlock Holmes zei dat hij terug moest gaan naar Ridling Thorpe Manor, aan zijn vrouw moest vragen om het uit te leggen en van alle papiertjes van dansende mensen een kopie moest maken. Hoofdstuk 3: Mr Cubbit`s derde bezoek. Mr Cubbit zei dat hij meer papiertjes had gevonden en de man had gezien die de papiertjes tekende. Hij bleef lang op om die man te zien, maar Elsie kwam naar beneden om te vragen of hij weer terug naar bed ging. Ineens zagen ze de man en Mr Cubbit pakte zijn pistool, maar Elsie hield hem tegen. De volgende morgen zat er weer een papiertje op de deur, maar wel op een ander stuk. Hoofdstuk 4: Vreselijk nieuws. Holmes werkte 2 uur lang hard aan de dansende mannetjes. Daarna schreef hij een lang telegram. Holmes zei dat als dit telegram beantwoord was, ze naar Norfolk zouden gaan. Na 2 stuurde Mr Cubbit een brief met een kopie van een lange rij dansende mannetjes. Holmes en Watson gingen snel naar Norfolk, maar een stationschef zei dat op allebei was geschoten: Mr Cubbit was dood en zijn vrouw was zwaargewond.
Hoofdstuk 5: Het onderzoek begint. Ze gingen snel naar Ridling Thorpe Manor. Daar zei een dokter dat Elsie niet dood zou gaan. De lichamen waren gevonden door 2 dienstboden. De vrouw was door haar hersenen geschoten en de man door zijn hart. Het pistool lag tussen hen in, met twee kogels eruit, dus ze dachten dat óf Mr Cubbit op zijn vrouw had geschoten óf Elsie had het gedaan. In de kamer hing de geur van kruit en Holmes vroeg aan de bedienden waar ze dat het eerst hadden geroken. Holmes zei dat ze eerst de kamer beneden zouden onderzoeken. Hoofdstuk 6: Holmes stuurt een aantekening op. Inspecteur Martin zei dat de ene kogel in Elsie`s hersenen zat en de andere kogel door Mr Cubbits hart was gegaan. Holmes vroeg waar de derde kogel vandaan kwam: in het raamkozijn zat ook een gat. Er moest dus een derde persoon zijn geweest in de kamer. Holmes antwoordde, op een vraag van inspecteur Martin hoe hij wist dat er een gat in het raamkozijn zat, dat de kamer van de bedienden bóven was, en dat de kogel beneden was afgevuurd, dus het kruit dat ze roken, moest afgevoerd zijn van beneden vandaan. Op een tafel lag een vrouwenhandtas vol geld. Ze gingen naar buiten om de kogel te zoeken en er stonden grote voetstappen onder het raam. Holmes vond de kogel en vroeg of er een plaats dichtbij was die Elrige`s Farm heette. De bedienden wisten het niet. De jongen die de paarden verzorgde herinnerde zich een boerderij, ver hiervandaan, die zo heette. Holmes gaf de jongen een brief mee voor Mr Abe Slaney van Elrige`s Farm. Hoofdstuk 7: Holmes legt het mysterie uit. Holmes legde uit hoe hij had gezien dat de dansende mensen letters waren. Hij had een telegram naar de Amerikaanse politie gestuurd en gevraagd wie Abe Slaney was. Hij kreeg als antwoord dat hij een gevaarlijke crimineel in Chicago was. Diezelfde avond kreeg hij een brief van Mr. Cubbit (van Abe Slaney) waarin stond dat Elsie zich klaar moest maken om naar de hemel te gaan. Aan het eind zei Holmes dat hij Abe Slaney een brief had gestuurd waarin hij vroeg of hij naar Ridling Thorpe Manor kwam. Hoofdstuk 8: De moordenaar is gepakt. Er kwam een man aan en Holmes liet hem binnen, maar inspecteur Martin deed hem handboeien om en Holmes drukte een pistool tegen zijn hoofd. Toen de man hoorde dat Elsie zwaargewond was vroeg hij wie hem dan geschreven had en Holmes legde hem uit hoe hij wist wat de dansende mensen betekenden. Abe Slaney vertelde dat hij alleen Mr. Cubbit had willen raken. Hij vertelde ook dat Elsie`s vader van dezelfde bende leider was in Chicago als waar Abe Slaney lid was. Elsie`s vader had ook het geheimschrift ontworpen. Elsie en Abe zouden gaan trouwen, maar Elsie walgde van de praktijken van haar vader en wilde niet met een crimineel trouwen. Daarom ging ze naar Engeland en trouwde met Mr. Cubbit. Abe vond haar en ging op Elrige`s Farm wonen. Elsie had hem een brief geschreven waarin stond dat ze hem wilde ontmoeten. Ze gaf hem geld en vroeg hem of hij weg wilde gaan, maar hij werd boos en wilde haar door het raam gooien. Toen kwam Mr. Cubbit en wilde hem neerschieten, maar Abe schoot hem neer en dacht dat Elsie later probeerde zelfmoord te plegen. Even later kwam er een politieauto en Abe Slaney werd meegenomen. THE RED-HEADED LEAGUE. Hoofdstuk 1: Een vreemde advertentie. In de lente van 1890 bezocht Dr. Watson zijn vriend, Sherlock Holmes. Toen hij daar kwam zag hij dat Holmes al een bezoeker had: Mr. Jabez Wilson, een oude, dikke man met een rood hoofd en rood haar. Holmes vroeg of Watson erbij bleef en Mr. Wilson liet een advertentie, van 2 maanden oud die in ‘The Morning Chronicle’, stond zien waarin stond dat er een vacature open stond voor een salaris van 4 pond per week. Alle mensen met rood haar van boven de 21 jaar konden komen op maandag om 11.00 uur naar Duncan Cross, The Red-Headed League, 7 Pope`s Court, Fleet Street, Londen.
Hoofdstuk 2: The Red-Headed League. Mr. Wilson vertelde dat hij een kleine winkel in Saxe-Coburg Square in Londen had. Het ging niet meer zo goed met zijn winkel en hij kon nog maar één assistent betalen in plaats van twee, die voor half loon wilde werken: Vincent Spaulding. Hij hield erg veel van fotograferen en besteedde al zijn tijd eraan en ontwikkelde ze in Mr. Wilson`s winkel. 8 weken geleden kwam Spaulding naar hem toe met de advertentie. Mr. Wilson zou willen dat hij lid was van de club. Dr. Watson vroeg of hij uit wilde leggen wat dat voor een club was en Mr. Wilson zei dat hij dat ook aan Vincent Spaulding had gevraagd. Die zei dat de club waarschijnlijk opgericht was door de rijke Amerikaan Ezekiah Hopkins. Toen hij stierf, liet hij zijn geld achter om roodharige mensen te helpen. Daarvan was The Red-Headed League opgericht. Als iemand lid werd, kreeg hij ontzettend veel geld voor maar heel weinig werk. Vincent Spaulding zei dat Mr. Wilson erheen moest gaan en ze gingen. Hoofdstuk 3: Een ongebruikelijke baan. Toen ze in Fleet Street aankwamen, zagen ze dat heel de straat gevuld was met roodharige mensen, allemaal gekomen voor de advertentie. Toen ze binnenkwamen zat er een kleine man, Duncan Ross, met rood haar achter een tafel en Vincent zei dat Jabez Wilson lid wilde worden. De man keek naar zijn haar, trok eraan en zei dat het een wonderlijke kleur was. Hij deed een raam open en schreeuwde dat de vacature weg was. Mr. Wilson moest de Encyclopedia Brittanica kopiëren en moest dat doen tussen 10.00 uur en 14.00 uur. Als hij tussendoor weg ging, om wat voor reden dan ook, kreeg hij geen geld. Duncan Ross keek elke keer naar hem als hij werkte, maar na een tijdje bleef hij niet meer kijken, maar Mr. Wilson ging niet weg, omdat hij zijn geld niet wilde verliezen. Deze morgen ging hij ook weer naar de club, maar er hing een bordje dat The Red-Headed League opgeheven was op 9 oktober 1890. Hoofdstuk 4: Wie is Vincent Spaulding. Hij ging naar alle winkels en vroeg of iemand The Red-Headed League kende, maar niemand had zelfs ooit van Duncan Ross gehoord! Hij ging terug naar huis en Vincent Spaulding zei dat ze misschien een brief zouden schrijven, alleen wilde Mr. Wilson geen salaris van 4 pond per week kwijt, dus ging hij naar Holmes. Holmes vroeg hoelang Vincent Spaulding bij hem gewerkt had toen hij Mr. Wilson de advertentie liet zien en Mr. Wilson zei dat hij toen een maand werkte, in antwoord op een advertentie. Mr. Wilson had hem gekozen omdat hij een goede werker leek en omdat Spaulding werkte voor half geld. Spaulding zag er klein uit en hij bewoog heel snel. Hij was ongeveer 30 jaar oud en had een wit litteken op zijn voorhoofd. Holmes zat ineens rechtop en vroeg of er iets vreemds aan zijn oren was en Mr. Wilson zei dat er gaatjes in zaten voor oorringen. Vincent Spaulding zei dat een zwerver dat had gedaan toen hij nog een jongen was. Mr. Wilson ging weg en Holmes dacht een tijdje na en zei toen dat ze naar Saxe-Coburg Square gingen. Hoofdstuk 5: Een bezoek aan Saxe-Coburg Square. Holmes klopte op de deur van Mr. Wilson`s winkel en Vincent Spaulding deed open. Holmes vroeg de weg naar het strand. Spaulding zei het snel en deed de deur dicht. Holmes zei dat hij naar de knieën van Spaulding`s broek moest kijken en dat hij daarom een smoesje had bedacht. Ze gingen aan de achterkant van de huizen kijken. Daar was een straat met dure winkels en een afdeling van de ‘City and Suburban Bank’. Holmes zei dat hij Dr. Watson`s hulp nodig had om 22.00 uur en dat hij zijn pistool mee moest nemen. Hoofdstuk 6: Alles is klaar. Toen Watson die avond om 21.15 uur aankwam, zat Holmes te praten met twee heren: Mr. Jones van Scotland Yard en een lange, dunne man met een chagrijnig gezicht: Mr. Merryweather, de bankdirecteur. De laatste zou ook meegaan vannacht. Holmes zei tegen Mr. Merryweather dat hij 30.000 pond kon verliezen en tegen Mr. Jones dat hij een misdaad op mocht lossen. Mr. Jones zei dat hij John Clay, een moordenaar en dief, meer wilde pakken dan iemand anders in Londen. Ze gingen met twee auto`s naar de straat achter Saxe-Coburg Square. Ze gingen naar binnen bij de bank en Holmes pakte zijn vergrootglas en onderzocht de stenen. Hij zei dat ze nog een uur hadden. Ze waren in een kelder onder de bank en Mr. Merryweather zei dat deze kelder zo belangrijk was omdat er een grote hoeveelheid goud van de ‘Bank of France’ in kisten in lag. Holmes zei dat Watson zijn pistool klaar moest houden om te schieten. De enige weg terug die de bandieten hadden, was door Wilson`s winkel en daar stonden 3 politiemannen voor.
Hoofdstuk 7: De gevangenname van John Clay. Na een uur was er opeens een licht te zien, dat werd gedragen door Vincent Spaulding, alias John Clay. Daarna hielp hij een andere man omhoog, die rood haar had. Holmes sprong John op zijn nek, maar de man met rood haar sprong terug in het gat. Jones probeerde hem tegen te houden, maar hij rukte zich los. Dat gaf niet, want er stonden agenten op hem te wachten. Hoofdstuk 8: Het mysterie uitgelegd. Even later vertelde Holmes aan Watson hoe hij het opgelost had: de mensen van de ‘Red-Headed League’ wilden Mr. Wilson alleen maar uit zijn huis hebben om de tunnel te graven.Toen Holmes hoorde dat ‘Vincent’ John Clay voor half geld werkte, wist hij dat er een speciale reden had om bij Mr. Wilson te gaan werken. Holmes wist dat het om een doel búíten Wilson`s huis ging, omdat ín zijn huis niets van waarde lag. Mr. Wilson zei dat ‘Vincent’ veel tijd in de kelder doorbracht, waar hij dus groef naar een ander gebouw. Toen Holmes op de deur klopte met zijn stok, hoorde hij dat er aan de voorkant van het huis geen kelder was. Toen John Clay opendeed, zag Holmes dat zijn knieën vies waren. Hij liep naar de andere kant en zag de bank, die het doelwit was. Holmes wist dat ze die nacht zouden inbreken, omdat ‘The Red-Headed Lague’ was opgeheven, dus Mr. Wilson hoefde niet meer weg te zijn. Vandaag was zaterdag en dan komt er nooit iemand in de bank, dus John Clay en ‘Duncan Ross’ ze hadden twee dagen om te ontsnappen.