Stone words door Pam Conrad

1. Informatie over de schrijver. Pam Conrad werd geboren in New York, maar ze groeide op in Colorado en Texas. Al jong had ze een grote belangstelling voor de geschiedenis van de pioniers, die in de vorige eeuw naar de westelijke staten trokken. Terug in New York ging ze studeren aan de universiteit en volgde een opleiding aan een toneelschool. Op dit moment woont ze met haar twee dochters in een oud Victoriaans huis in Rockville centre, New York. Ze schrijft artikelen voor verschillende tijdschriften, gedichten voor volwassenen, die in een aantal bloemlezingen staan, en boeken voor jongeren en tieners. Pam Conrad schrijft al sinds ze een kind was:”Ik houd van schrijven, ik denk dat ik niet zonder mee zou kunnen. Terwijl ik aan het schrijven ben doe ik veel ontdekkingen over de personages uit mijn boek. En dan lijkt het wel alsof ik mezelf ontdek.” Ze begint haar dag altijd op dezelfde manier. Voordat ze ‘s ochtends begint met schrijven gaat ze altijd eerst een stuk hardlopen. “Intussen denk ik na en zet mijn gedachten op een rijtje. Zo bereid ik me voor op mijn werk achter de tekstverwerker.” Voor het boek ‘Het lied van de prairie’, haar eerste boek, kreeg ze meteen al vijf belangrijke prijzen. Daarna schreef ze o.a.‘Het laat me niet los’, over een meisje dat zich bemoeit met het gezinsleven van een ander, en ‘Het spoor bijster’, waarin de hoofdpersoon op zoek gaat naar haar vader en haar eigen verleden. Deze 2 boeken spelen allebei in dezelfde tijd en beschrijven een hoofdpersoon die worstelt met zichzelf en de situatie thuis. In beide boeken is de stijl helder en geeft Conrad op subtiele wijze beschrijvingen van heel gewone dingen, zonder alledaags te zijn. In ‘Die andere trap naar boven’ vertelt ze hoe 2 meisjes uit verschillende werelden en tijdperken elkaar ontmoeten. 2. Samenvatting: Alleen via de achtertrap kunnen Zoë en haar vriendin elkaar ontmoeten. Ze leven allebei in een andere eeuw, in een andere tijd en de achtertrap heft het verschil in jaren op. Als Zoë ontdekt dat haar vriendin niet oud zou worden, probeert ze in de loop van het verhaal dat te veranderen. Wanneer ze oude kranten leest ontdekt ze dat haar vriendin om is gekomen bij een brand in de keuken. Toen ging ze via de achtertrap naar boven en had het leven van haar vriendin gered.
3. De personages: - Zoë: ze is erg sociaal, want als ze ontdekt dat haar vriendin niet oud wordt en als ze op bezoek wil gaan bij haar red ze haar uit de brand (letterlijk en figuurlijk). Haar leeftijd veranderd gedurende het verhaal, want in het begin is ze 4 en op het eind is ze 11. - Zoë Louise: de vriendin van Zoë, ze is erg open en sociaal, want ze komt vaak de achtertrap af om samen met Zoë te spelen. 4. Tijd: De tijd is heel verschillend want in Zoë ’s tijd is in de 20ste eeuw en die van Zoë Louise is in de Gouden eeuw. En omdat ze steeds naar elkaar toegaan lijkt het tijdsverschil weinig maar het is zeker 2 eeuwen. 5. Plaats: Het gebeurt allemaal op een eiland waar een aantal boerderijtjes staan, een bos, een begraafplaats en natuurlijk een haven. In een van die boerderijtjes woont Zoë met haar grootouders. En juist dat boerderijtje is speciaal omdat daar een achtertrap is die je terug kan brengen naar het verleden, maar wanneer je de trap gebruikt ben je helemaal overgeleverd aan de trap d.w.z. je kunt niet beslissen naar welke tijd je wilt gaan. Maar in die tijd moet de trap er zijn geweest want anders is er geen uiteinde aan de trap. 6. Eigen mening: Ik vind het verhaal erg interessant, omdat het een geestverhaal is want als je de trap bewandelt kom je als geest in een andere tijd. En geestverhalen vind ik opzicht heel spannend. Toen ik het boek zat te lezen had ik echt zo iets van: “Och… wat zielig voor Zoë Louise dat ze zo jong dood ging in een brand.” En ik vind het leuk omdat, als ik lees heel erg meeleef met de personen uit het boek (in mijn gedachte uiteraard).